Sevdiğimiz Şiirler

BAZEN

Bazen yalnız kalırsın
Yalnızlığını sorgularsın
Adını verir,eşgalini verir
Bir tutam göz yaşı verir
Karanlıktan bir çığlık kopar kulağına
Ardında;
Eli hancerli arkadaşın belirir.
Sayılmaz kaç özür gelir kapına
"ama" için "aman" için
Belide boynu da bükülür kibir'in
Kibir dediğim;
Sigarasına ateş verdiğim
Birde elinden tutup başımda taç ettiğim
Sana dost dedirttiğim
Kusura bakma dosttun zannettiğim..

Yağmur Güzeli

Yağmurlar yağmıyor mu inceden ince
Rüzgarlar esmiyor mu serince
Bir sigara yakıyorum efkarlanarak
Çıkıp karşıma sen geliyorsun
Saçların ıslanmış oluyor
“Gel” diyorum duymuyorsun beni bir türlü
Seni böyle hayal meyal yaşamak çok zor
Uzanıp tutsam diyorum incecik ellerinden
Ellerim boşlukta kalıyor.

Bir gün çıkıp gideceksin
Sonra arkandan yine ince bir yağmur yağacak
Cadde cadde,sokak sokak
Sayıklar gibi dolaşıp seni arayacağım
Beni bir köşe başında ağlıyor bulacaklar.
Saklamak zor olacak,çaresiz kalacağım
Seni sevdiğimi anlayacaklar.
Üstüme yağmurlar yağacak
İnce bir dal gibi birden kopup kırılacağım
Kaldırım taşlarında sıcaklığım kalacak
Kahrolacağım.

Bu şiiri yağmur yağarken yazdım
Ezanlar okunuyordu minarelerden
Seni düşünmeseydim yağmurlu havalarda
Sokaklara çıkmayı göze almazdım.
Melul mahzun dolaşmazdım akşam karanlığında,
Duraklarda yapayalnız kalmazdım.

Yağmurlar yağmıyor mu inceden ince
Rüzgarlar esmiyor mu serince
Bir sigara yakıyorum efkarlanarak
Çıkıp karşıma sen geliyorsun
Saçların ıslanmış oluyor
“Gel” diyorum duymuyorsun beni bir türlü
Seni böyle hayal meyal yaşamak çok zor
Uzanıp tutsam diyorum incecik ellerinden
Ellerim boşlukta kalıyor. 
 
Yavuz Bülent Bakiler
 

TOKAT... İZİ VAR YÜZÜMÜZDE
(Tokatlılar ve öğretmen okulu mezunu arkadaşlarım için...)

Gidiyorum artık,mechule yürüyorum
Göremiyeceğim sana güneşin doğduğunu
Sabahlarına vurulan umut sokaklarında
Uğramadan hayaller durağına,durmadan
Gidiyorum,görmeyeceğim hiç değilse
Vuslat vakitlerini nasıl boğum boğum
Ve urgan urgan boğduğunu...

''Pervane''kuytusu izbelerine The End
Uçuk,viran,mülteci panjurlarına Bay-Bay
Sen,yaz sonu tamburlarında sarışın bir nihavent
Ben,kırık kırkbeşlikler bırakıyorum;
Şekip Ayhan,Yaşar Özer faslından
''Kalbimin Sahiba Sensin...''Yeminli delikanlılığımı
Elleri cebinde,mahsun,bıckın ve civanmerd...

Kırkikindi yağmurların yine yağacak biliyorum
Koşacak ovalarında dörtnala sevda atları
''Topçam''eteklerinden ''Kanal'' boyuna
Güz bahcelerinde körkütük kanatları
Aşıkların olacak yine,aşkları;iri,diri
Oysa ben,geceyle damıtılmış hasretler bırakıyorum
Menekşeler boynu bükük ve kasımpatları...

