Kendi Şiirlerimizi Paylaşalım

Munzeviçığlık kardeşim,
Şiir için teşekkürler.Güzel olmuş. Dilinize yüreğinize sağlık.
İsminize okuyunca bir an aklıma çoktandır göremediğimiz "Munzevi" arkadaşımız geldi.
Yoksa siz O arkadaşımız mısınız?

Saygılar selamlar hocam.

Aynı şeyleri düşünmüşüz öğretmenim.
Bendede o arkadaşı çağrıştırdı.İsim ve uslup olarak.

Arkadaşlar benzer bir isim geçmişte yer almış olabilir tabi ancak ben yeni üyeyim...

Aynı şeyleri düşünmüşüz öğretmenim.
Bendede o arkadaşı çağrıştırdı.İsim ve uslup olarak.

Haklısınız ağcan hocam.Ben de "O" zannetmiştim ama yanılmışım.Saygılar.

Kimler geldi, kimler geçti bu haneden?
Geldiler ve sessizce çekip gittiler.
Ne iz kaldı ne biz,
İsimleri kaldı sadece,
Duyulmadık yerlere hicret ederken...

               GECE  YOLCUSU
Her gece böyle, bir tren geçer geceden,
Üç yolcusu var, gittikleri yön bilinmez.
Belki her biri ayrı hülyalar içinden
Geçerler de, yaradandan  başkası  görmez.

İstasyondan ayrıldıkları an hemen de,
Aynı,  başlangıç; flu bir sabah mı  ki?
Sıkıştırmış acılı hülyalar cenderesinde,
Yol uzar acılarla birlikte cenderemde!..

Kapalı,çapraşık,anlaşılmaz ,koridor.
Çıkılacak yönü göremeden dönerim,
Ellerim,ayaklarım tutmazken; yüreğim kor!
Bu acıyla söndü,başlamadan ümitlerim….
                                              Hikmet   BAŞ

uzun zamandır gözlerimle işiittiğim farklı bir şiir okumamıştım.Sözünüze sağlık .

Eğitim Şart
Eğitim şart dedik bizde
Hem okuduk
Hem okuttuk
Nice özverimiz oldu
Cennet nimetlerinden
Cehennemi yaşadık çoğu kez
Daha ötelere gitmeden

Tıp okumasakda
Öğrendik
Gerçek hayattan
Ki
İrsiymiş meğer

Hırsızın soyu,hırsız
Fukaranın, fakir
Zenginin,zengin olurmuş.

Sorgular içinde usum
Ya hırsız zengin olursa?
Ve
Daha neler neler.
........

Eğitim şart azizim!
Hadi uyan!
Sen
Kendini yönetemezsen
-İrsi dedik ya-
Yönetirler seni de
Devşirmeler.

Bergüzar teşekkür ederim beğendiğinize gerçekten sevindim...

         GÜNAH
Etrafımda mor dağlar,
Ruhumda bir kasvet var.
Her adımda ki firak,
Ruhu; inceden sallar.

Ben, dünyasında gezen;
İhanete uğramış,
Tecrit koyunda keşiş,
Bilmez ki ne işlemiş.
              Hikmet Baş   

                         KENT
Bu bir rüya mıydı ki buldu ansızın beni,
Isırdı hülyalarımı bir acının otu.
Geçmişin özlemi sardı öyle benliğimi,
Neylersin ki başlamadan özlemim solduysa!

Şimdi yok manzarada tek gülen munis bir yüz,
Sensiz renkler, hep kasvet tonlarıyla örülü.
Mazinin varoşlarında terkedilmiş öksüz,
Ağlamaklıyım, başımda ruhumda gömülü.

Yaşamak zor mu zor,  sokaklarında kan kokan,
Aç  canavarların dolaştığı kaldırımlar;
Korkutuyor bu gecenin damlarından sarkan,
O,  insanımsı çirkef  aşağılık   mahluklar…
                                       Hikmet Baş

KALDIMI
Üç beş günün hesabını mı yapayım,
Tükenmiş ömürden kalan sermaye;
Ne kadar uğraşsam da kahrolmaktayım!
Yine çareler kaldı son sefere…

Yürüdüğüm dar sokaklarda ferman:
Dualarım tartıda,  benimse son :
Kurtuluş  ümidim; kabul olmayan duam!
Bitsin bu işkence, ömrüm oldu siyah fon!

