Sevdiğimiz Şiirler

Bundan Sonra

Ne sevmeye inançlı nede muhtaç sevdaya.
Aşk denen kör yalana inanmam bundan sonra..
Söküp alın göğsümden gerekmez artık bana,
Ne sana ne hayata atmaz kalp bundan sonra…

Kalem yazar kanatır gönlü döker kağıda
Bütün sonlar gizlidir atılan bir noktada
İsmin yazılsa bile kader diye alnımda
Sildim seni ömrümden okunmaz bundan sonra

Baki değil sevgiler tüm kalplerde kiracı
Öncesi hep huzurdur, sonralarıysa acı
Tanımam artık seni oldun bana yabancı
Kelam etsen sevdayı dinlemem bundan sonra

Feryadı kainatı kapladı sitemlerin
Seni öten bülbüle diken oldu suretin
Bürünse vuslat olsa değersizdir hasretin
Akıp gitsen gözümden silmem bundan sonra

Çicek vermez bir daha, kış’lar güz’ü sıralar,
Kaderim mutluluğu senle çizer karalar.
Seni kanayan gönülde kabuk tuttu yaralar,
İster gül ister ağla farketmez bundan sonra..

Ahmet KARAKAYA

Ben senin kaçırdığın son gemiyim !
Ne bir daha o limana yaklaşırım,
Ne de o limandan yolcu alır bu kalp !
Artık başka limanlara demir atma vakti.
Sen olmasanda olur güvertemde !
Hatta olmasan daha iyi olur.
Korkmaaa !
Martılarım muhtaç değil senin zoraki attığın simit parçalarına

Taht kurdum Yoroz’un en yücesine
Seyrine gül ektim ey deniz ana
Bütün mavileri aldım üstünden
Kara gözlerimden renk çaldım sana
Sevda yeşilini gökkuşağından
Yaktım ellerime çıkmayan kına
Taht kurdum Yoroz’un en yücesine
Pür-melâl inerken kırkikindiler
Takalar Yoroz’da verdiler mola
Artarda dinledim yağız türküler
Dillerin ezgisi hey- heyemola
Ben vurgun yaşarken yitik sevdamla
Denizin erleri çıktılar yola
Pür-melâl inerken kırkikindiler
Akşam sularında sabır kuşandım
Yusuf kuyusunun duydum sesini
Duayla beslenmiş ihramlar gibi
Örttü üzerimi ay sini / sini
Sitemle ışırken kılavuz kandil
Kandilin şavkında erittim kini
Akşam sularında sabır kuşandım
Çaktı yakamozlar aktı üstüme
Şuadan titredi gönlümün sesi
Mavi ezgisiyle şakaklarımı
Ip-ıslak bıraktı hasret bûsesi
Yarasalar çekti maverâma set
Kalmadı kalbimin eski neşesi
Çaktı yakamozlar aktı üstüme
Dolunay dip-diri çıktı buluttan
Ben baktım, o gitti en yüce kata
Şiirler okudum sevda üstüne
Utandı, nazlandı girdi buluta
Dedim ki, bu aşkın şöleni sürsün
Aşkla bindi, göğsü beyaz bir ata
Dolunay dip-diri çıktı buluttan
Gül sesler, nefesler kapladı göğü
Bir şölen başladı hercai sesten
Âşıklar, maşuklar bir dem içeri
Nice pay aldılar kutlu nefesten
Sözler kanatlandı şiire doğru
Ayaklandı şiir, çıktı kafesten
Gül sesler, nefesler kapladı göğü
Geceye dalgalar bir başka vurdu
Yüreğim sızladı inceden ince
Yıldızlar sağıldı kara göklerden
Sırat köprüsünün inceliğince
İbrahim’ce adak adadım bir cân
Toy-düğün düşledim garip gönlümce
Geceye dalgalar bir başka vurdu
Şafağın şebnemi düşerken yere
Avucumda soldu gündüz çiçeği
Martılar dönerken başım üstünde
Isıttı ruhumu ateş böceği
Sönerken kandilin kartal bakışı
Tuttu ellerimden deniz gökçeği
Şafağın şebnemi düşerken yere
İnmedim sevginin en yücesinden
Sabahın hayrını içime taktım
Yar dedim; uğruna ölmek yaraşır
Yârimin duası sularda baktım
Fakat heyhat... heyhat! Sevdâm uğruna
Yine de canımı helâlden yaktım
İnmedim sevginin en yücesinden
Ben hâlâ Yoroz’un yücesindeyim
Gerilir, titreşir düşüncelerim
Yaşadığım günün hırsı dinerken
Eleğim sağmadan renkler elerim
Aşk tutup elimden Var’a çekerken
Kuşlar yarınlara sevgi ekerken
Ben hâlâ Yoroz’un yücesindeyim
Celalettin Kurt

ne tuhaf değil mi?
sen ve ben...
hiç olmamış "iki"nin "bir"leriyiz

ben yağmurda ıslanan saçlarını seviyorum mesela
rengini bilmesem de...
gülümseme hemen
hayat bu işte
tuhaf...
sen yarım yamalak hatırladığın yüzümle
yazdıklarımı "üstüme alınsam mı" diye tereddüt nöbetleri geçirirken
"evet sen" diyen içimle gülümseyen ben

gözlerini seviyorum biliyorsun
kalbini, içini...
ben sezai karakoç okurken
sen necip fazıl'la hemhal
yahya kemal'i atladığımı sanma
keza tanpınar hayranlığını da biliyorum
...
ne tuhaf değil mi
bazen "acaba" ile sevinir de
ellerini koyacak yer bulamazsın heyecandan

gülümse,
gök nazarsız gamze yüzüne
firketelenmiş bir aşk gülüşü dudak kıvrımlarında
ve ben bütün kalbimle kıyında beklerim
bir gece bekçisinin sabahı beklediği gibi
uykusuz, yalnız ve sabırsız...