İlk karların gece yağacak biliyorum
Saracak her yanı zemheri bir ayaz
Onu demezlerdi sana;hep,sürekli daima
''Ali Sabri''koltuklarından ''Taşova''masalarına
Derlenerek,ezberlenecek muhayyel bir yaz
Bak,gidiyorum,dudağımda''Nasıl Geçti Habersiz''nağmeleri
Gözlerimde mor nağmeler,saçlarımda kirli bir beyaz

Biliyorum,şairlerin yine dizeler yazacak,ozanların ağıt
Sen,kendile gülecek,kah ağlayacaksın
Ve utanmadan,sıkılmadan hem pişkince
Tutup yine''Kiraz Mevsimi''ne bağlanacaksın
Ben elimde solgun bir resim,üç-beş buruşuk kağıt
Yollanıyorken mechule adım adım;
Seninafile bekleyecek,beyhude vakt-i vuslat aranacaksın.

Serhat Ünsal
(Mekanın cennet olsun Serhat ÜNSAL kardeşim!)

Sen Karanlıktayken

SEN KARANLIKTAYKEN BEN,
GECEYİ SEVİYORUM,

Senin olmadığın akşamlarda
Ömrüm kısalıyor sanki.
Onun için bu defa
Az kararttım geceyi.
Şimdi ne varlığın,
Ne yokluğun belli.
Bu bulanık siyah hava,
Seni gizlemek
Ve duymak için yeterli.

Sana dokunamadığım akşamlarda
Bedenim eriyor sanki.
Kendime yüklüyorum
Bu açlığın kabahatini.
Sanki varmışsın da
"Kızgınmışsın" biraz bana,
O bahaneyle uzak duruyormuşsun.
İstemiyorum
Saçlarının savrulmasını
Rüzgarda.
Bu sevdadan benim payıma düşen,
Zaten fazla.

Senin olmadığın akşamları
Takvimden siliyorum.
Ömür haneme niye yazsınlar ki
Yaşamadıklarımı?

Senin olmadığın akşamlarda
Fersiz yanıyor sokak lambaları.
Ve o geceler,
Topluyorlar dilencileri...
Ve her kahkaha meyhanelerden yükselen,
"Anama söver" gibi...

Bir, İstanbul değil,
Sensiz akşamlarda sanki
Bütün kentlerin tutuluyor dili.
Öyle gecelerde
Görmezlikten geliyorum
Çöp kamyonlarının kenti kirlettiğini...

Cinsiyetler kalkıyor, yüzler seçilmiyor,
Herkes, çarşı iznindeki
"Tek tip er" gibi.
Bir yakalasam yaka paça,
Zamanı durduracağım.

Işıklandırılmış vitrin camları
Ayna olup yüzüme çarpıyor.
Anladım;
Ben sensiz gecelerde yaşlanıyorum.
En ihtiyarı oluyorum bu kentin.
En bilgesi, en ağırbaşlısı...
Aşkın olgunlaştırdığı
Suskun bir dervişim şimdi.
Bir sorsalar rezil olacağım.
Ben senden başkasını bilmem ki.

Senin olmadığın akşamlarda,
Ben yapmışım sanki tüm dünyanın işini.
Yoruluyorum,
Sabaha çıkmayacakmışım gibi.
Kör olmak için yarı yarıya,
Gözümü arabaların farlarına dikiyorum.
Her kadını biraz
Sen zannediyorum.

Senin olmadığın akşamlarda ben,
O an adını anmıyorsam eğer,
Koskocaman susuyorum.

Senin olmadığın akşamlarda ben,
Siyaha boyayıp yüzümü,
Maske yapıp gecenin karanlığını,
Bir Affan Dede bulup
"Satın almak" istiyorum "çocukluğumu."

Senin olmadığın akşamlarda
Geceler uzun sürüyor...
"Az karanlığım" gün ağarırken kapkara oluyor.
Gözlerimi kapıyorum,
Düşlerime emanet ediyorum seni...

Senin olmadığın akşamlarda
Daha uzun kalıyorsun bende böylece.
Senin olmadığın gecelerden uyandığımda
Dilimde hep aynı cümle:
Senin
  Olduğun
    Karanlığı,
          Sensiz
            Aydınlıktan
                Daha çok seviyorum...


