Sevdiğimiz Şiirler

Anne hakkı ödenmez,
Sevmeye ömür yetmez.
Bütün dünya benim olsa,
Bir tane  annem etmez...
............................. ....

Bir yaprak sadece bir yaprak değildir
Her şeyin kendine gidilsin

Diyordun kuşları, en çok onları anlat
Geceyi sonra da, en çok da onu

Yaşam ki deli saraylıdır
İnsanı kendine bırakmalı

Zamanı kıyıya çek bak
Görünen bilinene sığmaz

Yolu soruyordum rüzgâra
Ben durdum, yol yürüyordu

Suydum ben geçiyordum
Geniş zamanlı tümceler kuruyordum



İlhan Berk

Işığı görünce tanıyamaz mı yani insanlar
Işık ve karanlık bir midir yani
Pervane böcekleri ateşe ölümü bilmeden mi koşarlar
Birdenbire gelir mi hiç aydınlık
Birden bire olur mu hiçbirşey gerçekten
Bir kalp nasıl titrer, kesilir bir nefes
Birşeyler getirmemişse beklenen
Nasıl söyler dil, nasıl betimler kalem
Birden bire olur mu hiçbirşey gerçekten
Düşsel denizlere doğru bir gemi
Ancak düşlerde mi yelken açar
Bu rüya biter diye üzülme
Tekrar görülebilir aynı rüyalar.
                                     İlhami Atmaca

Benim kelimelerimi tamamlamak için,
Bir cümle gerekiyor.
Ama gençken kaybettim bir harfi.
Ve alfabem " 28 " di sen giderken,
Gençliğimde " ONDA " da " BİR " artık..
Bu yüzden diyorum şimdi,
Yelkovanla akrep arası,
Koşarken hep bir adım önde sen,

Umarım bendekiler gibidir sen de kalanlar...


Serhat  KARADAĞ

Yüreğim kanat cirpiyor...umuda , sevgiye ve aşka...

Ne kanadı ne cırpması ne sevgisi ne aşkı

Hepside uydurduğu şeyler insanın
 düşün anlarsın

Boş işler bunlar

Kararlıdır Kasım!
Eylül, Ekim gibi nazlanmaz öyle.
Hoşça kal der, ben yokum der.
Giderken kapıyı çarpar da gider..
Soğuktur Kasım!
Sıkı giyinseydin der,
şemsiyeni yanında taşısaydın der,
güneşime aldanmasaydın der.
Vedadır Kasım!
Sonu belli bir aşk gibi,
bir yarını alır da gider....
İnan Durak Taş

AŞK RİSALESİ

Ama sen uzaklardaydın ey kalbim
Uzaklardaydın, sevdiğim uzaklardaydı
Ayın yıldızların çağlayarak
Berrak şelaler yaparak
Coşku içinde aktığı
Bir yerlerdeydi.

Hani bir gün bir çobana rastlamıştık
Adı Ferhat mıydı neydi
Koyunların, kuşların, böceklerin ve çiçeklerin
Sadakatten mest oldukları
Herbirinin gözlerinde
Kaybolur gibi kayar gibi
Dalıp gittiğimiz o saadet evreni
Kayaların yüzlerinden okuduğumuz o ebedi bilinç
Bizi çekip almıştı kılcal damarlarımızdan

Yaslan göğsüme sevdiğim
Benim gönlüm gök gibidir açık deniz gibidir
Pas tutmaz benim içim yeryüzü gibidir
Toprak gibidir
Sen ki bulut gibisin
Ay gibisin güneş gibi bazen

Usul usul inen
Yağmur tıpırtılarını
Dinler gibi
Dalıp gitmiştik
Sen konuşuyordun
İpil ipil yağan bir yağmur gibi konuşuyordun
Onlar ki konuklarımızdı
Adları Keremdi,Yusuftu, Kaystı
Hepside ezelden tanıdıktı dosttu.
 
