Sevdiğimiz Şiirler

en sevdiğim şiir öğretmenim paylaşımınız için çoook tesekkürler...

Tanımadığım Ten...

yalnızca bir kırıntıydın, içime ilk düştüğünde
vakitsiz bir anda...

bilmediğim bir neden beni alıp götürdüğünde o yerlere
keder ve budalalıktan başka yaşamın bir anlamı var mıydı

aradığım aşkı bulduysam, sendedir
ya bu benim içimde dolaşan da kimdir
ya bu benim içimde mekan tutan da kimdir

adem evvelinden beri bir yanımız noksandır
neylersin...

beni bu alemde divane gibi gezdiren sen değil misin
geriye kalan yalnızca tanımadığım bu tendir

aradığım aşkı bulduysam, sendedir
ya bu benim icimde dolaşan da kimdir
ya bu benim icimde mekan tutan da kimdir...

Ahmet Aslan

En sevdigin elbiseni giydim
Bu gece kokunu sürdüm
Solgun yüzünü oksadim
Sessizce saçlarindan öptüm
...Yazdigin mektuplari okudum
Kana kana su içer gibi
Plaklarini çaldim ah!
En çok o sarkida özledim seni.

Issizlik kapiyi çaldi, açmaya korktum
gece yarisi
Sehir uykuya daldi, baktim disariya
katran karasi
Rüzgar telasla kokunu getirdi bana
aldim koynuma
Buseni hafizamdan koparip
ilistirdim dudaklarima
Üsüdüm karanlikta
Tenine dokundum hissetsin diye
Aç gözlerini

Erguvanlarina su verdim
Içerken benimle konustular
Yastigini oksadim, kokladim
Anilar uçustular
Solugun saçlarimi yaladi sanki yine
bir meltem gibi
Teninin kokusu karisti kokuma
Yakistilar

Boguldum karanlikta
Yani basimdasin benden çok
uzaklarda
Ellerimi tut dokun bana
Aç gözlerini.

Attim kendimi caddelere
Yesil ceketin sardi beni
Yürüdüm üstüne karanligin korkusuz
Tuttum ellerini.


( CAN DÜNDAR )

HIÇKIRIKLAR

Saatler bitmiyor yapayalnızım
Gülmek istiyorum,gülemiyorum
Sensiz olmak mıdır hep alınyazım
Bilmek istiyorum,bilemiyorum.

Esirgedin nazlı,hilal kaşını
Harap ettin çiçek kokan başını
Yüreğime akan gözüm yaşını
Silmek istiyorum,silemiyorum.

Sanki her şey efsaneydi,masaldı
Ayrılık ruhumu elimden aldı
Gözlerim yollara takılıp kaldı
Gelmek istiyorum,gelemiyorum.

Göğüs germek için acılarıma
Titreyişlerime,sancılarıma
Seni bir kez olsun avuçlarıma
Almak istiyorum,alamıyorum.

Saçılan bir köpük olmak dilinde
Boğulmak saçının ince telinde
Sır gibi sonsuza değin kalbinde
Kalmak istiyorum,kalamıyorum.

Unutuyor beni sırlı gözlerin
İçimde bir yara işliyor derin
Kulakların,dudakların,ellerin
Olmak istiyorum,olamıyorum.

Bölerek uykunu rüyalarına
O kucak dolusu hülyalarına
Gece gündüz uçup aynalarına
Konmak istiyorum,konamıyorum.

Deli gibi aşık olsa da güle
Kim acır çöllerde öten bülbüle
Bir gün alev alev yanıp da küle
Dönmek istiyorum,dönemiyorum.

Hıçkıra hıçkıra ağlamaktansa
Başına karalar bağlamaktansa
Bu yüreği her gün dağlamaktansa
Ölmek istiyorum ölemiyorum.

nurullah genç

YAPRAĞIN KADERİ DÜŞMEKMİŞ...


Satırlara...

