Kendi Şiirlerimizi Paylaşalım

OKULLAR

Okullar, karbondioksit kokusunun en resmi hali
Bir sürü yeni acılar,
kumdan kale fetihlerinin çığırtkanı tüm karneler
Tost makinemiz yok diye haykırırdı
Beslenme çantasındaki ekmek arsı patatesler

Söyledik kaç kere kim bilir kaçımız doktor olacaktık
Her evde bir hasta,
ya da kader diye tabir edilen eski yeni mezarlar
Kolej kıtlığındandı İlaydalarla aynı havayı solumamız,
Aynı bahçede oynamamız
Kırmızı kurdelalar vardı sarı saçlarında

Ah o sarı saçların aydınlattığı yüzler
Kalın montlarına sarılmalarından belli
Kaloriferli ev rahatlığı bu besbelli
Ayın 15’i bir sırdı biz işçi çocuklarına
Memur çocuklarının tayin arası dostluklarından öğrendik

Dolmuş duraklarının köftecileri vardı
Gazete kağıdı sarılı kağıtlardan nasıl taşardı köfte kokusu
Ne zaman sorsan şimdi kalkacaktı bütün minibüsler

Yanık bı yüreğin içinde öldürülmüş gülümsemeler
Mavisi sarıya dönmüş kırılmış bı sevgi
Bı ayrılığın ardından,bı insanı yanarken görüyorum.
İlk defa sessiz aglıyor ve susuyorsun
Bu hüzün fazla !!
Bak...kanatları yanıyor sevginin...

Dili olsaydı yaprağın
Rüzgara  meydan okur
Kahrını çekmezdi sonbaharın.
 Yüreği olsaydı toprağın
"Kara"" adını kaldırır
Kefen dedi her zaman
Kefen
Ne kadar direnirsen diren
Nefisten ayar etmezdi
Seni sensiz alıp gitmezdi
Giden...
Mevsimleini adı var
Renklerinin tadı..
Ya başlarsa taç gönle ilaç
Ya  da yürekten
Menfaatsiz sevgiye muhtaç..

ne zaman sıkılsam/bunalsam,
kuşlar yetişir imdadıma...
ya ötüşleri ulaşır kulaklarıma,
ya da umudum takılır kanatlarına...
yükselirim...
yedi kez geçerim gökyüzünü,
geçerim de,
yerin yedi kat dibini ordan bilirim...

omzumdaki yükleri attıktan sonra,
uçabileceğimin kanıtları...
dünümün esir/
yarınımın özgür kanatları...
teşekkür ederim...

yitiğimi bul bağışla
alı yeşili moru dalında
baharı avuçlarının garipliğinde
emanet
adı yoklukla anılan
inanmadım aşkın akran
sokaklarına çıkan çocukluna
 yazamadığım  adını
satır aralarına hayatın
şiir olup yaktım
yeknesak ömür fermanımı
imzasına sundum hasreti
bıçaklayıp attık hayatı
acıyı hafifletecek cümlelerin sırtından

sanırım bunu paylaşmak için en uygun yer burası...
bir şiir kitabı teklifi aldım...
sevinsem mi, üzülsem mi bilemedim...
elbette şiirlerimin beğenilmesi ve kitaplaştırılması teklifi çok onore edici ama diğer yandan " anonim" olmayı seviyorum ben...madem ki şiir; duygulardan örülü...ete/ kemiğe bürünmemeli, diye düşünüyorum naçizane...
karar vermem zor...

( bu sayfada, yüreklerinden süzülen dizeri paylaşan/ okuyan/ yorumlayan tüm şiir sevdalılarına teşekkürler...)

sanırım bunu paylaşmak için en uygun yer burası...
bir şiir kitabı teklifi aldım...
sevinsem mi, üzülsem mi bilemedim...
elbette şiirlerimin beğenilmesi ve kitaplaştırılması teklifi çok onore edici ama diğer yandan " anonim" olmayı seviyorum ben...madem ki şiir; duygulardan örülü...ete/ kemiğe bürünmemeli, diye düşünüyorum naçizane...
karar vermem zor...

( bu sayfada, yüreklerinden süzülen dizeri paylaşan/ okuyan/ yorumlayan tüm şiir sevdalılarına teşekkürler...)

