kelebekkanadışifacısıyım ben...
çok mu tozlanmış kanatların beklemekten?..
doğuştan polen dolu ya zaten...
kıyamıyorum tutmaya bile,
ki dokunsam izim kalacak üzerinde...
belki de döküleceksin avuçlarıma pul pul,
ya da ipek gibi, parmak uçlarımda yırtılacaksın...
kanatlarını tamir için yüreğime bırakacaksın...
kelebekkanadışifacısıyım ben...
tozlarını alırım bütün geçmişin,
kelebek koleksiyoncularının camından...
çirkin tırtıldan açar ya sedef kanatlarını,
utanır mı kelebek geçmişteki tırtıllığından?..
yoksa ''çirkin şansı''nı reddedip
utancı;
şimdi içinde bulunduğu koleksiyondan?..
kelebekkanadışifacısıyım ben...
çıkacaktır elbet kozasından kelebek...
kanat açacaktır dünyaya
capcanlı ve rengarenk...
umududur uçuran onu...
umut eder yaşamayı, dopdolu...
ve sonsuza dek...
kelebekkanadışifacısıyım ben...
kaybettiklerim(n)i düşünür,
üzülürüm kaybedeceklerim(n)e...
haydi çarp kanatlarını rüzgara,
dünya senindir artık...
mutluluk/huzur/coşku,
gelecektir sonunda…
son bir kibirle bak kozana...
unut tırtıllığını...
uç, dost bellediğin dünyaya...
kelebekkanadışifacısıyım ben...
aldanan yalanlara...
sıkıştıran acılarını,
kanatlarımın altına…
kelebekkanadışifacısıyım ben...
çok mu tozlanmış kanatların beklemekten?..
doğuştan polen dolu ya zaten...
kıyamıyorum tutmaya bile,
ki dokunsam izim kalacak üzerinde...
belki de döküleceksin avuçlarıma pul pul,
ya da ipek gibi, parmak uçlarımda yırtılacaksın...
kanatlarını tamir için, yüreğime bırakacaksın...
Bazı şiirler vardırdır anlaşılaz. Yukarıdaki şiir de aynı okudum ama anlamadım
anlamadım beğendim çünkü sonuna kadar okudum . (Normalde yani çoğu zaman uzun nesir ya da nazımların sadece başını ve sonunu okurum) .
