Sevdiğiniz Şiirler

Kanıyor Sensizliğim
Okşayarak getirirdin teneke kutularda
dokunun derdin kolonya neymiş
dokunurduk hafiften
kokular yayılırdı, ağır eylül akşamlarına

Beslemesin diye anneler:
çocukların postallarda büyütülüp
kanlarının, zor ağacına vuran
şafak rüzgârlarında kurutulduğu günlerdi

Kururdu kanım
düşünemezdim, fesleğenleri ellerinin
dokunduğu yerden öpmenin değerini

Göndermek istemezdin bilirdim
korkularındı sokak, yitirdiğin güvendi
ne zaman gidecek olsam
kısık ateşlerde, uzun çaylar demlerdin

Bir Mayıs sabahı şimdi
bayramlık simlerini salıyor güneş
humuslaşan kentin sokaklarına

Yürüyoruz... üniversite, fabrika
biraz zamana sildirmiş
yağmura yıkatmış biraz dipçik izini
yakasında rozet gibi panzer gölgesi

Uzatıyorum elimi resmine
acıyor tenim
özlemin törpü tinimde kanıyor sensizliğim



Damar Edebiyat - Kültür - Sanat Dergisi

Işıkla Öpüşürdü   
Ali Rıza Kars

YILDIZLARI SÜPÜRÜRSÜN FARKINDA OLMADAN, GÜNEŞ KUCAĞINDADIR BİLEMEZSİN... BİR ÇOCUK GÖZLERİNE BAKAR, ARKAN DÖNÜKTÜR.CİĞERLERİNDE KURULUR ORKESTRA; DUYAMAZSIN... KOCA BİR SEVDADIR YAŞAMAKTA OLDUĞUN, ANLAMAZSIN; UÇAR GİDER, KOŞSAN DA YAKALAYAMAZSIN... ///“GÜLLERİ SANA BIRAKIP DİKENLERE GİDİYORUM…” /// GİDİYORUM.Bütün acılarımı vurup sırtıma,umutları bırakıp başucuna,ıtırları, menekşeleri,kır güllerini bırakıp,şiirlerimi sarıp bohçama yüreğimin yangınına gidiyorum…Hoşça kal usulboylum güzel gözlüm hoşça kal…///GİDİYORUM.Gözyaşlarımı saçlarına takıp yüreğimdeki yağmurlarla bir ırmağa akmaya gidiyorum..İçimde yeşerttiğim tüm çimenler sana kalsın,sana kalsın bahar çiğdemleri, kır gelincikleri,kırk kanatlılar.Gülleri sana bırakıp dikenlere gidiyorum…///GİDİYORUM.Başımda gam,gözlerimde nem;toplayıp önüme düşen gölgelerimi,bütün hatıraları bırakıp geride,ardımdan çekip kapıyı usulca,başımı alıp gidiyorum buralardan…Şafak sökmeden,kimseler görmeden,yağmurun yağmadığı çöllere gidiyorum;sevgi dolu yüreğimi bir ıssızda yakmak için…///Hoşça kal suyundan kana kana içtiğim pınar.Say ki;hiç yaşamadım bu yerlerde,nazlı çiçeklerini okşamadım baharın.Bozguna uğramış bir bostanın hüznüyle bir yaprağın ürpertisine yazıp ömrümü çekip gidiyorum buralardan…/// Çekip gidiyorum bir bilinmeze doğru;hem yol,hem yolcu olmaya,acılarımla baş başa kalmaya.Bütün yıldızları takıp kanatlarıma rüzgarların uğultusunda kaybolmaya gidiyorum…/// Yüreğimin sızılarında damıttığım her şiiri bin kez öperek ve sökerek sevgiden yana ne varsa göğsümde;gecelerin zifiri saçlarında çıkıp yola,dağlı bir ırmak gibi çarpa çarpa kıyılara bir ceylanın gözlerinde ağlamaya gidiyorum…///Artık ne diyecek bir sözüm kaldı sevdiklerime,ne okuyacak bir şiirim.Gözlerimin içinde iki damla gözyaşı gibi;bakmadan ardımdaki uçurumlara alıp götürüyorum yüreğimdekileri de…HOŞÇA KAL USULBOYLUM, GÜZEL GÖZLÜM HOŞÇA KAL...

 UMARIM BÜTÜN DOSTLARIN BAYRAMI BAYRAM GİBİ GEÇİYORDUR....
 
