Sevdiğimiz Şiirler

BAHARIN İLK SABAHLARI

Tüyden hafif olurum böyle sabahlar
Karşı damda bir güneş parçası,
İçimde kuş cıvıltıları, şarkılar;
Bağıra çağıra düşerim yollara;
Döner döner durur başım havalarda.

Sanırım ki günler hep güzel gidecek;
Her sabah böyle bahar;
Ne iş güç gelir aklıma, ne yoksulluğum.
Derim ki: "Sıkıntılar duradursun!"
Şairliğimle yetinir,
Avunurum.

Orhan Veli Kanık

BERABER YÜRÜYELİM OLUR MU?

içimden dedim beraber yürüyelim olur mu
varsın gemilerimizi taşıyamasın sular
varsın yarı yolda uyuya kalsın
bize gönderilen bahar.

içimden dedim beraber yürüyelim olur mu
varsın gölgemiz olsun hüzün
dilediği gibi uzatsın canevimize ayaklarını
varsın annemiz olsun tütün
hayat daha sert vursun yumruklarını.

içimden dedim ilmeği kaçmış bir hayat bizimkisi
nedir alnımızdan öpmek için izimizi süren
kalmış mıdır kalesi düşmüş bir şehrin cazibesi
nedir yalnız bize yakışan bu serüven.

bu serüven ki
bizden biri yaptı sırtımızdaki hançeri
ve terketti bizi huzur denen sevgili
kalakaldık, şaşkınlığın avuçlarında
billur bir kuş gibi.

içimden dedim gömülü bir ırmağın yalnızlığıdır bu
beraber yürüyelim olur mu
 
İbrahim Tenekeci

Seni anlatma arzusunda kelimeler vurup kaçıyor kalbime
Seni taşıyan cümleler dökülse kağıtlara ne fayda, yoksun
Güneş, her sabah yaşadığımı hatırlatmanın yersiz çabasında
Sonuma taşıyor saatler, ömür bir kerelik, hayat senden yoksun

Her halim sensizliğimi aşikâr kılıyor, tarafımdan gizlenemeyensin
Canım kanıyor, ağlasam ne fayda, sızlansam ne fayda
Çaresiz, iman tazeliyorum çaresizliğimle, kader diyorum işte kader
Yokluğunun orucundayım, senden yana nasibim keder

Şehrin aşk mağduru temsilcisi edecek beni yokluğun biliyorum
Aklımı yitirdiğime dair söylentilerin sebebi sen olacaksın,
Yazık, sevipte kavuşamamış bir adam diyecekler yüzümdeki sensizliği görenler
Kaç bin geceyi gözlemeliyim seninle aynı anda aynı yıldıza bakmak için
Medet umduğumuz yön hatırına, bir ses ver Allah için!

Hangi dua kaç bin kez okunmalı yollarını bana çevirmeye?
Kaç yetimi doyurup, kaç düşküne el verdim
Varlığım hüküm sürerken ve üstüme kapanmamışken rahmet kapısı
Sen hangi kitaba sığdırıp benden böyle vazgeçtin?

Daha kaç gecenin nöbetini gözlemeli gözlerim
Sorgusuz ve parolasız durma gel demeye hazırım sana
Doldum dolacağım kadar, limiti yok bu özlemin
Yaratılmış olma gayem varlığına özlem duymak mı?

Gittin! Aklım gitti! Müjdeler olsun artık deliyim!
İbadet hükmü kaldırıldı varlığımdan!
Yokluğundan meskûn mahallelerin yaşayan tek ferdiyim
Artık kendimden korkarım! Beni benden korusun Mevlam

Mehmet ERCAN

Şu dünya kil(n) yuvası ,altı üstünden yeşil
İyiler hep beraber sanki kahr nöbetinde
Vefalar perdelenir şehir esaretinde
Menfaat sokulunca güle düşman karanfil

ben hep yollar düşledim
Derin yollarda yürürken

Yollar gül sesleridir
Beni yazın ta içine çağıran
Gitsem mi? yoksa daha
Erken mi

Akşamın kovanında
Anılar oğul verirken

Senin gittiğin yollar
Bana dolanan yollardır
Solduğum bir büyük
Ormandır acılarım
Geçmişten ve gürgen
Ve derin bulut sözleri olarak
Yazlar kalbime girerken

Ah bellek, acı bellek!
Hem arısın sen
Hem kimbilir hangi gülden
Kalma diken?
Ve ne uzun bir büyüsün, yaz!
Gurbetler senin ülken, yalnızlar senin ülken

Ben hep yollar düşledim
Derin yollarda yürürken
                Hilmi YAVU Z

YAKUB'UN GÖZLERİ KADAR AK YAĞDIR ELLERİME..