Fütursuzca tavan yapmış kelimelerin dizgesinde,
Sabıkalı kaldığım bir vakitten düşüyorum sizlere..
Tek suçlunun, hatrı olmayan zamanın dile gelmesiydi.
Melankoli nöbetlerinde sicilime işlenen her hecede kıçı kırık cümlelerim artık yok.
Hislerimin ve paradoks dünlerin arasında mekik dokuyorum.
Kokmuş çoraplarımla ihtimalleri itici kılarken,
Birazdan doğacak güneşe hece ölçülü dizeler biriktiriyorum,
Sahte hesapların dar kalıplarında..
Ve hayata bir mil daha çekip, kopan bir günü daha dünlerin dizgisinde sunuyorum.

Oysa kaç tane perde aralamıştınki aklımda...?

Sen bakma bana.
Unuttuğum çok söz var yaşamda...
Yitirdiğim sayısız ecel...
İçimde sır edilmiş ve kapanan perdenin matemleri var...
Yamacında yaşlandığım,boyumdan büyük uçurumlarında kol gezdiğim,
intihara meğilli sebebim var...

Satır aralarında gizlediğim bir katilin kıcık kırık seslerini yerleştiriyorum boğazıma...
Uyan adamım,söylenenler yalan derken,
Penceremin kuytusunda demliyorum geceyi sabaha...
Bakışlarım yanıp sönüyor bir sokak lambasında...
Apansızca bir nefes akıyor genzime doğru...
Nedensiz bir iç çekiş yırtılıyor ortasından...
Bir gölge düşüyor cama...
Ruhunu teslim eden firari bir buğu...
Son nefesi kapaklanıyor gözlerimin tenine,
Katilim; "Heyy adamım uyan,bir tek sensin duyan" diyor..

Yastayım bu aralar, tüm sigaralarım yarımken,
Yine yaşayarak prova ettim, bulanık düşüncelerimi sizlere..

Şu an dengim ruhu paniklemiş bir şarap ve çıldırmak benim en güzel aksesuarım.
Yaprağın düşüşünü intihar sanacak kadar sarhoş gözlerim.
Gülüşüm çürük,esaretim bedel ödemekle meşgulken,
Görüntüm,azılı bir katil adayı oluyor,düşen yaprağın kaderine...

 GİTME SEVDAM

Bırakma beni sen gidersen ben ölürüm ölür bütün duygularım
Ölür bütün benliğim ölür bütün yüreğim
Sonsuzluklara ve belirsizliklere atma beni
Senin heyecanın ve gücün ateşliyor beni
Gitme sevdam söndürme bu ateşi

Ben o sıcaklığı sevda sıcaklığını hissettim
Ve aşk budur diye sarıldım
Bizi öldüren,kendisi ölmeyen
O aşkın sıcaklığını duydum benliğimde
Gitme sevdam bitirme bu ateşi


Ben bu aşka teslim olmak istiyorum
Sadece bu anı yaşamak ötesini düşünmemek
Bu sevda yağmurunda ıslanmak istiyorum
Gitme sevdam bitirme bu yağmurları


Sonunda pişmanlıklarda olsa yaşamalıyım
Seninle doğup seninle ölmeliyim
Mutlu etmek için geldim yüreğine
Gitme sevdam bitirme bu aşkı .

 

Ben Seni Sevdim mi
Ben seni sevdim mi? Sevdim, kime ne 
Tuttum, ta içime oturttum seni 
Aldım, okşadım saçlarını, öptüm 
İçtim yudum yudum güzelliğini 
Ben seni sevdim mi? Sevdim elbette 
Bendeydi özlemlerin en korkuncu 
Çıldırırdım sen ne kadar uzaksan, 
Aşk değil, hiç doymayan bir şeydi bu 
Ben seni sevdim mi? Sevdim doğrusu 
Sevdikçe tamamlandım, bütünlendim 
Biri vardı ağlayan gecelerce 
Biri vardı sana tutkun; o bendim 
Ben seni sevdim mi? Sevdim en büyük 
En solmayan güller açtı içimde 
Ömrümü değerli kılan bir şeydin 
Sen benim boz bulanık gençliğimde 
Ben seni sevdim mi? Sevdim, öyle ya 
Bir çizgiye vardım seninle beraber 
Ve bir gün orada yitirdim seni 
Ben seni sevdim mi? Sevdim.... 
Ümit Yaşar Oğuzcan
 