Salih UÇAK

Şimdilerde –zehirli- bir yaban sarmaşığıdır zaman
Gelir, dolanır gövdeme
Kabir toprağı gibi yapışır üzerime
Keşke kurşun dökebilsem
Bütün imkansızların gözüne gözüne
Görüyorsun,
Kendi cinnetimi saçıyorum avuçlarımdan
Son bardak çayıma katıyorum nazarını
Sonra ve daha sonra
Bir bardak okunmuş su niyetine içiyorum
Bütün aczimi

(Bilirsin, hiç büyümedim ben,
Riya düşürmedim sadakatime
Öyleyse durma,
Oyuncaklarımla sakla beni yüreğine
Çocuk niyetine…)

Ahh be nar-ı beyzam
Karanlık şehirlerimin son aydınlığı
Hiçbir kahır küfürle yok olmuyor ki
Sustukça konuşuyorum aslında
Bekledikçe yokluğunu kefenliyorum
Baksana, ne kadar da kalabalık bu yalnızlık
Siretin alev alev yakarken suretimi
Parantezi kapanmamış bir cümlen olsam diyorum
Son noktası konmamış şiir gibi dökülsem diline

Sakın göz ucuyla bakma gözlerimin içine
Önce bil, sonra bul
Sonra huşu içinde
Vur istersen beni içinde
Ya gel!
Bu son demde böl, parça parça et kavrukluğumu
Ram olayım gölgene
Ya da geleyim!
As beni kirpiklerine
Şebnem niyetine.

IRFAN OZCAN...

Suda güneş ışımaya başladı mı,
Suyun yüreği çarpmaya başladı mı,
Bir aşk mektubu gibi gelir, kırlangıç,
Uzaktaki sevgiliden,
Bir elinde çiçeklenmiş badem dalı,
Bir elinde çayır çimen.

 Oktay Rıfat Horozcu

Heceler gam çeker, cümleler ağlar,
Gönlümü kâğıda dizdiğim zaman,
Solar ümitlerim, karalar bağlar,
Kirlenen dünyayı yazdığım zaman...


Ahmet Günbay Yıldız

.

Ruhumun ince dokunuşlarının dünyasına sıkıştırılan Leylam..
Ey goncasında gül derleyemediğim sevdam…
Kırılgan bakışlarında dünyayı bulduğum ey Ruh-u Leylam..
Ah Leylam ..Ah kara sevdam ..
Aşkı aşk yapan imkansız oluşundaki sırda gizlidir../..
Aşk ne kadar imkansızsa o kadar derinleşir../..
Aşk sesinin ahenginde ruhun ebedileşir…/..

Ah Leylam bağrıma açtığım yaram …

Sen ! Dediğim gün Ben bitmiştim…/…
Ezelden duyduğum sesinin Ebediyle devleşmiştim ..
Güneşi kıskandıran bakışlarından mı aldın gönül buseni..
Her inzivanda vicdanımı yakan sözlerinde küllenmiştim…

Ah Ruh-u Leylam… İmanınla bir şahin gibi havalanan..

Ruhunun okunuşlarında Zeyneplerin gözyaşları saklı..
Her tuttuğun elin sıcaklığı adeta Hz. Havvanın bahtı..
Yüzyıllık ses duyulsun gönüllere sirayet etsin Leylanın aşkı..
Tüm gücünle çağlara haykırmalısın ..
Gayen derya-ı Aşksa /o deryada boğulmaya mahkumsun../…
Gayen Allah’a varmaksa / aşkın heybendeki şevkli azığın olsun../..

Leylam..Ah Ruh-u Leylam..Ruhumda bulduğum aynam …

Kırılganlığın asaletindendir ..
İnceliğin ferasetinden..
Yüreğine akan gözyaşların sevginden ..
İmanınla içindeki fırtınaları susturuşun basiretinden…

Bil ki
Herkes bu dünyaya bir şeyler eker…
Ama gerçek Özgürlük /
Abdullah olmaktan geçer../..
Ah Leylam..
Dinine ihanetin yaklaşıyorsa soğuk sesi..
Kes !..Şahdamarından sana ulaşan vesveseleri..
Hak beLLi Hakikat beLLi…
Dünya ,nefis, şeytan üçgeninde oyalama kendini ..
Ve bir gün duyacağız …
Kainatın her yerinden La İlahe İLLALLAH seslerini…

Ah Leylam yandıkça yüreği kor olan..

