İlkokul Tekrar 5 Sene Olmalı

Atatürk, bizzat kendisi "Başöğretmen" unvanı ile eline tebeşiri alarak, kara tahta başında halka ders vermiş, kitlelerin eğitim düzeyinin yükselmesi için büyük çaba harcamıştı .Bu hareketiyle Atatürk hem öğretmen ve eğitimcilere manevi destek sağlamış, hem de eğitime ve öğretmenlere verdiği değeri göstermiştir.

18 Ağustos 1997 tarihinde,  23084 sayılı Resmi Gazetede yayınlanan 4306 Sayılı Kanun gereği 1997-1998 öğretim yılından itibaren ülke genelinde sekiz yıllık kesintisiz olan ve tüm ilköğretim çağı çocukları için  zorunlu olan ilköğretime geçilmiştir. Böylece İlköğretim kurumlarında sekiz yıllık kesintisiz eğitim yapılmasına ve bitirenlere ilköğretim diploması verilmesine,  bunun yanı sıra 222, 1739 ve 3308 sayılı Yasalarda birlikte ya da ayrı ayrı geçen “ilkokul” ile “ortaokul” ibarelerinin “ilköğretim okulu” olarak değiştirilmesi uygulamasına başlanmıştır.  Sekiz yıllık kesintisiz ilköğretimle birlikte ilköğretim okullarında yer alan dersler yeniden düzenlenmiştir .

Gelişen  ve  değişen  günümüz  koşullarında  bireyler  ve dolayısıyla bireylerin ilgi ve ihtiyaçları da değişmektedir. Gelecek yılların yaratacağı değişimler ve ortaya çıkacak yeni ihtiyaçlar da dikkate alındığında, ilköğretimin sorunları yarın da olacaktır; bu  durumdan  kaçınmak  mümkün   değildir.  Önemli  olan  sorunları  çözmedeki  kararlılıktır. Görünen odur ki, önümüzdeki yıllarda, dünyadaki ve ülkemizdeki gelişim eğiliminin gerektirdiği nitelikte insan kaynağının hazırlanması için ilköğretim programlarının  yeniden düzenlenmesi gerekmektedir.  Çünkü  kaliteli  ilköğretim  programları,  daha  iyi  yetişmiş  insana  dönüşmüş olacaktır.

Çünkü  program  ve  öğretim  tasarımı, öğrenme-  öğretme  sürecinin  tüm  öğelerinin  dikkate alınmasını  gerektirir.  Bu  bağlamda,  eğitimde  niteliği  tartışmanın  başlangıç  noktası,  program sonunda oluşan davranış ürünlerinin  kalite sayılıp sayılmayacağıdır. Bu nedenle kaliteli program geliştirme çalışmalarına ulaşmak için program ve öğrenme-öğretme sürecinde kalite yaklaşımını incelemekle başlanmalı, bu çerçevede, öğretim programlarında kaliteye ulaşmak için ne gibi yaklaşımlardan yararlanılabileceği tartışılmalıdır.

