ey asla unutmayacağım..
ya bunca yoklukla anılmasaydı adı hasretin
ya hüzünlü bir şarkının yol arkadaşı olmasaydım.
çiçekli şiirler yazacak kadar cüretkar
değil yüzümde ödünç nevbahar
dört yanım anneyle doluyken
bir yanım çocuk düşlerinden sevgili
dal uçlarında tomurcuklanan yitik mavi
bulut bulut birbirine sarmış acıları..
ne bir hikayeyi başlatacak kadar bahar
o hikayeyi nihayete erdirecek kadar kış
değildik
ey şiirin dehlizlerine
bu yüreği benim değilmiş gibi
sessiz harfler eşliğinde salıveren
kelimeler de fotoğraflar gibidir eskir
akşamlar sabahın renginde
şiir şairin yüreğinde eksilir
hikayeler insanları eskitir
aşklar şimdi lal
MolaEdebiyatDergisi 6.sayısında yayımlanan şiirim☺