Bayramlar Bayram Ola - 1

Güneş yükselmeden kuşluk yerine
Bir adam camiden döndü evine
Oturdu sessizce yer minderine

Kızı “Bayram” dedi, yalın ayaklı
Adam “Bayram” dedi, tam ağlamaklı..

Eli öpüldükçe içi burkuldu
Konuşmak istedi, dili tutuldu
Güç belâ ağzından bir “off! ” kurtuldu

Oğlu “Bayram” dedi, sırtı yamalı
Adam “he ya” dedi, gözü kapalı..

Düşündü kış yakın, evde odun yok
Tenekede yağ yok, çuvalda un yok
Yok yoka karışmış; tuz yok, sabun yok

Avrat “Bayram” dedi, eğdi başını
Adam “evet” dedi, sıktı dişini..

Çalışsa ne iş var, ne cepte para
Dağ oldu içinde büyüyen yara
Dikti gözlerini karşı duvara

Takvim “Bayram” dedi, silindi yazı
Adam “öyle” dedi, bağrında sızı..

Döndürse yönünü herhangi dosta
Yaralı, gariban, dul, yetim, hasta
Yıllar, aylar, günler erirken yasta

Yer-gök “Bayram” dedi, ağzını açtı
Adam “Bayram” dedi, evinden kaçtı..

 
 
Abdurrahim Karakoç
 
 
 

                      
                           GÖZLERİN

Düşlerin parlayıp söndüğü yerde
Buluşmak seninle bir akşam üstü
Umarsız şarkılar dudağımda bir yarım ezgi
Sığınmak, gözlerine sığınmak bir akşam üstü

Gözlerin bir çığlık, bir yaralı haykırış
Gözlerin bu gece çok uzaktan geçen bir gemi

Bir orman bir gece kar altındayken
Çocuksu, uçarı koşmak seninle
Elini avcumda bulup yitirmek, yitirmek
Sığınmak, ellerine sığınmak bir gece vakti

Ellerin bir martı, telaşlı ve ürkek
Ellerin fırtınada çırpınan bir beyaz yelken

Bir kenti böylece bırakıp gitmek
İçinde bin kaygı, binbir soruyla
Bitmemiş bir şarkı dudağında bir yarım ezgi
Sığınmak, şarkılara sığınmak bir ömür boyu

Gözlerin bir çığlık, bir yaralı haykırış
Gözlerin bu gece çok uzaktan geçen bir gemi
Ellerin bir martı, telaşlı ve ürkek
Ellerin fırtınada çırpınan bir beyaz yelken
                                            Zülfü LİVANELİ

hayat mayat diyorlar benim gözüm mayatta
hayatın eksiği hayat eksik hayatta

takınsam kanat manat kuş muş olsam seğirtsem
bomboş batana inat vatana doru gitsem

n.f.k

Bugün bir gazetede okudum:

Biliyor..
Seni sevdiğimi kuşlar bile biliyor,
Her sabah camına gönderiyorum, ondandır.
Seni sevdiğimi ağaçlar bile biliyor,
Hep ismini kazıyorum, ondandır.
Seni sevdiğimi denizler bile biliyor,
Her gün ismini haykırıyorum, ondandır.
Seni sevdiğimi kalbim bile biliyor,
Hep acını çekiyorum, ondandır.

   Bayramlar Bayram Ola 5   


Giden Bayramlardan almadık bir tad
Gardaş bu senenin bayramı nasıl?
Şenay’larda bayram her gün, her saat
Elif’in, Döne’nin bayramı nasıl?

İçinde boğulduk derdin, acının
Uykusu bitmedi şeyhin, hacının
Üç gardaşı şehit veren bacının
Oğulsuz ananın bayramı nasıl?

Neşe topuğumda, elem boyumda
Sen çoğunu anla, ben az deyim de
Kim öldü, kim kaldı garip köyümde
Ya bizim hanenin bayramı nasıl?

Dert deşmek değildir gayem, niyetim
Düşündükçe sızlar kemiğim, etim
Gelini dul kalmış, torunu yetim
Ak saçlı ninenin bayramı nasıl?

Hangi eller sürer suçluyu suça
Güdümlü başların destesi kaça
Kimler zorlanıyor gönülsüz göçe
Boş kalan binanın bayramı nasıl?

İşkence altında ezilir canlar
Masum yiğitlerle dolu zindanlar
Ses verin mezardan ulu sultanlar
Yusuf-u Kenan’ın bayramı nasıl?

