Sevdiğimiz Şiirler

Bazen bir marti olsam diyorum
Bir martinin hafifliginde arinsam bütün yorgunluklarimdan
Bir martinin özgürlügünde umursuz
Ve onun gibi kaygisiz, kendinden emin
Bana kim nasil hangi gözle bakiyor kaygisi yasamadan
Hayatin güzelliklerinin üzerinde saate ve zamana takilmadan
Sadece bir marti olmanin keyfi ile süzülsem maviliklerde''

Üşüyorum

Bir coşku var içimde bugün kıpır kıpır
Uzak çok uzak bir yerleri özlüyorum
Gözlerim parke parke taş duvarlarda

Açılıyor hayal pencerelerim
Hafif bir rüzgar gibi, süzülüyorum
Kekik kokulu koyaklardan aşarak
Güvercinler ülkesinde dolaşıyor
Bir çeşme başı arıyorum

Yarpuzlar arasında kendimi bırakıp
Mis gibi nane kokuları arasında
Ruhumu dinlemek istiyorum
Zikre dalmış her şey

Güne gülümserken papatyalar
Dualar gibi yükselir ümitlerim
Güneşle kol kola kırlarda koşarak
Siz peygamber çiçekleri toplarken
Ben çeşme başında uzanmak istiyorum

Huzur dolu içimde
Ben sonsuzluğu düşünüyorum
Ey sonsuzluğun sahibi, sana ulaşmak istiyorum
Durun kapanmayın pencerelerim
Güneşimi kapatmayın
Beton çok soğuk, üşüyorum..

Allah rahmet eylesin ...

O kadın,
Benim kadınım.
Küçük omuzlarında,
Büyük özlemler taşır.
Tüm mevsimler yüreğine hapsetmiştir,
Sırası yoktur mevsimlerin.
Zamansız düşer ellerine aylar,
Küçücük bir mutluluğa kanat açar uzaklarda olsa bile.
O kadın,
Benim kadınım.
Küçük elleriyle sevgiyi kucaklar,
O hep bir özlemdir,
Hasrettir.
Bir deniz gibi olsa da gözleri,
Kıyılarında fırtınaları hiç bitmez.
Hani şair söyler ya,
Öyle bir kadın,
Şarap gibi yıllanmış,
İçince başını döndüren.
O kadın,
Benim kadınım.......

Desem ki vakitlerden bir Nisan akşamıdır,
Rüzgârların en ferahlatıcısı senden esiyor,
Sende seyrediyorum denizlerin en mavisini,
Ormanların en kuytusunu sende gezmekteyim,
Senden kopardım çiçeklerin en solmazını,
Toprakların en bereketlisini sende sürdüm,
Sende tattım yemişlerin cümlesini.

Desem ki sen benim için,
Hava kadar lazım,
Ekmek kadar mübarek,
Su gibi aziz bir şeysin;
Nimettensin, nimettensin!
Desem ki...
İnan bana sevgilim inan,
Evimde şenliksin, bahçemde bahar;
Ve soframda en eski şarap.
Ben sende yaşıyorum,
Sen bende hüküm sürmektesin.
Bırak ben söyleyeyim güzelliğini,
Rüzgârlarla, nehirlerle, kuşlarla beraber.
Günlerden sonra bir gün,
Şayet sesimi farkedemezsen,
Rüzgârların, nehirlerin, kuşların sesinden,
Bil ki ölmüşüm.
Fakat yine üzülme, müsterih ol;
Kabirde böceklere ezberletirim güzelliğini,
Ve neden sonra
Tekrar duyduğun gün sesimi gökkubbede,
Hatırla ki mahşer günüdür
Ortalığa düşmüşüm seni arıyorum....
Cahit Sıtkı TARANCI

BEN EYLÜL SEN HAZİRAN

Bir eylüldü başlayan içimde
Ağaçlar dökmüştü yapraklarını
Çimenler sararmıştı
Rengi solmuştu tüm çiçeklerin
Gökyüzünü kara bulutlar sarmıştı
Katar gidiyordu kuşlar uzaklara
Deli deli esiyordu rüzgar
Dağılmıştı yazdan kalan ne varsa
Yaşanmamış bir mevsim gibiydi bahar

Neydi o bir zamanlar
Sevmişliğim, sevilmişliğim
O heyheyler, o delişmenlikler neydi
Ne bu kadere boyun eğmişliğim
Ne bu acıdan korlaşan yürek
Ne bu kurumuş nehir; gözyaşım
Önümdeki diz boyu karanlıklar da ne
Ne bu ardımdaki kül yığını; elli yaşım

Beni kötü yakaladın haziran
Gamlı, yıkık eylül sonuma
Bir ilk yaz tazeliği getirdin
Masmavi göğünle
Cana can katan güneşinle
Pırıl pırıl engin denizinle girdin içime
Çiçekler açtı dokunduğun
Çimler büyüdü yürüdüğün
Ve güller katmer oldu güldüğün yerde

