Kendi Şiirlerimizi Paylaşalım

Sen gidersin bu diyardan,kalır yaşadığın
Amelin, sevabın,günahın  kalır taşıdığın
Öyle bir aleme girersin ki
Bilinmez  sevincin, rahatın üşüdüğün

Ölüm vakitsizdir her an kollamalı
Yolculuğu düşünüp her an ağlamalı
Kapı açık bırakılmış, gidenleri unutmadan
Yasinler,fatihalar yollamalı

Bir belkiyi daha pay ediyorum martılara
SENli sabah yine başka bahara
Olsun güzel gülüşlüm
Özlemeye devam ederim
Umudumu sularım sabahları
Varsın ya
Ve bu dünya dönüyorsa
Bir sabah sabah olacak elbet
SENi seviyorum herşeyim
Miniğim...

Firakta vuslatımsın
Koştuğumu sanarken ıssız yollarında
Aslında o sessiz duruşlarda
O melal bakışlarda
Çakılıp kaldığımsın..

Şimdi
Karşı kıyıda kaldı emanet gülüşlerim
Hiçbirzaman benim olmayan
Ve olmayacak olan
Karşı kıyıda asıl sözlerim
Hiçbirzaman söylenmemiş
Ve söylenmeyecek olan

Ey deli fırtınam!..
Eserken konuşma artık nolur
Sadece din...le..

uyku çöktü üzerime günün en başından
uyku çöktü ki öylesine ağır
göz kapaklarımın üstü mermer taşından
gözlerim görmez oldu kulağım sağır,

direndim uykuma,inadım inat
kainatın her zerresi muazzam sanat
yorgun düştüm dayanamadım kapandı kanat
artık ruhum bedenime ağır

Kederliydi yüzün
Hiç yakışmıyordu oysa sana
Baharı hazırlıyorken mevsim
Saçların güneşte bir başka oluyorken
Keder hiç yakışmıyordu..
Cümlelere dahi ağır gelirken hüzün
Dizeler bile istemezken artık
Kalbinde var olan
Var ettiğim
Yüzünü solduran hüzün
Hiç yakışmıyordu..

SENi sevmek
Dolunaylarda ıssız kırlarda
Islıkla baharı çağırmaya eş
Göğüs boşluğuma dolan
Adı SEN ateşlerle
Anka sürüleri gibi kavrulup
Yeniden doğmaya eş.
SENi sevmek
Bu öğlen vakti
Bu masada
Bu çaya bu sigaraya
Can verip
SENli mısraları ezberletmeye eş
SENi sevmek
Bir sabah uykusuna
Bir yağmur kokusuna
Bir çocuk gülüşüne eş
Eşin yok
SENi sevmekle
Ben de özelim.
Her gün ve her dakika
SENi seviyorum.
Miniğim

SENİ ANLATIYORUM

Aklımdan çıkmıyorsun bir an bile
Dillere hep seni anlatıyorum.
Bir türkü söyledim gözlerin için
Tellere hep seni anlatıyorum.

Ben ki sabah akşam köşe başında
Seni beklerim kaldırım taşında
Kimi yedi kimi yetmiş yaşında
Ellere hep seni anlatıyorum.

Penceremden gün ışığı dolar ya
O gözlerin beni benden alır ya
Senin gibi kokar diye olur ya
Güllere hep seni anlatıyorum.

Hasret ekip, gözyaşıdır biçtiğin
Yüz yara oldu gönlümde açtığın
Ceylan gibi seke seke geçtiğin
Yollara hep seni anlatıyorum.

Bir nazlı çiçeksin kırlarda açan
Bir ürkek ceylansın dağlarda kaçan
Şu garip ömrümde beyhude geçen
Yıllara hep seni anlatıyorum...

