Sevdiğimiz Şiirler

SERSERİ

Yeryüzünde yalnız benim serseri,
Yeryüzünde yalnız ben derbederim.
Herkesin dünyada varsa bir yeri,
Ben de bütün dünya benimdir derim.

Yıllarca gezdirdim hoyrat başımı,
Aradım bir ömür, arkadaşımı.
Ölsem dikecek yok mezar taşımı;
Halime ben bile hayret ederim.

Gönlüm ne dertlidir, ne de bahtiyar;
Ne kendisine yâr, ne kimseye yâr,
Bir rüya uğrunda ben diyâr diyâr,
Gölgemin peşinden yürür giderim...

                                                   N.F.K.

BiZ SIRADAN DEĞİLDİK

Hani seninle gökten yıldızları dererdik
Toplayıp da onları rüyâmıza sererdik
Bazen Leylâ biz olup, Mecnûnla’rı yererdik
Biz sıradan değildik, bir başkaydı sevdâmız.

Gerek yoktu ki aya, yakardık geceleri
Gözlerimiz yeterdi, saklardık heceleri
Başka aşklar var mıydı, unuttuk niceleri?
Biz sıradan değildik, bir başkaydı sevdâmız

Gecelerden ayrıldı, tek tek koptu rüyalar
Tozlandı ve yıprandı, gönüldeki sayfalar
Alındı elimizden, yaşanacak sevdâlar
Biz sıradan değildik, bir başkaydı sevdâmız.

Elimizde değildi, Hak’tan verildi karar
Acı bir tadı kaldı, kalbe verildi zarar
Bunca çileden sonra, kavuşsak neye yarar
Biz sıradan değildik, bir başkaydı sevdâmız.

Sabit bir durak idi, gelip geçti sevdâlar
Hiç biri yazılmadı, gönülde ki sayfalar
Kazanan olamadık; bitmeyecek davamız
Biz sıradan değildik, bir başkaydı sevdâmız...

Ayşe Özdemir

Ey Gazze!
Vicdansız coğrafyanın yaralı güvercini!
Yangın düşmüş gönüllerin çaresiz şehri...
Bebeklerin ölüm çığlığı, annelerin çıldırtan çaresizliği!
Gün imtihan günüdür. Titremeyen milyarlarca
kalp, sızlamayan vicdanlar ve umursamaz çiğ insanlar...
Biliyor musun Gazze; bu insanların kimliğine Müslüman yazıyorlar!

***

Ey Gazze!
Çaresiz gözlerle vicdansız dünyaya bakanların kenti.
Suskun milletlerin ölüme terk ettiği,
Kurşunlardan kaçan çocukların yangın yeri...
Gördün işte; yetmiyor "insan" doğmak. Çünkü
zordur "insan" kalmak. Bebeklerin üzerine
düşmeden önce yüreklere düşmüyorsa ateş,
varsın atmasın artık o kalp...

***
Ey Gazze!
Acısını yüreğinde hissedenlerin dayanılmaz
ıstırabı.
Gözyaşlarını yüreğine akıtanların dinmez acısı.
Filistin bir hüzün fırtınası, bebeği elinden alınan
annelerin korkunç sancısı.
Yanmak için ateşe gerek yokmuş meğer.
Sözlerimize yapışan acı, yüreği de yakıyorsa
eğer, unutma; Allah'ın gücü katillere de yeter.
Gün gelir dualar arşı deler ve yetim çocukların
dualarını işitir melekler. Allah'ın dualara
teveccüh ettiğine şahit olur alemler...

***

Ey Gazze!
Katillerin cehennemi, mazlumların cennet bahçesi.
Ruhunu kaybedenlerin kendini bulduğu acıların adresi.
Sessiz çığlıkların haykırdığı "yardım" sesi...

***

Rabbimiz!
Günahlarımızdan arınıp semaya çeviremediğimiz
yüzümüzü Gazzeli kardeşlerimiz için kaldırıyor
ve Senden, mazlumların kurtuluşunu istiyoruz.
İstemelerin en acısı ile Sana yalvarıyor, merhamet nedir bilmezlere acılardan bile daha acı bir dersle ceza vermeni umuyoruz.

