Kendi Şiirlerimizi Paylaşalım

Her günüm aynı sanki.
Birbirini tekrar eden sahneler.
Yoruldum belli,
belki de ezberimden çıktı tüm replikler.

Bir sufle bekliyorum hayattan,
Perdeler kapanmadan yüzüme.
Bilmiyorum belli,
belki de yanlış yerde sahneledim kendimi.

Sen gözünden akan damlaları silerken
Ben içime ağlarım bilmediğin bir yerden,
Sen beni içinde yaşarken
Ben seni düşünürüm zaten.
Sen rüzgarlarda savrulurken
Ben o kokunu arar dururum he zaman...

Yağmurlara sırtımı dönmeden şimdi
Üzerine nisandan bir şal örteceğim
ve Seni bir şiirlik sesine hapsederek
papatyanın olmaz yaprağı"nda
bekleyeceğim

Geceleri öldürüyor
Gündüzleri gömüyorum izlerini
Sokağa sesleniyor bir yanım
Aynı notaya basıyor yaşam en tizinden
Bir yanım beklerken izini
Hangi yana dönsem kış mevsimi
Bayram sabahları kadar anlamsız bir güne çıkar her sabah hecelerim
Nasıl olsa her surat bir diğerinin astarı
Nereden gelecekse gelsin şafağın elleri
Geceyi ağzımdan kaçırmamak için sımsıkı dişlerim

Değer görmüyor dilim, kelam etmeye asgari insanları
Hayat dikey ve dantenin cehennemi
Susarak yükseliyor sular, ayın gelgitinde çıkışa
Serseri bir mermi namluya sürülmüş dün geceden
Uzun heceler kadim seslere boğulurken zihnimde
Yanı başımda fısıldayan bir histeri sabah nöbetinde
Ne söylesem eksik kalır diğer adıma
Godotu beklerken düşlerim;
Gergedanlaşıyor hislerim

DÜŞÜN Kİ
Uyanır dünya yeni umutlara
Uyanır duygular,hayaller.
Sevincin ,naran varır bulutlara
Her damla yağmur hayatı söyler.
Tutsan kaçacak,koşsan uçacak elinden
Bir bir yuttuğun cümleler
İlaç olur,çaredir beklenen dilinden
Yazık,dökülemiyor heceler.
Oysa bayram yeriydi sevinçler
Bilmiyormuş gibi durdukça
Kahramanın ölür
Yüreğin hasrete mezar,
Müjdeye kanat olur.
Gidenlere rahmet,
Kalanlara servet olur.

Boşver be vazgeç herşeyden
Varsın kalsın hevesin herdemden
Gidiyorsun ister yanlız ol ister  kuru kalabalık
İster ağla ister gül ama gitmez senden yanlızlık

Ben şair değilim ki şiir yazayım
Şair olan seninsin
Bana şiir yazdırdığın için...

insan yeni şeyler dener,bazen hayatta...
hep yenisi olsun ister...
yeni umutlar...
yeni yüzler...
değişiklik ister ya bazen hayatta...
yeni bir tarz farklılık arar ya...
yeni umutlarla oturursun o koltuğa...
sohbet açar sana...
anlatır da anlatır...
sorar...nasıl olsun...
sen de bir umut anlatırsın...
yanlar şöyle,ense kalsın...
makaslar...taraklar havada uçuşur...
şık şık da şık şık....
sesler yankılanır aynada...
o an dersin anladı galiba...
keser de keser...
tamam nasıl olmuş der sonunda...
o an sesler kesilir...
bakarsın...
bir aynaya bir berber amcaya...
bir ah geçirirsin
süslü cümleler kurarsın içinden...
bir umutla oturduğun koltuktan
ahlar...
vahlar...
keşkeler... arasında kalkarsın...
 