Başımda senin kuşların kanat çırpıyor şimdi
Oldurduğun yemişlerin ağırlığından
Dallarım yere değiyor
Güneşi batmadan saçlarının
Bir dolunay doğuyor bakışlarından
Gün boyu senden bir meltem esiyor yanan alnıma
Uykusuz gecelerim seninle apaydınlık
Başım dönüyor, of başım dönüyor yaşamaktan
Ölebilirim artık

Ölme diyorsan; gitme kal öyleyse
Sarıl sımsıkı, tenim ol, beni bırakma
Baksana; parmak uçlarım ateş
Lavlar fışkırıyor göz bebeklerimden
Hadi gel, tut ellerimi, benimle yan
Benimle meydan oku her çaresizliğe
Benimle uyu, benimle uyan
Birlikte varalım on üçüncü aylara.

Ümit Yaşar Oğuzcan

Anlıyorum hoşçakal
Gitmesi gereken benim
Sen kaldığım yerden hayata devam de

aşkın bir çok rengi vardır.
mavi,
koyu mavi,
kapalı mavi,
açık mavi,
deniz mavisi,
havuz mavisi,
okyanus mavisi,
gökyüzü mavisi.
sen yeter ki iste!
hadi gülümse, bulutlar gitsin!

_________ Sait Faik Abasıyanık

Sultan

Seçkin bir kimse değilim
ismimin baş harfleri acz tutuyor
Bağışlamanı dilerim

Sana zorsa bırak yanayım
Kolaysa esirgeme

Hayat bir boş rüyaymış
Geçen ibadetler özürlü
Eski günahlar dipdiri
Seçkin bir kimse değilim
İsmimin baş harflerinde kimliğim
Bağışlanmamı dilerim

Sana zorsa bırak yanayım
Kolaysa esirgeme

Hayat boş geçti
Geri kalan korkulu
Her adımım dolu olsa
İşe yaramaz katında
Biliyorum
Bağışlanmamı diliyorum
 
Cahit Zarifoğlu

batık bir düş gibi..

batık bir düş gibi,
kışa çevrilmiş yazdan,
sonu yalnızlığa düşen sen gibi,
etme eyleme dediğim,
yaprakları sana düşen aşk gibi,
yapma ey can,
kışa çevirdiğin yaz gibi,
evrilmişim..
yazımı sana bıraktım,
sonbahar yaprakları gibi..

Çağlar Seyfi (cheops)

Bilsen, ne zor gitmen gerektiğini bile bile "Kal" demek sana...
Ne zor, senin için ebedi mutluluğun beni unut­mandan geçtiğini bilmek...
Gitmeni asla istemediğim halde, buna mecbur olduğumuzu görmek ve sana bunları söyleyemeden "Git artık" de­mek...

Can DÜNDAR                                    

Sonra çekildim bir kenara
Seyrettim bütün olup bitenleri
Baktım kim de ben ne kadarım
Kim bende ne kadar kalmış...

Artik seninle duramam
Bu aksam cikar giderim
Hesabim kalsin mahsere
Elimi yikar giderim
Sen zahmet Etme yerinden
Gurultu yapmam derinden
Parmaklarin uzerinden su gibi akar giderim

YALNIZLIĞA DAYANIRIM DA BİR BAŞINALIĞA ASLA

Yalnızlığa dayanırım da, bir başınalığa asla,
Yaşlanmak hoş değil, duvarlara baka baka.
Bir dost göz arayışıyla,
Saat tıkırtısıyla...
Korkmam geçinip gideriz biz mutlulukla,
Ama;
''Günün aydın, akşamın iyi olsun'' diyen biri olmalı.
Bir telefon çalmalı ara sıra da olsa kulağımda.

Yoksa zor değil, hiç zor değil,
Demli çayı bardakta karıştırıp,
Bir başına yudumlamak doyasıya.
Ama ''Çaya kaç şeker alırsın?''
Diye soran bir ses olmalı ya ara sıra...

CAN YÜCEL

Zambaklar en ıssız yerlerde açar,
Ve vardır her vahşi çiçekte gurur.
Bir mumun ardında bekleyen rüzgâr,
Işıksız ruhumu sallar da durur,
Zambaklar en ıssız yerlerde açar.

Yağmurlardan sonra büyürmüş başak,
Meyvalar sabırla olgunlaşırmış.
Bir gün gözlerimin ta içine bak:
Anlarsın ölüler niçin yaşarmış,
Yağmurlardan sonra büyürmüş başak...

S.KARAKOÇ

Sen Varsın,

Gönül tezgahında şiir dokudum
İplik iplik nakışında sen varsın
Aşk yolunun kanunu okudum
Madde madde yokuşunda sen varsın
Gidip te yorulma sen uzakalra
Sen seni gel benim içimde ara...
Umut güneşimin mor bulutlara,
Girip girip çıkışında sen varsın

ABDURRAHİM KARAKOÇ