Sevdiğimiz Şiirler

SEN ÜZERİNDE NİCE ŞAFAKLARIN SÖKTÜĞÜ

 

Sen üzerinde nice şafakların söktüğü

Sevgi denizlerime akan büyük nehir

Sen biraz ışık, biraz tılsım, biraz büyü

Sen yıllardır yazıp bitiremediğim şiir

 

Durmadan bir gül açar ellerinde pembe

Sen nefes alışı en bakır güzelliğin

Gözlerin midir parıldayan gökyüzünde

Bir güneş doğarcasına geceleyin

 

Ne zaman seni düşünsem yaşamak güzel

Bir bahar bahçesi olur güz bahçeleri

En karanlıklarda bile uzanır bir el

Kendiliğinden açar sabaha perdeleri

 

Sen varsan dallarda kuşlar memnun

Tüm çiçeklerin rengi değişik, kokusu başka

Öylesine gerçek ki var olduğun

Çarpar güzelliğin kıyılarıma dalga dalga

 

Tutsam ellerini içim ürperir hazdan

Başım döner gözlerin gözlerime değse

Kalan tek hatıradır gülüşün bir yazdan

Sen bastığın yerde çiçeklerin büyüdüğü

Her zaman en guzel, her yerde eşsiz

Sen yaprak, sen köpük, sen kuştüyü

Sen sevgi nehirlerimin aktığı büyük deniz



ümit yaşar oğuzcan

Seninle olmanın en güzel yanı ne biliyor musun?
Elin elime değmeden avuçlarımı terleten sıcaklığını taa içimde hissetmek.

Seninle olmanın en kötü yanı ne biliyor musun?
'Seni seviyorum' sözcüğü dilimin ucunu ısırırken her konuşmamızda boş yere saatlerce havadan sudan söz etmek.

Seninle olmanın en heyecanlı yanı ne biliyor musun?
Aynı şeyleri seninle aynı anda düşünmek birlikte ağlamak gülmek. Ve buradayken bile seni çılgınca özlemek...

Seninle olmanın en acı yanı ne biliyor musun?
Seni hiç tanımadığım bir sürü insanlarla paylaşmak. Senin yanında olan, seninle konuşan herkesi çocukça kıskanmak.

Seninle olmanın en mutlu yanı ne biliyor musun?
Tanıdık birileriyle karşılaşma tedirginliği ile yollarda yürümek yan yana... Elimdeki şemsiyeye inat yağmurda ıslanmak birlikte. Elimde kır çiçeğiyle seni beklemek... Aynı mekanlarda aynı yiyecekleri yemek.

Seninle olmanın en romantik yanı ne biliyor musun?
Sensiz gecelerde sana söyleyemediklerimi yıldızlara aya anlatmak... Okuduğum kitabın sayfalarında dinlediğim şarkıların türkülerin şiirlerin her mısrasında seni bulmak.

Seninle olmanın en zor yanı ne biliyor musun?
Seni kaybetme korkusuyla hayatta ilk kez tattığım o tarifsiz duygularımı umut denizinin ortasında küreksiz bir sandala hapsetmek. Sevgili yerine yıllarca dost kalmayı başarmak. Yalın ayak yürümek bıçağın en keskin yerinde. Kanadıkça tuz yerine göz yaşlarımı basmak yüreğime.

Seninle olmanın tek yan etkisi ne biliyor musun?
Nereden bileceksin?

Sen benimle hiç olmadın ki. Olsaydın avuçlarım terlemezdi... Isırmazdım dilimin ucunu... Özlemezdim seni yanımdayken.Kıskanmazdım.

Korkmazdım yollarda yürümekten. Islanmazdım yağmurlarda... Yıldızlara aya dert yanmaz, böyle her şarkıda sarhoş olmazdım.

Korkmazdım seni kaybetmekten ayaklarım kan revan atlardım sandaldan denize... Ve her kulaçta haykırırdım seni..

Ama sen hiç benimle olmadın ki...

YA AKLIN BAŞKA YERLERDEYDi YA YÜREĞiN...