Sisler aralanıyordu
Masum kız rüyasında
Kapılar çalıyor kapılar tak tak
Biri açmalı
Yahut açmamalı
Açmalı açmamalı
Sisler aralanıyordu
Ruhlar firarda
Dünya deliriyordu dünya ha ha
O uğultu da ne
Kulakları sağır eden
Cahiller konuşuyordu cahiller
Çocuklar mutluydu masallarda
Güneş bakıyordu bulutların ardında
Doğmalıydı
Yahut doğmamalıydı
Her yer karanlık
Göremiyorum anne
Körüm sağırım dilsizim artık
Korkuyorum
Kapılar çalıyor
İnsanlar durmadan konuşuyor
İnsanlar yok artık
Çığlıklarım boğuluyor boğazımda
Yaşlarım kuruyor gözümde
Masum kızlar sekiyor sek sek
Bir çocuk şarkı söylüyor bilmediği bir dilde
Çocuklar yok artık
Duyan var mı
Renklerim nerde
Bir deprem bir deprem olmalı
Bu uğultu
Bu sis
Gözlerim gözlerim yok artık

Ordasın
Sızıp sızıp göl olduğun çukurda
Göğüs kafesinin solunda
Bir nefes alımı
Bir kalp atımı uzağında ruhumun...

hep senin renginde görünür bahar..'

geceye katran karası bulaşmış gözlerinde..

 ayışığı gül haresi okunur gurbetinde..

 dünyaları sığdırırım kalbime  seninle


 bulup buluşturur seni yıldız mesafesinde

 seninle dile gelen her hece sersefil

 birike birike  çoğalır içimde

 yazmaktan usanır elbet şiirler

 silinmeye yüz tutmuş  yürekevimde

üstüm başım hasret kokuyor her sabah

dağılmış her yana buhur u özlemin. .

uzak kimsesiz diyarlara yol çekiyor gözlerim

senin kentinden uzayıp gidiyor aklım

bir ikindi yağmuru dansa kaldırsın hayalimi

bir bulut el sallasın mavilikler ortasında

baygın mısraları kanatlansın şiirin artık

üstüm başım sen kokmakta her bahar.."

Duygularının renginde bakar gözün.
Ala  al diyemez içinde yoksa.
Uçuverir dilinden sözün.
Yoksulluk cepten önce  kalbi vurmuş
Sabra beş kala hayat durmuş
Açilmaz olur ceylan gözün.
Ruhuna Fatihalar hediyesi
Amine hazır  hecesi cümlesi
Saçılmaz olur hasadın güzün
Darağâcında  seyrederken alemi
Bir ana gerçek  taşır elemi
Onda renk bulur iki yüzün...

müteahhitler anlar mı, yapıların duygularını..
dört duvarda yaşananları..
Gülen, ağlayan, seven, umut eden
Küsen, darılan, barışan..
8 çocuk aynı odada ..
Yatak, yorgan, sünger kavgaları.,
Cümle komşudan duyulan çığlıkları
Cümbür cemaat izlenen derbi maçları..
Her pazar, patlak veren büyük okul telaşı,
Çorap eşleri, ütülükler savrulur..
Haftalık temizlik önlemleri üst seviyede,
Neredeyse kucağımıza gelecek bizim merdaneli,
Çamaşır çevirir, tüm haşmeti ile..
Yer sofrasının 10 kişilik bereketi
Kızların el emeği çeyizleri..
Örgü makinesi bir de
Kışlık giysilerin, mühendisi..
Soba başında nar gibi kestane
Fokurdayan güğüm, şu da portakal kabukları...
Anamın beline topladığı eteği. Güçlü elleri,
Hiç buruşmaz, hiç yorulmaz sanırdım..
Aslında hep duracak sanırdım hepsi anıların
Gardroba yazılı günlükler,tel dolabımız, somyalarımız, zemin kat balkonumuz..
Ve kocaman ailemiz fiilen hep beraber..

Şunu bil ki duvarlar, duvarlar konuşamaz müteahhit bey..

Sonra bir resim gelir uzaktan,
Canım ne olacak,
Yeni site (!) için yıkılmış bir ev,
Herkes bir enkaz görür sadece..
Ama bilmezler
sen çoktan o enkazın altında,
Kalmışsındır bile...

[linkler sadece üyelerimize görünmektedir.]   kardeşim yüreğine sağlık.