Sustum... çünkü Kalbim Acıyor **
Tarih: Pzr Arl 31, 2006 1:12 am 

--------------------------------
 

Sustum!
Ne kadar susulacaksa o kadar sustum!
kendimle konuşuyorum şimdi yalnız...
yalnız yüreğimle dokunuyorum sesime
kimse duymuyor
sustum!
sustu dudağımdaki şarkı, gözlerimdeki şiir
yaraları yalayan rüzgar
sokaklarında kahrolduğum şehir
gözlerim konuşuyor yalnız
sustum!
bin ah sürüp dudaklarıma
ne kadar susulacaksa o kadar sustum!
sustu benimle deniz,
sustu deli dalgalar, sustu martılar...
umutlarımı sarıp rüzgarlara
uzaklara savuruyorum her gece
yıldız yapıp serpiyorum gökyüzüne


Sustum!
tuz basıp yaralarıma!
sustum
içinde volkanlar taşıyan bir derviş gibi
yaslanıp yalnızlığın duvarına
gül döküp kalabalıklara
kimsesiz geziyorum gönül ülkemi her gece
kimse bilmiyor..
kimse görmüyor

sustum!
sustu benimle gök, sustu dağ, sustu toprak
acılar konuşuyor şimdi yalnız
yaralı gönlümün sızıları konuşuyor
tutup öldürüyorum içimdeki sevdaları bir bir
atıyorum uçurumlardan
kimse hissetmiyor...
sustum!
saçlarını kokluyorum rüzgarların
dudaklarından öpüyorum hayatı
içimde incecik bir sevgi ürperiyor
sarı hüzünler dökülüyor gönül bahçeme
gelmiyor beklediğim bahar
yaralar merhem tutmuyor
gözyaşı olup dökülüyorum kaldırımlara
mendil silmiyor
yağmur dinmiyor
sevdiğim bilmiyor..
sustum!
sustu benimle sarı sabır, sustu hasret, sustu zaman
sustum
yalnız gözlerimle dokunuyorum hayata
kimse anlamıyor...

sustum!
ey beşiğini sallayıp boğduğum hayat
kucağımda büyütüp öldürdüğüm sevgi
yaralar merhem tutmuyor
geceler avutmuyor
ben sustum
acılarım konuşuyor yalnız...

ben sustum!
susmuyor yüreğimi kavuran kasırga
pencereme vuran yağmur damlaları
susmuyor her gece dışarda inleyen rüzgar
gelmiyor bahar
kuşlar sevinmiyor
yıldızlar küs
ay üzgün
güneş doğmuyor
acılar dinmiyor
içimde binlerce şiir kanıyor her gece
kimse bilmiyor...

sustum!
sustu benimle sarı sabır, sustu hasret,
sustu hayat
sustu zaman
acılar konuşuyor yalnız
acılarım konuşuyor
kimse duymuyor...
duymuyor...
duymuyor...
duymu...
duy...
 

 
 
Kendimi Sende Buldum Sende Kaybettim

Nerdeydim bunca yıldır, bilemedim.
Daha tanımadan her gün seni özledim.
Aldığım her nefeste seni bekledim.
Sen geldin ben seni gelince kaybettim.

Seninle var oldum bir kere daha..
Seninle tanıdım aşkı bir kere daha.
Seninle sen oldum bir kere daha.
Seninle yok oldum bir kere daha.