Amin!

MUAZ KALAYCI

İbret olmaz bize her gün okuruz ezber de
Yoksa hiç mana aranmaz mı bu ayetler de
Lafzı muhkem yalnız anlaşılan kuranın
Çünkü kaydında değil hiç birimiz mananın
Ya açar nazmı celilin bakarız yaprağına
Yahut üfler geçeriz bir ölünün toprağına
İnmemiştir hele Kuran şunu hakkıyla bilin
Ne mezarlıkta okunmak ne fal bakmak için.

 (Mehmet Akif ERSOY)

Ben bir deli rüzgar sen nazlı çiçek
Her sabah busemle yoklarım seni
Gerçek kadar rüya düş kadar gerçek
Bir anın içinde koklarım seni

Kalbime gel eşiğinde dur desem
Kapıyı bul el sürmeden vur desem
En sonunda gel içeri gir desem
Gelme git, bir ömür beklerim seni

Tam giderken vuslat bana ar desem
Yar mı aşktır aşk mı daha yar desem
Çözen gelmez aşka dair sır desem
Çözüp gel sinemde saklarım seni

Çek yeter kalbimden ellerini çek,
Terk edip gitmezsem bu aşk bitecek
Hani bir sır vardı ey nazlı çiçek
Fırtınan olursam haklarım seni...
 
Serdar Tuncer

HAL GAZELİ

Ben pazara ne süreyim erenler
Ateşime paha biçen var mıdır?

Kurulsun meclisler alsın kararı
Kenti yakıp çöle dönmek kâr mıdır?

Leyla saçlarını çözer rüyama
El değmez şu yürek kızgın nar mıdır?

Dağlar yürür beni yakan yol olur
Yürek denen şu titreyen zar mıdır?

Sulara salınmış umutlarıma
Baharlar beklerken yağan kar mıdır?

Diz çöker fırtına yoldadır kervan
Kehkeşandan bana esen har mıdır?

Benim leylam bir kılıcın şavkında
Bu sırrı da ifşa etmek var mıdır?

Ahmet Mercan

GÜN EKSİLMESİN PENCEREMDEN

Ne doğan güne hükmüm geçer,
Ne halden anlayan bulunur ;
Ah, aklımdan ölümüm geçer ;
Sonra bu kuş, bu bahçe, bu nur.
Ve gönül Tanrı' sına der ki:
-Pervam yok verdiğin elemden:
Her mihnet kabulüm, yeter ki,
Gün eksilmesin penceremden

Cahit Sıtkı TARANCI

KAPILAR
Kapattık kapılarımızı dostlarımıza
Mesafeler koyduk araya
Bir merhaba demek için, girmeleri gerekti sıraya...
Bize çok ihtiyaçları olduğu an meşguldük,
Not bıraksınlardı, sonra arardık, başka zaman...
Sınavdan en iyi notu aldıklarında, gözlerindeki
pırıltıyı göremedik,
Bir küçücük armağan veremedik.
Canları yandığında, bize koşamadılar nefes nefese,
Ne kadar hasrettiler bir dost sese!
Görüşürüz; ya salı, ya çarşamba günü,
diye diye kaçırdık nişanı, düğünü,
Paylaşamadık o en coşkulu anlarını, seveceğimiz yanlarını.
Hayat denen suyun akışında, birlikte çağlayamadık,
Ölümlerini bile geç duyduk da vaktinde ağlayamadık...
Bu hikaye hem acı hem uzun,
Selam vermeden geçiyoruz artık yanından komşumuzun.
Bahanelerle etrafımızı sardık
Oysa biz, birbirimiz için vardık.
Adına huzur dedik, iş dedik,
Yalnızlığı seçtik.
Herkes Can cana olmaktan vazgeçtik,... bir yalana kandı.
Ne olursa olsun sebep, aslında KAPILAR hep,
Kendi üstümüze kapandı !
ÜMİT ÖZGER

