Sevdiğimiz Şiirler

       h.n.a.

KADERİM OLMANI NE ÇOK İSTERDİM


Bir güne seninle başlamak ne hoş olurdu
İlk sevgi sözünü senden duymak
Gözlerine bakarak sabahı karşılamak
Sevgi çaylarını seninle yudumlamak
Kaderim olmanı ne çok isterdim

Geceler benim olmalıydı yanında
Huzurla yatarken seyredebilmeliydim
Sen uyurken, ne masumdur uykular
Kıymetini bilirsen, rüyalarımda olmalısın
Kaderim olmanı ne çok isterdim

Uyandığında bıraktığım gülleri bulmalıydın
Başına taç yapmalıydım papatyalardan
Yatağında gelinciler beyaz çarşaf üzerine
Sevgiyle serpilmiş gelincik tarlası gibi
Kaderim olmanı ne çok isterdim

Gözlerin karası yakmalıydı içimi
Ellerin okşamalıydı tenimi
Sarmaşık gibi sarmalıydı kolların
Kokun bedenimde kalmalıydı
Kaderim olmanı ne çok isterdim

Hasret olmasaydı pencerede bekleyen
Ellerim semada dua ederken
Sendin tanrıdan dileğim
Ölmeden bir görsem bir sesini duyabilsem
Bütün emelimdi ölüme giderken
Kaderim olmanı ne çok isterdim

Son dileğin nedir diye sorsalar
Seni diler seni isterdim
Son bir kez seni seviyorum diye bilmek için
Seni seviyorum seni seviyorum
Sen beni aramasanda..

Hayrunisa ŞENEL

İşte ben hep böyle bildiğin gibi:
Kaderi öpüp başıma komuşum,
Gülüşüm, oturuşum, konuşuşum,
Belli efendim, besbelli
Yaşamaktan soğumuşum.

Yaz yağmurları misali yıllarca
Yağmış durmuşum kendi içime.
Zaten dünya öyle dünya ki kim kime
Herkes kendi derdine anca,
Herkesin yüreği lime lime...

Turgut UYAR

Telaşlı zamanlara düştü yolumuz
Geniş zamanları tüketeli çok oldu.
Hep bir yerlere koşuyor,
Hep bir yerlere yetişemiyoruz.
Hep acele işlerimiz
tüm işlerimiz acele
Oysa nereye gidiyoruz böyle koşar adım
Hayatı hiçe sayarak nereye.
Hep ecele gidiyoruz aslında
Yalınayak koşar adım acele... (B.Gökçe)

SENİ SEVDİM

Seni sevdim, seni birdenbire değil usul usul sevdim
"Uyandım bir sabah" gibi değil, öyle değil
Nasıl yürür özsu dal uçlarına
Ve günışığı sislerden düşsel ovalara

Susuzdu, suya değdi dudaklarım seni sevdim
Mevsim kirazlardan eriklerden geçti yaza döndü
Yitik ceren arayı arayı anasını buldu
Adın ölmezlendi bir ağız da benden geçerek
Soludum, üfledim,yaprak pırpırlandı Ağustos dindi
Seni sevdim, sevgilerim senden geçerek bütünlendi

Seni sevdim, küçük yuvarlak adamlar
Ve onların yoğun boyunlu kadınları
Düz gitmeden önce ülkeyi bir baştan bir başa
Yalana yaslanmış bir çeşit erk kurulmadan önce
Köprüler ve yollar tahviller senetler hükmünde
Dışa açılmadan önce içe açılmadan önce kapanmadan önce
Nehirlerimiz ve dağlarımız ve başka başka nelerimiz
Senet senet satılmadan önce
Şirketler vakıflar ocaklar kutsal kılınıp
Tanrı parsellenip kapatılmadan önce
Seni sevdim. Artık tek mümkünüm sensin

Gülten  AKIN

Öp Beni Yüreğimden Gülefşan

İçimdeki boşluk seninle damla damla dolarken,
Gözlerim yıldızların seyrine daldı, baktı öyle, Gülefşan…

Bir hüznün son çırpınışlarını hissettim sevince dönüşürken.
Bakışlarının ahusuna tutundum senli hülyalara düşerken.
Aynı şehrin havasını içime çekerken
Nefesin doldu ciğerlerime ey Gülefşan…

Öp beni kalbimden,
Gülüşün düşsün siretini okuyup hatmeden yüreğime…
Gecenin karanlığına örülürken ruhum hüzünlerle,
Arşın perdesine işlenir gözlerinden dökülen inciler…
Zamanın avucuna bırakılır herbir şey,
Ben kendimi sana bıraksam, tutmaz mısın Gülefşan..?