Erdem Bayazıt

Yasin okunan tütsü tüten çarşılardan
Geçerdi babam
Başında yağmur halkaları

Anam yeşil hırkalar görürdü düşünde
Daha ilk güzelliğinde
Alnını iki dağın arasına germiş
Bir devin göğsüne benzer
Göğsünden dualar geçermiş

Çarşılar ellerinde ekmek iğneleri
Cami avlularına açılan
Havuz sularına kapılan çocuklar
Görmeden güneşin bütün renklerini
Götürmezlerdi dükkandaki babalarına
Ocaktan akan kaynar yemekleri
Nenelerinin koyduğu avuç taslarına


Başı ve yüreği şahbaz
Kaleleri ağırlayan kadınların
Süslerini kemerlerini
Başlarını ağırlaştıran
Ağır siyah şelale saçlarını
Tutunca gençleşirdi erkekler

Sonra insan o ki denizde
Küçük ve büyük nehirde
Bedeni ıslatan afsunlu suda
Önce niyet sonra yıkanırdı

Zaman dert getirdi sulara
İçinde eski balıkların yattığı kayalar
Savaşan insanların elinde
İnce yontulup taşındı balta mızrak şekline

Anam kanları kuruyan
Kavga ayıran bir kargı elinde
Kara ocağın taşlarına
İşaret koydu çocuklarını
Belinde gezdiren babamın
Beyaz yazılarla kazandığı adları

Yüreği korkuyla kuvvetlendi babamın
Unutup genç gelen günleri
Zamanın sürerken çektiği günleri
Çetin bilmecelerle
Sürdü atını şehirlere

Yün ören at güden kadınlar
Ormanlara tepeden eğilen toprak evlerde
Küçük pencereli karanlık dar odalarda
Uzaktan uzayıp gelen kurt seslerinin
Uzağa çekilip giden
Ayazda donan gülmeler içinde
Ormanlarda süt emziren anne
Unuttu gittikçe uzayan çocuğunu

Hep kaçarmış şehirlerin
Demir dağlarına
Uyuyunca toprak beşiğimde
Sahipsiz kalan
Ellerimden kayan aydınlık günlerim.
 
Cahit ZARİFOĞLU
 
 
 

Gecenin geç saatlerinde
Sayıyordu telgraf telleri
Savaş alanında kalan ölüleri

Bir baktık ki, hem dosta
hem düşmana
sessizlik çökmüştü.

Her iki yanda da
anneler ağlıyordu yalnızca

Bertolt Brecht

gözlerim gözünde aşkı seçmiyor
onlardan kalbime sevda geçmiyor
ben yordum ruhumu biraz da sen yor
çünkü bence şimdi herkes gibisin

yolunu beklerken daha dün gece
kaçıyorum bugün senden gizlice
kalbime baktım da işte iyice
anladım ki sen de herkes gibisin

büsbütün unuttum seni eminim
maziye karıştı şimdi yeminim
kalbimde senin için yok bile kinim
bence sen de şimdi herkes gibisin

nazım hikmet ran

Bilinmezlere Gidip Gelirdim
Bilinmedim
İnandığım Her Şey Adına Yasak Sorular Sordum Kendime
Bütün Denklemlerin Bir Bilinmeyeni Ben Oldum
Sevgiyi Sordum
Neden Bu Kadar Yalnizdik, Sen Söyle
Bes Duyumu Yitirdim Kaç Zaman
Anlayan Yoktu
Yutkundum Arsenik Tadinda
Yaşamam Sandım
Kaçiyorum Bu Dünyadan
Nedenini Hiç Sorma
Bakislarim Benim Degil Artik
Sesim Degisti
Bu Kez Baska Gittim
Kendimden
Söylenemezseler Bilmeyecektim
Ağlayınca uzun Ağlarım Kimseler Olmaz
Bu Kez Baska Gittim Kendimden
Söylemeseler Bilmeyecektim
Ağlayınca Uzun Ağlarım Kimseler Olmaz
Susmanın Konuşmaktan Zor Olduğu Anlardır Bu
Anlar Mısın?
K.TAZEOĞLU

Sen Bir Hayata Değil, Bir Dakikaya Değmezsin,
Sen Bir Ömüre Değil, Bir Söze Gidersin,
Sen gerçekleri Değil Yalanları Seversin,
Sen Güneş de Değil, Ancak Gölgemde Gezersin!!

Açma pencereni perdeleri çek
Monna Rosa, seni görmemeliyim
Bir bakışın ölmem için yetecek
Anla Monna Rosa, ben öteliyim
Açma pencereni, perdeleri çek..

Zaman çabuk çabuk geçiyor Monna
Saat on ikidir söndü lâmbalar
Uyu da turnalar gelsin rüyana
Bakma tuhaf tuhaf göğe bu kadar
Zaman çabuk çabuk geçiyor Monna..

Akşamları gelir incir kuşları,
Konarlar bahçemin incirlerine;
Kiminin rengi ak, kiminin sarı.
Ah, beni vursalar bir kuş yerine!
Akşamları gelir incir kuşları...

