Kendi Şiirlerimizi Paylaşalım

Kıyıya vuran her dalgadan pay almasını bilirsen;
Suya dokunan gölge ve yakamoz
Gökteki yıldızlar aynı
Sümerlerden beri şiir dilim peltek
Meramımı anlatmak için
Nazım esintili
Ahmet Arif tembihli
Siirler değil,sevgiler gerekliydi...

elde var  hüzün bu  aşk başlığında
gökyüzü dağınık bekler ırmaklarda
şiirde pencere önü beklentisinin
adı saman kağıda yazılamayan
allanıp pullanan kadim ayrılıklar
son kullanma tarihi gecikmiş
kalbim yeri yurdu olmadan yaşanmış
dağınık yerleştirilmiş
kendimden bir cümle arasam
bulur muyum miş'li geçmiş zamanlarda.."

Adın vefa olmalı;
Unutmayan,
Unutturmayan..
Güzel olan ne varsa
Arayıp bulan...

Çayda kahvede yoldaş,
Elem ve kederde eş..
En sisli günde Güneş
Ilık bahar
Serin su
Vefa  asil bir şey
Asil doğrusu...

Öğretmenim en kısa zamanda kitap haline getirin şiirlerinizi.

Öğretmenim en kısa zamanda kitap haline getirin şiirlerinizi.

Çok teşekkür ederim öğretmenim.
İnşallah, nasip.

Düne yel değer
Alır başını gider ıraklara.
Güne el değer
Getirir senin olan ne varsa.
Taşacak kadar sevgi
Saracak kadar ilgi
Eksik olmasın bilgi..
Cehalet dağlar yakar
Edep yol alır ,akar...
Zamana yük olmaz ihtiyaç
Ey vurgun yürek
Nefsin şişmiş
Ruhun hakikate aç...

Düne yel değer
Alır başını gider ıraklara.
Güne el değer
Getirir senin olan ne varsa.
Taşacak kadar sevgi
Saracak kadar ilgi
Eksik olmasın bilgi..
Cehalet dağlar yakar
Edep yol alır ,akar...
Zamana yük olmaz ihtiyaç
Ey vurgun yürek
Nefsin şişmiş
Ruhun hakikate aç...

güzel olmuş, elinize gönlünüze sağlık

Düne yel değer
Alır başını gider ıraklara.
Güne el değer
Getirir senin olan ne varsa.
Taşacak kadar sevgi
Saracak kadar ilgi
Eksik olmasın bilgi..
Cehalet dağlar yakar
Edep yol alır ,akar...
Zamana yük olmaz ihtiyaç
Ey vurgun yürek
Nefsin şişmiş
Ruhun hakikate aç...

++++1

Sesimi duyan gerek
Suskunluğumda,
Bakışlarımı okuyan gerek.
Maviliklerde uçuşup
Usul usul salınan tüy misali
Düşler gerek.
Gecelerin soğuk karanlığında
Ve ürperten yalnızlığında
Sıcak bir el gerek
Tebessüm ettirecek.
Eyy içimdeki sessizce kanayan yara!
Bu soğuk yalnızlık içinde
Gökyüzü bile yabancı bana.
Fil dalmış gönlümün bahçesine
Dost gerek,
Yaraya kabuk gerek.

Gecenin zifiri karanlığını aydınlatan
Dolunay gibidir.
Engin denizlerin mavisi,
Sonsuz gökyüzünün masumiyeti
Gözlerinde.
Gökleri de kirlettik,
Denizleri de.
Eyy insanoğlu!
Kalmadı tarumar etmediğin
Kalmadı vicdan.
Söndürdük Güneşi de.
Bir elinde pamuk şeker
Biberon diğerinde.
Oysa ne sinsilikler döner,
Minik bedenlere dair,
O yılan zihinlerde.
Ne hilal kaldı ne son dördün gökyüzünde.
Evrenin sonsuz karanlığı çöker,
Masumiyet, şeytanın ellerinde,
Damla damla kanar.
Utan, ey yüreğim utan!
Bir gün bizi de ısıracak,
Bu soysuz yılan.