Tayfun Talipoğlu

AN GELİR
an gelir
paldır küldür yıkılır bulutlar
   gökyüzünde anlaşılmaz bir heybet
      o eski heyecan ölür
an gelir biter muhabbet
   çalgılar susar heves kalmaz
      şatârâbân ölür

şarabın gazabından kork
   çünkü fena kırmızıdır
      kan tutar / tutan ölür
sokaklar kuşatılmış
   karakollar taranır
      yağmurda bir militan ölür

an gelir
ömrünün hırsızıdır
   her ölen pişman ölür
      hep yanlış anlaşılmıştır
         hayalleri yasaklanmış
an gelir şimşek yalar
masmavi dehşetiyle siyaset meydanını
   direkler çatırdar yalnızlıktan
      sehpada pir sultan ölür

son umut kırılmıştır
   kaf dağı'nın ardındaki
      ne selam artık ne sabah
         kimseler bilmez nerdeler
            namlı masal sevdalıları
evvel zaman içinde
   kalbur saman ölür
kubbelerde uğuldar bâkî
   çeşmelerden akar sinan
      an gelir
         -lâ ilâhe illallah-
            kanunî süleyman ölür

görünmez bir mezarlıktır zaman
   şairler dolaşır saf saf
      tenhalarında şiir söyleyerek
         kim duysa / korkudan ölür
-tahrip gücü yüksek-
   saatli bir bombadır patlar
      an gelir
         Attila ölür






Attila İLHAN

SENSİZ

Sensiz de denizi seyredebiliyorum.
Hem dalgaların dili seninkinden açık.
Ne kadar hatırlatsan kendini boş.
Sensiz de seni sevebiliyorum.

Hep boş konuşurduk hatırlar mısın, bula bula,
Karşılaştığımız zamanlarda.
Sen, sevgiden şımaran çocuk,
Ben şaşıran budala.

Özdemir Asaf

AKŞAMIN YANSILARI

Toplarız yansılarımızı sulardan
Akşamlar kilitlerken suları karanlığa

Akşamlar karanlığa kilitleyince suları
...Susup kaldıysak bile inanmadık yalnızlığa

Umutsuzluk bile iyidir
Ardından sen gelirsin, umut gelir

Ellerin sessizce uzanır bana
Ovada tomurcuklar patlarken birer birer

Her dokunuşun beni değiştirir
Akşam pembeliğini yayar sulara

Ben seni hep umuda benzetirim
Ben seni benzetemem yalnızlığa...

Afşar TİMUÇİN

DOST

Bir gece habersiz bize gel
Merdivenler gıcırdamasın
Öyle yorgunum ki hiç sorma
Sen halimden anlarsın
Sabahlara kadar oturup konuşalım
Kimse duymasın
Mavi bir gökyüzümüz olsun kanatlarımız
Dokunarak uçalım.

insanlardan buz gibi soğudum,
işte yalnız sen varsın
Öyle halsizim ki hiç sorma
Anlarsın.

CAHİT KÜLEBİ

ÖTME TURNAM

bir ince sızıdır turnam
sevdası dertli
ağıtla geçer mi turnam ömrün gerisi 
aşığın yandığı nardır hasret ateşi
düşer gönlü dara leyli güzel yar

ötme turnam leyli deme
leyli beni yakan
o yemyeşil dağlar şimdi oldu bana duman 
kara çulla yollardayım vakitsiz bir zaman
leyli güzel yar leyli güzel yar


bu ateşten gömlek turnam biçip giydiğim
bu bade ikrardır turnam alıp içtiğim içdiğim     
vakitli vakitsiz yar yar leylim dediğim
düştüm yollarına leyli güzel yar


ötme turnam leyli deme
leyli beni yakan
o yemyeşil dağlar şimdi oldu bana duman
kara çulla yollardayım vakitsiz bir zaman
leyli güzel yar leyli güzel yar

Keşkeler Üzülsün...

‎Bir güzellik yap kendine!
Keşkeleri hiç düşünme !!!
Mutlu ol seçimlerinle.
Bırak keşkeler üzülsün senin seçimlerine...
Bir güzellik yap kendine!
Her yeni günü senin günün ilan et ve şımart kendini olabildiğince!..
Bırak dünler üzülsün seçilmediğine.....

Bir güzellik yap kendine!
Kalbinde daha da büyüt sevgisini sevdiklerinin!!!
Bırak sevmediklerin üzülsün kalbinde yerleri yok diye...