"Büyük Türk velîsi Erzurumlu İbrahim Hakkı Hazretleri “Tevfizname” isimli şiirinde teslimiyeti o kadar güzel anlatıyor ki...
“Hak şerleri hayr eyler
Ârif ânı seyreyler
Zan etme ki gayreyler
Mevlâ görelim neyler.
Neylerse güzel eyler
Sen Hakk’a tevekkül kıl
Sabreyle ve râzı ol
Tevfiz it ve rahat bul
Mevlâ görelim neyler.
Neylerse güzel eyler
Bir işi murâd itme
Hak’dandır O red itme
Oldıysa inâd itme
Mevlâ görelim neyler.
Neylerse güzel eyler
Hakk’ın olıcak işler
Ol hikmetini işler
Boşdur gam u teşvişler
Mevlâ görelim neyler.
Neylerse güzel eyler “

ZALİM DÜNYA

Ne zalimsin be dünya.
 Gören gözler, kör gerçeklere.
 Kör dediklerimizse, gerçekle göz göze.
 Hangisi cehennemi veya cenneti
 bulur sende, bilinmez.
 Bilinmez ki;
 yanılgının asıl kaynağı,
görmek veya görmemek değil,
 ne görmek istendiğidir.
 Ne çelişkidir ki;
 Savaşta çarpışanlar
 savaş karşıtıdır.
 Onlar, acı çeker, ölür.
 Savaş yandaşlarıysa,
 hep kazanır, yaşar.
 Dokuz köyden kovarlar, sorgulayanı.
O ise, mutluluğu kovalar,
 bıkmadan.
 Sorgulamayansa, hep mutlu zanneder kendini,
 bir şey anlamadan.
 Sokrates’ten beri,
 sorgulanır,
 ölüm ve yaşam.
 Bilinmez mi;
 cevap Tanrı’da saklıdır.
 Zalim dünya,
 ne kadar acımasızsın,
 nerede senin adaletin.
 Neden,
 haksızlıklara susar,
 itiraz etmezsin?
 Deme bana:
İnsan değil mi zalim kılan beni.
 Derim ki:
İnsan olmayı ben seçmedim ki.
 Seçebilse idim, eğer,
 uçsuz bucaksız bir ormanda,
 gökyüzüne uzanarak yakaran,
 kimsesiz bir ağaç olmayı yeğlerdim.

İlker BAŞBUĞ

Kalûbelâdan beri muhacirim ben
Her nereye gitsem ensâr karşıladı
Bir at, bir kurt, bir yılan anladı da
Kendi cinsimden olanlar anlamadı
Omuz vurup geçenlerin açtığı yara
Kevgire çevirdi sevdalı yüreğimi
Ey sevgili,
Ne zaman darda kaldımsa
Hep sana yazdım arzuhalimi
Hep sen yetiştin imdada..

Kalûbelâdan beri muhacirim
Dolaşıp duruyorum diyar diyar
Aşkın deryasında arındı kirim
Artık karanlığı aydınlatacak bir mumum var
Limandaki gemi demir alıyor
Lâhurî şal gibi dalgalanıyor sular
Ay'ın dogması yakın
Hızır'ın vakti mayalaması
Uzak değil
Ey sevgili,
Kamalaklı kara-ardıç ormanlarında
Bengitaşa konmuş bir bahtlı kuşum
Rivayet ne olursa olsun
Sevdana adamış serimi
Bengisulardan içmişim
Bengisularda yunmuşum..

bahattin karakoç..

