Sevdiğimiz Şiirler

Taşa çalsam üşümüşlüğümü,
dar ağacına assam üzgünlüğümü
ve soğuk bir kentin kalabalığına salsam düşmüşlüğümü,
ayağa kalkarmıki yalnızlığım?
İliklerime geçen soğuk kimseyi bilgilendirmiyor
ve sır çıkmaz gecelere hapsederken gövdemi,
umursamıyor bile tir tir titrediğimi…
Yoksunluk gece yarıları sokaklara dökse de
hiçbir satıcı veresiye tütün vermiyor…
Ciğerlerimin ucunu tutuşturuyorum önce sonra kalanımı yakıyor çekiyorum içime…
Ve bir insan daha kül oluyor gecenin dörtlerinde, rüzgârın önünde…
Vah! Benim yalnızlığım, taşa çalsam ah! Demeyen insanlığım…
Kışlar içinde kalan halim, yazlara hasret yaşamakta
ve şu titrek, kısık sesim nice yaralarda, nice kanamalarda,
kalmış bir başına aralarda…
Dayan yalnızlığım, dayan param parça insanlığım,
yaz gelecek ve elbet bu acılarda bir gün bitecek.
Sus! Yalnızlığım, sonu olmaz sandığın gecelerin
elbet güne erecek ve elbet o günde gelecek,
sen bir daha hiç üşümeyecek, düşmeyeceksin…
Kime ne dersin? Kime ah! Edersin?
Söylenilecek gibi değil ki halin ve kime gitsen kapanır kapılar yüzüne
vah! Edersin yalnızlığım…
Öyle ya üşümüşlüğünden kime ne?
Üzgünlüğünden, düşmüşlüğünden, iyi gün dostlarından sana ne?
Varmı ki bir çaresi bekleyesin?
Var mı ki şikâyetin hakkın isteyesin?
Her şeye susan yalnızlığım, ah!
Benim her şeye rağmen insanlığım,
taşa geçen ama insanlığa işlemeyen vah!
Benim yalnızlığım…
Unutulmuş bir kentin, unutulmuş bir noktasında
günler, geceler, seneler gelip geçerken,
tek sırdaşım, arkadaşım, kalemdaşım, ekmeğim aşım, yalnızlığım olmuşken,
tutup ta gözlerimin içine baka baka yalan söylemeyin
benim uyur uyanır yalan insanlığım…
Kendime küskünlüğüm yalnızlığımla başlarken,
yine insanlığımla kol kola girip yürürken tükeniyor,
tekrar ediyor üzgünlüğüm, yalnızlığım…
Ve ben her defasında en başa dönüyor, üşüyorum ah!
Benim param parça yalnızlığım…

Murat İNCE...

“Uzaktan seviyorum seni.
Kokunu alamadan
Boynuna sarılamadan
Yüzüne dokunamadan
Sadece seviyorum.”


Cemal Süreya

Gelişin önceden belli olmalı
Yola çıkarken haber sal sularla
Ne yap yap üç gün önceden bildir
Ağaçlarla göklerle kuşlarla

Geldiğinde akasyalar
Karlar gibi vuracak camlara
Güller çıldıracak sevinçten
Seni görebilmek için
Pencereden sarkacak sardunyalar
Ayva çiçekleri selam duracak
Sapsarı bakışına

Dayanamam birden gelirsen
Güneş doğar gibi yavaş yavaş gel
Gelişin yıkım gibi duyulmamalı

Yağmurlara söyle geleceğin günü
Gelişin önceden belli olmalı....

Afşar Timuçin

Gözleri çok fazla derin, her şeyi ezberletecekmiş gibi zora koşuyor. Oysa ezberleyecek hiç vakit yok.
Ben senin
gözlerine dönmek istiyorum.
Sonra da?
Sonra diye bir şey yoktur.
Tarih dışıdır, sonra...

ARŞA DAYANDI

Çok gezdim dolaştım gurbet ellerde
Ansızın yollarım boşa dayandı
Bir başıma garip ıssız çöllerde
Gam kasavet dertler başa dayandı.