Kelimeler;
Ne seni
Ne beni anlatır.
Onlar, hayatın kısa ve anlamlı yol hikayesidir.
Ki;
Haykırışların,tukenislerine kırık dökük tanıklık eden iç sesin dışa yansımasıdır.
Hangi harfe dokunsan bı nüshası olmayan acı doğuruyor....

SEN ACIYI BİLMEZSİN GÜLÜM

Sen acıyı bilmezsin, gülüm,
Ağır gelir küçük omuzlarına!
Senin için acı;
Bir çimdik,bir saç çekmesidir ancak.

Sen ölümü bilmezsin, gülüm,
Ölüm yakışmaz gamzelerine!
Senin için ölüm;
Beyaz kanatlı, ak bir melek olmaktır.

Sen dünyayı bilmezsin, gülüm,
Dünya hayallerin kadar temiz olamaz!
Senin için dünya;
Tatlı bir çikolata, bir pamuk şeker, nefessiz oynayacağın bir oyundur ancak.

Sen insanları bilmezsin gülüm,
Sana kıyanlar insan olamaz!
Senin için insanlar;
Bir amca, bir teyze, bir abidir ancak.

Sen geride kalmayı bilmezsin gülüm,
Pamuk ellerin, uzun saçların, parlayan gözlerin olmadan olmayı.
Sen olmayınca dünyanın nasıl karardığını bilemezsin gülüm.

yolumuz çok uzun bizim
yolumuz çok uzun
yolda yalnız gideriz
yolu kapladı hüzün 

ne bir yoldaş
ne bir haldaş
ne bir sırdaş bulunur

bir de dem tutmayan şiirler var
suskuyla tezhipli muhal
denize kıyısı olmayan kentler gibi 
kurgulanmış yalnızlık 
nice yalnızlık adına lal.."

bir de dem tutmayan şiirler var
suskuyla tezhipli muhal
denize kıyısı olmayan kentler gibi
kurgulanmış yalnızlık
nice yalnızlık adına lal.."

Yüreğinize sağlık saygıdeğer hocam
Denizi olmayan kentlerdenim ... denizin maviliğini ve dağın rüzgarını yüreğimde yaşıyorum yürekse düşe hasret ...

kelebekkanadışifacısıyım ben...
çok mu tozlanmış kanatların beklemekten?..
doğuştan polen dolu ya zaten...
kıyamıyorum tutmaya bile,
ki dokunsam izim kalacak üzerinde...
belki de döküleceksin avuçlarıma pul pul,
ya da ipek gibi, parmak uçlarımda yırtılacaksın...
kanatlarını tamir için yüreğime bırakacaksın...

kelebekkanadışifacısıyım ben...
tozlarını alırım bütün geçmişin,
kelebek koleksiyoncularının camından...
çirkin tırtıldan açar ya sedef kanatlarını,
utanır mı kelebek geçmişteki tırtıllığından?..
yoksa ''çirkin şansı''nı reddedip
utancı;
şimdi içinde bulunduğu koleksiyondan?..

kelebekkanadışifacısıyım ben...
çıkacaktır elbet kozasından kelebek...
kanat açacaktır dünyaya
capcanlı ve rengarenk...
umududur uçuran onu...
umut eder yaşamayı, dopdolu...
ve sonsuza dek...

kelebekkanadışifacısıyım ben...
kaybettiklerim(n)i düşünür,
üzülürüm kaybedeceklerim(n)e...
haydi çarp kanatlarını rüzgara,
dünya senindir artık...
mutluluk/huzur/coşku,
gelecektir sonunda…
son bir kibirle bak kozana...
unut tırtıllığını...
uç, dost bellediğin dünyaya...

kelebekkanadışifacısıyım ben...
aldanan yalanlara...
sıkıştıran acılarını,
kanatlarımın altına…

kelebekkanadışifacısıyım ben...
çok mu tozlanmış kanatların beklemekten?..
doğuştan polen dolu ya zaten...
kıyamıyorum tutmaya bile,
ki dokunsam izim kalacak üzerinde...
belki de döküleceksin avuçlarıma pul pul,
ya da ipek gibi, parmak uçlarımda yırtılacaksın...
kanatlarını tamir için, yüreğime bırakacaksın...