Sevdiğimiz Şiirler

20 Eylül 1945

Bu geç vakit
bu sonbahar gecesinde
kelimelerinle doluyum;
zaman gibi, madde gibi ebedî,
göz gibi çıplak,
el gibi ağır
ve yıldızlar gibi pırıl pırıl
kelimeler.
Kelimelerin geldiler bana,
yüreğinden, kafandan, etindendiler.
Kelimelerin getirdiler seni,
onlar : ana,
onlar : kadın
ve yoldaş olan...
Mahzundular, acıydılar, sevinçli, umutlu, kahramandılar,
kelimelerin insandılar...
nazım hikmet

Matilde İçin Sone

Seni sevdiğimi göreceksin sevmediğim zaman,
çünkü iki yüzüyle çıkar karşına hayat.
Bir sözcük sessizliğin kanadı olur bakarsın
ateş de pay alır kendine soğuktan.

Seni sevmeye başlamak için seviyorum seni,
sana olan sevgimi sonsuzlaştıracak
bir yolculuğa yeniden başlamak için:
bu yüzden şimdilik sevmiyorum seni.

                                            PABLO NERUDA


Sanki ellerimdeymiş gibi mutluluğun
ve hüzün dolu belirsiz bir yarının anahtarları
hem seviyorum, hem de sevmiyorum seni.

Sevgimin iki canı var seni sevmeye.
Bu yüzden sevmezken seviyorum seni
ve bu yüzden severken seviyorum seni

AŞKIN AY GİBİ GÜLENİNİ
Sevginin gül açanını,
Sevdanın yediverenini,
Hasretin umutsuzluğun
Gelir geçenini sığdıracaksın
Doğumla ölüm arasına.

Yok öyle,
Karanlık odalarda
Gecekondu sevdalarda yaşama.
Sana giydirilmiş olan
Tüm tabulardan soyunup,
Tüm kirlerden yunacaksın.
Öyle ki,
Deli dolu
Eşkıya isyan türküleri oturacak
gırtlağının her boğumuna
Yağmur yemiş sabahlar
Lekimşaha durmuş gökler
Gün vurmuş çayırlı çimenli
Küçüktepeler gibi uyanacaksın gün doğumuna.
Seheri sevmeli;
Gündüzü çiçeklemeli,
Yıldızlamalısın akşamı.

Yüreğine al her anı
Yüreğinle yaşa,
Akıp giden zamanı.

Öyle,
Çamura yatmış mandalar gibi,
Geviş getirmek olmaz;
Nakış nakış işlemelisin yaşamı.

Evde,
Hapiste,
Savaşın en sıcak
En cafcaflı yerinde;
Hayat sana:’’Aşk olsun çocuk,
Aşk olsun! ’’demeli.

Gün batımına ulaşırsan eğer
O gün yediğin ekmeğe,
İçtiğin suya,
Soluduğun havaya,
Yani sana verilmiş olana değmeli;
Dokuz çekmeli sevdan.

Alın teri olmalı içinde;
Sevgi, çalışma ve bilgi olmalı
Her harfi,
Her hecesi,
Her cümlesi
İçten ve namuslu olmalı.
Yürürken,
Gülümsemen görünmeli ardından.

EN YAKIN

Bütün insanlığı dövsen havanda ,
Zerre zerre herkes yine yalınız.
Boşlukta yol alan uçsuz kervanda ,
Her şey tek başına , dağ taş ve yıldız.

Herkes bir vücutsuz hayal peşinde ;
Eşini kaybetmiş herkes eşinde.
içinizde yiv yiv derinleşin de ,
Çıksın karşınıza en yakınınız.
N.FAZIL

GURBET
Dağda dolaşırken yakma kandili,
Fersiz gözlerimi dağlama gurbet!
Ne söylemez, akan suların dili,
Sessizlik içinde çağlama gurbet!
Titrek parmağınla tutup tığını.
Alnıma işleme kırışığını
Duvarda, emerek mum ışığını,
Bir veremli rengi bağlama gurbet
Gül büyütenlere mahsus hevesle,
Renk dertlerimi gözümde besle!
Yalnız, annem gibi, o ılık sesle,
İçimde dövünüp ağlama gurbet!..

Necip Fazıl Kısakürek

20 Eylül 1945

Bu geç vakit
bu sonbahar gecesinde
kelimelerinle doluyum;
zaman gibi, madde gibi ebedî,
göz gibi çıplak,
el gibi ağır
ve yıldızlar gibi pırıl pırıl
kelimeler.
Kelimelerin geldiler bana,
yüreğinden, kafandan, etindendiler.
Kelimelerin getirdiler seni,
onlar : ana,
onlar : kadın
ve yoldaş olan...
Mahzundular, acıydılar, sevinçli, umutlu, kahramandılar,
kelimelerin insandılar...
nazım hikmet

Çok anlamlı,çok başka...

Memleket isterim
Gök mavi, dal yeşil, tarla sarı olsun;
Kuşların çiçeklerin diyarı olsun.