Dermanım tükendi umudum bitti
Bütün sevdiklerim terk edip gitti
Bu yollarda benim gençliğim yitti
İkinci baharım kış’a dayandı.

Yar aklımı aldı gönlüm almadı
Buna dayanacak gücüm kalmadı
Ağladım sesimi duyan olmadı
Feryadım figanım arş’a dayandı.

Muhannet’ten namert’ten usandım
Ne bir ibret aldım nede uslandım
Her yüze gülenleri dost sandım
Sordum sual ettim ele dayandı.

Mevsimlerin bile değişti yüzü
Yaz bahar ayında yaşıyom güzü
Gayrı çıkamaz oldum yokuşu düzü
Yürümez ayağım dize dayandı

Ne çabuk bitirdi ömrümü yıllar
Eridi tükendi haftalar aylar
Bir bir ağardı saçımda teller
Yaş geldi altmışa dayandı

Bunca yıldır yad ellerde kaldığım
Hep yavrular için boyun eğdiğim
Gece gündüz çalışıpta yeldiğim
Helal ekmek helal aşa dayandı

Masal mı rüya mı hayal mi bu an
Sırtıma yüklenir gam üstüne gam
Emir verilmiş yazılmış ferman
Yol menzil mekân ona dayandı

Eski yaralarım depreşti yine
Bumudur reva hasret çekene
Tutuldu dilim selam mezara
Artık kazma kürek bele dayandı.

Minarelerden sala verirler
Duyan ahbaplarım koşup gelirler
Ozan Yüksel vuslata ermiş derler
Sonuç iki metre beze dayandı.

Yüksel KOÇ

Dile dolanan bir şarkıdır sadece, herhangi bir bağdaştırmaya müsade yoktur.
Baharda kuşlar gibi geldin kondun dalıma
Susamıştım sevgiye çiçekler sundum sana
Seversin diye, seversin diye
İstemem senden başka birini
Tamamlıyoruz birbirimizi
Kusurumuz sevilmek sevmek olursa
Kusursuz olmaz insan hayatta
Baharda kuşlar gibi geldin kondun dalıma
Susamıştım sevgiye çiçekler sundum sana
Seversin diye, seversin diye

Uyuyan göllere ay ışığında
Sevginin resmini çizsem kim anlar?
Tomurcuk ayrılıp, gül açtığında
Yağmurun saçını çözsem kim anlar?

Bir mekân kaplamış ne varsa nerde
Kendi ötesini saklar her perde
Sonsuzluğun sona erdiği yerde
Huduttan bir kulaç kazsam kim anlar?

Aşk, kömür beyazı; kin, süt karası
Eklenir yarama her dost yarası
Et oldum bıçakla kemik arası
Cellatla ahdimi bozsam kim anlar?

Doğumda yalan var, ölümde gerçek
Bir şeyler anlatır balık, kuş, çiçek
Kırık gönülleri toplayıp tek tek
Toplayıp göğsüme dizsem kim anlar?

Gün geldi zamanı gömdüm kabire
Dağ oldu aklımın verdiği fire
Bağlasam telaşı çelik zincire
Sabrın derisini yüzsem kim anlar?

İçte deprem olur dışın düğümü
İhlâssız çözülmez işin düğümü
Aklımdan geçeni, düşündüğümü
Okusam kim dinler, yazsam kim anlar?

(Gökçekimi)
 
Abdurrahim Karakoç

 




 
 
 

.

Kapılmayı göğün maviliğine,
Bir güneşle bütün bir gün mutluluğu
Unutalı yıllar geçmiş aradan
İnansaydım sana eskisi gibi
Hatırlat derdim belki yine

Sen yoksun ey aşk
İnsanlar arasında yangın yerleri,
Kısa yakınlıkların yıkıntıları var
İşin kötüsü daha sevginin başında
Ellerinde hesap cetvelleri,
Kar ve zarar hesaplıyor insanlar

Kişiler acıyacak ve kin duyacak
Ve sevecek de bir zaman
Fakat sürekli sevgiler sağanağını sildim aklımdan
Bir zaman resmin olan cebimde ey sevgili!
Şimdi dörde katlanmış,
İlk kolesterin tahlili
Ve aslı olmayan bir şeye,
Beni bunca yıl inandırdı diye,
Dargın öleceğim Fuzuli'ye

Aşk yoksun sen seni biz uydurduk,
Saatleri unuttuk, aklımızca zamanı durdurduk..
 'Hüsrev Hatemi

Aşk hiç biter mi ?

