Kendi Şiirlerimizi Paylaşalım

adı; çocuk...
yaşı; altı...
bilmem ki hangisinden başlamalı?!..
hepsi ayrı bir dünya...
bakana " aynı" lar da,
-görene- her biri "ayrı" hikâye...
dünümüz dünde kalsın,
yeter ki;
yarınlarımız olmasın hikâye...

Çünkü ben gülüm, ilk staj günüme abimin takım elbisesiyle gittim
Ondan mı sevmedin sen beni?
Çünkü ben sevmedim hiç parayı
Ve felsefe yapmaya yetecek kelimem de yoktu zulamda
Ondan mı sevmedin sen beni?
Gülden önce ben gülüm, peygamber çiçeğini sevdim
Ondan mı sevmedin sen beni?

Bir el sallayacak kadar sılam
Bir nefes, bir el
Zaman ve mekan kayıp
Duygular sırılsıklam..
Yüreğe giden yolda.
Bir avuç dua
Bir ömür  kayıp
Bin bir ayıp..
Dünü zindan
Günü hayran
Yarın koca bir yol
Ne dileğe sığar
Ne bileğe...
Uyusa gidecek
Uyansa bitecek..

Sarı akardı acının sızısı
Ve silinmez izleri,
Sırlarla dolu bir gölet gibi
dibe çökmüş mazisi.
Sarı akardı acının sızısı
Tam kabuk bağlamışken yarası
Sıyrılır gibi
İçtendir acısı
İnce ince  kanatır
Yarin sözleri canımızı.

Adı çocuk ömrümüzün
Tadı  oyun..
Büyümeden yorulan
Oynamadan doyulan..
Çalışmak kadar zevkli
Ağlamak kadar yürekli..
Düşleri gerçek çocukluğun
Gerçeği düş gibi..
Güne,zamana tutsak olmadan
Yolcusudurlar
Tek oyunun....
Çocukluğun ardında
Koca mutluluğun..

dilsizlerin diliyle susuyor
ayrılıkların türküsü ve
kış şehre yorgun huzmeler bırakıyor
insanı ulaşılmaz yalnızlığı ile
her dağın bir yolu vardır seninki
çiçekli söylence
akıl bir köşede kemal
erimiş eteklerinde beyazdan unufak hece
Sesli harfleri uyutmadan selamlaşmak
kalbin bunca sığmayışı göğüs kafesine
 kelimeler otur yerli yerine
aç parantez
kal diliyle eskitilmeden evvel
başlık vardı son arzuhalimde kapa
bana bunca sessiz cümleler mi reva
yol uzayan dalımız kara teslim
ziyan yok Allah bizimle.."

Yüreğinde saklı olanı bilemez kimse
Içine akar göz yaşın sessizce
Yüzüne yansır çaresizce
"Ne oldu diye?"  soran olsa bile
Anlamaz karşındaki
Aynı acıyı yaşanmadığı sürece.

İşte o zaman uzanmalı
Dostluğun, sevginin merhametli eli
Anlamasada dinleyebilmeli,
Akan göz yaşını silebilmeli.
Çekip gitmek yerine,
Acıya beraber göğüs germeli...

Az dinledik ,çok konuştuk
Zorlu derde ulaştık.
Bağımız esas ola
Takma akıl yük dola
Nice aylar  var ki hicran dolu
 Nice dertler var ki er yolu.
Duyar,görür varsa içinde hisler
Bir  anlam taşır uğurda gidişler..
Gece  acının konak yeri
Bir fırtına eser yürekte,
Deli  mi  deli...

Giderek ağaran saçlarımız
Yorgun bakışlarımız
Okunacak çok kitap
Az zamanımız var..

Başı okşanacak çocuklar
Kızmadığımız, bağırmadığımız günleri olan çocuklar
Gün görsünler diye
Ve
"İnsanlar yaşasın diye insanca
Didindik durduk yürek acımızla.."

Ve
"Derdi varsa ağlar insan.."

Giderek ağaran saçlarımız
Yorgun bakışlarımız
Bir de kırık şiirlerimiz oldu
Kırgın değiliz...

Yürümek isterdik
Koşmak da rüzgara karşı yağmur yağarken
Gurbete çıkacağını bilmeseydik yolların
Daha da yürür, koşardık belki

Gurbete çıktık...

Giderek ağaran saçlarımız
Ölümü anlatırken
Koşmak için yorgun bakışlarımız..

Ve gece sessizce çekti siyah örtüsünü
Aydınlığın ortaya çıkarttığı çirkinlikleri
Sanki aceleyle örtmek istercesine
Ve usulca fısıldadı uyu artık huzurla

Neye yanarsa insan ona kanar..
Yüreğindekiler diline dolar
Kanar acıdıkça kanar
Sonra dönüp vuslata bakar..
Dağ kadar engel
Çağ kadar heyecan
Sevgisi adı kadar ...
Minarelerden dost sesleri
Geçmişinde  köz izleri
Diline düşünce kanayan .;
Kanadıkça boyayan.
Tengi duru
Tadı kuru
Dili  tutkulu..
Dönüğü olmayan gidiş
Her yeniden doğuş eski bir bitiş

Bir rüzgar çıkmalı ; ardına güneşli sakin  bir yağmur ...
Kelebekler kanat çırpmalı özgürlüğe .
Sonra sen gelmelisin aklıma
Hayalin neden silik ve puslu ?

Zaman  acının arefesinde,
Kanadı kırık kuşlar çoğalıyor..
Bilmem hangi şehrin neresinde?
Derdi yavru olan  ağlıyor..
Kabe öksüz boynu bükmüş
Ezanlar eksik  çağırıyor..
Güne  gam düşeli yürekler susmuş
Her  sese  bel bağlıyor.
Haddini  cürmüm yok diye bilen
Sabaha umut,
Yaradana aminler yolluyor.
Ağlama mescidim ,Kabem.
Sahibimiz elbet biliyor..

ebruli günlerim var...
-günler ki; ardışık sayılar misali...-
ve hasret k/arası gecelerim...
-geceler ki; karakalem çizimli...-
ne çok severim oysa renkleri...
ama bazen renksizliği sunmak gerekli;
düş gücüyle boyasın diye yüreği...
bir kuş hayal ediyorum suyun içinde...
kuş gibi,
ama kanatları yok...
dalıyor en derinlere,
dalıyor da, gözden yitip gitmiyor...
bir balık hayal ediyorum suyun üstünde...
balık gibi,
ama kanatları var...
uçuyor en yükseklere
uçuyor da, gözden yitip gitmiyor...

ebruli günlerim var...
-günler ki; ardışık sayılar misali...-
ve hasret k/arası gecelerim...
-geceler ki; karakalem çizimli...-
ne çok severim oysa renkleri...
ama bazen renksizliği sunmak gerekli;
düş gücüyle boyasın diye yüreği...
bir kuş hayal ediyorum suyun içinde...
kuş gibi,
ama kanatları yok...
dalıyor en derinlere,
dalıyor da, gözden yitip gitmiyor...
bir balık hayal ediyorum suyun üstünde...
balık gibi,
ama kanatları var...
uçuyor en yükseklere
uçuyor da, gözden yitip gitmiyor...

Bazen ilaç yazıya dökülenlerdir ...  Selam olsun size bahşedilen yüreğe kelimeleri yoğurun zihninize