Kendi Şiirlerimizi Paylaşalım

Kelimelerin kaçı idam edildi,
Kaçı ebed mübbet?
Sır dolu hayallerinin ardında,
Nasırlaşmış elemin ,kinin izleri
Darmaduman olmakta duygular
Sorulmuyor,sarılmıyor
Hayatına anlam katan
Sevdanın gözleri..
Düne dair ve varsa
Solmuş yaprakların ardında
Çimlenmiştir kim bilir
Açmıştır tomurcukları
Göz yaşlarının altında..

Kelimelerin kaçı idam edildi,
Kaçı ebed mübbet?
Sır dolu hayallerinin ardında,
Nasırlaşmış elemin ,kinin izleri
Darmaduman olmakta duygular
Sorulmuyor,sarılmıyor
Hayatına anlam katan
Sevdanın gözleri..
Düne dair ve varsa
Solmuş yaprakların ardında
Çimlenmiştir kim bilir
Açmıştır tomurcukları
Göz yaşlarının altında..

Şiirin girişi çok etkileyici.İkinci bölümde duygularda bir yumuşama ve umut var....Her şiirle daha fazla yol alıyorsun.Yolun açık olsun ...

Çok teşekkür ederim [linkler sadece üyelerimize görünmektedir.]   kardeşim.

İnşallah.

Şimdi susalım
Özenle beslensin bütün kelimelerimiz
Yokuşa gelip yorulmadan
Sessizliğimiz kefeni yırtıncaya kadar
Dertler yol alırken bizden merhamet incinmesin
Serçeleri seyret
Şimal rüzgarıyla gelen
Saçağımızdan damlayan yağmurun sesini dinle..

Yüreğinize sağlık arkadaşlar şiir yazamıyorum ama ''hissederek okuyabiliyorum''

Yine dökülemedi, içimin ırmakları..
Daha derinden akmaya devam!
Ey hayat ne zaman süslü bir düş kursam,
Koparıyorsun beni, anaç limanlardan..

Gözlerinin hapsindeyim;
Hala anılarda canlılığını yitirmeyen o efsunkar gözlerini...
Bir akşam üstü gözlerini hiç ayırmadan gözlerimden
Dil dökmeden sözcükleri,
gözlerin herşeyi anlatırdı zaten...
Sanki kalbimdeki o cümleleri en güzel haliyle anlıyormuşcasina.
Ve en ifade edilmez durumlarda
             o kadar güzel dile geliyordu ki gözlerin!

Utanırdım o anda.
Gözlerimi ayırırdım gözlerinden
Tekrar baktığımda
Hala umudunu yitirmemiş tekrar anlatmaya devam ediyormuş gibi.
                          ...
Yıllar sonra düşlerimde bile
Hala aynı canlılık
ve gözlerde
                     hala aynı fer...!

Düşü saray olanın
Kuyulardan geçmesi gerek.
Yüreğine hasret dolanın
Acılardan içmesi gerek.

Zor sicak yatakta huzura ermek
Zemheri ikliminden gülleri dermek,
Ağlasa da dar kapıdan girmekm
Şerbetlerden seçmesi gerek.

avuçlarımızdan kayıp giderken veresiye hayat
hala kendisiyle tanışmamışların camiasında
güpegündüz karanlık yağmalamaktan zevk alanların
sağlam gözleriyle eksik görenlerin dünyasında;
merakımın dinmek bilmeyen yağmuru başlayıverdi...
sığmadı gözlerime içimdeki yaşamlar
labirentin ortasında öylece duruverdim...

düş çukurlarında tökezledim yürüdükçe
adeta damarını şaşırdı kanım bazı kere
yanlışa da tutunduğum oldu, doğruya da...
yürüdüm sonra rüzgarla bir tutup kendimi
utangaç kelimelerimin uysal refakatinde...
hiçbir şey ummadan, ummaya çalışmadan
değişmeyene sızlanmadan otaladım kalbimi...

yeri geldi bıkkınlığım da oldu şüphesiz
karmaşaların heybesi sırtımı acıttığında...
düşünmeler öğrenmeye, öğrenmeler azalmaya dönüştüğünde...
elini uzattı veresiye hayat, saçlarımı okşadı
anladım o zaman varlığımın yegane emelini
kaldırıp başımı gülümsedim yorgun gökyüzlerime
"bir gün mutlaka"larla donattım benliğimi...

Ne olmuş diye sorma bana
Üstüm başım aşk içinde....

Bir kere ölüyordu insan
Her gece yeniden yeniden özlüyorum
Ölüyorum ben
İnsan değil mişim
Aşık mışım sadece....
              (Nerdesin sesini ver)

Rüzgar öpüyordu gülüşümden
Hani bizi düşündüğüm vakitler
Onlardan biriydi
Ben dalgakıran, sahilimde
Acılarımı göģüslüyorken
Sen ućsuz bucaksız bir boşlukta
Kendinden düşmekteydin
Vakitsiz hülyalara dalmışken
Poyraz esti sen yanımdan...
 

vedalaştım sesli konuşma isteğimle...
içine/içimde konuşan bir balığım artık
kuşku denizinde...
paranoya dalgalarıyla yönünü bulan
ya da kaybolan...
sorularını takıp oltaya
dizilmişler tek sıraya
tanıdığım,tanımadığım tüm ''ben''ler...
ve cevaplar kayıp bir hazine...
bulurum belki bir gün
içimdeki bir batıkta
şafak vakti; gün/güneş değende...
 

                 Dünya

Ahhh! Ahın gitmiş vahın kalmış,
Yalan, dolan, fitne-fesatlık sarmış,
Ahlak darmadağın, bedavaya kalmış,
Sen de ahir zamana kaldın Dünya.

Dostlar dostuna düşman olmuş,
Bura benim şura senin diye paylaşmış,
İnsanlık gitmiş mahluklar çoğalmış,
Senin Mizan Mahşerin yakın dünya.

Bereketin, rahmetin hani nerede?
İllet zillet kaplamış her yeri desene,
Sığındım Yücelerden yüce Rabbime,
Senin de hiç suçun yok yok Dünya.

Dünya han konan göçer gerisi bahane,
İnsanlar kurt olmuş kuzular biçare,
Edene bir eden bulunur gerisi nafile,
Senin de divanın kurulacak Dünya.

Dünya dedikçe içimi çeker oldum,
Bu günde yarınlardan korkar oldum,
Eskileri mumla arasam nerde bulurum?
Senin de müminlerin nerede Dünya?

Dünya süslülerden daha süslüsün,
Kimilerine dargın kimilerine küskünsün,
Bahtımı güldürmedin bana pişkinsin,
Seviyorum seni, Allah’ın lütfusun Dünya.

Hasan BAYAR

Bilmeden bir kuş konmuş yüreğime
Adı "Sevda" soyadı "Sen"
Her an hazır kanat çırpmaya.
Yüzündeki gülümse ile besliyorum onu
Doymuyor ki! Hep aç gülüşüne...

Gece yarısı
sensizligin yağmur taneleri vurduğu penceremde
Yine hüzünlü hayalin ve anlatılamaz duygularım...

Sanki her yağmur tanesi bana atılan bir adım  gibi .
Açıyorum kollarımı sonsuzluğu kucaklar gibi sana doğru...

Bir şimşek çakması
Bir gök gürültüsü ve
tekrar hayalinle dolup taşan düşlerim...