Memleket isterim
Ne başta dert, ne gönülde hasret olsun;
Kardeş kavgasına bir nihayet olsun.

Memleket isterim
Ne zengin fakir, ne sen ben farkı olsun;
Kış günü herkesin evi barkı olsun.

Memleket isterim
Yaşamak, sevmek gibi gönülden olsun;
Olursa bir şikâyet ölümden olsun.

 Cahit Sıtkı TARANCI

Acı Bir Sevda

Delikanlı bir sevdaydı benimki,
Ak düşmeden önce saçlarına.
Harbidendi benim sevdam,
Haybeye vurulan tokatları yemeden önce.

Niyetim ikramdı kırk yıllık kahveyi.
Acı, acı ama kana kana içmekti,
Hayatı meze yapmaktı,
Aşkı satın almak değil, çalmaktı.
Suçum buysa varın vurun kelepçeyi gönlüme,
Hasta düşlerimi darağacına gönderin,
Kırın kanatlarımı koyun kafese.

M. Bahadır Pamir

Koşma

Kirpiğine sürme çek,
Kına yak parmağına:
Bu yıl yaşın girecek,
Kız, gelinlik çağına.

Anlatıyor duruşum,
Ben sana vurulmuşum;
Ko, düşsün gönül kuşum
Saçlarının ağına.

Yaş olsam gözden akmam.
Göz olsam gayre bakmam,
Vatanımsın, bırakmam
Ellerin kucağına!

FARUK NAFİZ ÇAMLIBEL

 «Dörtnala gelip Uzak Asya'dan
          Akdeniz'e bir kısrak başı gibi uzanan
                                      bu memleket bizim.

          Bilekler kan içinde, dişler kenetli, ayaklar çıplak
          ve ipek bir halıya benziyen toprak,
                                      bu cehennem, bu cennet bizim.

          Kapansın el kapıları, bir daha açılmasın,
          yok edin insanın insana kulluğunu,
                                      bu dâvet bizim...

          Yaşamak bir ağaç gibi tek ve hür
          ve bir orman gibi kardeşçesine,
          bu hasret bizim...»>

Sonra.
Sonra, 9 Eylülde İzmir'e girdik
ve Kayserili bir nefer
yanan şehrin kızıltısı içinden gelip
öfkeden, sevinçten, ümitten ağlıya ağlıya,
Güneyden Kuzeye,
Doğudan Batıya,
Türk halkıyla beraber
seyretti İzmir rıhtımından Akdeniz'i.

Ve biz de burda bitirdik destanımızı.
Biliyoruz ki lâyığınca olmadı bu kitap,
Türk halkı bağışlasın bizi,
onlar ki toprakta karınca,
                                    suda balık,
                                                    havada kuş kadar
                                                                  çokturlar;
korkak,
            cesur,
                     câhil,
                             hakîm
                                      ve çocukturlar
ve kahreden
                 yaratan ki onlardır,
kitabımızda yalnız onların mâcereları vardır...
  
  
 

Nâzım HİKMET

 

Beklenen

Ne hasta bekler sabahı,
Ne taze ölüyü mezar.
Ne de şeytan, bir günahı,
Seni beklediğim kadar.

Geçti istemem gelmeni,
Yokluğunda buldum seni;
Bırak vehmimde gölgeni,
Gelme, artık neye yarar?  

Sen  benim  kutsalımsın
 
  Gençken, dipdiri  yaşamayı bilmezken,
  Nasıl  sakladım  seni  herkesten!
            Çünkü;
    Sen  benim  kutsalımsın

  Okuduğum  kitaptın,
  Yanımdan  ayırmadığım.
  Gözbebeğimde  hep  sen  vardın,
     Zira;
  Sen  benim  kutsalımsın
 
  Sen  benim  kutsalımsın
  Okuduğum  kitapsın
 
  Hürriyete  açılan  kapımsın  en  canlısından,
  Sen  benim  kutsalımsın!!
   Sakındığım
    Sakladığım
    Yazılı  yapraklarım
   Kutsal  kapım
  Sen  benim  kutsalımsın!!

Bitti işte..!

bitti işte..!
bir acı sözden aldım
köhne karanlıkları
umutları saldım
ağladım
ama üzgün değilim
tüm aydınlıkları
sana bıraktım

bitti işte..!
rüyalarını çıkardım rüyalarımdan
gecenin bir vakti
çaldım kapıları
her kapıyı açana
bir parçanı bıraktım

bitti işte..!
derledim toparladım
yürekte ne varsa
aşkı
zehir zıkkım
sevenlere bıraktım
 

Saadet Ün

ÖĞÜT

  Okulda,anladıkça başaracaksın.
  Yaşamda,başardıkça anlayacaksın.
  Gelecek mutlu-mutsuz,inanmasan da;
  Gözlerin yaşardıkça anlayacaksın.

                Özdemir ASAF
 

  Yalnızlık paylaşılmaz.
  Paylaşılsa yalnızlık olmaz.

                Özdemir ASAF