Kendi Şiirlerimizi Paylaşalım

 ÖZLEM

Çilenin madeni örselenmiş,
Bu ıstırap gökte perdelenmiş.
Doğanlar aynı yola dizelenmiş,
Yeni anladım yoldan çıkış yok imiş!

Geçmişler masal mı sandın?
Hakikati görmedin, aldandın,
Sahte suretlerde mutluluk aradın,
Boş alemin hayaline kandın!

Çözülmez çile, açılmaz kapı,
Hangi vicdanın nerde cevabı?
Bu alem ruh için menfi bir anı…
Nerde sıla için yolculuk vakti anı?

Samimiyetsizlik sarmış etrafı.
Hakikatten uzak yollar ıstırabın ramı,
Tek isteğimdir ki kurtuluş zannı…
Bulsun bizi kör karanlıklarda ışığı?..
                                   Hikmet Baş

Şiirlere şaşar ; insanlar gibi, yönler gibi ...
Neydi bizi ayakta tutan   bir avuç umut ya da bir avuç dua mı ?
Yüzümü göğe çevirdim bu gün
Peygamberin duası gibi 
Rabbimiz bize katından güzellikler ihsan eyle

dünyanın döngüsü ateş ve sudan
bihaber dağ söyledi bana ayrılıklarda
bakır rengin ardında
kalem nun ve nokta koşullu hayata..
Yaşamak gün batımı minval üzere kırık dökük hatıralar düellosuna yersiz düşüşler biriktirmek mi.."

Bir yol var önünde
kimine uzun kimine kısa
kimi çamurlu yollar
kimi kilit taş döşeli
kimi iki yanı ağaç
kimi bozkır  sarısı
bir yol var önünde
kimi geniş kimi dar
kimi gölge
kimi kızgın güneşli
elinde bir torba
kiminin valiz kiminin çanta
doldurmuş içine ne varsa
yolun sonunda durak
herkes bu durağa varacak
torba dışarda kalacak
bu durakta herkes yalnız
sadece ameller yarışacak

Hayat hapishanesinde
Dil  deyip geçme
Lahzada su-i zan gerçek olur
(Aslı gibidir yoklukta kaybetmek...)

MİSAL SEN...

SEN herşeye en güzel misalsin
Aşk SEN...
Hasret SEN...
Sevinç SEN...
Üzüntü SEN...
Mutluluk SEN...
Dert SEN...
Hayat SEN...
Ayrılık SEN...

SENsin herşey.
Herşey SEN...

En güzel misal SENsin
Bana herşeySEN...

kanadın mı kırık?..
uçamadın?!..
ayaz mı vurdu dalına?..
açamadın?!..
dillerin mi lâl?..
konuşamadın?!..
yüreğin mi kayıp?..
bulamadın?!..
kendinden mi kaçıyordun?..
kaçamadın?!..
zamanın üstüne çıkamadın ya...
zamanı zamansızlığa da mı adayamadın?!..

NAKİL
Yükü ağırdır dürüstlerin
Kolay atmaz sırtından.
Ser gider sır kalır
Çözülür güvende nasır.
Sözü ağırdır dürüstlerin
Gerçek kadar  geçer
Filden ağır sarayların
İşine geleni seçer..
Oysa yalan maldadır
Canı istediği hardadır
Alır yüreği
Sevda ocağına geçer.
Dağıttığı  kadar zengin
Sakladığı kadar fakir.
Bir kafileye karıştık ki
Olmuyor
Beyinden beyine nakil...

Seni okudum mühürlü
Seni kıvrımlı göğüs kafesinden.
Kim beni okuduysa
Ok sap oldu yaslandı dağların böğrüne
Kalem ve kelam aynı dizede
Ayrılık vuslata nihavend sesine
aynı göğün hizasına yazıldı
Düş'tü bir mahfel bağrında
kelimeler tutan yanımız
alın ve örtün imla siperinin yasına
çocuklar kavis 
Kalem susar ve ayrılık fonda
Yolların yasını tutardı.
serseri mayın dışarda akıp duran trafik
şimdi aşk 
dillerde gayri ihtiyari trajik
insan eli değmiş kalbimizden ırak
şairlerle aynı yasta öldü
kaybedilmiş kentlerin esrarı 
herkeste yamalı bir hece uğurluyor
Yaşamak şimdi gün batımı minval üzere kırık dökük hatıralar düellosuna yersiz ayrılıklar biriktirmek midir.."

Bir gün olur da sevdalanırsan imkansıza...
Aklına ben geleyim.
Bir gün olur da ağlarsan arkasından...
Aklına ben geleyim.
Bir gün olur da kavuşamazsan...
Aklından ben gitmeyeyim.

Burası dünya..
Bir gün umut akar gözlerinden
Bir rüya.
Bir gün yağmurun en dertlisi
Bir gün en merhametlisi..
Bakış kadar anlamlı
Bakış kadar dumanlı.
Çarpışsa şimşekleri,
İnletir göğü ,yeri...
Ah o ibretlik dokunuş
Hayata can kadar
Renklerdeki cümbüş
Yürekteki vuruş..

Kırık aynalar üstünde gözlerin...
Anlamını kaybetmiş kelimelerinle
boşlukları dolduramıyorum..
Büyüsünü yitirmiş bu sahneyi
ne yapsam olduramıyorum...'

Tbrikler

Tbrikler

Teşekkür ederim....

belirmekten korkan bir özne gibi,
sızıp duruyorum cümlelerin sonuna..
ne kendimle/ ne kendimsiz,
-kafa tutuyorum-
hem zamana/hem mekâna...
çok şaşkın/ çok kararlı...
çok durgun/ çok heyecanlı...
çok karışık/ çok belli...
çok akıllı/ çok deli...
çok duru / çok bulanık...
çok ışıklı/ çok karanlık...
yok'un içindeki var gibi...
buz'un içindeki har gibi...
imkânsızlıktaki imkân gibi...
hep'in içindeki hiç gibi...
var gibi...yok gibi...
gökyüzüne uzanan
dipsiz bir kuyu gibi...
sızıp duruyorum cümlelerin sonuna,
belirmekten korkan bir özne gibi...