Sevdiğimiz Şiirler

Bir sen Bir ben

Bir düş kurarım uzaklarda Adı Sen konulmalı
Sesinin rengi,sazımın teli çalmalı
Bir kitap yazarım mısralarinda kaderim yazmalı
Seni anlatacak renklerim, bin bir tonda ebruli kokmalı

anadolu kokan yüzünün her kıvrımında
başımı eğdiğim yerde vatan oluşun
bağlıyor kalbimi kalbine.

gözünün ardına bakınca gördüğüm suretim
hayatın hangi durağında sana denk geldiyse
orada ilmek attım kalbime: iki ters bir düz
denklik deyince şükür dedim.

günleri iç cebimde taşırken sana doğru aldığım yollarda
uzağına düşmenin korkusuydu aklımı cinnet odalarına hapseden
dağları geçer gelirdim oysa sana
dilimin kıyısında bir ses olmasaydı adın
sapaklarda kendimi kaybetmezdim böyle

isminin harflerini çıkarınca alfabesizim
lügatteki yerin benliğimi yok ediyor
sustuğum yerler ağrıyor anlıyor musun
adını yazmaktan adımı unuttuğum yerdeyim..

Liya Zerya'

Bilmem öyle delice sevmeleri
Katıksız…
Bir çift gözde kaybolmak ta neymiş ?
Anlamsız yaşarım hayalleri,
Bilmem…Benim hiç SEN im olmadı ki…

Kalp çarpıntısı nedir ? anlamam.
Aşkın sesi titretmez nefesimi,
Dalıp gitmem sonsuz hayallere,
Hiç yaşamam bahar mevsimi.
Bilmem…Benim hiç SEN im olmadı ki…

Elimi avuçlayan bir el özlemedim hiç,
Saçımda dolaşan bir nefes…
Bu kalp şaha kalkar mı bende ?
Kanar mı böyle derin ve ince ?
Bilmem… Benim hiç SEN im olmadı ki…

Uzun saatler beklermiyim aşkı kapımda ?
Sonsuz acı ıdır bu özleyiş ?
Yarin yüreğini duymak mıdır ta derinde ?
Issız bir köşede ve yapayalnız…
Bilmem…Benim hiç SEN im olmadı ki…

Dilim susar ,aşk sözleri yok lugatimde,
Ne kadar sıradan, haince…
Bulamaz mıyım O’na diyecek bir tek hece?
Adını ta içime çeke çeke …
Bilmem…Benim hiç SEN im olmadı ki…

Herşeye sırtımı dönerim de ben ,umarsız…
Sevgiye aç mı kaldı ruhum hoyrat ellerde ?
Bu hayat benim mi ? Kim bu aynadaki ?
Ne çabuk geçti yıllar,sen sendemiydin deme!
Bilmem…Benim hiç SEN im olmadı ki…

Sonrası Kalır

Ey anılar, benim anılarım
Ne çıkar azıcık yaklaşsam size
Bir deniz kıyısını, bahçeli
Küçük bir evi ya da
Sözgelimi bir yaz tatilini
Şöyle bir yedeğime alıp da
Yaklaşsam yanınıza...
Ey bir kır yolu, pembe bir bulut
Bir yağmur sonrası, bir günbatımı
Geri vermez misiniz bana
Bir yüzün her şeyden önce belli belirsizliğini
Sonra da belki daha yakından
Bir duruşu, bir durgunluğu ve
Ne bileyim işte kısa bir dalgınlığı...
Ardından
Sessizlikle kuşatılmış o tanıdık sözleri
Ve hatta bir sarılışı
O içten öpüşleri
Bilmem ki
Geri vermez misiniz bana...

Edip Cansever

Seviyorsan sevdiklerinin yanında güzel
Özlüyorsan sevdiğini bekletme bir haber ver
Gülmek sadece güldürüyorsan değer
Sende kendine bir şans ver...

Seni saklayacağım inan
Yazdıklarımda, çizdiklerimde
Şarkılarımda, sözlerimde.

Sen kalacaksın kimse bilmeyecek
Ve kimseler görmeyecek seni,
Yaşayacaksın gözlerimde.

Sen göreceksin duyacaksın
Parıldayan bir sevi sıcaklığı,
Uyuyacak, uyanacaksın.

Bakacaksın, benzemiyor
Gelen günler geçenlere,
Dalacaksın.

Bir seviyi anlamak
Bir yaşam harcamaktır,
Harcayacaksın.

Seni yaşayacağım, anlatılmaz,
Yaşayacağım gözlerimde;
Gözlerimde saklayacağım.

Bir gün, tam anlatmaya...
Bakacaksın,
Gözlerimi kapayacağım...
Anlayacaksın.

