Kendi Şiirlerimizi Paylaşalım

gönlümü gönlüne düşürdüm sevgilim,
kelimelerim üzerine sıçradı...
yakanda bir "seviyorum" kalmış
"seni" ile tamamla...

beni benden aldın sevgilim...
sende benden çok ben kalmış...
şafak sökerken ki mavi bir morla,
seni bana tamamla...

güzel

güzel

teşekkür ederim öğretmenim...(üç saat engeli...)

Senin gün ışığı gülümseyişin dokunur
gülün isyanına her sabah

Şimdilerde altından geçtiğim tüm dallar
 çiçeğe duruyor baharın fısıltısıyla uyanıyor
Bir sensiz yürekevim çiçeklerle bezenmiyor "

kelimelerin serzenişi küskün ellerimde
Açılır bulutlar sesinde
                 sevdiğim şiirler gülümserse.. "

Herkes kendi yaşar hayatı
Kimi mutlu, kimi mutsuz,
Kimi de umutlu...

Baharda açar gönüllerde ki
Kır çiçekleri
El sürülmemiş mis kokulu..

Bir buket yapmalı
Hepsinden bir bir koparmalı
Sevgi aşılayıp
Yeryüzüne bırakmalı...

Gülücük saçmalı güneş
Ağlayan çocukların
Yüzüne...

Mutluluk şarkıları söylemeli
Kuşlar
Susupta uçmamalı...

Yağmur yağmalı çorak topraklara
Sussuz kalmasın
Güzel doğa...

Sen kokmalı bende
Bende de sen
Bahar kokusuyla saklı...

Lisan-ı beşerde
Hem lisan ,hem beşer şaşırmış
Yusuf gibi düş te gör
Aaah halimiz
Düşene kimse acımıyor...
Sağda başlayan sızılar solda demleniyormuş
Diri diri yakıyorlar insanı
Soğuk ve ıssız gecelerin kollarında
Siyaha bakan bakışların esiri olunmuş..
Kaderimi yazgına bağlamışlar

Düşmeyin...
Düşüpte yakalanırsanız esiri olursunuz
Sol tarafınızın...

Kimine fazla
kimine eksiktim...

Düşerek başladım
Hayatı ve seni tanımaya

Parsel parsel değil
Tek tapu işte kalbim
Nisan küsmeden gel

Gözyaşlarımı
Ağladığımı görmeyeceksin
Yeni doğan güneşle
Suyun berraklığında
Toprağa atılan ilk tohum
Masum bi bebek gibi
Nisan küsmeden gel

Gönül ateşe değdiyse içli içli yanar
Yol belli zaman kısa
Bizde adettir, diz kırılıp oturulmaz her sofraya
Aramak, bulmakla
Beklemek, kavuşmakla müjdelenmiş
Özlem, sabır küpünden taşmadan
Nisan küsmeden gel

Kalbinde çöreklenmiş kışı söyle..

Renkleri senden olmayınca böyle

ki şimdiki zamanda üşürmüş yürek

Sen baharı bir de benden dinle..!

*

Hicazkar bi tınının eşliğinde
Gece dem almaya başlarken
Ansızın düştün aklıma

Kör olmak karanlıktan
Sevmek, aşktan kaçmayı gerektirmediği
Akrebin ,ne unuturum
Yelkovanın, ne vazgeçerim dediği
Bıçak sırtı saatlerde
Ansızın düştün aklıma....

Bu saatlerde kıyamam sana
Ört kalbini
Sevda tutmadan
Aşk yutmadan
Duruşun,geceye gökkuşağı olsun

Az sabret
Özgüvenimi kaybettim
Aşk dersen gelecek
Ayrılık dersen hiç gelmeyecek

Hicazkar bi tınının eşliğinde
Gece dem almaya başlarken
Ansızın düştün aklıma

Kör olmak karanlıktan
Sevmek, aşktan kaçmayı gerektirmediği
Akrebin ,ne unuturum
Yelkovanın, ne vazgeçerim dediği
Bıçak sırtı saatlerinde
Ansızın düştün aklıma....

Bu saatlerde kıyamam sana
Ört kalbini
Sevda tutmadan
Aşk yutmadan

Az sabret
Özgüvenimi kaybettim
Aşk dersen gelecek
Ayrılık dersen hiç gelmeyecek

+++++  3 saat engeli kaleminize sağlık güzel insan

insan ayrılığı ezberliyor bakarken
pencerelerden yokluğuna
bir tek hasreti geri çeviremiyor yolundan
ezip geçerken seni
beklemek fiilinin çekimsiz hali
uğruyor gecelere
özlemek fililinin çekimli hali
vuruyor hep içimizde
parçalanır kalbimiz bu suskunluk altında

insan ayrılığı ezberliyor bakarken
pencerelerden yokluğuna
bir tek hasreti geri çeviremiyor yolundan
ezip geçerken seni
beklemek fiilinin çekimsiz hali
uğruyor gecelere
özlemek fililinin çekimli hali
vuruyor hep içimizde
parçalanır kalbimiz bu suskunluk altında

muhteşem olmuş, bundan sonra artık yazmayı bırakırsınız sanırım bitirme tezi gibi olmuş

Sevgi dediğin nedir ki deme?
Küçücük bi pırıltı, gözün retinasından
Uzun ve hoş bi ışıltıyla süzülür yüreğe öylece
Susmak büyütür
Bakmak yüceltir
Zaman çoğaltır...

Bi gönülde iki kumru gibi
Sahiplik başlar derinlerde
Hem enine ,hem boyuna
Mutluluk ,dört nala koşar içinde
Can alıcı ,yakıcı bi nefes hissedersin
Hayatın tüm yaşam alanlarında
Susmak ve hissetmek arasında bi köprü
En dipten, en başa mutluluktan uçarken

İncisi dökülür huzurun
Sözlerinle değil gözlerinle anlatırsın
Bütün sevgiyi..
Sözde değil gözde başlar
Gözde biter hayat....

Sevgi dediğin nedir ki deme?
Küçücük bi pırıltı, gözün retinasından
Uzun ve hoş bi ışıltıyla süzülür yüreğe öylece
Susmak büyütür
Bakmak yüceltir
Zaman çoğaltır...

Bi gönülde iki kumru gibi
Sahiplik başlar derinlerde
Hem enine ,hem boyuna
Mutluluk ,dört nala koşar içinde
Can alıcı ,yakıcı bi nefes hissedersin
Hayatın tüm yaşam alanlarında
Susmak ve hissetmek arasında bi köprü
En dipten, en başa mutluluktan uçarken

İncisi dökülür huzurun
Sözlerinle değil gözlerinle anlatırsın
Bütün sevgiyi..
Sözde değil gözde başlar
Gözde biter hayat....

+++++100

sanki, tüm beyazları tamamlamakla yükümlü gölgesine düştüğün yapraklar
giderek büyüyen dolunay zamanın orta yerinde üryan bir gerçek gibi duruyordu
sen anlarsan anlayacak; sustuklarımızın, ölümü yontan sel olduğunu,
baharın nasıl yürüdüğünü rahatsız ormanların çıtırtılarında...

yürüyorduk gecenin kalbinde, her kavimden bir sır
ve sağır, dilsiz bir gecenin öksüz sözlerinin ışığında,
ruhsatsız rüyaları sürüyorduk toprağın bağrında
kristal ışıltılar, can suyu oldu giderek uğultuya boğulan sesimize
bir sır verecek sanki yeryüzüne damlayan ağusuyla, bembeyaz olurken sokaklar
gün yüzümüze dönmedi
gece beyaz bir kefenle sarıyor huzursuz hayatımızı