Araştırma kapsamında ortaokul beşinci sınıf öğrencileri ile yapılan görüşmeler sonucunda elde edilen bazı bulgulara göre, öğrencilerde çoğunlukla farklı sorulara aynı genel cevapları verme eğiliminin görülmesi, öğrencilerin kendi kararlarını verme konusunda sıkıntılar yaşadıklarını göstermektedir. Bir başka ifadeyle öğrencilerin ders seçmeleri konusunda ailelerinin kararlarının daha belirleyici olduğu, öğrencilere daha az
tercih etme izni verildiği ortaya çıkmaktadır. Dersin seçim aşamasında öğrencilerin daha çok velileri
tarafından yönlendirildikleri, ancak öğrencilerin de bu yönlendirmelere uyum sağladıkları tespit edilmiştir.
Fakat öğrencilerin bu uyumu velileri ile aynı fikirde olmaktan çok ders seçme konusunda yeterli bilinç
seviyesine sahip olmamalarından kaynaklandığı tahmin edilmektedir. Öğrenciler bu dersi seçme sebeplerini
daha çok matematik dersi ile ilgili notların yükselmesi amacına yönelik olarak açıklamışlardır. Ancak bu
dersi seçerken “Matematik” dersi ile Matematik Uygulamaları dersi arasındaki işleniş değişikliğinin pek  farkında olmadıkları belirlenmiştir. Bunun yanında derslere katılmaya başlayan öğrenciler Matematik
Uygulamaları dersinde, yoğun matematiksel işlemlerden ziyade çizim ve ölçüm gibi uygulamalı çalışmalarınyer aldığını gördükleri; bu sebeple de umduklarından daha eğlenceli bir işleniş sürecine sahip olan bu dersin
beklentilerini karşıladığı kanaatine vardıkları görülmüştür. Ayrıca öğrenciler ders öğretmeni ile ilgili ağırlıklı
olarak olumlu fikirler beyan etmişler, bu konuda herhangi bir eleştiriden mümkün olduğunca kaçınmışlardır.
Yine benzer bir biçimde öğrenciler, bu dersin bir sonraki yılda da seçilmesi ile ilgili olumlu söylemde
bulunmuşlardır. Ancak bu konuda seçmeme özgürlüklerinin olduğunu kabullenmekte önemli ölçüde zorluk çektikleri belirlenmiştir.
Araştırmanın bulgularına göre şunlar önerilebilir: 1) Beşinci sınıf öğrencilerinin seçmeli Matematik
Uygulamaları dersi seçimi konusunda henüz yeterli tecrübe ve bilinç seviyesine sahip olmadıkları için bu
konuda öncelikle öğrencilere yeterli bilgilendirme yapılabilir. 2) Seçmeli ders seçimi konusunda velilerin,
 Cilt 2 / Sayı 2, 2014
Eğitimde Nitel Araştırmalar Dergisi - ENAD
Journal of Qualitative Research in Education - JOQRE
21
bilimsel gerçekler çerçevesinde, öğrencileri nasıl destekleyecekleri konusuna yönelik bilgilendirme
toplantıları yapılmalıdır. Bu toplantılarda katılımın en üst seviyede tutulması, işlevsellik anlamında önem
teşkil etmektedir. Bu sayede öğrencilerinin tercihlerine nasıl yaklaşılacağı konusunda onlara destek
olabilirler. 3) Seçmeli derslerin seçim işleminden önce seçebilecekleri dersler, bu derslerin içerikleri,
derslerin işleniş biçimleri ve her dersin sağlayacağı avantajlar uygun bir anlatım yöntemi ile anlatılarak
öğrenciler bu konuda daha fazla bilinçlendirilebilir. 4) Öğrencilerin özgüven ve kendi özelliklerinin farkında
olma konusunda uygun rehberlik çalışmalarına her fırsatta katılmaları sağlanmalıdır. Öğrencilerin
kendilerine uygun olan ve olmayan durumları ve şartları belirleme konusunda yeterli tecrübe ortamı
yaratılarak gelişimsel özelliklerine katkı sağlanabilir. 5) Bu araştırma bir sonraki eğitim-öğretim yıl(lar)ında bölgesel veya ulusal düzeyde beşinci ve altıncı sınıfta seçmeli Matematik Uygulamaları dersini seçen
öğrencilerle yapılabilir.

ilkokulun 5 sene olmasi demek sadece ogrencilerin degil ayrica  sinif ogretmenlerinin de rahatlamasini saglayacaktir.bugun il disindan ya da il icinden bir merkeze gecmek isteyen ya da yillardir kirsaldan kente yer degistirmek isteyen sinif ogretmdnlerinin de hareket alanini da genisletecektir.400-500 hizmet puani isteyen yerlere 100 ile 200 arasinda gecis yapabilecektİr sinifcilar.

Sınıf öğretmeni nedir? Kimler sınıf öğretmeni olabilir?

     İlköğretimin ilk beş yılında, yani il-kokul döneminde görev yapan Öğretmenlere sınıf öğretmeni diyoruz. Kimlerin sınıf öğretmeni olabildiğine gelince, bu sorunun cevabını vermek oldukça güç. Çünkü şu anda Milli Eğitim Bakanlığı'nın öğretmen atamalanna baktığımızda hangi branştan mezun olursa olsun bütün üniversite mezunlannın sınıf öğretmeni olarak atanabildiğini görmekteyiz. Oysa sınıf öğretmenliği özel bir eğiti-mi gerektirir. Bugün bu öğretmenleri yetiştirmek üzere, Bazı eğitim fakültelerinde sınıf öğretmenliği bölümleri vardır. Sınıf öğretmeni olarak sadece adı geçen bölümlerden mezun olanlar atanmalıdır, hatta seçilerek atanmalıdır. Çünkü ilko-kul dönemindeki öğretmen, çocuğun yaşamında, (okulöncesi eğitim dönemindeki öğretmen dışında) diğer bütün eğitim kademelerindeki öğretmenlerden çok daha önemli bir etkiye sahiptir. Bu nedenle sınıf öğretmeni olarak atanacak öğretmenlerin ilkokul öğretmenlerinde bulunması gereken nitelikleri kazandıracak bir programla yetiştirilmesi gerekmektedir.

Sınıf öğretmenleri ilkokul eğitim programında yer alan konu alanlarının temel ilkeleri ve süreçleri konusunda kendilerine güven duyacak düzeyde bilgiye sahip olmalı ve bu alanlan çocuklara en etkili şekilde nasıl öğretecekleri ko-nusunda yeterlik kazanmalıdır. Kısacası çocukların öğrenme yollarına uygun bir şekilde öğretimi planlaya-bilirme, düzenleyebilme, uygulayabilme ve değerlendirebilmelidirler. Özellikle sınıf öğretmeni bilgiyi aktaran kişi değil, bilgiye ulaşma ve öğrenme yollarını öğreten kişi olmalıdır. Çocuklann kendi öğrenme yollarının farkına varmalarını sınıf yukarıda da belirttiğim gibi; gerek öğrencilerini tanıma, gerekse öğrencilerinin öğrenmelerini izleme, öğrenme düzeylerini belirleme amacıyla yeterli ölçme ve değerlendirme becerilerine de sahip olması gerekir.