Ah sen! gönül gözüm
Sen gözlerime bir ayrılık sürmesi çekip gittin
Talan yüreğime viran bir şehir bıraktın giderken
Ve
Hiç bir mevsim ağlamadı sana benim gibi ardınsıra
Bil istedim yine dilimden yüreğime vuran ağrıyı
Bende ki hayat karası değil sevgili
Bende ki yâr yarası işte


Sırtımdan geçtim de
İçimin soluna saplanmış bir hançer var içimde
Haklısın saldığın sürğünün en ücra köşesinde
Ölmüyorum ama yaşamıyorum da işte
Bilmediğin saklı bir kıyâmet var içimde
Ah!her gece içime vuran ayaz yanım
Bende ki hayat karası değil ki
Bende ki yâr yârası işte


Kıyamazdım hiç gözlerine
Ne zaman hüzün dokunsa tenine acıtırdım içimi bile bile
Hiç bir sevda sözünü yalan söylemedim ki sana
Ve hiç bir (aşk)şiirini sen olmadan yudumlamadım ki ben
İnan bana sevgili,
Hiç bir yağmurda adını gökyüzüne söylemeden ıslanmadım
Ve bilmedim hiç
Neydi bu acelen?Üşümüş ellerimi bırakıpta gitmeni gerektiren
Ah!bir bilsen
Bendeki hayat karası değil ki
Bendeki yâr yarası işte


Kıyısız bir kentin biletsiz yolcusuyum şimdi
Ölümden ağır bir derdi ekip gittin içime sevgili
Söylesene can/ağrım
Hangi mevsimle savrulup,hangi deva ile avunayım
Hangi kapı eşiğinde yokluğuna mendil açıp dileneyim
İçime birikmiş derdi sen diye kimlere döküleyim
Bilmezler kimseler bizi
Analmazlar ki yürek derdimizi
Öyle bir suskunluk boğar ki beni
Sorsan söylenmez ,konuşsam anlayamazsın belki


Ah!üzerime kahrını yağdıran sevgili
Bende ki
Hayat karası değil ki
Bende ki
Senden kalma yâr yarası .

Ah sen! gönül gözüm
Sen gözlerime bir ayrılık sürmesi çekip gittin
Talan yüreğime viran bir şehir bıraktın giderken
Ve
Hiç bir mevsim ağlamadı sana benim gibi ardınsıra
Bil istedim yine dilimden yüreğime vuran ağrıyı
Bende ki hayat karası değil sevgili
Bende ki yâr yarası işte


Sırtımdan geçtim de
İçimin soluna saplanmış bir hançer var içimde
Haklısın saldığın sürğünün en ücra köşesinde
Ölmüyorum ama yaşamıyorum da işte
Bilmediğin saklı bir kıyâmet var içimde
Ah!her gece içime vuran ayaz yanım
Bende ki hayat karası değil ki
Bende ki yâr yârası işte


Kıyamazdım hiç gözlerine
Ne zaman hüzün dokunsa tenine acıtırdım içimi bile bile
Hiç bir sevda sözünü yalan söylemedim ki sana
Ve hiç bir (aşk)şiirini sen olmadan yudumlamadım ki ben
İnan bana sevgili,
Hiç bir yağmurda adını gökyüzüne söylemeden ıslanmadım
Ve bilmedim hiç
Neydi bu acelen?Üşümüş ellerimi bırakıpta gitmeni gerektiren
Ah!bir bilsen
Bendeki hayat karası değil ki
Bendeki yâr yarası işte


Kıyısız bir kentin biletsiz yolcusuyum şimdi
Ölümden ağır bir derdi ekip gittin içime sevgili
Söylesene can/ağrım
Hangi mevsimle savrulup,hangi deva ile avunayım
Hangi kapı eşiğinde yokluğuna mendil açıp dileneyim
İçime birikmiş derdi sen diye kimlere döküleyim
Bilmezler kimseler bizi
Analmazlar ki yürek derdimizi
Öyle bir suskunluk boğar ki beni
Sorsan söylenmez ,konuşsam anlayamazsın belki


Ah!üzerime kahrını yağdıran sevgili
Bende ki
Hayat karası değil ki
Bende ki
Senden kalma yâr yarası .

giderek ustalaşıyor kalemin...

giderek ustalaşıyor kalemin...

Üstadım şiir bana ait bi şiirdeğil .. hoşuma gitti paylaşayım dedim..ilhamınız bol ,yürek sesiniz daim olması dileğimle ...

Ormanlarda yuvasını yitiren
Bir kuş görsem sen gelirsin aklıma.
Beni alıp uzaklara götüren
Bir düş görsem sen gelirsin aklıma.

Gönlüm viranedir, yakılmış, yanmış
Hayal mermerinde hatıram donmuş.
Asırlar öncesi duvara konmuş
Bir taş görsem sen gelirsin aklıma.

