Sevdiğimiz Şiirler

BİR MEMLEKET İSTERİM

Memleket isterim
Gök mavi, dal yeşil, tarla sarı olsun;
Kuşların çiçeklerin diyarı olsun.

Memleket isterim
Ne başta dert ne gönülde hasret olsun;
Kardeş kavgasına bir nihayet olsun.

Memleket isterim
Ne zengin fakir ne sen ben farkı olsun;
Kış günü herkesin evi barkı olsun.

Memleket isterim
Yaşamak, sevmek gibi gönülden olsun;
Olursa bir şikayet ölümden olsun.

 CAHİT SITKI TARANCI

............................. .......
Yönümü dönmüşüm doğuya,
Elim alnımda ,
Daha doğuyu görmek istiyorum.
Ata yurduna ulaşmak,
Anaların kurt doğurduğu topraklarda
Ölmeden
Bir mevsim kışlamak istiyorum..
.....................
Bir Cuma namazının ardından,
Karalı topraklarda
Akça dualarla
Geçmişimi yadetmek istiyorum.
,,,,,
o da ne!
Hürriyet dediğim sevgili
serpilmeden kuşunlanmış.
Analar,bacılar..hatunlar
Düşmanımın insafına kalmış.

 

Git

Demek gidiyorsun...
Ben bunu haketmedim!
Ne varsa aşka ve cesarete dair
Sırtlayıp o büyük yangınınla gidiyorsun demek!!
Git........
Oysa
Sen öğretmen çıktığın yıl
Vurup alnıma kavgayı
Simsiyah bir süt gibi yaprak dökmüştü dar ağacı
Akşamlarım olmuştu ve kuduz gecelerim
Göz yaşlarım ağlarken
Bir uzun yolculuk düşmüştü peşime
O gün bugündür tetikte bir ömrün son kurşunusun
Hiç aklıma gelmezdi gülüm
Bu da bana ders olsun!!!!
Demek gidiyorsun...
Böyle olsun istemezdim oysa!!
Hazin vedaların bu baş dönmesi
Cellat kırmızısı bir hüsrandı yollarda.
Sen öğretmen çıktığın yıl
Çırılçılgın bir ağaca soyunmuştu vişneler
Eyvahhhhh.......
Esmer bir ağıdı bileylemişsem
Cinnetin ucunu yakmışsam bir kez
Cehennemin nizamiye kapısındaysam
Ateşten bir nehre dönen bu isyan
Hep o gül yangınına kanat çırpar
Ve en korsan şarkılar yüzünü şarapla yıkar.
Gidiyorsun demek...
Ben bunu haketmedim!!
Ne varsa aşka ve cesarete dair
Sırtlayıp o büyük yangınınla git.
Hadi durma,gençliğimin vebalini,
Ve sevgisiz hayatımızın bedelini ödemeden git..
Bu şiiri sana armağan ettim
Yanına almayı unutma sakın
Issız gecelerde okur ağlarsın
Kimseler görmese de kanarsın gülüm
Neler çektigimi o gün anlarsın!!!
Sonbahar yağmuruyla ıslandım sokaklarda
Ağladım ikimize senden çoook uzaklarda.
Şimdi hüzün makamında bütün şarkılar
Bu yorgun ses,bu kör lamba,bu ateşi sönmüş soba
Tanığıdır yanlızlığın,pişmanlığın tanığıdır.
Çünkü,çünkü benim kitabımda, aşk bir defa yaşanır..
Demek gidiyorsun...
Git..........................
Bir yanda ölümün alnındaki ter
Bir yanda suya düşen sardunya
Ve sabahın saçlarındaki kırağı kadar ışıyorsun
Hadi durma,
Sırtlayıp o büyük yangının vebalini
Ve sevgisiz bir hayatın bedelini ödemeden git.
Bilirsin,gecenin en karanlık olduğu an
Sabahın en yaklaştığı zamandır
Ve hiç bir şey hakkında bildiğimiz her şey
Aslında YALANDIR....
Demiştim ya...
Sen öğretmen çıktığın yıl
Vurup alnıma kavgayı
Simsiyah bir süt gibi yaprak dökmüştü dar ağacı,
Hüzün sarısı yapraklarını
Akşamlarım olmuştu,kuduz gecelerim
Göz yaşlarım ağlamıştı
Bir uzun yolculuk düşmüştü peşime
Çırılçılgın bir ağaca soyunmuştu vişneler.
Demek gidiyorsun...
Git...
Bu şiiri sana armağan ettim
Yanına almayı unutma
Belki soban sönmüş,kitabın bitmiş,dizlerinde battaniye
Yanlızlığın iç çekişini duyarsın
Paketteki son sigaran
Ve titrek bir mum alevi hüznüyle geçmişe dalarsın
Kimseler görmese de kanarsın gülüm.
SEN DE YANARSIN

