Kendi Şiirlerimizi Paylaşalım

Solgun kahkahalar atmakta gül yüzüm
Öznesi kayıp tüm cümlelerde buluştum kendimle
Yüklemler bilinmeyen bir karanlıkta
Varlığımı sorguladım olanca gücümle
Kalbim atmaktan mı vazgeçmişti
Ayaklarım gitmekten mi
Duvara monte dolap gibiydim
Yaşamımın gölgesinde
Bakışlarda gormemeli
Seslerde duymamalıydım adımı
Adım yok olmuş bir kent olmalıydı tüm seslenişlerde
Zihnim karanlık odalarda buharlaşmışken
Sevgim inancım umudum bir seldi artık gözlerimde
Sevgim acîyordu içimde

aşı zamanı gelmişti
ağzı kirli kadınların
temizliği kendinden riyakar adamların zamanıydı
tüm acı su içmiş dallarını kestik, bahar gelmemişti
uykudaydı ez cümle tohumlarıyla, tüm gövdesi masumiyetin
"serez çarşısında yağmur altında ıslanırken bedrettin"
usulca sokuldular iyi bilinen her şeye
usulca kestiler dallarını; iyi zamanlarımızda gelecek çocukların

fesat kumkuması aşılar
ağrılı tabiatlarıyla gövdeye mazhar oldu
bin yıllık toprağa ne kadar yağmur yağsa da
geçmiyordu yüreğinin yangını
akan kan seda ediyordu paslı ruhların kirli mafsalında
zembereği boşaldı kadim sırların, ölürken pür-i pak beden
rutubetli yalnızlıklara sindi iblisler

tek tek tekerleme   akşam geldim eve   dişlerimi fırçalarım her gece      abur cubur yedim bir gece    ağrıdı dişim ağrıdı    gitmedim dişciye  

tek tek tekerleme   akşam geldim eve   dişlerimi fırçalarım her gece      abur cubur yedim bir gece    ağrıdı dişim ağrıdı    gitmedim dişciye  

af buyurun, siz öğretmen misiniz, veli misiniz yoksa öğrenci mi?
[linkler sadece üyelerimize görünmektedir.]

Bozmadı yuvasını
Hüzün kuşu,
Hala koynumda
Hala ruhumda...

Bozmadı yuvasını
Hüzün kuşu,
Hala koynumda
Hala ruhumda...

O yuvayı kurmayı nasip edene sığınabilseydik keşke..

Yüreğine sağlık kardeşim.

Hisset-me

Karmaşık duygularımın
Bitmez tükenmez başıboşluğuyla baş başayım
Ne yapmalıyım
Ne yapmalı
Ne yapma
Ne yap
Bilmiyorum karar veremiyorum
Bir boşluk ki geçmiyor
Dinmiyor
Susmuyor
Dolmuyor....

Aslında senden öğrendim
Her yeni güne yeniden doğmayı
Hal hatırı
Gözceyi ,beden dilini
Sesindeki ezan huzurunu
İçselliğindeki manayı
Kimsenin göremediği ,duyamadığı
Denize bakan o gözlerindeki  güzelliği
Her özlemin bi ruhu;
Sana bakan ruhun da bi düşü olduğunu
Aslında ben senden öğrendim yeni yeni sevmeyi....

Burası han kapısı değil, yürek kapısı!
Düşüme sarılıp uyuduğum
Baharım, yazım ,kışım
En güzel hislerimi sakladığım
Ilık ılık rüzgarlarımın estiği
Burası han kapısı değil ,yürek kapısı!
Tertemiz saflığın
Çekingen hallerimin kapısı
İki satırlık değil
ince ince...
Nakış nakış...
Hece hece ömürlük hikayelerin yazıldığı
Baktığını,görenlerin 
Cana ,canan katanların
Küllerinden yeniden doğanların
Bi devr-i alem değil, seyr-i alem kapısı.....

Dökülürken tane tane,zamanın salkımı,
Ak saçlar ilan ederken hükümranlık..
Beldeleri gördük siyah ve sarı..
Semalarında yer yoktu maviliğe,
Bozkır olmuş nefti çayırlar...
Diller geçmişin terennümünde
Akşam girerken gündüzün limanına,
Ruhlar sıkılır bir cenderede..
Birisi, diğeri, öteki, beriki, hepsi...
Uzak görünüyor artık hayaller tepesi..
Yabani otlar gibi sararken fikri, vesveseler,
Gelse de yaksa şu anızı bir nefer..

Dört yön, her taraf kuşatmada
Galibi düşünür solgun bedenler..
Yalanın okları havada, uçuşmada
Suskun anılara dönüşür,
 Bir bir tüm ömürler...

kimse bilmesin icimden sana dogru
akan nehirdir ömrüm canhıraş
çığlık çığlığa  böyle sensizlik taştı taşacak..
zamanı da yanında sürükleyip gitmişken sen..
beni kim durduracak, kim çekip de çıkaracak?
Düş..tüm zifiri  girdap içinde sensiz
baharı kim konuk edecek rüyalarıma
gözlerimi kiminle açacağım sabahlara..
beni anlayıp da seven kim olacak
yoksullugum..yetim oluşum..kimsesizligim..
sesizliğim bir köşede ilintili yalnızlığım..
kime dokunup ağlatacak

Anlasana işte sen olmayınca..
Güller bile açmayacak baharda..
Çocuklar gülmeyi, kuşlar cıvıldaşmayı
Hayat doludizgin akmayı unutacak!
Kış...kar...zemheri...ayaz..b eni vuracak..

...
İşte geldim, gidiyorum kınalı kuzum,
Diyorum ki nereden nereye?
Siz söyleyin,
Nasıl sığdırayım kendimi o kareye?
Yıllar sonra bir akşamüstü,
Penceremden seyredeceğim,
Yolları, sokakları
Boynu kravatlı lüle saçlı,
Büyüttüğüm o güzel çocukları..
..

13.05.2007/Sarıkaya

...
Kimisi essahtı, kimisi yalan!
Ortada kaldı yalanı söyleyen yılan!
Kapandı ocak, kör oldu zaman!
Ne ateş kaldı, ne duman!
...

23.06.2008/Kayseri

...
Çocukluğumuzdan geriye
Bilmiyorum ki ne kaldı?
Her şey değişti;
Odalar,
Kapılar,
Perdeler.
Acımadılar
Hepsini topladılar
Leyleğin yavrusunu attığı gibi
Atıverdiler.
Şimdi
Ya bir köşede,
Yada
Unutulmuş bir yerde,
Bilmiyorum ki şimdi nerdeler?
...
14.11.2008/Şekerpınar

..
Gündüzler günle arkadaş,
Akşamın soğuğu bize kaldı.
Okul kapısında yorgun anneler,
Sırtı çantalı çocuklarını aldı..

Bize yine, bir hüzünlü akşam kaldı..

27.10.2015/Sarıkaya