CAN YÜCEL

            ELLERİN

Ellerimden çıkmıyor ellerinin izleri
Yalnızlık çalarken sirenlerini
Sensiz duygularda anlamsız
Nasıl yığdın aramıza
Bunca dağı,ovayı,denizi
Ayaklarıma dolaşıyor gözyaşım
Özlem yine dizi dizi
Sular akmıyor
Sevişmeler yakıyor tenimizi

Ben hüzün avcısıyım bilirsin
Bu yakınmalar kendime
Sen üstüne alınma
Yalnlzda çoğaltırım gizi
Gece beni çağırıyor bak
Şimdi dalarım cadde sokak
Yüreğimde gecikmiş boşluk
Ellerimde ellerinin izi...
          A. Kadir Bilgin

Nefes alamıyorum Birtanem!
Boğuluyorum sensizlikte,
sensiz geçen her anım boğazımda düğümleniyor sanki.
Dayanamıyorum birtanem!
Senden uzak olmaya,
sana dokunamamaya,
seni doyasıya sevememeye katlanamıyor bu gönül.
Ve olmuyor birtanem!
Sen olmadan atmıyor bu kalp,
sensiz gülmüyor bu yüz,
her telefon çalışında seni arıyor bu gözler.
Ve bir gün sevmekten vazgeçersen beni;
Bunu bana söyleme...
Çünkü, dayanamaz bu kalp sensizliğe..
Usulca olsun terkedişin,
Öyle bir şekilde bırak ki beni,
ne kalbim ne de gözlerim anlasın bırakıp gittiğini!...

Besbelli ölümüm sabahleyindir
İlk ışık korkuyla girerken camdan,
Uzan, başucumda perdeyi indir,
Mum olduğu gibi kalsın akşamdan.

Sonra koş terlikle haber vermeye,
“Kiracım bu sabah can verdi” diye,
Üç beş kişi duysun ve belediye,
Beni kaldırmaya gelsin, odamdan.

Evden çıkar çıkmaz omuzda tabut.
Sen de eller gibi adımı unut.
Kapımı birkaç gün için açık tut,
Eşyam bakakalsın diye arkamdan.

Anlattıkça kış vuruyor satırlarıma

Anlattıkça üşüyor, anlattıkça ısınıyor yüreğim.
Bugün sardunyalarım da açmadı
Belki de küskün renklere
Ellerimde günah gibi yaşayamadıklarım
Sensiz soluyorum anlayacağın
Mavi mavi ölüyorum

Duyuyor musun, orada mısın,
Var mısın, yok musun?
Bir tek şeyi unutma!

Seni sevdim ben.

Yanarak, yıkılarak
Aklıma her geldiğinde ağlayarak....


 
 
 

Gecikme
 
Ya zamanından çok erken gelirim,
Dünyaya geldiğim gibi,
Ya zamanından çok geç,
Seni sevdiğim gibi,
 
Mutlulukta hep geç kalırım,
Hep erken giderim mutsuzluğa,
Ya her şey bitmiştir çoktan,
Ya hiçbir şey başlamamış,
 
Öyle bir zamanına geldim ki yaşamın,
Ölüme erken sevgiye geç,
Yine gecikmişim bağışla sevgilim,
Sevgiye on kala, ölüme beş.....

AZİZ NESİN

SENİ SEVİYORUM ÇÜNKÜ...
Adını duyduğumda titriyorum.
İçimdeki sevda telleri titriyor
Eriyorum su olup akacağım sanki
Su olsam da sana akmak için yol bulurum ben
Ayaklarının dibine göl olurum
Sen bu aşk suyu ile yıkanırsın
Seni düşünmediğim tek bir an yok bile
Senin hasretine tutsak oluyorum
Hasret dedim de,seni özlemenin
bu kadar zor olacağını bilmezdim.
Bir sarmaşığa dönüşüyor hasretin,
bedenimi sarıyor.
Hasretten şikayet etsem de aldırma sen
Kavuştuğumuzda yaşadığım bahtiyarlık
kötü olan ne varsa hepsini silip atıyor.

Seni Seviyorum Çünkü
Yanındayken dört mevsim bahar oluyorum
Seni o baharın en nadide çiçeği yapıyorum
Buram buram çiçek açıyorsun yüreğimde.
Kokunla başımı döndürüyorsun
Bir bahardan diğerine uzanırken zaman
sensizliği aklıma bile getirmek istemiyorum.
Çiçek dedim ya, Bir çiçek adı verseydim sana
papatya olurdun Tomurcuklarıyla dünyaya, insanlara
baharın geldiğini müjdeleyen papatya
iddiasız ama güzel,güzel ama kibirsiz