BABA
Gece gündüz hasretinle yanarım,
Gönlüm her an seni anıyor BABA.
Derbeder olmuşum yoksun yanımda,
Özüm senin için yanıyor BABA.

Ben gülemem ama güneş gülüyor,
Sana olan efkarımı biliyor,
Senin sevgin şu bağrımı deliyor,
Delindikçe yaram kanıyor BABA.

Bu dünyada temelimsin taşımsın,
Yaşamımda ekmeğimsin aşımsın,
Duyguyla ağlasam gözde yaşımsın,
Ağlasam el beni kınıyor BABA.

Mertebene ermek mümkün olmuyor,
Babasız hayatın yeri dolmuyor,
Kurduğum yuvama kimse gelmiyor,
Baykuşlar bağıma konuyor BABA.

En büyük hazinem sırrım’da sensin,
Şu iki cihanda varımda sensin,
Mihmani aşığın pirimde sensin,
Ömrüm kışa döndü donuyor BABA.

BENCE ARTIK SEN DE ŞİMDİ HERKES GİBİSİN
gözlerim gözünde aşkı seçmiyor
onlardan kalbime sevda geçmiyor
ben yordum ruhumu biraz da sen yor
çünkü bence şimdi herkes gibisin

yolunu beklerken daha dün gece
kaçıyorum bugün senden gizlice
kalbime, kalbime baktım da işte iyice
anladım ki sen de herkes gibisin

büsbütün unuttum seni eminim
maziye karıştı şimdi yeminim
kalbimde senin için yok bile kinim
bence sen de şimdi herkes gibisin"

"gönlümle baş başa düşündüm demin;
artık bir sihirsiz nefes gibisin.
şimdi tâ içinde bomboş kalbimin
akisleri sönen bir ses gibisin.

mâziye karışıp sevda yeminim,
bir anda unuttum seni, eminim
kalbimde kalbine yok bile kinim
bence artık sen de herkes gibisin

GİT...


Vuslatında tehir üstüne tehir;
Biraz bekle başucumda kal da git..
Dar gelirken yüreğime bu şehir;
Yüzümdeki tesessümü al da git...

Herşeyimsin başı belli sonu yok;
Konuş dersen senden başka konu yok;
Yüreğimin tek yarasız yanı yok;
Kaybettiğim dermanımı bul da git...

İki kadeh biri sensin biri ben;
Silip attın hasretliğin kiri ben;
Ölmedim ya mezardaki diri ben;
Çok görmeden bir Fatiha sal da git...

Tek hecelik üç harf işte ettiğim;
Duyuldu mu bir gün sensiz yattığım;
Yetti artık sabra günah kattığım;
Saçlarını teker teker yol da git...

Putperestin tapındığı ayinim;
Sana çıktı milyon kere tayinim;
Dönsün diye dil dökersem hainim;
Gözlerime bulgur bulgur dol da git...

ALİ ALTINLI

Bir Kitap Ki....

Bir kitap ki; Allah’ın, beşere son kelâmı,
En büyük mûcizesi, ve en büyük selâmı.
Bir kitap ki; Ne dengi, ne benzeri, ne eşi;
İnsanlık âleminin, batmayan tek güneşi.

Bir kitap ki; nûrunda, karanlıkları boğan,
Bindörtyüz yıldan beri, hergün yeniden doğan.
Bir kitap ki; barışın, kurtuluşun rehberi,
İdrâkin temel taşı, akılların cevheri.

Bir kitap ki; Nebî’nin, en büyük emâneti,
Ne bir hükmü değişir, ne harfi, ne âyeti.
Bir kitap ki; vicdânın, adâletin tek sesi,
Ahlâk depremlerinin, sarsılmaz güvencesi.

