Sevdiğimiz Şiirler

sessiz şarkı..

kimse duymasa da
duyuyorum
yüreğinle
söylediğin
şarkıyı..

aşkın
en mavi hali
nakaratlarda
su gibi..
pırıl pırıl..

kimse
görmese de
görüyorum
gözlerindeki
hüznü..
çiğ düşmüş
mayıs çiçekleri gibi üşüyen
yüreğini..

kimse
bilmese de
biliyorum
yumruğunu
sıkıp
öfkeni sessizce
yere
tükürdüğünü..

ben
varlığını duyacağım
hep
yüreğinle söylediğin
o sessiz
şarkıda..

NURŞEN KAYGISIZ

.
.
.
Fakat sonradan duruldu Leyla
Tevekkülle huzuru buldu Leyla
Ruhta kopan fırtınalar dindi
Gökten gönle sükunet indi
Anladı ki acı tatlı soguk sıcak
Geçmiş ve gelecek ayrılmak ve kavuşmak
Hep aynı varoluşun dönüşümleri
Aydınlanışları ve sönüşümleri
Her şey havada döner durur
Sonunda Tanrı varlıgında yok olur.
.
.
.
Sezai Karakoç / Leyla Köşesi

''Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar ağarırken konuşurduk tepelerde,
Sen nerde o fecrin ağaran dağları nerde!

Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Hulyâ gibi yalnız gezinenler köye indi,
Ben kaldım, uzaklarda günün sesleri dindi,
Gönlümle, hayâlet gibi, ben kaldım o yerde.''

bu gün git,bu gün git buradan
incitmişse seni tek bir hatıram
yemyeşil doğada mavi göklerde
gizlenmiş ruhumsun asla unutmam....

ÇOBAN ÇEŞMESİ

Derinden derine ırmaklar ağlar,
Uzaktan uzağa çoban çeşmesi.
Ey suyun sesinden anlayan bağlar,
Ne söyler şu dağa çoban çeşmesi?

Gönlünü Şirin’in aşkı sarınca,
Yol almış hayatın ufuklarınca;
O hızla dağları Ferhad yarınca,
Başlamış akmağa çoban çeşmesi

O zaman başından aşkındı derdi,
Mermeri oyardı, taşı delerdi.
Kaç yanık yolcuya soğuk su verdi,
Değdi kaç dudağa çoban çeşmesi!

Vefasıs Aslı’ya yol gösteren bu,
Kerem’in sazına cevap veren bu
Kuruyan gözlere yaş gönderen bu…
Sızmazdı toprağa çoban çeşmesi

Leyla gelin oldu, Mecnun mezarda,
Bir susuz yolcu yok şimdi dağlarda;
Ateşten kızaran bir gül arar da,
Gezer bağdan bağa çoban çeşmesi.

Ne şair yaş döker, ne âşık ağlar,
Tarihe karıştı eski sevdalar:
Beyhude seslenir, beyhude çağlar
Bir sola, bir sağa çoban çeşmesi

Faruk Nafiz ÇAMLIBEL

 

''Yaprağın ağaçsız kalışını
Ağacın çıplaklığını
Rüzgarın şiddetini ve rüzgarın
Onların her ikisine de ne yaptığını gördüm.
Meğer dalından düşecek kadar
Büyümüşüm...

dağlanmış bir kalbim var oraya çekilsem olur mu.."

“Dağlarda tek tek
ateşler yanıyordu.

Ve yıldızlar öyle ışıltılı, öyle ferahtılar ki
şayak kalpaklı adam
nasıl ve ne zaman geleceğini bilmeden
güzel, rahat günlere inanıyordu
ve gülen bıyıklarıyla duruyordu ki mavzerinin yanında,
birdenbire beş adım sağında onu gördü.

Paşalar onun arkasındaydılar.
O, saati sordu.
Paşalar: "Üç" dediler.
Sarışın bir kurda benziyordu.
Ve mavi gözleri çakmak çakmaktı.
Yürüdü uçurumun başına kadar,
eğildi, durdu.

