Kendi Şiirlerimizi Paylaşalım

?

Nasıl bir şey yokluğun ey sevgili ?
Sonu olmayan dipsiz bir kuyu misali,
Nasıl bir çıkmaz yokluğun ey sevgili ?
Hayata dair bütün umutlarımı alıp götüren,
Nasıl bir körlük yokluğun ey sevgili ?
İki saniye sonrası bile karanlık,
Nasıl bir acı yokluğun ey sevgili ?
Dayanılmaz...yaşanmaz...tarif siz...
Sade nefes yetmezmiş yaşamaya ey sevgili,
Meğer nefesim olmuş varlığın ,
Ki yokluğunda boğulmalarım o yüzden.

                                                         12 Mart 2013

Sepetin en dibindeki çürük elmaydım ben
Hep bu yüzden sınıfın en arkasında durdum
Görmek istemezdi öğretmenim belki de beni
Mahslünden utanan çiftçiler gibi

Yanında olmak isterdim her baharında her güzünde
Hayat bulmak isterdim  hayal kurduran yüzünde
İyi ki varsınla,iyi ki yoksun arasında bir yer edinmişim
Açıldıkça umut,kapandıkça acı saçan gözünde

Bir defter dolusu şiir oldu.
Bir yürek dolusu aşkı dillendirmeye
Hepsinin öznesi SEN
Öyle gizli falan da değil
Açık,aleni
Her gün
SENi daha çok seviyorum.
Miniğim..

FİKİR - ZİKİR

Önünden geçen
İster afife olsun
İsterse aşufte.
Yeter ki
Niyette
Ve zihniyette olmasın
Dekolte.

Kim bilir kaç genç masumiyetini yitirdi bu caddede
Kim bilir kaç köpek ölüme terk edildi kış ortasında
Kim bilir kaç ah alındı,kaç masum ağladı
Ben varım dese de ,yeri yok gönlümün haritasında

   Seni beklemenin güzel olduğu mevsimler yaşıyorum hala..
   Bırak Aralık kalsın mevsim belki Eylül sızar içeri..
   Ben en çok sesini sevdim.. Hiçbir benzetmede benzetme edatına yakın olmayan sesini..
   Ben en çok saçını özledim.. Tel tel her birini..
   Seni beklemenin güzel olduğu mevsimler yaşıyorum hala
   Yaşıyorum ya.. Geleceksin demektir…

...
Kimisi ateşti kimisi küldü,
Geçip gitti mevsimler..
Her şey başa döndü,
Kalanların yerinde kirli kirli isimler..
...

24.11.2013/Yozgat

Paslı hancerdi bin yıllık yalnızlık kışlağımı yıkan ,
beynimin kılcalında,
susuz nehirler kanardı ,
dudaklarımda donardı sözcükler,
kordinatı belli olmayan varoşlarda, kefensiz sevdalar emzirirdi yalnızlık ,
yıldızlar basardı geceyi
Güneş susardı.
Susardı suzinak şarkılar
Ertelenmiş acılar, ateşten örülmüş sığıntılarda güzelleşirdi,
Rehin bıraktığın kelimeler üşüyor şiirlerde,
Adı çıkmış gecede,bütün rebliklerim de senin adın.

terkeyleyip döngüsel hazlarını,
serinle yalnızlığının gölgesinde.
kara boyasını çalma bedenine...
uyuşuk hatıralar mı çeker seni
bıkmadan, pis şehvetin sesine?

Kömür  gözlerinde  beni de götür..
Şu kuşlar  yüzünden geç  kalmışlığım.
Duası hüznüne bulaşmış çukur,
Gamzesine nice kış basmışlığım.
Kar yağsında gece karanlık donsun
Yarasına onca gün  asmışlığım,
Ayazı bir zirveden alıpta getir
Soğuğu yüzünden d/okunmuşluğum.
Keder eşmiş gene gece bekçisi
Düdüğüne elem tıkaamışlığım
Geçmişi  karanlık  bir gece getir.
Alın yazısından Vurulmuşluğum.
Sabır  dökülsün bir  ayeti kerimden
Sabredenle beraber yol almışlığım
Dilimi öteden haneye çeksin
Dilhane gönülde kurumuşluğum
Yağmur akan oluğun pası olursun
Yıkanan gönülde ayılmışlığım
Akılsız başına ayaklar çizsin
Bir ressam elinde yok olmuşluğum.

güneş yanığı ellerine
benzesin diye,
kırmızıya boyadım

en ıssız yeri
,ayak izlerin aşkın gölgesi olsun, kibriklerin de
ah
ve gözlerinin kuytusunda ağlamasın siyah
mavi bir senfoni ve yüzündeki ayla
Tütün kokan ellerimde
Yalnızlıkla çevrili rüyada
Gel canı sıkılırken gecenin..
Gelll....
Şiir kokarken tenin
AI

Al  sürsün  ellerine Kınası gelinciğin
Yüzüne ışığın  sarısı değsin
Hasta sansın  seni  benzi atanlaar
Gönlüne aşkın gınası gelsin.

Mavi bir göğü  inletsin  ezan
Namı diyar güneş sararıp  gelsin
Ah yaksın dilinde öldü sananlar
Aşkın hazanında lal kalan gelsin

Şiirden eden şehirler..
Şehirden eden şiirler..