Bir kitap ki; ilmiyle, cehâleti susturan;
Zulümler karşısında, heybetle dimdik duran.
Bir kitap ki; irfânın, zaptedilmez kalesi,
Çaresiz mazlumların, sönmeyen meş’alesi.

Bir kitap ki; ümidin tükendiği her yerde;
Açılır görenlere, kapılar perde perde.
Bir kitap ki; şefkâtin kucaklayan kolları,
Selâmete götüren, ince sabır yolları.

Bir kitap ki; gaflete, dalâlete son veren,
Mahremlerin üstüne, hayâ perdesi geren.
Bir kitap ki; tahtından, zorbaları indiren,
Mülkün temellerini, hukukla güçlendiren.

Bir kitap ki; müşrikler, münâfıklar listesi,
Kârun’dan, Firavun’dan, nice ibret hissesi.
Bir kitap ki; ihlâsı, tevhîdi müjdeleyen,
İsyankâr kavimleri, birer birer eleyen.

Bir kitap ki; bileni, bilmeyenden ayıran,
O kıyâmet gününde, muhlisleri kayıran.
Bir kitap ki; mahşerde, muttakiler gölgesi,
Cennet semâlarında, çınlayan “selâm” sesi.

Bir kitap ki; çağlara, çağlar üstü hükmeden,
Hükmünü yok sayacak, yoktur asla bir neden.
Bir kitap ki; âcizdir önünde tüm san’atlar;
Hikmetine dar gelir, o sonsuz kâinatlar.

Bir kitap ki; korkular ve ümitler harmanı,
En Yüce Padişah’ın, âlemlere fermanı.
Bir kitap ki; beş vakit secdelerde göz yaşı,
Mûminlerin elinde, değişmez mihenk taşı.

Bir kitap ki; mübîndir.. Apaçıktır görene,
Son nefeste korku yok, O’na gönül verene.
Adı; Kur’ân-ı Kerîm.. Mekânı; kalb-i selîm,
O’ndadır gerçek irşâd, O’ndadır gerçek ilim.

Ey! Şânı mahşere dek, korunan yüce kitap;
Yetmez seni övmeye, hiçbir söz, hiçbir hitap.
Seni yazmak ne mümkün, cür’etimize bakma,
Hesap günü Mîzan’da, BİZİ YALNIZ BIRAKMA!

kolaydı sevmeler ben imkansızı seçtim
ne kadar yakındın o kadar uzaktın bana
elimi uzatsam tutabilirdim ama bir o kadar da
ulaşılmazdın
kaçanlardan değildim ben kaçmadım
ne zaman vazgeçmeye kalksam yüreğim
o kocaman haliyle dikildi karşıma
ben yüreğimin sesini dinledim
ve yüreğim de sendin aslında
her sözcüğü denedim, seni anlatmak için
her sözcüğün üzerinde durup bir kere düşündüm
ya onlar anlatamadı seni,ya sen onlara yetmedin
ben ki konuşmayı o kadar seven, böylesine laf cambazı
bir tek seni tarif edemedim...


Alıntı/ Chiron

SENİNLE BAŞLADI BİTSİN SENİNLE

Ve gün be gün, ben seni düşünürüm.
Sen benim herşeyimsin ey sevgili.

Rüzgarlara ezberlettim türkülerimi,
Ben hep uzaklara türkü yazarım

Sılamsın, sevdamsın, sabır taşımsın
Kalemim adından başka ad yazmaz
Bu kütükte başka bir ad okunmaz
Narına nuruna kurban olduğum
Seven sevdiğinden asla yakınmaz

Ben sevda bölüğünde kıdemli bir askerim
Terhis olsam gidecek bir yerim yok
Yüreğimden başka silah taşımam
Bütün adresleri iptal ettim
Benim senden özge gerçek yarim yok.
Sen benim herşeyimsin ey sevgili

Ben rol gereği aşık değilim
Deme bu garibin benimle işi ne

Aşkım beni teşhir eder, Sesim içime saklanır
Aklanırsa adım, seninle aklanır.

İstersen durmadan adres değiştir,
Gözlerimi bağlasalar da bulurum seni.
Ben, türkülerde tanıdım Fizan'ı, Yemen'i
Anlasam ki sesim sesine değmiştir,
Bütün gemileri yakar gelirim.