Seni Seviyorum Çünkü
Sana baktıkça kendimi hiç keşfedilmemiş
bir kıtanın topraklarında buluyorum
Adım adım dolaşıyorum seni
Sana ait ne varsa öğrenmek istiyorum
Keşfetmeye aç bir kaşifim ben
Ancak senin topraklarında doyuyorum hayata
Sana her gün yeniden aşık oluyorum
Bu aşka ben bile şaşıyorum
Ama şaşkınlığım beni mutlu ediyor

Seni Seviyorum Çünkü
Her sabah kalktığımda bir günü daha
seninle geçirecek olmanın mutluluğunu
yaşatıyorsun bana Ben güne seninle başlıyorum
ve her gün hayatı yeniden keşfediyorum
Gök kuşağının her tonunu gölgede bırakan
en parlak renksin sen Her şey senin rengini taşıyor
benim için ancak o zaman anlamlı oluyorsun

Seni Seviyorum Çünkü
Soğuk günlerde içimi ısıtan ceketimsin
Sıcak günlerde ise ferahlık veren kuzey rüzgarı
İliklerime işleyerek esiyorsun
Her şeyde sen varsın.Nasıl olmayacaksın ki
sanki sen doğduğumdan beri içimdeydin
Yüreğimin en derin köşesinde idin
Sanki ortaya çıkmak için beni bekliyordun
Ve ben orada olduğunu fark edince
hak ettiğin yere çıkardım seni

Seni Seviyorum Çünkü
Hep benimlesin.Seni görmem için yüzüne
bakmam gerekmiyor.Gözümü kapatsam oradasın
Gördüğüm her sima aslında sensin.
Gözlerinin içindeki binlerce yıldız
gecenin karanlığını delip geçiyor
Sen bana bakarken ben kendimi
yıldızlara bakıyor gibi hissediyorum
O yıldızların parlaklığında kaybediyorum
kendimi.Gözlerim kamaşıyor ama şikayetçi değilim
aydınlığından.Güneş doğmasa,yıldızlar kaybolmasa diyorum
Ama biliyorum ki güneşimde sen olacaksın gecenin sonunda.
Bu kez daha parlak ve aydınlık çıkacaksın karşıma

Seni Seviyorum Çünkü
Saçların ellerimin arasında kayıp giderken
dünyadaki cenneti bulmuş gibi hissediyorum kendimi
Her gülümseyişin içime yeniden yaşama sevinci dolduruyor.
Her gülümseyişin karamsarlığı yıkıyor,mutsuzluğu parçalıyor
Seni seviyorum çünkü,seni sevmeyi,sana dokunmayı,
seni dinlemeyi,sana bakmayı, seni koklamayı.
seninle paylaşmayı seviyorum.
Seni sen olduğun için seviyorum

Seni Seviyorum Çünkü
Seni sevdiğimi anlatmaya çalışırken
ne kadar çaresiz olduğumu da görüyorum
Her sözcükten sonra durup tekrar düşünüyorum
Seni yeterince anlatabildim mi diye
Biliyorum ki yetmeyecek.Bu kadar sözcükten
sonra bile sana sevgimi anlatamamış olacağım
SÖZCÜKLERİN BİTTİĞİ YERDE GÖZLERİME BAK
ONLAR BU SEVGİYİ ÇOK DAHA İYİ ANLATACAKTIR SANA.!
M.COŞKUNDENİZ

DİYORLAR

Ölürsem yazıktır sana kanmadan
Kollarım boynunda halkalanmadan
Bir günüm geçmiyor seni anmadan
Derdine katlandım hiç usanmadan
Diyorlar: "Kül olmaz ateş yanmadan
Denizler durulmaz dalgalanmadan!"

Saadet benziyor boş bir seraba
Düşüyor her seven gönül azaba
Gelmiyor çekilen dertler hesaba
Diyorum: "Sebep ne bu ızdıraba?"
Diyorlar: "Kül olmaz ateş yanmadan
Denizler durulmaz dalgalanmadan!"