Rüyalarımda mı sadece çektiğim azap,
Katar katar kervanlar taşır acımı,
Benimse içtiğim ,hayatın kadehinden kezzap.
Söyleyin bu sancıdan  kurtuluş kaldı mı?
                                    Hikmet Baş

             SON ADIMIMDA
Sesler üstüme geliyor,  durdurulmaksızın,
Sanki  bir sırrı ifşa  ile  ansızın orada;
Çıkıverecek ummadık hayat kavşağında,
Yıkılacağım  bu  vurgunla son  adımımda…...
                                    Hikmet Baş

                          SÜRGÜN
Sızı bahçesinden soluduğum, hep o aynı rüzgâr,
Ve kahreden matem havası oluyorum tarumar!
İrkilecek ne var? İsteyerek işlemiş ruhuna;
İsteme sekte  çekiyor bizi, boşuna  ağlama!

Bu kaderin makus tutkunları, tek tek aynı yolda;
Bu acı , bu sızı  bütün hücrelerimi sıkmada,
Tutmuş çepçevre, sanıyorum: inleyerek çarmıhta;
Veriyorum, bir değil, belki bin can yatakta!

Yok kurtuluş,  solmuş yaşamın en canlı renkleri bil!
Ümitte oldu, ufukta kesifleşen siyah nokta.
Bir gökyüzüydü ümit ışığım, şimdi oldu sefil…
Ve yaşadığım vakit; ömrün gün batımı olmakta!

Belki ayrılacağım son limandan da acılarla;
Yeni yollara yazacağım adımlarını hüznün,
O benim öz ruhumdur, yazıyor kafa kağıdımda;
Yürüyeceğim yürüyeceğim  bilmeden kaç sürgün!?..
                                                     Hikmet Baş

                   ASİ BEDENİM
İhtirasların en şiddetlisi üstüme çöken,
Düşünmek, düşünmeyi, us ’umu da büzüştüren;
Bütün ömrü, ırmağında hicrana sürükleyen…
Daralan kıtam da bir solukluk nefes vermeyen!..
Sefil zamanlardan işte bu serzeniş demeti;
Ömrüm kifayetsiz kaldı bu derde düşeli!
Saniyeler saat, saatlerde bilmem kaç asır?
Bu çirkeflik ziftleşen ömrümden oldu bir fasıl.
Bir ben miyim, bak etrafına ve çıkta gör! asıl,
Böylece hayata bir kat daha fazlaca asıl!..
Hayat ki ömrün faraziyeleriyle tükenen;
Yaşamın en mütenahi köşelerine sinen,
Ve ruhumdan demetlenen  o duygular riyasız!
Ancak; safiyane  olsada duygularım bahtsız!
Zulme uğramış,uğratılmış ve asil yüreğim,
Ödenecek bedeli bekleyen asi bedenim…
                                              Hikmet Baş

Hocam hürmetler,beş tane daha şiirimi paylaştım,incelemek isterseniz,yorumlarınızıda duymak isterim tabii...
                                                                                      Hikmet Baş

                  İLK SEHERDE
Duygular akıyor gecede yol, yön görmeden,
Çıka masada içinde kaldığı bedenden,
Ümit ki bu, bitmeyecektir ömür bitmeden.
Beyaz örtü çiziyor sınırlarını ufkun,
Bu sınır sebep, kıyama kalkmış her duygum
Duygular ki içinde kalıyor bir kuyunun.
Sonbahar mevsiminden, sararan duygularım:
Her imza anlatır yaklaştığını rıhtımın!
Şimdi bir mavilik çekmede beni kendine,
Aradığın mutluluk rüyası diyor bende
Bilmem ki tekrar çıksam mı,  yola ilk seherde?..
                                                       Hikmet Baş