Öğretmenliğinizin İlk Gününü Hatırlıyor Musunuz?

yıl 2002,eylül ayı...ilk görev yerim...köye gidiş için sabah erkenden yola çıktım,ilçe merkezine 1 saat sonra vardım,ilçe meme gittim,evraklarımı aldım,başlama için köye gitmem gerekti,köyün minibüsü yoktu ancak o güzergahta başka bir köye giden minibüs ile yola çıktık,ilçe merkezine varırken yaşadığım yorgunluk(ana yol asfalt olmasına rağmen çok kötüydü) ile köye doğru giderken yaşadığım yorgunluk anlatılmazdı...köye vardığımda bir öğretmen arkadaş dersteydi,tanıştık,bana 1-2-3ler düştü...lojman tam bir harabeydi,kalınacak durumda değildi,ilçe merkezine bir öğretmen arkadaş ile gidip gelmeye başladık,tabii bedava değil ilk gün bunca yol gitmek üstüne bir de ders anlatmak,sonra geri dönmek bayağa yormuştu,öğretmenevine varır varmaz odaya çıkıp uyudum,başımı yastığa koyar koymaz uyuyan biri değilim ancak o yorgunluk beni bitirmişti...ondan sonraki günlerde lojmanı onardık,2,5 yıl o lojmanda kaldım,güzel günlerim oldu,ardından başka bir köye tayin orda da 4 yıl kadar bir zaman...şimdi de merkezde bir okulda idarecilik,nerden nereye...ilk gün unutulmadı ,unutulmaz da...

2006 yılı eylül ayında başladım göreve,tepede köy yamaçta okul gözüktü uzaktan,terkedilmiş gibi bir havası vardı köyün de okulun da,iki küçük binası vardı.biri kullanılıyormuş,öbür binada lojman ve bir derslik vardı,ne pencere ne kapı herşey yanmış(terör yakmış okulu),her tarafta tezek,derme çatma bir Wc,hayvanlara ahır olmuş bir okul:((.müdür odasına gittim,göreve başlama yazısına sayı vermek için,Öğretmen çaydanlığı ve en son yediği poğaçasını öylece bırakıp gitmiş,dosyayı açtığımda karşıma farelerın kemrdiği kağıtlar çıktı,çok şaşırmıştım.iki yılım  o köyde geçti herşeye rağmen güzeldi ve ilklerin yeri gerçekten çok ayrı oluyor.okul sıfırdan onarıldı,herşey düzene girdi,arkama dönüp baktığımda çok mutlu ve huzurluydum,önümde başka köy okulları vardı artık oraya umut ve ışık olmak için

1997 yılında Cizre de başlamıştım. o günü hiç unutamam 2. sınıfı vermişlerdi Ben Türkçe konuşuyordum.Ancak çoğu anlamıyordu. O zamana kadar dil sonunu bilmiyordum. Bayağı zor bir gündü. Orada çok güzel günlerim oldu. 5 yıl kaldım.

 

öğretmenim hangi okuldaydınız bende 1999-2003 te ordaydım

2005te hatayın bi köyünde başladım birleştirilmiş sınıftı ve ben tek öğretmendim..başlama yazımı kendim yazmıştım şaşkınlık içinde ve bu köyde 5 yıl çalıştım ancak bu sene geldim ilçeye:)

2009 eylül ayıı güney doğuda şipşirin bir ilçee...ki atanmadan çok kısa bir süre öncee orayı rüyamda görmüştüm...gerçeğini görüncee aşık olduumm..allah ım benn ne doğru tercihh yapmışım dedim.gece uyku uyumadm heyecandan..sabah kalktımm..mini mini birlerr..Allah ım ne kadar da sevimlilerdi..hala onları unutamıyorum ve çok özlüyorumm...

almanya’da İslam’ın (yahudilik Ve Hıristiyanlık Gibi) Resmi Bir Din Olarak Tanınması İle İlgili Bir Anket Düzenlenmektedir…
maalesef Hayır Oyları Önde Gidiyor….
islam’ın Din Olarak Tanınması İçin Aşağıdaki Linkten Ulaşağınız Sitede
ja Kısmını İşaretleyip Zur Auswertung Düğmesine Basmanız Yeterli…
tanıdıklarımıza Duyuralım...
alman Cumhurbaşkanı'nın Önemli Bir Açıklaması Üzerine Yapılıyor Anket.
[linkler sadece üyelerimize görünmektedir.]