Sen Oldun Sevgilim

Gönlüme cemre gibi düştün ey yar
Baharım yazım sen oldun sevgilim
Nan gibi su gibi muhtacım sana
Ah alın yazım sen oldun sevgilim…

Güzeller içinde bir seni seçtim.
Aşkın şarabını elinden içtim
Aşkın deryasında kendimden geçtim
Her cümlem sözüm sen oldun sevgilim.

Bu günü de bahane edeceğim
SENi sevdiğimi söylemek için
Uzaktasın
Gözlerinde kaybolmayı özledim
Sesine susuzluğum
Gülüşün hasretim
Hepsine bugün de eyvallah
Sol yanım hep SENin
Gerisi masal benim için
Kutlu olsun
SENi seviyorum sevgilim
Miniğim...

Yokluğumda  yok  olacaksın
 Varlığımda  yokken vücut  bulacaksın

Ne  kadar  anlamsız  insana dair  isimler

Oysa  şehirlerin  isimleri
 Hep  hatırlatır bana kadınlarımı;

Venedik onca hatıraya  rağmen yalnız  bırakmadı beni  hayır ben kovdum  Onu hayatımdan!

Atina, hain bir  kadındı hayatımda; farkedene kadar beni  aldattığını

Paris, hain değildi  ama lüksü bıktırdı beni O ne biçim kadındı hatırlamak bile istemiyorum!

Viyana, biraz erkek biraz kızdı;
O’nun havası benim ciddiyetim vardı;
Hep benden almak istedi.Vermeye gelince vermedi!
O’nu da kovdum  hayatımdan!

Kopenhag aşkın şehriydi benim için hatta bana aşıktı  diyebilirim!Ama o Alex nereden çıktı rakibim oldu,bense rekabeti  sevmem aşkta.

Aşkım sevdam İstanbul’da
Bense kayboldum  sokaklarında
İstanbul'da
Boğazından denizine  ölü  toprağı  serpilmiş kuytularında...

Şimdi uzaklarda büyük hayalim,
Ağlar gözlerim,tutulur dilim.
Nereye uzansa bu garip elim,
Bir hedefle bitmiyor hayat,
Beyni kemiren fikirler
Olmasın bayat.
Çağlar atlasan sonu kara toprak,
Bir aşkın eseri sallanan yaprak.
Dertler biter,gün doğar,
İnancın varsa yes'i boğar.
Gerçek aşk Yaradan a,gerisi boş,
Umutlar içinde dünyanınki loş.

                                           BAYRAĞIM
                        Türkün damarındaki
                        Asil kandır o rengin
                        Bayrakların içine
                       Asla bulunmaz dengin
   
   
    Sensin ulusumuzun
    Endeğerli senbolü
    Kalplerimiz herzaman
    Senin sevginle dolu.
   (KISALTILMIŞTIR)

Yarın sabah erken uyan
Sevdiğim gibi bırak saçlarını
Kırmızı kazağını giy
Ve de üstüne kırmızı fularını
Erkenden çık sokaklara
Taze ekmek gibi
SEN koksun sokaklar
Peşin sıra tüm çocuklar
Rüzgarına bin ve geç buradan
Mevsimsiz nasıl açar çiçekler göster  onlara
Isıt buraları ki anlasın herkes
Neden SENi böyle kana kana sevdiğimi
Çok özledim
Miniğim...

Kelime kelime eriyen cümlelerim var benim
Yüzüne söyleyemediğim aşk cümlelerim.
Hecelerim diye susmuş cümlelerim var şuramda
Yaralamadan Yara almadan işlenmiş cümlelerim var benim.
Bir dua kadar yakın cümlelerim var sana .
Düne yazılmış yığınca kelimelerim
Düne gizlenmiş yığınca susuşlarım var benim

Dönüşssüz yollardayım artık
Ne kadar gitsem duvar peşimde gelir
Arkada bıraktığım hep aynı,değişmez
Parlak ışıklar düşümde kalır

Dönüşü düşünmeyeli çok oldu
Bilirim ömrümün çok azı kaldı
Yine ruhum matemlere daldı
Gönlümü çepçevre karanlık alır