Toprak, ağacın her hali güzel
Gölgesi, meyvesi hem dalı güzel
Nerede, ne zaman faydalı, güzel
Bir iş görsem sen gelirsin aklıma.

Acılmış bir çiçektir her gülen dudak
Kılıfta tomurcuk zor gülen dudak
Bir dostluk bakış ı, bir gülen dudak
Bir diş görsem sen gelirsin aklıma.

Yüreğinde deli taylar eş ınan
Gam ilinden dert iline taş ınan
Altmış yıl yaş ayıp bin yıl düş ünen
Bir baş görsem sen gelirsin aklıma.

 

Üstadım şiir bana ait bi şiirdeğil .. hoşuma gitti paylaşayım dedim..ilhamınız bol ,yürek sesiniz daim olması dileğimle ...

pardon..yanlış yere bakmışım..bir de hayret ettim..neyse güzel şiir, kim yazmışsa kalemine sağlık.hem neden şairin ismini yazmadın ustat..

Göğü kucaklayıp getirdim sana
kokla
açılırsınsolmuşsun
benzin sararmış
yorgun bir işçinin yüzüne benziyor yüzün
öyle bükük bakma banaçam kolonyası getirdim sana
kentli dağlıların haklı sevdasını
bolu ormanlarından çarpan bir koku
sanki köroğlunun ter kokusu
aman kokusu, billah kokusu
canlarım ,canım benimüzme kendini bu kadar
sana umudu öğretemeyenlerin suçu mu var
bak yeryüzü ne kadar geniş
ne kadar darDur
akıtma gönlüm yaşını
gözünden öpecek bir yer bırak
oy bana en yakın
bana en uzak
sevgili yar
hasretine vur beniGiyecek çamaşır getirdim sana
adettir diye değil, sevdim diyedir
bağışla, eski biraz
bedenim uygundur diye bedenine
elimle yıkadım, ütüledim
elma ağacında kuruttumGünler sarmal bir yay gibi
bunu unutma
bahar annemizin yemenisindeki solgun çiçektir
bunu unutma
seni ben her yerinden öperim
beni unutmaKadere inansaydım
sana inanırdım
düşürmem sigaramın ucundaki külü benöyle kırık bakma bana
caddeler nasılda genişliyor
sana bunu söyleyecektim
bileyli bir makas vardı yanımda
sana bunu söyleyecektim
hadi kes büyüyen tırnaklarındaki kiri
sana bunu........
oyyy nasıl söyleyebilirim
deliren sevdamızın kısrak huyunuElimi tut
tuttururlar, o kadarına izin verirler
kahreden bir ayrılığın çılgınlığı değil bu
bir isyanın kelepçeleşmiş resmidir parmaklarımızsen içerde
ben dışarda.....
oyyy mahpusluk mahpusluk...... (şubat 1973/ Yansıma sa.18
.
Arkadaş Zekai Õzger

Bilmem ki anlatabilmek mi daha iyi,
Yoksa ağlatabilmek mi?
Anlayan mı ağlar,
Ağlayan mı anlar?
Gözyaşı mı değerli,
Alın teri mi?
Günahı işleyen mi kederli,
İzleyen mi?
En acı olan umursamazlığı mı insanın,
Yoksa çaresizliği mi susanın?
Konuş ne olur ey kalbim!
Baki mi şu beden?
Sevgi kimin için, gözyaşı kime?
Ayrılık bu dünyada zor,
Ya ahirette...?

UZUN BİR ÖYKÜ

Hiç kimsenin kafesine
Koyamayacağı bir kuş...

Kaçmasını öylesine
Uçmasını böylesine
Unutmuş.

Bir insan sesine
Gelip konmuş...

Özdemir Asaf

üreğim üşüyor yoklugunda

buz tutmuş bedenim

dargın bakıyor uzaklara

ellerimde ellerinin sıcaklıgı

gözlerimde buğusu kaldı gözlerinin

bütün hücrelerim sebebsiz isyanda

iliklerime kadar işlemiş acısı sensizligin

can çekişiyor anılarım!!

yeniden düşlüyorum seni

ve;bir alev topu sarıyor benligimi

kurtulmaya çalışıyorum içimdeki senden

uzak duruyorum yüreğimdeki sevgiden

iki elim başımın arasında;

öylesine çaresiz ...vurgun yemiş senle dolu zamandan

uzaklara sesleniyorum!duyuramadığım sesimle

nefesim yetmiyor !!

öylece yıgılıyorum anılarımın üzerine

bakışlarım hep aynı noktaya takılıyor

yagan yağmurlar bile ;beni senden arındırmaya yetmiyor

yetmiyor....yarrr!!

içimde sebepsiz fırtınalar kıyametler kopuyor

senin suskunluğun beni;yaralıyor kanatıyor

ve ben;

yaşarken ölüyorum !!!ölüyorum yar..


Funda SAGLAM