İşte ben geldim Yusuf..
Yine sana geldim..
Uykusunda düşen şehirler gibi
Bir gecede düştü kalbim..
İşte al sana kalbimin ikindisi
Eskidim..
Tükendim.
Akşama dayandım Yusuf..
Gözlerimin haresinden kaç Eylül geçti
Ellerimden kaç yaprak döküldü bilmiyorum
Tenimden ilmek ilmek kaç bahar söküldü..
Çok yürüdüm..
Çok yoruldum..
Çok eskidim..

Vardım ki mevsimler tükenmiş Yusuf..
Ağıtlar kuşların kanadından yağar gibi
Yeniden mi ölüyorum Yusuf
Ruhum göklere ağar gibi..
Damarlarım acıyor Yusuf
Kanımda sensizliğin, sessizliğin çivisi..
Yusuflar yalanmış be sevdiğim
Neden söylemedin bana…
Neden almadın beni kendi Yusufluğuna..
Kalem yalanmış ve satır satır yazdıkları..
Şiirler saçlarına gün batımı düşmüş gibi
Koyu kırmızı bir yalanmış içimden sızan..
Yakubun gözleri kadar ak rüyaların vardı senin
Oysa düşlerini kara sardı Yusufların
Ellerine katran bulaştı..
Seni kardeş ihanetleri atmıştı kuyuya
Oysa seve seve girdi Yusuflar
Her türlü ihanetin kuyusuna..
İffet ne güzel durmuştu gözlerinde senin
Arkası yırtılmış gömleğinin ipliklerinden masumiyet akmıştı..
Oysa ne Züleyhalar var şimdi, ne de gömleğe uzanan elleri
Ne “Heyte lek” deyişleri..
Yusuflar kendi elleriyle önden yırttılar gömleklerini
Kirlettiler göğüslerini…
Bu gece kaç deprem geçti ayaklarımın altından Yusuf
Kaç karia çaldı kapımı ansızın…
Yüreğimdeki hata yığınlarına
Berden ve bahrden ses geldi Yusuf…
Ne yere emniyetim kaldı
Ne göğe bakacak yüzüm…
Biliyorum ben
Neden hepsi…
Ve biliyorum
Kimin için…
Ellerim kirlendi Yusuf
Düşlerime kan sızdı…
Seccademde avuç dolusu hıçkırıklar
Dudaklarıma istiğfardan örülen duvarlar..
Susuyorum..
Sevdaya değil affa tevekkül ediyorum şimdi..
Sen affı bilirsin Yusuf, oysa bilmedi Yusuflar..
Gözlerimde tutuşan o akşam çırasına bak da
“La tesribe aleykumul yevm” de bana
Bugün kınama yok sana…
İşte Rabbin
Onun affı yetsin hatalarına…
Ey Sad’ın ve Kaf’ın Rabbi!..
Ey sevdanın ve karanlığın sahibi..
Temizle ellerimi..
Arındır kalemimi..
Kelimelerinin sayısınca
Affet kelimelerimi..
Ve ey Yusufun Rabbi!..
Sahte Yusuflara uğratma yolumu..
Ey benim gerçek sevdiğim
Ellerin kirli deme
Al beni yeniden sevdiğime..
Al beni götür en gerçek sevgilime..
Yusufumun o güzel masumiyetine…

Ümmü Reyhane

YUSUF ŞİİRİ

İsmin kırılgan parmaklarımın arasında kaldı Yusuf…
Bir ikindi yağmuru kadar kısa
Bir sabah alacası gibi erken
O gözlerin kadar çocuk
O omuzlarım kadar yaşlı bir sevdayla
Durma git be Yusuf…

