Kendi Şiirlerimizi Paylaşalım

Herkes farklı bu şehirde
Sen de..
Sonu hasrete varan çizgide
Gelme...
Tek değilsin;katmerleşmiş acılarla
Üzülme..
Nice gözyaşı var dünyada
Görse...
Duymak yetmez,görmek yetmez
Bilse...
Varlıkların paha etmez
Giderse...
Sen;imtihanla yoğrulmuş insan
Mümkünse;
Al aklını başına,yüreğin elinde
Göğe yükselse...

Şiiri çok beğendim.Okudum defalarca yüreğine sağlık Hacile abla

PENCERE KENARI

Uğultuyla geçen yük vagonları taşıyor bozkırdan
Şehirlerin kalbine inecek ağrıları
Pastoral bir fakirliği verdik ikiyüzlü zamanlar karşılığında
Eskici titreyerek geçiyor gecenin ucundan
İlişmeyecek biriktirdiğimiz çocukça telaşlarla büyüyen yangınlara, sorular
Bildiklerimizi boşa mı çıkaracak rayların bağrına uzandığı karanlık

Gecenin bir sesi var; duyacaksın kulağını göğsüme dayadığında
Altımızda akan raylardaki senkronu bozuk boşluklarda
Upuzun düzlüklerin binlerce yıldır söylenmiş türkülerini yararak geçiyoruz
Mırıldanıyor zulamızdaki esrarlı tufanlar adını
Gözümüz de kara;
Ne kadar arsızca yalan söylerse söylesin aramızdaki elçi
Geceye değen gözlerinin mırıldandığı türküler çözecek, ellerimizdeki gordion düğümünü

bir hiçlikte, bir hiç olduğunu düşünürken,
o kadar sevgi arasından...
en olmazını seçtiğin oldu mu hiç...
şaşkın ördek gibi arada kalıp,oradan geçecekken  fikri sorulan
sen sinirlendikçe rahat oturup,süslü sakin cümlelerle...
bana dokunmayan bin yaşasın denilen...
duyduklarına cevap veremeyip,anlattıkça battığın...
fısıldaşmalar...
kaçamak gülümsemeler...
ahlar vahlar arasında...
sözü kesilen oldun mu hiç...
ağzında kuş tutsan bile tercih edilmeyip,dışarıya itilen...
oraya sonradan gelip,önceki ile kıyasla,
aman senden iyi olmasın denilen oldun mu hiç...
söyle bana söyle...
özgürce...
düşünmeden...
her neyse deyip hayata...
bir tekme de sen vurmak istedin mi hiç...

Alabildiğin kadar gece,
Alabildiğin kadar hüzün,
Alabildiğin kadar boğazında düğümlenmiş hıçkırık,
Alabildiğin kadar gözlerinde birikmiş gözyaşı içine akıttığın,
Alabildiğin kadar yalnızlık,sevgisizlik,sessizlik,ihtiras,öfke...

Seni sana her anlattığımda aynadaki yüzünde
Gözlerini kaçırıyorsun önce ve hemen gitmek istiyorsun
Her seferinde nasıl acı çektirebilirsinki daha fazla artık diyorum
Seni her gördüğümde yine aynı acıları çekiyorum
Terkedişinden sonra beni, sessizliğinle öldürüyorsun...
Derdimi anlayamayacak burdaki üç beş kelimeye sığınıyorum
Yazıya döktüğüm kelimelerim de sıkıldı benden artık
Bu yazdıklarım da eksik kalsın, ardımdan gelip tamamlarsın bir gün belki...
                 (Aşk verdiği büyüsünü geri alır mı?)
 

Az gitsemde
Uz gitsemde
Yorulmak ve yılmak  istemiyorum yolunda
Dilimin ucundaki kelimeleri yutkunmak
Gözümün ucundaki nemi
Gönül toprağıma akıtmak istemiyorum

Düşlerim bi yangına
Sözlerim bi  boşluğa  düşmesin
Kaderim adınla
Hayatım sana bi adımla başlasın
Ümitler baştacı edilirken
Sevginin hatırı sayılmalı
İnadım tutsa da
Sen inadına sev

Unutma!
Her yangın bi kıvılcımla başlar
Anmaktan önce beni anla
Sıkıla sıkıla değil
Tıkıla tıkıla sev.....

kalem tutan elim.. şiirim yorulursa

kelimeler yağmur yağmur aksın

yürekevine..çırpınmakta her sabah

sana dair tüm sevdalar soluğumda

içimdeki tüm kuşlar senin diyarında.."