Bir güzellik yap kendine!
Sev kendini kimseleri sevmediğin kadar. Mutlu ol varlığınla.
Bırak seni sevmeyenler üzülsün!
Yüreklerine sığamayacak kadar büyüksün diye.

''Bir güzellik yap kendine!
Sev kendini kimseleri sevmediğin kadar. Mutlu ol varlığınla.
Bırak seni sevmeyenler üzülsün!
Yüreklerine sığamayacak kadar büyüksün diye. ''

harika dizeler canım arkadaşım...paylaşım için teşekkürler...(buton engelli olduğumu söylüyor:))

Yedi gülü var dalın
Altısını yel alır
Biri kalır geriye
O da bana adanır.
Yedi kez çağırırım seni
Altısında gelme kal
Ama yedincisinde söz ver
Tek bir sözcükle gel.

Bir dal verdi sevdiğim
Üstünde sarı yapraklar.
Yıl desen,geçer gider
Sevdaysa yeni başlar.

BERTOLT BRECHT

              SESSİZ GEMİ

Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.

Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol,
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.

Rıhtımda kalanlar bu seyahatten elemli,
Günlerce siyah ufka bakarlar gözleri nemli.

Biçare gönüller,ne giden son gemidir bu;
Ne de hicranlı hayatın son matemidir bu...

Dünyada sevilmiş ve sevilen nafile bekler,
Bilmez ki giden sevgililer dönmeyecekler.

Birçok gidenin her biri memnun ki yerinden,
Birçok seneler geçti,dönen yok seferinden...

YAHYA KEMAL BEYATLI

MAVİ GÖZLÜ DEV


O mavi gözlü bir devdi.

Minnacık bir kadın sevdi.

Kadının hayali minnacık bir evdi,

bahçesinde ebruliii

hanımeli açan bir ev.

 

Bir dev gibi seviyordu dev.

Ve elleri öyle büyük işler için

hazırlanmıştı ki devin,

yapamazdı yapısını,

çalamazdı kapısını

bahçesinde ebruliiii

hanımeli açan evin.

 

O mavi gözlü bir devdi.

Minnacık bir kadın sevdi.

Mini minnacıktı kadın.

Rahata acıktı kadın

yoruldu devin büyük yolunda.

Ve elveda! deyip mavi gözlü deve,

girdi zengin bir cücenin kolunda

bahçesinde ebruliii

i hanımeli açan eve.

 

Şimdi anlıyor ki mavi gözlü dev,

dev gibi sevgilere mezar bile olamaz :

bahçesinde ebruliiiii

hanımeli

açan ev..

 Sevdalı Şehit

Yıldızları toplayıp matarama koyarken
Anlıma değen kurşun kaderimle buluştu
Götürdü kurşun beni uzak ülkelere
Geceni yet etti şafaklarla bölüştü şafaklarla bölüştü
Yıldızları al götür nazlı yârime yetir
Ona gidemem ana onu kabrime getir
Ah ana ben ölürmüyüm acep yok olurmuyum
Nazlı yârin dilinde ad olur kalırmıyım
Mataram yıldız dolu yar için sakla anne
Her gün benim yerime papatya kokla anne
Kavuşuruz ötede düşlerde bekle anne
Ben nazlımdan ayrıldım dağlar dağa kavuştu dağlar dağa kavuştu
Nazlı yar beklemesin kınayı saklamasın
Sürsün pamuk eline kabrime gelsin anne
Ah ana ben ölürmüyüm acep yok olurmuyum
Nazlı yârin dilinde ad olur kalırmıyım
( ana beni sakın sakın öldü bilme
Canımda can gitti deme
Koparsa yine bir fırtına ve kem göze gelirse yurdum
Bu toprak taşırmı beni kudururum
Anafartada gelincik Sarıkamış’ta kardelendim
Sakarya’da boy verdi diktiğim fidan
Ana şimdi sana ağlama derim ya
Bilirim sen gine ağlayacaksın
Göz pınarların ne zaman kurudu ki
Şimdide kurusun
OLSUN BE ANA VATAN SAĞOLSUN

a.şafak