Annemi ocak başında ekmek yaparken
Seyredişlerimde bulduğum huzuru duydum sesinde;
Ekmek kokusu gibi güven verdi varlığın…

Sevdanın başladığı yerde hasrete alışırken,
Külfetin sonuna düştüm..
Aşk’ın senli halini yaşamaya çalışırken,
Hasretin koruna düştüm Gülefşan…

Islanan yastığım şimdi kurumaya çekilir ümit güneşinde.
Seccadeleri yıkayalım birlikte, gözyaşı ırmağında yâr…
Hadi, tut ellerimden, dua dua yürüyelim ey Gülefşan…

Kadim Dolunay

Yalnızlık

En sevdiğini büyük dalgalarda kaybetmektir yalnızlık
Değer verildiği halde karşılık alamamaktır yalnızlık
İçindeki o sevgi kıpırtısının çırpınışlarının son bulduğu andır yalnızlık
Sevgi tohumlarının yeşerememesidir yalnızlık
Büyük uğraşılarla kazandığını bir anda kaybetmektir yalnızlık,
Denize daldığında dibini görememektir yalnızlık
Yalancı gülüşlerini üzerinde hissettiğin andır yalnızlık
Dünyanın bile uydusu varken senin hiçbirşeyinin olmamasıdır yalnızlık
En yakınında bile olsa aslında senden çok uzaklarda olduğunu bildiğin andır yalnızlık
Umut dolu bakışlarının tükendiği andır yalnızlık
Değerini bilemeyenlere değer biçmektir yalnızlık
Gökyüzüne baktığında aslında özel olmadığını hissettiğin andır yazlnızlık
Hayatı bir gazoz kapağına benzettiğin ve gazın havaya karışmasını beklediğin andır yalnızlık
Aslında hayatın sana ne verdiği değil senden ne aldığını farkettiğin andır yalnızlık
İdam olucak birine son dileğinin sorulmasına rağmen sana hayatta tek söz hakkı bile tanınmadığını andır yalnızlık

Zafer Uzun

Dudak Payı

Çay bardağında
Bırakılan dudak payı
Kadar bile
Uzak kalamam
Gözlerine

Yakın olsun isterim
Ellerime ellerin
Yanındaki beton binaya
Yaslanması gibi
Köhne bir evin

Seni bir çivi
Gibi çaktım
Çünkü beynime
Ve toplayıp
Bütün kerpetenleri
Attım denize
 
Sunay Akın

      h.n.a.

Anlatamam Derdimi Dertsiz İnsana

 Anlatamam derdimi dertsiz insana
Derd çekmeyen dert kıymetin bilemez
Derdim bana derman imiş bilmedim
Hiçbir zaman gül dikensiz olamaz

Gülü yetiştirir dikenli çalı
Arı her çiçekten yapıyor balı
Kişi sabır ile bulur kemali
Sabretmeyen maksudunu bulamaz

Ah çeker aşıklar ağlar zarınan
Yüce dağlar şöhret bulmuş karınan
Çağlar deli gönül ırmaklarınan
Ağlar ağlar göz yaşların silemez

Veysel günler geçti yaş altmış oldu
Döküldü yaprağım güllerim soldu
Gemi yükün aldı gam ilen doldu
Harekete kimse mani olamaz

Aşık Veysel Şatıroğlu

AN'LAR
Sil baştan yaşama şansım olsaydı eğer
oturup saymazdım eski yanlışlarımı.
Kusursuz olmaya çalışmaz,rahat bırakırdım yüreğimi.
Neşeli olurdum,geçmişte olmadığım kadar,
ve elbette çok daha coşkulu olurdu sevdalarım
içine de yeterince ciddiyet katardım.
Bu denli temiz,titiz olmazdım hiç,öyle bir şansım olsaydı eğer
Hiç çekinmezdim daha fazla riske girmekten de...
Daha çok yolculuklara çıkar,gündoğumlarını kaçırmazdım asla,
hele dağlara tırmanmanın,ırmaklarda yüzmenin keyfini...
Hiç bilmediğim yerlere giderdim,gidebildiğimce
Doyasıya dondurma yer,boş verirdim kuru nimetlere.

Öyle bir şansım olsaydı eğer,dertlerim de
yalnızca düşlerin değil,yaşamın gerçeğini taşırdı.
İşte onlardan biriydim ben ömrü boyunca hani,her saniyesini
verimli kılmaya çalışan insanlardan biri.
Ama aynı anlara yeniden geri dönebilseydim eğer
yalnızca iyi ve güzel olanları tatmak isterdim,mutlu anları...