Bu bir taahhüttür; sına beni
En deli rüzgarların öüne sür, bulut-bulut,
Bir yerde yanlış yaparsam adımı unut.
Son kurşunu kendime sıkar gelirim.

Bir et kemik torbası değilim ben
Bir hasar raporu değil yazdığım
Bir aşk mektubudur ey sevgili,
Kızıl-kıyametten önce

Ve görmek için bakmaya gerek yok
Her dilde güzeldir senin adın

Meydanlar sarsılır sen ortaya çıkınca
Yeter ki görecek göz, göz olsun.

Velhasıl uzun sözlere hiç gerek yok
Dil hicabından lal olmalı seni anarken
Ey benim tabibim, tacidarım
Gündönümüdür ben seni bekliyorum........

Bahattin Karakoç

KONUŞMA

O dedi ki:
Bir gün bana gönül verdin
'Aşktır benim mayam' derdin
Sonsuz bir hisle severdin
Aklında mı?

Ben dedim ki:
Aşktan yana, histen yana
Gayri sual sorma bana
Belki dün bilirdim ama
Unutmuşum!

O dedi ki:
Yüreğime ektin bir köz
Yaralarım oldu göz göz
Yemin edip verdiğin söz
Aklında mı?

Ben dedim ki:
Yanan yakar iyi bil ki
Ben de yaralıyım belki
Unutmak ayıp değil ki
Unutmuşum!

O dedi ki:
Yalan söylemezdin yani
Unutmam derdin sen beni
Sormak suç olmasın yani
Aklında mı?

Ben dedim ki:
Hangi yalan, hangi gerçek?
Meyvesini yedi çiçek
Soru sorma, cevabım tek;
Unutmuşum!

O dedi ki:
Mühürledin dudaklarım
Düğümün kalpte saklarım
Mektup yazan parmakların
Aklında mı?

Ben dedim ki:
Ne mühür kaldı, ne senet
Er-geç kopar cürük kenet
Uçmuş akıl denen meret
Unutmuşum!

O dedi ki:
Beni, benden almıştın da
Çokla sen ben olmuştun ya
Gerçek sevgi, yalan dünya
Aklında mı?

Ben dedim ki:
Vazgeç gayri iş yok bende
Yitirmişim seni, sende
Kimin nesisin, adın ne?
Unutmuşum!

Ve bilenler dediler ki:
Aşk da, söz de yalan imiş
Akıl işi değil bu iş
Ve sonra hatırladık ki
Sevenler hep boşa sevmiş..

 ABDURRAHİM KARAKOÇ

Can Eriği

Bir kelime buldum çın çın öter;
                 Adı candır.
Bir erik kopardım can dalından;
İçi can dolu,
Adı can, yaprağı can, lezzeti candır.
Bir gölge düştü önüme dedi ki:
               Bir yüküm var benden ağır
               Bir yüküm var beni taşır
                                    Adı candır.

Toprak dedi ki:
Can Allahın yongasıdır
Fakat ben bir deri bir kemik
                                    kaldım.
Bir de misafirim var adı candır.

Işık dedi ki:
                Renklerden, kokulardan,
Seslerden önce koşup geldim
İnsanoğluna nur topu gibi
Bir müjde getirdim,
                                 Adı candır.

Gülüşün

gülüşünde bir mana var
saklayamazsın
sarılışında ne düşler
ne düşükler
sakınamazsın

aynı yolları,
kimsesiz mekanları
birlikte özleme hasreti...
yalnızlığımın dert ortağı gastrit...

gülüşünde bir mana var
saklayamazsın

bütün iç savaşlarda
rehin alındı bu yürek
kandıramazsın

hangi çekilişin
büyük ikramiyesi bu,
en uzak sevişmelerin
yeni yetme utancı
lakin aşk
biraz da utanmaktır yaşamaktan...
sakınamazsın...
yeni yetmelik işine gelince
o zaten hepimizin gizli öznesi
Türkçe'de var
bazı dillerde yok

gülüşünde bir mana var
saklayamazsın
kime niyet kime felaket bu aşk
anlayamazsın

ödümüz patlıyor acı çekmekten
oysa
biraz da acıdır
aşkın mayası...
kaçınamazsın...

gülüşündeki manayı saklayamazsın
tutunacak verimiz yok
resmi tutanaklarda

gülüşünde bin yıllık hasret var
saklayamazsın