Bıraksalar
ince, uzun bacakları üstünde yaylanarak
ve karanlıkta akan bir yıldız gibi kayarak
Kocatepe'de Afyon Ovası'na atlıyacaktı. “

 Nazım Hikmet

NEHİR

Aşığın muradı sevmektir, kavuşmak değil...
Maşukun rızası sevmektir, gelmek değil.
Vuslat aşka töhmet
Her temas aşka külfet.
Mutluluk vuslattan gelince, adı zillet.

Sevmek, uzaktan uzağa...
Sevmek, ciğerlerimize konuşlanmış acıyı söke söke..
Ve sevmek,
Dimağımızı yalayıp geçen ne kadar ayıbı varsa,
Hepsinden arınarak nefsimizin...

Karanlığın üstüne basa basa
Gecenin ortasına yürüyor bir çift göz cesurca.
Arıyor huzmesini ışığın.
Didik didik arıyor hem.
Köşe bucak arıyor...
Zira görmek, şimdi görmek olacak.
Bu türlüsü görmenin, her yüreği değil ama..
Aşkla ezilmiş her yüreği
Sıkışıp burulmuş her yüreği
Yangın yeri sayılmış her yüreği...
İlla cezbediyor.

Aşk ikiden bir yapmakmış.
Başta iki varmış,
Sonra sanki iki hiç olmamış..
Değişim.
Evrim.
Başkalaşım ve kıvranış..
Her gün biraz daha...

Oysa en korkutucu olan sayıyor yüreğim
Bu dönüşümü.
Doğal akış içindeymiş,
İlla ki olmalı imiş .. dinlemiyor.
Yaşamadan daha
Daha adımımı atmadan toprağına
Ve daha uzatmadan elimi
Sevgilinin avucuna...
Yüreğim değişmek ihtimalinden korkuyor...
Oysa korkmamalı belki.
Belki...
Değişmek mutlak, muhakkak...

İki nehir birbirine karışıyor, kolay mı??

e.a.

     Üzümde unutma beni zeytinde unut
     ben tenhayım bağa
     Sütünü bende sakla acıdan taşmış
     bir incir gibi içliyim sana
     Gazelimi al aşktan güze say beni
     say ki yaprak olup düştüm dalına
     Gamda tutma beni cam odada tut
     ben küçüğüm dağa.."

Haydar Ergülen'

Allah’ım, yıldızlara ağız ver, dil ver;
Benimle konuşsunlar...
Göz kırpıp durmasınlar uzaklardan
Akşam çayında
Şeker gibi eriyip tükenmesinler bardağımda
Hepsini tanımak,
Hepsiyle konuşmak istiyorum.

Allah’ım, güneşe göz, kirpik ve kaş ver
Kendi ateşiyle kendini pişirmesin...
Gücünü biliyorum, gururunu da
Bir de yüreği olsun
Ve de şarkılara yatkın bir dili,
Sesini duymak istiyorum.

...

Allah’ım, dualarımı bereketlendir
Ve hep gülümse...
Beni duyduğunu biliyorum.

Bahattin Karakoç

Sisler bulvarı’nda seni kaybettim.
Sokak lambaları öksürüyordu.
Yukarıda bulutlar yürüyordu.
Terkedilmiş bir çocuk gibiydim.
Dokunsanız ağlayacaktım…

yunus yana yana yürüdüydü,
mevlâna döne döne,
bense kana kana yürüdüm
demiştim de…
unuttum hepsini şimdi,
unuttum…

artık sadece yolculuk var şiirlerde…

Hilmi Yavuz

Biz kırıldık daha da kırılırız
Ama katil de bilmiyor öldürdüğünü
Hırsız da bilmiyor çaldığını
Biz yeni bir hayatın acemileriyiz
Bütün bildiklerimiz yeniden biçimleniyor
Şiirimiz, aşkımız yeniden,
Son kötü günleri yaşıyoruz belki
İlk güzel günleri de yaşarız belki
Kekre bir şey var bu havada
Geçmişle gelecek arasında
Acıyla sevinç arasında
Öfkeyle bağış arasında

Cemal Süreya