Unutamıyorum

Unut demek kolay gel bana sor bir de
Unutamıyorum işte unutamıyorum
Bir şey var şuramdabeni kahreden
Şuramda tam yüreğimin üstünde
Çakılı duran bir şey var
Elimde değil söküp atamıyorum
Dalıp dalıp gidiyor gözlerim derinlere
Kimi görsem biraz sana benziyor
Seni hatırlatıyor şu bulut şu gökyüzü
Şu kayaları döven deniz
Şu hüzünlü melodi şu napoliten şarkı
Bir zamanlar beraber dinlediğimiz
 Boyuna seni düşünüyorum durmadan usanmadan
 Şimdi diyorum o ne yapıyor acaba
 O güzelim gözleri kime bakıyor
O canım elleri nerde
 Oysa günler o günler değil
Akşamlar o akşamlar değil
 Ve kalan şimdi sadece özlemin gecelerde
Durup durup seni büyütüyorum içimde
 Seninle acılar büyütüyorum
 Yeni yeni kederler büyütüyorum dayanılmaz
Kirli sular yürüyor iliklerime
Bir zehir karışıyor kanıma anlıyor musun
Bir daha görsem seni diyorum bir daha görsem
 Bir gün olsun bir dakika olsun
 Unut demek kolay, gel banasor bir de
Hatırladıkçagözyaşlarımı tutamıyorum
Dilimin ucunda sen; başımın içinde sen
Kader misin, ecel misin nesin sen
Unutamıyorum işte unutamıyorum
Ümit Yaşar Oğuzcan

Öyle bir zamanda gel ki vazgeçmek mümkün olmasın.
Ellerimde koparmaya çaıştığım zincirlerden kalma yara izleri
Yeni yeni iyileşmeye yüz tutmuş olsun.
Gözlerimde öyle bir karanlık olsun ki, gören kör oldum sansın.
Yanaklarım kurumuş olsun göz yaşlarımdan, dudaklarımsa çatlak çatlak.

Öyle bir zamanda gel ki vazgeçmek mümkün olmasın.
Belki bin tane aşktan geçmiş olayım ve hiçbiri olmasın gözümde.
Hiçbiri tamamlayamamış olsun cümlelerimi,
Hiç biri bağlayamamış olsun geceyi sabaha.
Hiçbirinin gülüşünün her anı senin kadar aklıma işlenmemiş olsun.
Hiçbirinin hayali en güzel haliyle barınamamış olsun beynimde.
Hiçbirinin izi kalmamış olsun bedenimde.

Öyle bir zamanda gel ki vazgeçmek mümkün olmasın.
Sessizce ağladığım anları kimse çığlık çığlığa hıçkırıklara dönüştürememiş olsun. Ellerim kimsenin üzerinde eriyip gitmemiş olsun, gezinse bile.
Dudaklarım senin adını söylerkenki gibi kıvrılmamış olsun hiç bi ad'a yeterince. Yerine koymaya çalıştığım her beden yok olup gitmiş olsun kumlar aktıkça tane tane.
Unuttuğumu sandığım, vazgeçtiğimi sandığım,
Sevmediğimi sandığım öyle bir zamanda gel ki
Yerçekimine karşı koysun damarlarımda beni yaşatan her zerre.
Öyle bir zamanda gel ki vazgeçmek mümkün olmasın...

Orhan Veli

Hayat bu kadar basit bir şeydi işte.
Yaptıklarımız,
Yapmak istediklerimiz,
Özlediklerimiz,
Pişman olduklarımız,
Onardıklarımız,
Onaramadıklarımız...
Hepsi basit, minicik şeylerdi ama ulaşamadıkça,
Çözemedikçe,
Yenemedikçe bize kocaman geliyordu.
Kitlelerin sevgisi, para,ün, güç...
Hiçbiri, hiçbiri bedel olamıyordu,
Özlemini çektiğimiz o şey her ne idiyse...
Sevildiğini bilmek,
Bir vicdan rahatlığı,
Bir tabak pilav,
Bir sağlıklı nefes...
Hayat bu işte; basit, küçük bir hadise...

Can Dündar

Güldü. “Kuş bana anlattı,” dedi.
Ferahlayıverdim. Kuş anlattıysa herhalde iyi şeyler anlatmıştır. Kuşlar kötü şey anlatır mı?

Sait Faik Abasıyanık