ORHAN SEYFİ ORHON

HASRETİMİN SESİ

Bu gece yine seni dusunuyordum
Bir buruk aci sardi bedenimi
Yuregimde firtinalar kopuyordu
Seni birdaha gorememenin acisiyla
Her gecen gun biraz daha kahroluyordum
Peki ya sen beni dusunuyormusun?
Senden ayri kalmanin acisiyla yikilip perisan oldugumu biliyormusun?
Bilemezsin...
Cunku suan sen herseyden uzak
Belkide de tatli ve derin uykulardasin
Belki de beni bir daha goremeyeceginin farkinda bile degilsin..
Fakat gece bittiginde
Gunes ile birlikte sende uyanacaksin
Kim bilir belki de beni bir an da olsa hatirlamaya calisacaksin
Belkide icinde bir bosluk duyacaksin
Iste o an gelecek ayriligin
hic te kolay olmadigini bir kez daha anliyacaksin
Aksam olup ustune tekrar derin uykular coktugunde
Bir kez daha tatli uykulara dalacaksin
Ve ardindan beni yine unutacaksin
Hic degilse senin gunduzlerin bitip geceleri tatli uykularin bekliyor
Ama benim ne gecelerim ne de gunduzlerim var
Cunku geceleri ruyalarimda gunduzleri hayalimde
seni kaybolan mazide aramakla geciyor...

hasretinden prangalar eskittim

Seni, anlatabilmek seni.
İyi çocuklara, kahramanlara.
Seni anlatabilmek seni,
Namussuza, halden bilmeze,
Kahpe yalana.

Ard-arda kaç zemheri,
Kurt uyur, kuş uyur, zindan uyurdu.
Dışarda gürül-gürül akan bir dünya…
Bir ben uyumadım,
Kaç leylim bahar,
Hasretinden prangalar eskittim.
Saçlarına kan gülleri takayım,
Bir o yana
Bir bu yana…

Seni bağırabilsem seni,
Dipsiz kuyulara,
Akan yıldıza,
Bir kibrit çöpüne varana,
Okyanusun en ıssız dalgasına
Düşmüş bir kibrit çöpüne.

Yitirmiş tılsımını ilk sevmelerin,
Yitirmiş öpücükleri,
Payı yok, apansız inen akşamlardan,
Bir kadeh, bir cigara, dalıp gidene,
Seni anlatabilsem seni…
Yokluğun, Cehennemin öbür adıdır
Üşüyorum, kapama gözlerini…

               YAŞIYORUM DEMEK

Çok merak ediyorum kendimi
Başıma bir şey mi geldi
Öldüm mü kaldım mı
Hiç bir haber yok kendimden

Bu sabah kapımı çaldım
Kapıyı açan kendim
Bir süre kendime baktım
Bu güleç yüz bendim

Oh ne güzel nir sabah
Bugün de yaşıyorum demek
Benden başka yok kimsem
Beni merak edecek.
          Aziz Nesin

Yağmur

Uyu! Gözlerinde renksiz bir perde,
Bir parça uzaklaş kederlerinden.
Bir ruh gülümsüyor gibi derinden,
Mehtabın ördüğü saatler nerde?

Varsın bahçelerde rüzgar gezinsin,
Yağmur ince ince toprağa sinsin,
Bir başka alemden gelmiş gibisin,
Dalmış gözlerinle pencerelerde.
 
Ahmet Hamdi Tanpınar
 

              SİTEMİN DUAN OLSUN

Bir çocuk var ve birde kanayan acıları
Bir sokak var gördüğünde agladıgı.
Acının calısı battı ömrünün yarısı aktı
Göz kapaklarında mağlubiyet faslıı

Bilinç altı tuz buz ayna ömür yalancı sayfa
Sen yasamda tayfa o gemiden firarda.
Tek basınasın kendi dünyanda
Gördü sandı gözler oysa yedi kat ama

Kaç sokak var gördüğümde ağladım bilirmisin?
Yalnız kalmaktan midem bulanır gel desem gelirmisin?
Bitti demek zor, ailevi dost yüze düşman
Mumlar sönmez oldu bastığım nedenler hüsran!

Kader yazılmış madem oynamak düşer
Derdi içime atmak ya kanser yada verem eder
Eskilerde izler hafızamda sisler
Silinmeyen bir gerçek varsa çatlayan duvar çöker!

Kader ellerinin arasında yok olsun
Dargın çehre sahibine dost olsun
Sönen mum sonuncu dönen kuş habercin olsun
Soruların sualin sitemin duan olsun

Bilki amansız amansız acımasızdır elalem
Sen seversin o sever oyun biter divanem
Acıdan miden bulanır baş döner nerde çarem
Aramaktan dizler çöker omuz düşerki madem

Böylesin çocuk nedendir sebebi tüm olanların
Nedir amacı böylesine kafanı duvara vurmanın?
Herkes bilsin kalbin delik deşik fabrika
Söyle her gecende eller açık neden Allah’a