Aşk olsun!
o sonsuz bir sevdadır,
Üç harf; Ayn ~ Şın ~ Gaf'tır..
Tek kelime ömür
Üç harf ile
Vurulur mühür
Yaş ile
Mum gibi düşer
Gözler ile
Görünmeze erer
Gönül ile
Bulunur düşler
Yar ile
Ağyar biter
Aşk ile
Tüm hayaller
Hamd ile
Hakk'a erer…

(alıntı)

         h.n.a.

DAYAN KALBİM

Seni dağladılar, değil mi kalbim,
Her yanın, içi su dolu kabarcık.
Bulunmaz bu halden anlar bir ilim;
Akıl yırtık çuval, sökük dağarcık.

Sensin gökten gelen oklara hedef;
Oyası ateşle işlenen gergef.
Çekme üç beş günlük dünyaya esef!
Dayan kalbim üç beş nefes kadarcık!

Necip Fazıl Kısakürek

Sana gökyüzünü ısmarladım,
Gülüşlerinde güneş batsın diye..."


Nazım Hikmet

Yıldızlara Kapat Gözlerini..


Sevgiyi hakedenlere.....

' Sen ki, gül yüzlüm
Karanlıklarıma gülümseyen güneşim,
Acılarımda sığındığım nefesim,
Gülümsediğimde gamzelerimsin...'

Yıldızlara kapat gözlerini.
Sabah uyandığında,
Güneşle birlikte doğamazsam gözlerine
Arama beni yalnızlığın sokaklarında.
Ben,
Gözlerini ıslatan yağmurlarla kavgalardayım.
Ve bir gece yüreğine döndüğümde,
Kan revan içinde görürsen sinemi
Ağlama ne olur gül yüreklim.
Gülüşlerine kanatlanan düşlerim,
Yetim düşmüştür sana koştuğum yollarda...

Kurak topraklara ser gülüşlerini.
Baharlar, gölgelerine gülümsediğinde
Nefesimle gülümseyemezsem yüreğine,
Arama beni karlı dağların zirvelerinde.
Acılarının icinde bedenimle ' sana ' yanmaktayım.
Ve alevlerle düşersem omuzlarına,
Durma ne olur,
Gözlerindeki umut pınarlarıyla söndür
Sana yanan yüreğimin alevlerini..

Bir yaz gecesi,
Saçlarını rüzgarlar çözerse
Kızma ne olur onlara.
Saçlarının her teline yıldızları giydirmek icin
Rüzgarın koynuna girip
Saçlarını yavaşca çözen benim.

Haydi, uyu ne olur.
Birazdan safaklar sökecek karanlıklarından.
Yıldızlara kapat gözlerini.
Sen uyurken,
Ben, gözlerindeki Cennetin içinde
Sana ve hayata gülümsüyor olacağım.


İsmail Sarıgene

Sevgileri yarinlara biraktiniz
Çekingen, tutuk, saygili.
Bütün yakinlariniz
Sizi yanlis tanidi.
Bitmeyen isler yüzünden
Siz böyle olsun istemezdiniz
Bir bakis bile yeterken anlatmaya herseyi
Kalbinizi dolduran duygular
Kalbinizde kaldi
Siz genis zamanlar umuyordunuz
Çirkindi dar vakitlerde bir sevgiyi söylemek.
Yillarin telaslarda bu kadar çabuk
Geçecegi akliniza gelmezdi.
Gizli bahçenizde
Açan çiçekler vardi,
Gecelerde ve yalniz.
Vermeye az buldunuz
Yahut vakit olmadi

Behçet Necatigil