'' Köy Öğretmenleri Ve Günlük Köy Yaşantımız ''

Sevgili kader arkadaşlarım bende köy öğretmeniyim ne kadar sıkıntılı bir eğitim mücadelesi olduğunu çok iyi biliyorum. 5 yılda 3 okul değiştirdim 2 öğretmeni birarada neredeyse göremedik. hep md. yet. öğretmen tüm okul, sınıf ve dersler... sorumluluğu çok fazla kimse değer bilmez ama inanın yaptığınız en küçük bir iyilik yardım çocuklar için ders saatinin 5 dk uzaması v.s neyse uzatmayalım bunları birisi mutlaka görüyor isyan etmeden beklemek sonunda selameti getiriyor, insanın mümkün değil dediği işleri bunların sayesinde hep yolunda gidiyor ben buna inanıyorum....

KÖY ÖĞRETMENİ
Ben bir köy öğretmeniyim,
Dağ karanfilleri ve kardelenler yetiştiren bir öğretmen.
Sınıfım kaloriferlerle, klimalarla değil,
Öğrencilerimin nefesi ile ısınır.

Kiminin ayağında kara lastik,
Kiminin ayağında naylon terlik
Dağları aşındırmaya çalışırlar umutla,
Son bir hamleyle gelirler ilim,irfan yurduna

Okul dediğiniz dört duvar bir yapı
Sınıf dediğiniz üç pencere bir kapı
Dile getirdim yetkililere
Sonra yutturdular bana hapı

Ben bir köy öğretmeniyim,
Gecelerim kara tahta ,
Parmaklarım tebeşir,
Her gece fecrimde devler güreşir.
Emin ÇELEBİOĞLU

KÖY ÖĞRETMENLERİ


I

Yurdumuz uçsuz bucaksız,
Gökte yıldız kadar köylerimiz var.
Ama uzak, ama harap, ama garipsi..
Alın benim gönlümden de o kadar.



Uzak köylerimizde kuşlar gibi
Her sabah çocuklar size uçar.
Ama küçük, ama büyüyen, ama güleç..
Alın benim gönlümden de o kadar.



Siz kara göklerin yıldızları,
Işıtın yurdumuzu sabaha kadar!
Ama düşe kalka, ama yiğit, ama umutlu..
Alın benim gönlümden de o kadar.


II

Çemişkezek'te, Patnos'ta, Malazgirt'te doğanlar!
Malazgirt'e, Çemişkezek'e, Patnos'a gitmezseniz,
Çocuklarınız öksüz kalır, yetim kalır,
Köylere ışık iletmezseniz.



Dağlara, vadilere, ovalara
Tesbihler gibi saçılmış köyler,
Rüzgara karşı bir bayrak,
Sevinçle türküsünü söyler.



Sevinçle türküsünü söyler
Bir idare lambası küçük, solgun.
En azından üçyüz pare dam
Umudu en azından üçyüz çocuğun.



Ve onlar saçları uzamış,
Çatlak ellerinde çıkınları,
Üç saat, dört saat ötelerden
Yorgundur, sessizdir akınları.



Ve onlar, yıldızlar gibi
Gözleri ışıl ışıl yananlar.
Oyuncak için değil, kağıt, kalem
Kitap için gizlice ağlayanlar.



Ve onlar aşıktan bilya,
Sopadan at yapanlar.
Kurt yavruları gibi, kuzular gibi
Dağ başlarını çınlatanlar.

........

Çemişkezek'te, Patnos'ta, Malzgirt'te doğanlar,
Bütün bunları düşünmelisiniz.
Yüce ırmaklar gibi sessiz, sürekli
Kağnılarla, arabalarla, kamyonlarla
Akıp köylere gitmelisiniz!



Yurdumuza ışık iletmelisiniz...


Cahit KÜLEBİ

sevgili köy öğretmeni arkadaşlar ben yani atanmış bi köy öğretmeniyim müdür yetkili oldum yönetimle ilgili hiç bişey bilmememe köyümün merkeze ve ilçeye uzaklığı 80 kilometre olmasına ve servisinin olmamasına rağmen 15 gündür canla başla mücadele ediyorum köy çocuklarının gözlerinde o okuma parıltısını gördüğümde çektiğim tüm zorluklar ve zahmetleri unutuyorum iyi ki öğretmen olmuşum diyorum. ayrıca ben köye gitmeyeyim sen gitme kim gidecek bu çocuklar hepimizin eğitim seviyemizin düşüklüğünden yakınacağımıza köydeki okullarda ki çocuklarımıza ayrı bi özen gösterelim elimizden gelenin fazlasını yapalım böylece ulu önderimizin gözterdiği muasır medeniyetler seviyesine ulaşırız.