Ki ben, Monna Rosa, bulurum seni
İncir kuşlarının bakışlarında.
Hayatla doldurur bu boş yelkeni
O mâsum bakışlar..Su kenarında
Ki ben, Monna Rosa, bulurum seni..

Kırgın kırgın bakma yüzüme Rosa
Henüz dinlemedin benden türküler
Benim aşkım uymaz öyle her saza
En güzel şarkıyı bir kurşun söyler
Kırgın kırgın bakma yüzüme Rosa..

Yağmurlardan sonra büyürmüş başak
Meyvalar sabırla olgunlaşırmış
Bir gün gözlerimin ta içine bak
Anlarsın ölüler niçin yaşarmış
Yağmurlardan sonra büyürmüş başak..

Artık inan bana muhacir kızı
Dinle ve kabul et itirafımı
Bir soğuk, bir garip, bir mavi sızı
Alev alev sardı her tarafımı
Artık inan bana muhacir kızı..

Altın bilezikler, o korkulu ten
Cevap versin bu kanlı kuş tüyüne
Bir tüy ki, can verir bir gülümsesen
Bir tüy ki, kapalı geceye, güne
Altın bilezikler, o korkulu ten..

Sezai Karakoç..

Açma pencereni perdeleri çek
Monna Rosa, seni görmemeliyim
Bir bakışın ölmem için yetecek
Anla Monna Rosa, ben öteliyim
Açma pencereni, perdeleri çek..

Zaman çabuk çabuk geçiyor Monna
Saat on ikidir söndü lâmbalar
Uyu da turnalar gelsin rüyana
Bakma tuhaf tuhaf göğe bu kadar
Zaman çabuk çabuk geçiyor Monna..

Akşamları gelir incir kuşları,
Konarlar bahçemin incirlerine;
Kiminin rengi ak, kiminin sarı.
Ah, beni vursalar bir kuş yerine!
Akşamları gelir incir kuşları...

Ki ben, Monna Rosa, bulurum seni
İncir kuşlarının bakışlarında.
Hayatla doldurur bu boş yelkeni
O mâsum bakışlar..Su kenarında
Ki ben, Monna Rosa, bulurum seni..

Kırgın kırgın bakma yüzüme Rosa
Henüz dinlemedin benden türküler
Benim aşkım uymaz öyle her saza
En güzel şarkıyı bir kurşun söyler
Kırgın kırgın bakma yüzüme Rosa..

Yağmurlardan sonra büyürmüş başak
Meyvalar sabırla olgunlaşırmış
Bir gün gözlerimin ta içine bak
Anlarsın ölüler niçin yaşarmış
Yağmurlardan sonra büyürmüş başak..

Artık inan bana muhacir kızı
Dinle ve kabul et itirafımı
Bir soğuk, bir garip, bir mavi sızı
Alev alev sardı her tarafımı
Artık inan bana muhacir kızı..

Altın bilezikler, o korkulu ten
Cevap versin bu kanlı kuş tüyüne
Bir tüy ki, can verir bir gülümsesen
Bir tüy ki, kapalı geceye, güne
Altın bilezikler, o korkulu ten..

Sezai Karakoç..

tam monarosayı paylaşmak için buraya geldim bir de baktim ki son paylaşılan şiir o olmuş..teşekkürler sayın hocam.keşke başka bişey dileseydim...

İçimde küçük bir çocuk saklanıyor
Onun maya tutan gülüşü alışık burkuntulara
Geceye yazılıyor, ilk aşk aykırıklığı
İlk gençlik naftalin kokulu bir fotograf, sarı
Gittikçe gri hayatın koridorları
Yeryüzü ne kadar berrak ve yaşanılası

İçimde küçük korkak bir çocuk saklanıyor
Divan altlarında saklıyor korkularını
Her gelen gün ne kadar yabancı
Kelimeler, ev ödevleri, oyun yasakları
Babasının gittikçe yaşlanması ne kadar acı

İçimde içli bir çocuk ağlıyor
Bakımsız tırnakları, yaralı diz kapakları
Tanrının sokaktan geçeceği vakti kolluyor
Sokak arnavut tarzı, yaşı henüz beş, altı

İçimde aldatıldığını anlayan bir çocuk saklanıyor
Ve biliyor ki bir ağaç gerçek bir ağaçtır
Bir kedi gerçek bir kedidir
Ama gökyüzü
Ve
İnsanlar değişkendir.
                                İlhami Atmaca