Böyleyim ki nedeni ben ve benden uzak insanlar
Kalbim eski fabrika ve yok artık o çalısanlar
Kim severse sevsin hayatta eşlik etsin
Benle kabre girsin isterdim çaldılar

Yoluma kilidi vurdu gidenin acısı faciası
Şimdi ömre törpü oldu gözyaşı ve hatırası
Kimse kapatamaz yanar canın tam ortası
Ateşi sönmez anladım ki geçmez artık sancısı

Kader ellerinin arasında yok olsun
Dargın çehre sahibine dost olsun
Sönen mum sonuncu dönen kuş habercin olsun
Soruların sualin sitemin duan olsun

Bir kalp var tam iki parça yarısı parça parça
Yarısı nerde sorma kimbilir hangi kolda
Sersefil beden kim kefil seven(Kim)?
Sebil gönül çeker o derdi kadere surat asma

Gidenler ardı hep viran geride yokki hiç kalan
Kim görmüş ki zulmederken yanına kalmış vah oğlan
Çektin onca çileyi şimdi tebessüm vakti
Ayağa kalk silkelen yanında mozz daimi

Ben değil onlar oldu her zaman vefasız
Ben sefildim gecelerimde onlar kaldı cezasız
şimdi başka kolda şimdi başkasıyla
Gel de çek kolaysa yükümü sırtlan omzuna

Gülmek bana yakışmaz çehrem gülse ruh alışmaz
Bağlasanda durmaz demire çakılı dünya bıkmaz
Divane dostun yorgun içi kanar sorulmaz
Sende olmasan fırtınam,sular durulmaz..

Kader ellerinin arasında yok olsun
Dargın çehre sahibine dost olsun
Sönen mum sonuncu dönen kuş habercin olsun
Soruların sualin sitemin duan olsun

                       YALAN
Hadi gidiyorsun
Yürekten kan gidiyor, sen gidiyorsun
Herşey gidiyor
Gökte bulut, dağda kar, düzde kervan gidiyor
Solgun bir gül oluyor insan
Bir demet kar çiçeği ölüyor, sen gidiyorsun
Ne ucuz yaşıyorsun, ne kolay
Bir kristal gibi ellerimden düşüyorsun
Bakma öyle
Ben kanıyorum sen üşüyorsun

Kolay değil bir yalan bu
Yaralayan koca bir yalan
Yalan işte
Sevdiğim yalan
Şarkılardan arta kalan ve sabah buğusu
Ve tarla faresi ve ekmek derdindeki işçi kalbi gibi
Yumuşacık sıcak bir yalan

Islak gözlerimle geçiyorum
Yaralı bir ceylanın kalbinden
Ceplerimde kül var
Bir yangından arta kalan

Sorduğum adreslerde kimse oturmuyor
Ve kimse olmuyor ben sorduğum zaman
Herşey bir yalan gibi yandığı zaman
Yalnız olduğunu anlıyor insan
Anladım ve geçtim
Yaralı bir ceylanın kalbinden

Aynamı kırdım, fotoğraflarımı yaktım
Nasıl da acımasızdım tafralarıma karşı
Nasıl da umarsız

Su gördüm düşümde
Karanlıktı ve gürültüyle çağlıyordu
Ceplerimde kül vardı ve yanıyordu
Sonra sabah oluyor
Ve bir ceylan kalbinde alem ağlıyordu

Hayır, diyordu bir dağ köylüsü
Hiç bir şey için geç değil
Ve geç değil
Birşey için hiçbirşey
Birşey vardı öyleyse, birşey
Beni çeken
Güneşin dağdasından uzağa
Kocaman çayırlara çeken birşey
Gümrah ırmaklara
Sonra sıcağa sonra acıya
Sonra yaralarıma merhem olmaya kapıma dayanan
birşey

Tutsana beni bırakmasana
Olsun, yaralasana
Olsun, ağrısa da
Yalan da olsa kalsana

Dağ köylüsü aşkın olduğu yerde ben varım
Sen olmasan da ben varım
Yağmur yağar, saçlarım filizlenir
Bir yıldız düşer omuzlarıma
Islık çalar, ıslanır, şarkılarımı söyler geçerim kapımdan
Camların buğusundan ve yağmurun kokusundan

Tanırlar beni
En iyi yalanlarını alırım onların
Adresler sorarım kimseler oturmaz orada
Ve kimseler olamaz ben sordukça

Dağ köylüsü
Şimdi gidersen
Şimdi git
Kalırsan şimdi


                         İBRAHİM SADRİ