Kendi Şiirlerimizi Paylaşalım

seven sevilene benzermiş...

Bir şehir kadar kalabalıktır bazılarının yalnızlığı..
Alıntı

Bir şehir kadar kalabalıktır bazılarının yalnızlığı..
Alıntı

Bu bölümde kendi şiirlerimizi paylaşıyoruz hocam. Alıntı yaptığımız şiirleri "Sevdiğimiz şiirler " bölümünde paylaşalım.

Elimde elma şekerim yok
Uçurtmam kırılmış, uçmuyor
Başımı dizine yaslayacağım annemde yok
Bi akşam üstü anılarımı , hayallerimi de çaldılar
Sessizce ve kimsesiz ağlamayı erken öğretti hayat
İç çekerek yaşımla beraber büyüttüm acıları
 
Hayatı öğrenme acıyla başlarmış...

Bahar mı geldi
içimde sesin yeşerdi.."

Türkümde sazım
Şiirimde sözüm
Sevdada özüm
Mutluluğa açılan
Gözümsün Türkiyem..

Kucaklayan ana
Cennetten yana
Suyundan kana kana
Doyamadığımsın Türkiyem..

Dillere destan
Toprağın gülistan
Oturup ta baştan
Yazdığımsın Türkiyem.

Hidrojen Peroksit

satırlara bahar gelirken
gece yuttuğu zehri kusar yine de her sabah caddelere;
kimisi gayet resmi, kimi bir o kadar parlak
hepside safra.
gayet tanıdık bir kokuyla işler, yalnızlığın gideri sokaklar
yolunu aradığın yerde kesilir nefesin;
çünkü, herkesin bir sakladığı varken; cam gibi dağılır samimiyetin
yanına uzanan aydır, lakin yetmez ışığı üstüne tüneyen gölgeyi kovmaya
ilk yalnızlığını yolcu edersin kapıda, ardından çıkar takılırsın peşine
bir köpek sürekli hangi çöpü karıştırıyorsa,
yalnızlığını da her sabah aynı çöpün başında bulursun ağzındaki garip hırıltıyla...
gizlice o hayvanı izler, tüm izlerin;
tüm izler o hayvanı besler.

bırak dağılacak olan ne varsa dağılsın etrafındaki hurdaya çıkmış insanlardan
o hayvan, sana yol gösterecek
o hayvan, bildiğini inkar etmeyecek,
hayvan, ne yedi ise; her sabah onu kusacak  caddelere

Korkuyorum !
Ansızın hüzün çökerse o kapkara gözlerine
Ya kırağı düşerde solarsa çiçeğimiz
Ya kırarsam seni
Duman kapladı gözlerimi
Ya ağlarsam şimdi
Gel ! dağıt gamımı kederimi
Söz konusu sen olunca, gerisi hüsn-ü kuruntu işte
Bağrıma düştün
Sathımda kıymetin

Aşk;
Beni severken
Seni gülerken  hatırlasın...

Hidrojen Peroksit

satırlara bahar gelirken
gece yuttuğu zehri kusar yine de her sabah caddelere;
kimisi gayet resmi, kimi bir o kadar parlak
hepside safra.
gayet tanıdık bir kokuyla işler, yalnızlığın gideri sokaklar
yolunu aradığın yerde kesilir nefesin;
çünkü, herkesin bir sakladığı varken; cam gibi dağılır samimiyetin
yanına uzanan aydır, lakin yetmez ışığı üstüne tüneyen gölgeyi kovmaya
ilk yalnızlığını yolcu edersin kapıda, ardından çıkar takılırsın peşine
bir köpek sürekli hangi çöpü karıştırıyorsa,
yalnızlığını da her sabah aynı çöpün başında bulursun ağzındaki garip hırıltıyla...
gizlice o hayvanı izler, tüm izlerin;
tüm izler o hayvanı besler.

bırak dağılacak olan ne varsa dağılsın etrafındaki hurdaya çıkmış insanlardan
o hayvan, sana yol gösterecek
o hayvan, bildiğini inkar etmeyecek,
hayvan, ne yedi ise; her sabah onu kusacak  caddelere

Hocam tebrik ederim.Şiirleriniz çok çok iyi. Şiirde geçiş yerlerinde ki uyum mükemmel..Bütünlüğünü bozmamış. Yüreğinize sağlık.

Hocam tebrik ederim.Şiirleriniz çok çok iyi. Şiirde geçiş yerlerinde ki uyum mükemmel..Bütünlüğünü bozmamış. Yüreğinize sağlık.

eyvallah sağolun, değer bilen insanların olması güzel, şiir birazda okuyanın birikimi kadar kendini açar,sizde de bu var demektir...