Gözlerinde dağlar birikmiş Yusuf
Hani gelmedi ki o gün
Yürüse dağlar..
Atılsa hallaç pamukları gibi…

Yağmurlarıma kıtlık vurdu Yusuf
Nasıl devirsem gözlerine oturmuş dağları…
Yüreğinde kıssalar birikmiş Yusuf
Nasıl silsem o güçlü mısraları…


Sen git Yusuf da gece olsun gidişin
Çünkü izin geceye değil yüreğime düşer
Çünkü gözlerimin karasına gece değer…

Sana en çok gitmenin
Bana en çok kalmanın yakıştığı bu gece
Sen git be Yusuf…
Hayaller ikindi gibi kısa
Sevdalar oldum olası buruk…

Zindanlar dağ gibi omuzlarına yakıştı
İffet gözlerine yakıştı da
Şehadet yüreğine yakışmaz mı Yusuf…

Bir gecenin tenhasında
Yüreğinde büyüttüğün tüm kıssaları
Avuçlarıma bırak da git Yusuf…
Yağmurun sesi
Rüzgarın sesi
Kalbimin sesi gibi git…

Gözlerine yakışan o çok sevdiğim çocukluğuna
Yarım kalmış gençliğimi de kat Yusuf…
Erken vurulmuş yanlarımı da
Al heybene götür Yusuf…

İster gözlerinde taşı Yusuf
İster yüreğinde
Al, bunlar gözlerim Yusuf
Ellerim kadar temiz…
Şehadet düştü gözlerime Yusuf
Götür ne olur, kirlenmesin…

Sen kalem ehlisin Yusuf
O kalem sahibine
Bir bir anlat hallerimi…

Ümmü Reyhane

DESEM Kİ


Desem ki vakitlerden bir Nisan akşamıdır,
Rüzgârların en ferahlatıcısı senden esiyor,
Sende seyrediyorum denizlerin en mavisini,
Ormanların en kuytusunu sende gezmekteyim,
Senden kopardım çiçeklerin en solmazını,
Toprakların en bereketlisini sende sürdüm,
Sende tattım yemişlerin cümlesini.

Desem ki sen benim için,
Hava kadar lazım,
Ekmek kadar mübarek,
Su gibi aziz bir şeysin;
Nimettensin, nimettensin!
Desem  ki...
İnan bana sevgilim inan,
Evimde şenliksin, bahçemde bahar;
Ve soframda en eski şarap.
Ben sende yaşıyorum,
Sen bende hüküm sürmektesin.
Bırak ben söyleyeyim güzelliğini,
Rüzgârlarla, nehirlerle, kuşlarla beraber.
Günlerden sonra bir gün,
Şayet sesimi farkedemezsen,
Rüzgârların, nehirlerin, kuşların sesinden,
Bil ki ölmüşüm.
Fakat yine üzülme, müsterih ol;
Kabirde böceklere ezberletirim güzelliğini,
Ve neden sonra
Tekrar duyduğun gün sesimi gökkubbede,
Hatırla ki mahşer günüdür
Ortalığa düşmüşüm seni arıyorum.






Cahit Sıtkı TARANCI

AY KARANLIK

Maviye
Maviye çalar gözlerin,
Yangın mavisine
Rüzgarda asi,
Körsem,
Senden gayrısına yoksam,
Bozuksam,
Can benim, düş benim,
Ellere nesi?
Hadi gel,
Ay karanlık...

İtten aç,
Yılandan çıplak,
Vurgun ve bela
Gelip durmuşsam kapına
Var mı ki doymazlığım?
İlle de ille
Sevmelerim,
Sevmelerim gibisi?
Oturmuş yazıcılar
Fermanım yazar
N'olur gel,
Ay karanlık...

Dört yanım puşt zulası,
Dost yüzlü,
Dost gülücüklü
Cıgaramdan yanar.
Alnım öperler,
Suskun, hayın, çıyansı.
Dört yanım puşt zulası,
Dönerim dönerim çıkmaz.
En leylim gecede ölesim tutmuş,
Etme gel,
Ay karanlık...