Bizden sandığımız bize yabancı
Görünen simalar göze yabancı
Kabukta bayram var, öze yabancı
Söyleyin, mananın bayramı nasıl?

Sabahtan haber yok, ufuklar kara
Semerkant kan ağlar, yanar Buhara
Keşmir, Kabil, Kerkük hasret bahara
Kudüs’ün, Sina’nın bayramı nasıl?

Ayşe’nin bayramı gözyaşı, firak
Sultan’ı derdiyle baş başa bırak
Sormadan geçemem, etmişim merak
Nükhet’in, Nana’nın bayramı nasıl?

Mücahit, maddeye yapar akını
Devrimci, soygundan tutar yükünü
Biz toprağa verdik Hikmet Tekin’i
Kotil’in, Zana’nın bayramı nasıl?

Doğduğundan beri çamlar deviren
Ekranda iftira, yalan savuran
Salyası, ülkeyi göle çeviren
Boynuzlu dananın bayramı nasıl?

Abdurrahim Karakoç

     GURBETTE  AŞK
    Bu  gece  yıldızlara  baktım
    Saymak  istedim
    Sayamadım
    Görürüm  belki  diye ışığını   bıkmadan  baktım  baktım  gökyüzüne!
 Seni  aradım  bulamadım
   Göremedim  seni
   
    Ve  sonra 
    Ağlamak  istedim
   Seni  düşündüm 
   Ve  ağladım  sadece  ağladım
   İki  damla  gözyaşı  süzüldü  yanağıma
   Gözyaşımdaki  ışıktın
   Biliyordum
   Ama  gözümden  düşüyordun
   Seni  düşündüm  ağladım
   Sadece  ağladım...

BİTME

Bitme! Bak, içtim, yürüdüm, kederlendim.
Denize girdim, üşüdüm, sana geldim;
düş bitmeden sen bitme,
bitmeden sevgi gitme...

Bitme! Bak, koştum, savruldum, hep örselendim.
Cıgara ziftlendim, ille de seni sevdim;
uzaklarda öyle çok kederlendim...

Günler bitmeden bitme.
Bitmeden hasret gitme...

Bu yangın geceler, bu intihar.
Gidersen paramparça yüreğimde ağıtlar…
Bu dolunay gecenin göğsünü yarar;
benim göğsümde de sana geniş bir yer var.

Düş bitmeden sen bitme.
Bitmeden sevgi gitme...

YILMAZ ODABAŞI

 

KİM OLA

Çıkar çıkar uzaklara bakarsın
Yollarını beklediğin kim ola
Deli misin hasretlik mi çekersin
Mektubunu sakladığın kim ola

Ahlar tüter her sözünün içinde
Yaş dışında gam gözünün içinde
Yıllar yılı can özünün içinde
Sevdasını sakladığın kim ola

Arada bir hayallere dalarsın
Hal mülküne hatıralar salarsın
Neden sık sık uykuları bölersin
Rüyalarda yokladığın kim ola

Dost diyorsun kimin dostu kapalı
Can canan diyorsun üstü kapalı
Türküler söylersin kastı kapalı
Mısralara yüklediğin kim ola
             Abdurrahim Karakoç

   .......................

ÜÇÜNCÜ ŞAHSIN ŞİİRİ

Gözlerin gözlerime değince
Felaketim olurdu, ağlardım
Beni sevmiyordun, bilirdim
Bir sevdiğin vardı, duyardım
Çöp gibi bir oğlan, ipince
Hayırsızın biriydi fikrimce
Ne vakit karşımda görsem
Öldüreceğimden korkardım
Felaketim olurdu, ağlardım
Ne vakit Maçka'dan geçsem
Limanda hep gemiler olurdu
Ağaçlar kuş gibi gülerdi
Sessizce bir cigara yakardın
Parmaklarımın ucunu yakardın
Kirpiklerini eğerdin, bakardın
Üşürdüm, içim ürperirdi
Felaketim olurdu, ağlardım
Akşamlar bir roman gibi biterdi
Jezabel kan içinde yatardı
Limandan bir gemi giderdi
Sen kalkıp ona giderdin
Benzin mum gibi giderdin
Sabaha kadar kalırdın
Hayırsızın biriydi fikrimce
Güldü mü cenazeye benzerdi
Hele seni kollarına aldı mı
Felaketim olurdu, ağlardım

 ATTİLA İLHAN