[linkler sadece üyelerimize görünmektedir.]

sana sorulacak sorular var hala
bunca susmuş ormanın, derine salmış köklerinden
şehrin ayak uçlarından başlayan tedirginliğin sebebinden
avuçlarında giderek büyüyen nasırların mı hardan?
gövdende büyüyen ormanı neden kundakladığından
sorguda susan öfkenin, nasıl ateşe verdiğini görecek zaman
üçe kadar sayacak ayak uçlarındaki uçurum, sonsuzluğa doğru
birilerinin huzurundan cehennem yağacak çocukların düşlerine
her şey bitince inecek yamaçlardan ceylanlar suya
aramıza uzanan o tedirgin susuzluk; yol olacak bağrında yanan ormanlara

ortasındayız oyunun, geri dönülmeyecek kadar uzaktayız huzur kokan insanlardan
ölümde yakın yaşamda, tüm kapıların rengi ihanete çalar
olanca hızıyla değişen bir gökyüzünün altında, yabancı bir zamana doğru yağıyoruz
serseri bir zamanın belasını arayan çaresiz ağrılar
akıyor mahzeni bekleyen bozkırın çiğ tanelerinde
genzimizdeki hoyrat bir lafa karışıyor kanın tadı
gündüzleri kalabalıkların kaba sözleri arasında uçuşan
güvercinler gibi geçip gidiyoruz...
susarak yükseliyoruz, güneşe doğru gergin kanatlarımız

Ağla dedin ağladım
Gül dedin güldüm
İki varlık arası bi yokluğa alış dedin alıştım
Ateşi de soğuğu da bil dedin bildim
 
Yedi kat sevdaya
Yedi kanat taktık
Ebabil sırtında
Tek tek dengimizi aradık

 İki gönül tek oldu da
 İki insan tek olamadı
 Bi saçak altında
 Güneşte üşürken
 Kokunu bile yasakladı  deli rüzgar

 Umutsuzluğun koynunda kaybolup giderken
 Bi yalnızlığa sarılırken kedere dem tuttuk

 Göç yollarında
 Kötü bi yazgı nefes olmuş soluğuma
 Pencereden süzülüp giderken gölgeler
 İçimde düş kaçkını bi sessizlik
 Parmak uçlarımda hüzne batırılmış geceler
 Bi keman notasında
 Solumdan çıkıyor nağmeler

gözlerim değdi suya,
içim titredi..
şarkı söylemeliydim belki
gülümseyen sandala..
çıktı o sırada mor ejderha
kuyruğunu çarpa çarpa yaldızlı suya..
açıldı ağzı; kocaman,
saydım dişlerini sıradan..
kırk beşe gelince, durdurdu,
bana bi'bilmece sordu:
- hissetmek ne renktir, düşün, dedi, gündüz gece..
annem, dedim
ateşti, sıcacık, turuncu,
ekmek yedim, sapsarı koktu,
kuş diledim, masmavi çırpınıyordu..
gün bitip, dönerken geceye
geldi mor ejder, karşıki tepeye..
bekledi..
beklerken;
renkten renge bürünüyordu..
çünkü;
beni
seviyordu..

Olmadık zamanda
Bir tufan kopar hayatında
Nefesin zor
Ciğerin dar kalır.
Yüreğinin arkasında
Sakladığın  duygular
Dert örer ilmik ilmik
Bilemezsin ..
Akar gözyaşların
Pervasızca
Silemezsin.
Gönlünün uçtuğu diyara
Gidemezsin.
Susmakla konuşmak
Gelmekle gitmek arasında
Mekik dokur umudun
Göremezsin.
Her yürek bir  devlet
Giremezsin.
Kendine en hayırlısını düşünürken
Uçsuz bucaksız yollarda
Ölemezsin..

Olmadık zamanda
Bir tufan kopar hayatında
Nefesin zor
Ciğerin dar kalır.
Yüreğinin arkasında
Sakladığın  duygular
Dert örer ilmik ilmik
Bilemezsin ..
Akar gözyaşların
Pervasızca
Silemezsin.
Gönlünün uçtuğu diyara
Gidemezsin.
Susmakla konuşmak
Gelmekle gitmek arasında
Mekik dokur umudun
Göremezsin.
Her yürek bir  devlet
Giremezsin.
Kendine en hayırlısını düşünürken
Uçsuz bucaksız yollarda
Ölemezsin..

++++ablacım..