SELAM ARKADAŞLAR.
Benim görevde bu sene 5. yılım olacak inşallah.ama inanınki bu beş yıl içerisinde görmediğim güzellikleri ve tatmadığım duyguları tattım.Van ilinin kırsal kesimlerinde öğretmenlik yapmak o kadarda kolay olmuyo sonuçta.Bilmemiz gereken tek durumun yaptığımız mesleğin ne kadar büyük ve onurlu olduğunu anlamamız olacaktır.sadece fedakar olmak değil fedakarlığın dahada üzerinde azimle çalışmamız gerekiyor.geleceğimizin teminatı olan Ahmetleri,Ayşeleri,Alileri kısaca çoçuklarımızı iyi yetiştirmeliyiz. İDEALİST   

arkadaşlar herkes köyde öğretmenliğin zor olduğundan bahsediyor .ben ikinci görev yerimde yine köydeyim ve tayin istersem yine bir köy okulu yazıcam.bence biraz da olumlu yönlerini görmek için önyargılı bakmalıyız.

ben senelerdir köyde çalışıyorum  merkezde de çalıştım  uzun  süre ve mesleğimde yılları katetmeme rağmen geçen sene il dışı özür grubundan geldiğim için , en ucra köye atandım çocuklarım olmasa inanın köydeki lojmanda kalacağım... hergün o yolları gidip gelmek bir zulüm
   ama köye vardığımda herşeyi unutuyorum  sanki dağların arkasında  kocaman bir şehir yok !  Ve hayat yalnız oradan ibaret  yok böle birşey .... 11  umutlu göz yolumu beklemekte ... onların bizden başka şansları yok  !

doğuda köyde çalışmak kadar güzel bir şey olamaz bence....burda olan bilir.doğuya tayini çıkan hiç üzülmesinler..alper

Köyler öğretmenin piştiği bir fırın adeta ben başımdan geçen kötü bişeye kısaca değinecem. binbir mücadeleyle M.E.M. aldıgım boyayla üç sınıflık bir okulu tek başıma boyadım da müfettiş gelip boyası yıpranmış okul  tabelasdına  kafayı taktı.

ya müthiş şeyler okudum. gülmekten hala karnım ağırıyor. ben de 4 sene diyarbakırda kör öğretmenliği yaptım. şimdi branşıma geçtiğim için adana merkeze atamama çıktı. eşimde buraya geldi. o kadar mutsuzuz ki anlatamam. hergün anılarımızla geçiyor ve yanlış mı yaptık acaba diyoruz kendimize.

bir anı da benden:

köydeki ilk günüm yolda indik köye yürüyerek gidiyoruz. yanım da müdür yetkili  arkadaş var bana bilgi veriyor. derken önce köyün hayvanları bizi karşılamaya başladı. brn de büyük bir sevinç ve gülümsemeyle:

'aaaaaaaa! burada tavus kuşları da varmış!' dedim. arkadaş garip bir yüz ifadesi ile yüzüme bakıp:

"onlar hindi değil mi?" dedi.
hala hatırladıkça hem güler, hem utanırım.

sağol Diyarbakır/kocaköy içesi/tepecik köyü/akdiken mezrası birleştirilmiş sinifli İ.Ö.O.

benim köyde pek güzel anım olmadığı için köy öğretmenliğini pek övemeyeceğim.geçen sene tek öğretmen olarak atandım köylüler pek yardımsever değildi kışın okulun yakacak odununu ben kırdım sınıfımı ben boyadım ve daha bir sürü şey.hemde kız başıma yaptım bunları TEK BAŞIMA..........

köylere bayılıyorum,tek sorun kalacak yer,hep merkezdeydim,şükür ki şimdi köydeyim,helede doğuda köy öğretmeni olmak çok güzel,(bu arada ban egeliyim)insan kendine değer vermeyi öğreniyor,onlara ne kadar öğrettim bilmiyorum ama ben onlardan çok şey öğrendim.KÖYÜMÜ ÇOK SEVİYORUM

köy öğretmeni olmak gerçekten güzel ama lojmanın yoksa,ulaşım sıkıntılıysa kar yağdığında okulda masur kalınabiliyor.ilk görev yerimde yaşamıştım.5 saat sonra donmak üzereyken jandarma kurtardı.ağlamaktan ne hale gelmiştim ama anlat anlat bitmeyen bir macera şimdi.

hocam iş macununu yiyenlerde var