Kendi Şiirlerimizi Paylaşalım

Ağlamak dedim, gurbettendir
Gurbet ekmekten
Tavkim yaprakları bile yorgun
Düşe kalka dert eklemekten..

İN/AN-Iğdır
Gene böyle bir akşam vakti..

İki mevsim bilirim ben
Ötesine ermez yüreğim.
SENli çiçekli yazlar,
SENsiz buz tutan kışlar.
Bir bakışınla mevsim döner.
SEN bile bilmezsin.
Ben de bir bakışın
Kaç hayale,kaç geceye değer.
Güzelliğin sığmaz söze
Herşeyim
Gel
Özlüyorum SEN'i miniğim...

Yol yürünür elbet, dert değil
Sana çıkmayan yolda canım sürünür…

Her gün yeniden hayata gülümsüyorum
sebebi sizsiniz canlarım
eğer bu ömür verilmişse bana
alın hediyedir sizin uğrunuza ........

Bir gün daha bitti.
Sıradan bir gündü.
SENi andığım binlerce an dışında.
SENi seviyorum..
Miniğim...

Yalnızlık kutumda ses var yine
Renklerin sarmalında düşünüyorum
Hangisi,kim,nasılı ne yapacağım?
Edilgen dersleri tekrarlarken ben
Doğsam da sabaha, umuda ,tükeniyorum

.

Maviye hasret bir sahil kasabasından
Konuşuyorum sana sevgilim.
Çok severdin denizleri
Sık sık da özlerdin.
Mevsim dinlemez gitmek isterdin.
Şimdi bol bol denizim var.
Köhne bir masam
İyi kötü becerip kurduğum bir sofram.
Bir de içimde denize sığmayan
Sevdan...
Akşam oluyor yine
Ezanın kısa okunmasından anlıyorum.
Havada SEN kokusu
Etrafta SENsizliğin pusu.
Yavaş yavaş parçalanıyorum.
Sesini özlüyorum
Sular vurdukça taşlara
Keşke okusan biraz
Ya da bir Nilüfer şarkısı
Sustursan şu denizi
Sadece SENi dinlemek istiyorum.
Nasıldı o Aydın Öztürk şiiri
"Ne olur bir sabah kapım çalınsa"
Diye başlayan hatırladın mı?
SEN bekleme sabahı
Gel bir akşam vakti
Güneşi kov ve yerine SEN doğ artık
Sandalyen hep hazır
Bir tabak ve bir bardağa bakar misafirliğin.
Gel işte bir akşam vakti
Ve hep kal hiç gitme artık
Yine o şiirden bir kaç dize ile
Susayım ben de
"Geceye su gibi dökülse sesin
Bizimle hüzünlü şarkılar gülse
Ellerin elimi bulsa ansızın
Kalbimden kalbine çiçekler koşsa"
Özledim..
Miniğim...

kesildi muharebe garptan,
mütemadiyen ağlar oldum.
eyle seferi bre kaptan,
levsiz çiçekler gibi oldum.

bir karmaşık hüznün takibinde
neyi avuçlasam , doyamıyorum
ufacık  bedenim var halbuki...
bedelsiz aldığım havsalamda,
güneşi açsam da kayboluyorum.

.

kırılmış aynaların süslerini,
bozuk çalarken dert telleri,
alıpta kaçıran nedir hevesimi?
hüzün nedir tam bilmesem de
tutar acemice gam, geceleri...

Yalnızım yine dört duvar arasında,
Sesimi unuttum günlerdir..
Konuşsam korkuyorum kendimden
Sussam öylesine...

Tek özgürlüğümdü kuşlar,
Onlar bile vurmaz oldu pencereme günlerdir..
Tek yoldaşım yüreğimi ağzıma getiren panzer sesleri..

Sen bana öğretmemiştin bu sesi anne,
Ağlamaklı olmam ondan mı dersin?
Tıkasam kulaklarımı kapasam gözümü
ne yapacağım sessizce haykıran gönlümü...

Mart 2006 -Çukurca

Yine önümde bir yol
Kara gölgeler düşmüş üzerine
Belli ki yine gurbete gider
Belli ki beni yerimden eder

Şimdi içimde bir sızı
Kesilmez, kesilmeyecek gibi
Ve gözümde bir matem
Yansımış bütünüyle keder

Elimde bir bavul
İçinde kırık,dökükler
Kırılmış eskiden ne kaldıysa
İstemesem de benimle gider

Önde bir İstanbul otobüsü
İçinde tanışmayan kaderdaşlar
İçlerindekini kim ne bilir
Rotalarını çizmiş kader

Artık kalkıyoruz
Elveda eskiler,elveda
Yürek bir farklı atar ya
Anlamam kim bilir ne der