Bireyin yaşamında can alıcı öneme sahip iki öğretmen grubu; okulöncesi eğitim ve ilkokul öğretmenleridir. Tıp doktoru hastasıyla ilgili en büyük hatayı yaptığı zaman kişi bir kez acı çeker ve yaşamı sonlanır. Doğaldır ki bu durum da küçümsenecek bir olay değildir. Ancak okulöncesi ya da ilkokul öğretmenleri öğrencileri ile ilgili bir hata yaptıkları zaman, onlar yaşamları boyunca acı çekebilirler. Bu hatadan yaşamları boyunca etkilenebilirler. O halde bireylerin ve dolayısıyla toplumun sağlığı için en nitelikli insanların sınıf diretmenizi bölümlerine yönlendirilmeleri gerekmektedir.

İlkokullarımızda vazgeçmemiz gereken diğer bir özellik de bütün çocuklara aynı anda aynı şeyleri öğretmektir. Öğretme-öğrenme ortamında seçeneklik etkinlikler ve öğretim materyalleri bulunduğu takdirde çocuk kendi gelişim düzeyine, ilgisine en uygun olanını özgürce seçip, öğrenmeye güdülenecektir. ilginin en yüksek olduğu durumda, öğrenmeye güdülenme, öğrenmeye güdülenme durumunda da öğrenmedeki verim en üst düzeydedir. Çocukların ilgilerini, yaratıcılıklarını, merak güdülerini geliştirecek . kendi sorumluluklarım kendilerinin almalarına ve bireysel hızlarıyla ilerlemelerine olanak verecek öğretme-öğrenme etkinlikleri düzenlenmelidir. Böyle bir sistemde, doğal olarak öğretmene büyük bir sorumluluk yüklenmektedir. Öğretmen her çocuğun gelişim özelliklerini, ilgilerini tanımak, her dersten ulaşmış bulunduğu öğrenme düzeyini belirlemek ve ona göre öğretme-öğrenme etkinlikleri düzenlemekle yükümlüdür. Öğretmenin yükü ağır, ancak taşınamaz özellikte değildir.

2. sınıfın sadece kitap okumayı, kitabı sevmeyi, öğrencinin kitap okuma alışkanlığını kazanması için bir dönem olmasını isterdim. Fransa'da öyle olduğunu duymuştum.

5.sınıfların branş öğretmenlere verilmesinden dolayı da bir rahatsızlık yaşandı. Branş öğretmenleri ''5. sınıf çocuğu kendisini ortaokul öğrencisi olarak hissetmiyor'' eleştirisini çokça yaptı. Bu konu ile ilgili anketler yapıldı, öğretmenlerle görüşüldü ve medyaya mal olmasa bile 4+4+4 eğitim sisteminin başarısız olduğu tespit edildi. Dikkat edileceği üzere 4+4+4 eğitim sistemi artık eskisi gibi dillendirilmemektedir.

 Eğitim alanında uzmanlaşmış akademisyenlerin büyük bir çoğunluğu da en başından beri bu sisteme karşı çıkmıştı. Bu sistemin olumsuzlukları seminerler, raporlar ve çeşitli organizasyonlarla 2 yıllık bir süreçte duyurulmaya çalışıldı.

1.sinifa  yeni baslayan bir ogrenci okul kulturune uyum saglayip zamanla okuyup  gelisim evrelerini yasarken bunun icin sabir eden ve gayret gosteren sinif ogretmeni cocugun gelisiminin en onemli evresi olan 5.sinifta onun gelisiminde yer almadigi zaman iflas etmis bir is adaminin durumuna dusuyor cocuk.bence aile hekimligi gibi aile ogretmeni uygulamasi da baslatilmalidir.burada sinif ogretmenleri cocugu yuksek ogretime gecene kadar takip etmeli ve yonlendirmelidir.bakiniz nasil basari artacak!!!

egitimde oyle bir mekanizma olmali ki siyasiler karisamamali ama turkiyede nerede?adam kayirma torpil degil calisan ureten ve karsiliginda devletin hakkini verdigi ogretmenin yer aldigi sistem olmali.kimse birbirine benzemek zorunda degil.turk egitim sistemi civciv yetistirmemeli cagdas dunyaya entegre olan aydin insanlari olusturmaliyiz.bilmeliyizki hayatta en hakki mursit ilimdir bilimdir.calisan arastiran insanlara ihtiyacimiz var.bu ulke bizim suriye ya da irak olmak istemiyoruz.almanya japonya finlandiya gibi teknolojisi gelisen ulkelerden olmaliyiz.

4+4+4 sisteminde en cok magdur olan sinif ogretmenleri olmuslardir.bu isin bilimselligi ya da filimselligi yok.her sey ortada.yillarca sinif ogretmenleri koyun yerine kondu.ek dersi branscilar 15 den sonra alirken sinifcilar 18 den sonra aldi.zil birilerine ayri mi caldi?ilkokulda ogrenci davranislarini kontrol icin disiplin kurullari yoktu.hep elimiz kolumuz baglandi.ta saymakla bitmeyecek bircok haksizlik.