öğretmenliğimin ilk yılını nasıl unuturum yepyeni umutlarla başkalarının umudu olmak için 2005 ekim ayında maraşın türkoğlu ilçesinin doluca köyüne doğru yollara düştüm 4.sınıf öğrencileri merak ve sevinçle bekliyorlardı beni müdürüm okulu boyuyordu tanışmamız böyle olmuştu ne güzel günlerdi keşke geri dönebilsem ilk öğrencilerimi hiç unutmadım unutamam da onları çok seviyorum ve çok özlüyorum...

Hangisi?
Ücretli
Sözleşmeli
Kadrolu

hiç unutmam o günü şubatın 17 si yıl 1994 zonguldak yenice ilçesi ve bir dağ köyü köye araba çalışmıyor ve 7 km yolu hep yaya gitmek zorundasınız ve köye çıktığımızda okul heyelandan kapanmış sınıf olarak L biçiminde bir sıvasız salon kullanılıyor öğrenciler sınıfa sığmıyor mecbur bir kısmı tahtanın olmadığı yerde oturuyor yani tahta bir yanda öğrenciler bir yanda ve kışın sabahları kapının donan kilitini açmak için ısıtığımızı hatırlıyorum hiç unutulurmu o ilk gün

26 eylül 1996 becaişle bitlis verilir yozgat alınır yazısıyla başlayan ve 15 yılı bir solukta geçen yıllar mesleğimi çok seviyorum iyi ki öğretmen olmuşum

ücretliyi saymazsak..3ocak 2008 sözleşmeliyi esas alırsam bana 2.sınıf verdiler dediler bu sınıf senin hocam sınıf içler acısı dökülüyor adeta sobalı berbat bir bina köyün en eski okul binasıymış.çocukları gördüm gariban mı gariban çok kötü bir gündü benim için..

  Unutmam mümkün değil. 26 Eylül 2001. Van ili Saray ilçesi Beyaslan köyü. Köye babam, amcam ve ben birlikte gittik. Köy tıpatıp Çalıkuşu filmindeki Zeyniler Köyü. İnsanlar sorulan sorulara cevap bile vermiyorlar. Sonra öğreniyorum ki diğer öğretmenlerden, köy halkı değil Türkçe konuşmak anlamıyorlar bile Türkçe'yi. Bir ara soruyorum müdüre;
 -Niye bunlar okulun etrafına toplanmış bize bakıyorlar?
 -Çünkü diyor müdür.  Sizler yani bayan öğretmenler, köyün kadınları için ulaşılamayacak bir yerdesiniz.
  Şaşırıyorum bu cevaba. Ama çok geçmeden o köy bana hayatı öğretiyor. Yaşamın zorluğunu, buna rağmen hayata tutunmanın önemini anlatıyor bana uzaktan bakan hanımlar. Ayrıca şunu da belirtmeliyim ki, çok iyi şartlarda çalıştığım okullar da oldu. Ama bu köyün bendeki yeri apayrıdır, bambaşkadır.

karlı bir kış günüydü.2 ay öğretmen bulunamamış bir köy okulu.hiç hoşuma gitmedi ama acı zulüm katlanmak zorundaydım.
1-2 gün ders yapıp yarıyıl tatiline girdik.hiç tanımadığım öğrencilere bir önceki yılın notlarına bakıp karne vermek zorunda kaldım.
zor günler geçirdim elektrik kesintileri ve susuz günler.
şimdi hepsi geride kaldı.yaşandı ve bitti işte.geçmişini unutmamalı insan.

ilk göreve başladıgım gün elime demirbaş defterini verdiler memden, al bu defteri tife gir dediler demirbaş ne, tif ne ?o ilk 10 gün cok zordu gercekten