Kendi Şiirlerimizi Paylaşalım

Yusuf'u  kuyudan tahta yol bulduran
bizim de yolumuzdaki dikenleri güle
sözümüzü aşkla sükuta..
kederimizi "Allah bizimledir"
teslimiyetine dönüştür..'

kalbime nakşettiğin kelimem
kimsesiz kalmasın şimdi
'Tanrım gülleri ve
sessiz harfleri koru..'

AKŞAMDIR

Akşamdır ey canan yüreğimize dokunur bilcümle yokluğun
Biz en çok yokluğuna şiir yazıp kanasıya var ettik onu
Kanayınca gördük yarayı da gene de aldırmadık
Akşamdır ey canan sancısı bizi vurur karanlığın
Görmez de mi aldırmaz elalem
Söver de mi aldırmaz
Baskın üstüne baskın gece
Yüreğimize dokunur ey canan yokluğun
Kanayınca gördük yarayı
Kanatınca görmedin sen..

Akşamdır ey canan çarpışır durur yıldızlar
Anlamadık diye mi hayatı
Anlatamadık diye mi
Anlaşamadık diye mi

Akşamdır ey canan
Yanıyorsa hazan sendendir...

Belkilerimi biriktirdim gizli ve sitemsiz
Dermansız kalan gönlümün pınarında
Sözlerim zindan olmuş yaralarımda
Yokluğun hala kurumamış bil,
Dünün baharı, bu günün sonbaharında....

Yüregimi yazdim
Ince bir cizgiyle geldim yanina
Bu kadar derin bakma bana
Soyleyecek sözum
Bakacak gözlerim kalmadi yarina

yanıma kendi kendimi alıp gitsem,
yeni keşfolunan bir gezegene...
ismimi versem; önce çiçeklerine,
sonra suyuna, güneşine...
bulutlarına, kuşlarına, denizlerine...
bayrağı ben olsam, dili ben, milleti ben...
iktidar olsam, muhalefet olsam...
parlamentolar kursam papatyalardan...
erguvanlarla donatsam kıtalarını...
doğal sit alanı ilan etsem boğazlarını...
anası da babası da ben olsam yeni kürenin,
ilk müzisyeni, ilk şairi, ilk ressamı...
adını benden alsa, tertemiz topraklar...
ölene dek ağlanmasa, yapayalnız kalınmasa...
acıkılmasa, susanmasa, özlenmese, yanılmasa...
oğullar ekilse toprağa,
kızlar serpilse her yana...
buralarda yaşatmıyorlar beni,
alsam da götürsem beni yepyeni bir dünyaya...

(diye... kendi kendine konuşur olmuş u/mutluluk... )

masalları sever ama inanmaz yalanlara...
cambaz değildir, kaybeder dengesini;
gerçekliğin ipinden düşer düşlere/yalazlara...
yine de düşü, arsız hayalbaz haylazlığında
aymazlıklara bulanmaz...
teninin naif perdesinin ardında uyur çıplak hırçınlığı;
dünden bir yel eser, görünür kıyafetsiz huzursuzluğu...
uykusundan uyandırılmış huysuzluğu
arz-ı endam eyler sorgulamalarında...
döner dünyası-iyiye/güzele doğru-
zihnin ormanında zuhur eden tanımsız sevdasında...

defalarca okusan hepsinde ayrı bir pencere açabilirsin kendine bu şiirle öğretmenim. Çok yürekten tebriklerimle. Kaleminiz hep hep hep yazsın. 👏👏👏👏

Bizdik!
Gecenin kuytusunda
Kayan yıldızlardan dilek tutan.
Göğe erip bulutlara sığınan
Yağmur olup, doğduğumuz toprağa sevgi olarak yagan.
Yüreklerimizin kufesinde,alev alev aşkı tartan
Bir fırtınanın içinde kum tanesi gibi savrulup giden...
Bizdik...

defalarca okusan hepsinde ayrı bir pencere açabilirsin kendine bu şiirle öğretmenim. Çok yürekten tebriklerimle. Kaleminiz hep hep hep yazsın. 👏👏👏👏

ben çok teşekkür ederim güzel sözleriniz ve yorumlarınız için...
şiir dilinden konuşmak böyle bir şey işte...
şiirler susmasın öğretmenim...
ki; şiir susarsa yürek susar...

ben çok teşekkür ederim güzel sözleriniz ve yorumlarınız için...
şiir dilinden konuşmak böyle bir şey işte...
şiirler susmasın öğretmenim...
ki; şiir susarsa yürek susar...

sabah bunu görmüştüm. Şiir susmasın deyince siz dedim paylaşayım. Sanırım bizimki de birnevi şiir sarhosluğu...

şehrini bilmediğim bir şarkıda
nereye gitsem sesi çalıyor...
bir su önünde miyim?..
yoksa bir taşın mı?..
bir elif kadar uzundum...
sonra apansız yoruldum...

sığamıyorum kelimelere...
bu küçücük bedenle...
şehrimin denizinde...
en dipteydi ışıltılar...
bir mavinin çıkışı
sayıklarken bizi...
bir söz unutulurken...
sözcüklere çalıyorum...
sözcüklerden çalıyorsun!..

sonra ezberine düşüyorum...
belki en ağır
belki en dingin
vurgusuz cümlelerle...
diyorum "dökül!"
kirpiğinde açmış gökyüzün'e...

ellerimle boyuyorum
adım'ı bilen/bilmeyen mavileri...
ve diniyor bütün renkler...
bu bir gölgenin saltanatı
renklerini düşürmüş...
bir sarı sararmakta iken
bir beyaz ayaza kesmiş/üşümüş...

ve ben...
işte böyle bir günde...
bir şiirin mürekkebinden geliyorum!..

Susayım dedim olmadı
Konuşayım dedim hiç olmadı
Az konuşup çok susuyorum
Sonuç ne olacak bilmiyorum

Maşaallah çok güzel...

ilk göz temasında,
Yüreğin bulaşırken
Baka kalıyorum
Suları çekilmiş kıyılarımın
Yosun kokusuna uzaktı
Bı şiirin içinden yanık yürekle çıkıyordum
Yanan ben!
Dokunan sen misin?

Yarım kalan neler yoktu ki yüreğimde!
Her anını sabırla beklediğim.
Düşlerde kaldı artık hayallerim.
Hiç gelmeyecek bilirim sevdiğim...

şehrini bilmediğim bir şarkıda
nereye gitsem sesi çalıyor...
bir su önünde miyim?..
yoksa bir taşın mı?..
bir elif kadar uzundum...
sonra apansız yoruldum...

sığamıyorum kelimelere...
bu küçücük bedenle...
şehrimin denizinde...
en dipteydi ışıltılar...
bir mavinin çıkışı
sayıklarken bizi...
bir söz unutulurken...
sözcüklere çalıyorum...
sözcüklerden çalıyorsun!..

sonra ezberine düşüyorum...
belki en ağır
belki en dingin
vurgusuz cümlelerle...
diyorum "dökül!"
kirpiğinde açmış gökyüzün'e...

ellerimle boyuyorum
adım'ı bilen/bilmeyen mavileri...
ve diniyor bütün renkler...
bu bir gölgenin saltanatı
renklerini düşürmüş...
bir sarı sararmakta iken
bir beyaz ayaza kesmiş/üşümüş...

ve ben...
işte böyle bir günde...
bir şiirin mürekkebinden geliyorum!..

muhteşemsin..