Garip bir paradoks ; şiirlerinizi kitaplaştırmayı kabul ederseniz  sizin şiir dünyanız geniş kitlelere kanat çırpıp yüreklerine dokunacak  ama  yazdığınız  şiirler somutlaştığı için sizi terk edecek

Küçüklüğümden beri benim de hayalim şiir kitabı çıkarmak ama zor galiba bu işler ..





Belki yorulmuşsundur
Umudun yine buruk
Kanatların işe yaramaz
Dilin yine lal olmuştur..
Belki yalnızsındır kalabalığında,
Tüm bildiklerin yanlış
Yakının uzak,uzağın yakındır
Doğrun yanlışın yine karmaşadır..
Oysa ki gökkuşağının bir rengisin,
Kendince bir deli rüzgar
Sen gülersen gelir bahar
Yani umut yine sende yine sende..

sanırım bunu paylaşmak için en uygun yer burası...
bir şiir kitabı teklifi aldım...
sevinsem mi, üzülsem mi bilemedim...
elbette şiirlerimin beğenilmesi ve kitaplaştırılması teklifi çok onore edici ama diğer yandan " anonim" olmayı seviyorum ben...madem ki şiir; duygulardan örülü...ete/ kemiğe bürünmemeli, diye düşünüyorum naçizane...
karar vermem zor...

( bu sayfada, yüreklerinden süzülen dizeri paylaşan/ okuyan/ yorumlayan tüm şiir sevdalılarına teşekkürler...)

Paylaşıldıkça çoğalır güzellikler, güzel insanları bu güzelliklerden mahrum bırakmamak gerek diye düşünüyorum naçizane. Yüreğinize sağlık.

 BAKANLAR...
 Sararan yapraklara bakanlar
 Ağacın derdinden ne anlarlar
 Yaprağı ağaçtan ayrı sananlar
 Ağacı yapraktan gayrı arayanlar
 Düşmüşler ömür mahzeninde
 Bulurlar belki dünü bir hüzünde
 Git git bitmez ki çileleri hiç
 Anlatmaz ki seni başkadır iç
 İçinden bir türlü çıkamazlar
 Donuklaşan gözüne hüzünle bakanlar...

 Yaşar KOÇ
 16.01.2019  19.33
 Konya

Bakar kalır gözler
Uçup giden hayatın ardından.
Leylekler döner, kuzular büyür
Fidan  eyve verir
Gövde çürür..
Küsler barışır
Çocuklar yarışır
Bir sen anlamazsın zamandan
Gençlik  olgunluğa karışır..
Gözünde yollar büyür
Yüreğinde yıllar...

sanırım bunu paylaşmak için en uygun yer burası...
bir şiir kitabı teklifi aldım...
sevinsem mi, üzülsem mi bilemedim...
elbette şiirlerimin beğenilmesi ve kitaplaştırılması teklifi çok onore edici ama diğer yandan " anonim" olmayı seviyorum ben...madem ki şiir; duygulardan örülü...ete/ kemiğe bürünmemeli, diye düşünüyorum naçizane...
karar vermem zor...

( bu sayfada, yüreklerinden süzülen dizeri paylaşan/ okuyan/ yorumlayan tüm şiir sevdalılarına teşekkürler...)

sözlerin nereye işlendiğinin bir önemi yok...her şekilde herkese ulaşır...ortaya konuşmaktansa talep edene konuşmak yani kitaptan seslenmek, talep eden için farklılaşabilir...
Görelilik kuramı, kaynağın hareketi ve hızı ne olursa olsun ışığın hızı değişmez der...sözlerin nerede yazılırsa yazılsın değeri hep sabittir...

GÜNAH
Etrafımda mor dağlar,
Ruhumda bir kasvet var.
Her adımda ki firak,
Ruhu; inceden sallar.

Ben, dünyasında gezen;
İhanete uğramış,
Tecrit koyunda keşiş,
Bilmez ki ne işlemiş.
                     H. Baş   

GÜNAH
Etrafımda mor dağlar,
Ruhumda bir kasvet var.
Her adımda ki firak,
Ruhu; inceden sallar.

Ben, dünyasında gezen;
İhanete uğramış,
Tecrit koyunda keşiş,
Bilmez ki ne işlemiş.
                     H. Baş   

Kaleminize sağlık

insan dediğin,
sarıldığın/c/a çözülüyor...
işte - bir tek-  o zaman
yoruluyorum şiir olmaktan...
çünkü;
diz/e/lerim tutmaz oluyor...