Kendi Şiirlerimizi Paylaşalım

Tellerin arkasindan yapaga deyen bir guz var
Var bir dag guncesin de topladigim gunesim
Kapida bir zemheri arkasinda sombahar
Elerinde Su sesi gozlerinde bir kus var

Tef- kaya indinde

Ben vefayı çocuklarda buldum,
Çocuklar bana oldu yaren.
Rabbime ihanet eden kuldum,
O dur bana nimetler veren.

Ben hatamı kalbime sordum,
Sadakatmiş benim çilem.
Her şeyi hayra yordum,
Çeksemde sürekli elem.

Artık adımlarımı dikkatli atarım,
Çocuklarla kalkar çocuklarla yatarım,
Ne taviz verir ne de satarım,
Vardır elbet beni gören.

Ağaçlarla yapraklarını dökerken,
Güneş karanlığı sökerken,
Uyandım yine çok erken,
Aklımda sen...

kararmış allı pullu çamurları
yıkasam deryasının tuzlu suyuyla
maceramın pörsümüş dünyasında...
döker mi getirdiği lakapları,
afv dileyip Rabbinden, ısrarla?

Münzevi

Şaki gecelerin karanlığında,
Sensiz ruhum can verir darağacında.
Ömrümü eriten damla damla,
Gardiyan saatler tiktaklarıyla! ..

Yorgun kaldırımlarda uzar gece,
Münzeviyim hislerimle içinde,
Mahzun, kederli, sessiz bir köşede,
Aşkı okudum durdum hece hece…

Tecritteyim, mülteciyim, sensizim,
Zifiri gecenin sisli koynunda,
Yokluğunda üşümüşüm hissizim,
Islanıyorum, keder yağmurunda.

Işığa muhtaç kelebekler gibi,
Uçmak uçmak istiyorum hep sana,
Mutluluğa uzak resimler gibi,
Ötemdesin, uzaklardasın bana.

 

Hikmet Baş
 

Yeni bir gün
SENinle uyandığım
Bugün de kış gelmemiş
Dışarısı ve ben
Hala sonbaharız.
Duvarlara günaydın deyip
Tavanlara gülümser oldum iyice
Gözlerimi hayalinden alamıyorum
Aklımı katık ettim yokluğuna.
Usul usul tüketiyorum.
Bir sabah mevsimi yaz yapmak istersen
Gel
Özlüyorum SEN'i miniğim..

Sitemim sana değil hayat
Kızgınlığım gibi kendime
Kim iyilik yapabilir ki bana
Benim yapacağım kadar
Ve kim kötülük edebilir ki  bana
Benim edebileceğim kadar

sızlaya sızlaya bulunan merhem,
ne demekse odur muhabbet
aradığın fakat bulunmaz simayla.
sönerken keyfin, çirkinlerden
bulunmaz ay suretin aramayla.

Senden sonra hiçbir şey aynı değil
Ne çayların içine şeker katası var
Ne de şekerin bir çayda eriyesi
Senden sonra hiçbir şey eskisi gibi değil
Işığı unutur oldu odalar
Kapalı kaldı karanlığın perdesi
Sen gittin ya ben de aynı değilim
ruhum karamsar, dilimde hasret bestesi
Hep böyle olur ya vedaların ertesi

Senden sonra hiçbir şey aynı değil.Ne aynalarda bana bakan ben,ne de giderken yüreğime bıraktığın sızı.Gittiğin de dilime dolanan hasret türküsü.Senden sonra hiçbir şey aynı değil.Ne bıraktığın ben ,ne de giderken arkana son kez dönüp bakan sen.(YONCALODİ öğretmenim şiiriniz yıllar önce yazdığım şiirimi hatırlattı bana. Yazmadan edemedim, devamı gibi oldu umarım beğenirsiniz)

yaşıyoruz işte insan misali
işlemler tamam mı? evet
başlangıçtır sadece merak etmek...
sorulara dönüp bakmak zor,
kolay olan çöplüğe düşmek.

Yapraklar tükenir inceden
zaman sonbahar,rengi sarı
saatler tükenir ömürden
yolcu belli,bitirecek yolları
İnsan tükenir derdinden
gönül kırık,kısık dilleri
Hasret çıkmaz içinden
Dolaşır durur çölleri

Yeni bir sabaha uyanmak,
Uçsuz bucaksız bir şehrin
Masum bir köşesinde.
Uzak şehirlerin sabahlarını
Düşlemek bir an,
Gidip gelmek hayallerde,
Sabah,umut olup kondu
Bir serçe gibi yüreğime.

Bakma sen
Örtüsüz kalmasına doğanın
Üşümesine toprağın
Dökülmesine yaprağın
Bakma sen
Kulak tıkamasına insanların
Çekilmez olmasına anların
Bak sen
Kötüyü görmeyen iyiyi bilmez
Kışı yaşamadan ilkbahar gelmez

Zerreyi görüp âlemi terk ettik, kaptığımız nemden şifa doyduk
Başımızı öne eğdik, göğsümüzü sana döndük, huzuruna durduk.