Bir imtihan dünya
Cevapları soruda olan..
Ya kasvettir,ya da rüya,
Bunca beynine dolan...
Azık yetmez doyumlara
Ruhu bilmez  oyunlara
Ne diyar korkusu,ne nar korkusu
İçinden çalar durur
Bir ayrılık türküsü.
Başın dik, yüreğinde kılıcın,
Elbet olacak bin bir alıcın.
Meydana er gerek
Niyete sefer gerek
Deli dünya meydan olmuş;
Bir  abdal nefer gerek..

İşbirlikçi gecelerde,
Kelimelerin elebaşıdır, 
Nereye saklanırsa saklansın,
Tek tek ele verir suç ortaklarını.
Adımızın geçtiği bir nefes üflendiğinde üstümüzde biriken toza
Dağılır tüm yollar, dağınık aklın kadar uzaklara
Tarih desen bir çırpıda söylenen yalanlar
Kronolojik olarak eksilmiyor oysa insanlık
Zaman yok, durmaya da susmaya da...

Her zerremizle karışacağız toprağa
Sonra renklerimizle nisanda bir gökkuşağına
Oysa kırıyoruz artık zamanı
Büküyoruz uzayı
Ölüyoruz oysa sustukça; toprağa varacak hüzünlerle
Ruhun eştiği tünelden kaçan kelimeler
Bin türlü hayalle
Kaçıyor, saçları çığlık içinde yangınların bağrından;
Çok geçmeden yakalanıyor eteklerinde
Direnmeden teslim oluyor sana koşan kelimeler;
Anlamını buluyor her biri...

Deniz kenarına ayak izlerimi bırakıyorum
Dalga ile silineceğini bilsem bile
Yüreğimdeki izleri silemez ya...

Deniz kabuklarındaki sen sesini dinliyorum
Fısıldadığın "Seni seviyorum" geliyor kulağıma
Buna da kızmasın ya...

Ufku izliyorum gözlerimdeki akan yaşlarla
Yüreğimde kanat çırpan gönül kuşum var
Kalbime de gem vuramazsın ya...

Deniz anası batıyor
Bastığım kumsaldaki çıplak ayaklarıma
Benim için üzülmessin ya...

güneş doğsa ne çıkar
içinde  matem varsa
geçen gün hep zararsa
hep ağlamalı hüzün sana çıkar

Dört tarafım acılarla çevrilmiş
Sağım,solum
Önüm arkam
Elim yüzüm kimsesiz
Ayaz bi hüznün
Sert bi yalnızlığın
Gün görmüşlüğüne
 Başımı yaslayıp gidiyorum
Taze ve olgunlaşmamış ertesi günlere….

Bazen olur
ne sen anlatabilirsin hasreti
ne halden anlar özlem
Bir ses kadar ötededir çaresi
Ya da bir bardak sıcacık çay
iyi edecektir bu sessizliği.."

kısa çöp, uzun çöpten hakkını alamayacaksa
her geri adım uçuruma uzayacak
künt hikayelerin sınırı,
yarım kalmış cümlelerin yüklemi,
kayalıklarda parçalanacak.
ikarusu öldüren soğuk bir yalnızlıktan ibaret
yolsuzlukla suçlanan ağrıların hesabı cari, diğer tarafa kalmayacak
anlamsızca çoğalan yollar prometheusun çaldığı ateşe çıkacak
göğsünde demirleyen yarım hikayelerle ağırlaşacak hayat
uzak zamanlara ulanan sözler verme kendine;
ne varsa bugün olup bitecek...
unutma ki; iyilik ve doğruluk sadece çocuk masallarında kazanacak

Sensizlik ile başlayan günüme inat
Gülümsüyorsam hala
Bir umut taşıyorum demektir
Küçücük kalbimde
Yokluğun üşütsede
Hasretin yanar bedenimde...

Günlerdir
İnatçı bi sensizlik geldi oturdu içime
Gitmek bilmiyor
İçimde birikiyor
Zaman,sensizliğin içinde kaybolup gidiyor

Bu yüreğe
Bu hüznü
Bu acıyı yaşatmak
Neyin bedeli

İçimdeki kokunu çiğerlerimde saklarken
Çaresizliğimi
Aglamaklı ahvalimi görmez misin ?

İncinirsin diye dokunamadığım
Hayalinden bile utandığım
Senin bile bilmediğin
Öyle bi "sen" varki içimde

Bilme sakın seni sevdiğimi
Niyetlendiğim bi duaydı benimki.