AHMED ARİF

Yalnızlık
Bir atımlık
Mesafede.
Bilmezdim aşksız yürek
Ağacın yaprakları döküldüğünde
Çıplak kalan yuva kadar ürkek…

Kaç kez dedim kendime
Karanlıktan korkmak niye:

Gel a canım
Bir çılgınlık yapalım,
Nasıl olsa dolmuyor deniz
Irmakları yatağından kaldıralım.

İbrahim Tenekeci
-

Yalnızlık
Bir atımlık
Mesafede.
Bilmezdim aşksız yürek
Ağacın yaprakları döküldüğünde
Çıplak kalan yuva kadar ürkek…

Kaç kez dedim kendime
Karanlıktan korkmak niye:

Gel a canım
Bir çılgınlık yapalım,
Nasıl olsa dolmuyor deniz
Irmakları yatağından kaldıralım.

İbrahim Tenekeci
-

Alıntıyı fazlasıyla hakediyor...

Her cümlesi nasıl da tanıdık,
 samimi ve de çok ağır bir dert ifadesi...

Yüz eskir dostum ..
Geride sadece yaşanmışlık çizgilerin
feri gitmiş gözlerin kalır ..
Güvenme sakın gençliğine ..
Bir yaprak gibi kurur da bedenin
sana , tutmayan dizlerin kalır ..
Gelmez dediğin anlar gelir , bel bükülür
ne ağzında bir tat ,
ne de dudağında sözlerin kalır ..
Elini hayra , dilini şükre
ömrünü de iyiliğe adadıysan eğer
korkma sakın ölümden ..
Toprak olduğun o gün
dualarda ismin ve yüreklerde
sevgi dolu izlerin kalır ..
Uğur Gökbulut

Yüz eskir dostum ..
Geride sadece yaşanmışlık çizgilerin
feri gitmiş gözlerin kalır ..
Güvenme sakın gençliğine ..
Bir yaprak gibi kurur da bedenin
sana , tutmayan dizlerin kalır ..
Gelmez dediğin anlar gelir , bel bükülür
ne ağzında bir tat ,
ne de dudağında sözlerin kalır ..
Elini hayra , dilini şükre
ömrünü de iyiliğe adadıysan eğer
korkma sakın ölümden ..
Toprak olduğun o gün
dualarda ismin ve yüreklerde
sevgi dolu izlerin kalır ..
Uğur Gökbulut

+sonsuz
Toprak olduğun o gün
dualarda ismin ve yüreklerde
sevgi dolu izlerin kalır .

GÜNEŞ ÖZLEMİ



Çeksem kapıyı gitsem,
Taşları arasında çimenler biten
Kaldırımlar boyunca gitsem,
Açık pencerelerinden beyaz yorganlar görünen.
Işıklı dut gölgelerinden
Fakir mahallelerinin akkavakları
Yalansız suyla, güneşle büyüyen.
Ordan öte katırtırnakları sarı sarı,
Bir erguvanlar vardı,
Pembe mi desem, deli mi desem.

Bu ümit olmasa içimde,
Buralarda bir gün beklemem...

Necati Cumalı

Ama Sevgilim
Senin de benim gibi, bir sürü ölmüş,
Yılgın; soluk sarı saatlerin vardır.
İçinden alınmış ceviz tadın da vardır.
Yanılıyor muyum,emin miyim, yoksa?

Zaten tomurcuklar da ölmek için filizleniyordu.
Gün de kıyısını topluyordu; telaşla topuzların ucundan.
Ucuz değildi verdiğin yaşam.
Yanılıyor muyum,emin miyim, yoksa?

Körkütük aşıktı o aşk ve leylak kokuları birbirine.
Masum beyaz güvercinler de artık Fizana, uçuyordu.
Ve kanatlarından düşen maviydi,o umuttu çimenlerin sarısına.
Yanılıyor muyum,emin miyim, yoksa?

Ama sevgilim; senle ben eşitçe seviyorduk ya birbirimizi.
Zaten tomurcuklar da yaşamak için yaşardı.
Yanılıyor muyum,emin miyim, yoksa?
                                             Meral Meri