Bir tek sen değilsin ki bu dava için yanan…/..
Çivisi çıkmış bu dünyada / gel Hak bu diye haykıran …/..
Bir tek sen değilsin ki Aşkın makamlarını araştıran…/..
Nice şemsler geldi geçti Güzele ayna olan ../..
Bil ki seni sen yapan ne şemstir ne Mevlana…/..
Kur’an Hakikatlerinde yoğunlaş gerisine aldırma…/..
İmanında yükseldiğinde hayra ermişsindir../..
Gayeni Kaybettiğin Gün Bitmişsindir…/..

Ah Leylam ruhunun kıvrımlarında aşk yakan …
Lisanı hep Hak için haykıran …
Deminde seni sevmek …
Bin ızdıraptı bin elem …/
Mevsimler geçerken gözlerinden…/
Her susuşun alnıma yazılmış çilem../
Konuş …Konuş ..Razıyım alev çıksın sözlerinden…/

Nur Hayat Şuara...

Geceye katran çal,
Acıya hüzzam,
Ah edersem tutmasın elim,
Tutulsun dilim.

Ey kemankeş durma vur!
Nasılsa bu sine vurgun
Nuru düşsün düşlerin kor olsun!
Seni görmesin kör olsun.

Taş bassın yerime dedi, gönlüne,
Emri olur başım gözüm üstüne,

Bakmasın demiş bir daha yüzüme,
Emri olur inansın bu sözüme.

Almasın demiş adımı diline,
Vay ben ölem, atın toprak üstüme.

         h.n.a.

Sen Yürüyeceksin !!
Sen Ağlayacaksın !
Belki Horlanacaksın !
Belki Dışlanacaksın !!
Sen Yürüyeceksin !!
Kimi Zaman Nefsin Çıkacak Karşına !!
Kimi zaman çevren !!
Kimi Zaman Ailen !!
Kimi Zaman Gücü Elinde Tutanlar ...
Ama Sen Yürüyeceksin ..
Belki Anlamak İstemeyecekler Seni
Belki Anlamazlıktan Gelecekler
Belki Gülecekler ...
Belki Küçümseyecekler Seni
Ama Sen ALLAH'a Dayanacak Ve Yürüyeceksin !
Belki Güvendiğin Dağlara Kar Yağacak
Belki Tuttuğun Dallar Kopu Verecek !!
Ama Sen RABBİNE Güvenip Yürüyeceksin
Belki Sürüleceksin Belki Taşlanacaksın
Belki Dışlanacaksın
Belki Yalnız Bırakılacaksın !!
Ama Sen RABBİNİN Birlikteliğini Bilip Yürüyeceksin!
Kimi Zaman Düşeceksin,
Kimi zaman Çelme Takacaklar ...
Kimi Zaman Önüne Set Çekecekler...
Yorulacaksın Kimi Zaman Fakat Yolunun Yüceliğini Bilip !!
Bismillah diyecek ve Yürüyeceksin
Kırılacaksın Belki,
Kıracaklar Kimi Zaman Seni,
Belki İçin Kimi Kan Ağlayacak
Ama Sen HASBİYALLAH Diyecek Ve Yürüyeceksin !!
Duranlar Olacak,
Yolu Terk Edenler,
Belki Yoldan Çıkanlar ,
Belki Geri Dönenler ...
Ama Sen Yürüyeceksin!
Ağlayacaksın Belki !
Belki Ağlatacaklar Seni,
Ama Sen Gözyaşını Azığın Yapıp Yürüyeceksin !!
Belki Kadir Kıymet Bilmezler Kıymet Bilmeyecek !!
Belki Halin Sorulmayacak
Belki Vefasızlar Seni Unutacak ,
Ama Sen En Vefalı Dostun Yolunda Yürüyeceksin !!
Eğilenler Olacak ...
Belki Yolunu Satanlar
Ama Sen Dimdik Yürüyeceksin ...
Yolda Yalnızım Sanma!
Yürüdüğün Yolu Sakın Başa Kakma !!
Bil Ki Bu Yolun Yolcuların Dostu ALLAH'tır
BİSMİLLAH 'de..
HASBİYALLAH 'De..
Ve Yürümeye Devam Et ..
ELBet Ulaştırılacaksın Varılması Gereken Yere Bir Gün ...

         h.n.a.

Ah ciğerim yanıyor
Hergün biri gitmekte
Ah yüreğim kanıyor
Her an bi'şey bitmekte



Sezen AKSU

ey eylül
güzün asi çocuğu...!
naftalin kokulu yorganımı serdin
zarfta göndereni yazmayan
mektup gibi çıkageldin yağmurla

gündoğdu
narın güneş vurmuş yüzüne değdin
tandır ekmeğine sinen
toprak kokusu gibi çıkageldin yağmurla

ey eylül
güzün asi çocuğu
aynada gençliğimin yanını verdin
damarımda sabahlayan
taze kan gibi çıkageldin yağmurla

ey güzün asi çocuğu
yangın düşmüş dağların karı
sen olmasaydın
aşıklar hiç özler miydi sonbaharı...

Mustafa Özke..