Farkında değilseniz hala,öğrenin artık:
Yaşam anlardan oluşur,sadaca anlardan,"şimdi"yi yakalayın
Yanında termometresi,bir şişe suyu,şemsiyesi
ve paraşütsüz yerinden kıpırdamayan bir insandım ben.
Ama yeni baştan yaşayabilseydim eğer
Yüksüz,iyice hafiflemiş olarak çıkardım yolculuklara.
İlkbahara yalınayak girer,sonbahara dek unuturdum ayakkabıyı.
Hiç bilinmeyen yolları keşfeder,tadına varırdım gün ışığının
Çocuklarla daha çok oynardım,yeniden bir şansım olsaydı eğer...

Ama ne çare...İş,işten geçmiş yazık ki!
85'indeyim artık ve biliyorum ki...Ölmekteyim.


JORGE LUİS BORGES(çev G.Gönensin

BIRAKIN KALSIN

Çokta kederlenir, az da gülerim
Ustura ağzında düşüncelerim
Deliliktir belki...bırakın kalsın

Doğan her bebeğin hakkı var bende
Öğütülen benim her değirmende
Ne sonu, ne ilki...bırakın kalsın

Sevdam büyüdükçe dünyam dar olur
Zamandan çıktığım zamanlar olur
Ve öyle güzel ki...bırakın kalsın

Saatler ya geri, ya hep ileri
Kıran yok hileli terazileri
Umutlar ırakta...bırakın kalsın

Onbinlerle sohbet onbin nafile
Dönmüyor toprağa giren kafile
Öfkeler yürekte...bırakın kalsın

Ne yarım tam yarım, ne bütün tamam
Yolcular anlamaz, ben anlatamam
Tren son durakta...bırakın kalsın

Gelir beni yakar suya düşer kor
Düşünen baş çekmek, dert çekmekten zor
Kutsaldır bu yara...bırakın kalsın

Dursun, ayazına uyandığın kış
Dursun ki şevk ile sürsün bu yarış
Lüzum yok bahara...bırakın kalsın

Yıkılır, yırtılır her kalın perde
Hesaba çekilir dünya mahşerde
Yazın şu duvara...bırakın kalsın

 ABDURRAHİM KARAKOÇ

içimden dedim beraber yürüyelim olur mu
varsın gemilerimizi taşıyamasın sular
varsın yarı yolda uyuya kalsın
bize gönderilen bahar.

İbrahim Tenekeci

İyi pazarlar:)

Bir kuş çiz yavrum yüzüme gözyaşınla
Bir kuş tel tel kirpiklerim kanat olsun
Bir kuş çırpınan kalbi dudağımda
Bir kuş yavrum sıcaklığın beni bulsun.
Bahar gelmiş balam benim
Bahar gelmiş dayanmış
Dalda yaprak bebeciğim
Suda köpük uyanmış
Kuzulara özenmiş kızım benim
Körpe sesler dinlenmiş
Ay ışığında yanmış yavrucuğum
Onun için beyazmış..

OLSAN DA BİR OLMASAN DA
                                         
artık görünmüyor mevsimde hüzün
bulutlar bir garip rüyaya dalmış
ufukta güneşi ağlatan yüzün
bir mülteci gibi tenhada kalmış
toprak yandı gülüm; çeşmeler zehir
şimdi bilsen de bir, bilmesen de bir
                                           
kaç kere çağırdım seni öteden
turnalar uçurdum gittiğin yere
bin parça eyledin kalbimi neden
ruhum bir başına düştü göklere
bana tebessümle bakıyor kabir
şimdi gülsen de bir, gülmesen de bir
                                           
derdimin yangını sardı gölgeni
bir mahkûm kanıyla aktı izlerin
deniz ölesiye severken seni
neden gemileri yaktı gözlerin
yıkıldı yolunu bekleyen şehir
şimdi gelsen de bir, gelmesen de bir
                                           
yağmurun inceden yağdığı yerde
açan gül acıyı damıtır solar
ağustos böceği düşünce derde
içine kuşların sevdası dolar
ölü bir mahzene gömüldü kibir
artık sevsen de bir, sevmesen de bir
                                           
çatladı en kavi yerinden tohum
kıvılcım düşürdü sulara gonca
her akşam ölümü koklayan ruhum
seni de kuşanır hakan olunca
bu yerde bilinir destan-ı kebir
şimdi kalsan da bir, kalmasan da bir

zaman ki, ardımda pervane şimdi
mekân defineler döktü yoluma
fırtınadan umut bekleyen kimdi
söyle, deniz neden gömüldü kuma
zindan çöktü gülüm; kırıldı zincir
benim olsan da bir, olmasan da bir

                  NURULLA H GENÇ