Bir sır vardı sende ruhumu saran,
Beni benden alıp sana savuran;
Bakışıyla yüreğimi alıp götüren,
Bir sır vardı sende beni kandıran.

Bir gün gideceğini bile bile sevdim seni.
Nakış nakış yüreğime işledim seni.
Gitmeyeceksin diye kandırdım kendimi.
Sen yanımdayken bile özledim seni.

Kendimi sende buldum sende kaybettim.
Bir gün dönersin diye her gün bekledim.
Neden gitmek istedin, hiç bilemedim.
Dön sevgilim ben sensizliği sevemedim.


 
 

AYNALARIN ÖTESİ

Her ne kusur varsa geçen zamanda;
Suçsuzdur aynalar, ela gözlü yar
Mecnunlar Mevla'yı bulursa canda,
El olur Leylalar ela gözlü yar

Güzel açar güzelliğin sergisin
Gün ağartır kara saçın örgüsün...
Muhabbet faslında ölüm türküsün
Kim söyler, kim çalar ela gözlü yar

Estikçe iş çıkar işin içinde;
Gençliğin hasret yer sevda göçünde
Bilmez misin, dört mevsimin üçünde
Kar olur yaylalar, ela gözlü yar

Alı al, yeşili yeşilde ara;
Ahirete gider kalbdeki yara...
Ne yapsan bir daha çıkmaz dallara,
Dökülen ayvalar ela gözlü yar

Vakit dolar, nakit biter kasanda...
Sevda bir kitaptır gönül masanda;
Okusan da olur, okumasan da...
Kapanır sayfalar ela gözlü yar

 ABDURRAHİM KARAKOÇ

 
 
Kızgınlığım Sana Değil

Seninle vedalaşmak kolaydı bitti demek
Kendimle vedalaşmayı beceremedim
Kızgınlığım sana değil
Sana kızmayı beceremeyen kendime

Bitirmek istiyorum başlarken bitirmek
Yorgun düştüm yaren...
Sen, ben...düşümdeki çocuk
Kız olursa özlem Yaren, erkek olursa Hasret Yaren
İsmi ne farkeder düşümden düştü,döşümden düştü çocuk
Çok isimli sen
İsmine alışamamışken ben..

Elimden tutmuş dünyayı kurtaracaktık
Elimden tutmuş eylemlerde coşacaktık
Sessizlerin sesi olacaktık
Sesimi çalan yar
Kızgınlığım sana değil sana kızmayı beceremeyen kendime
Ben aç, ben açıkta, ben yalnız bir o kadar edepsiz


Kızgınlığım sana değil sana kızmayı beceremediğim kendime
Ben kurak toprak,
Ben bez bağlanan yalancı dilek ağacı
Dostunu çaldıran ben
Seni çalan ben
Sana kızmayı beceremezken yeni baştan diyecek kadar arsız

Yaşanan biri-bin bini-bir günlerin sıradanlaşan öyküsü
mecazen'beklemekti'sözlükteki ifadesi
Çok acımasız, amansız kararsız bu tüketen gel gitler
Telefonunu, gelişini, gidişini, karanlığı, sabahı
Günün tükenen ve tüketen dününü beklemekti bendeki katil
Ve ben hala beklemekte otobüs saatlerini hesaplarken
Sanki dün bugündü bugün dün
bir cinayet sahnesiydi tüylerimi ürperten

Seninle vedalaşmak kolaydı bitti demek
Kendimle vedalaşmayı beceremedim
Kızgınlığım Sana değil sana kızmayı beceremezken kendime
Hiç uyanmamayı beceremediğim rüyaydın belki
Senin kanıtın seninle yaşananlar değil
Yaşayamadıklarım olacak
Özümde sen, gözümde hasret, düşümde sensizlik
Ve koynumda sadece ellerim düne bağlı...sana bağlı


Geç gelmiştin hayatıma
Erken gittin /gidecektin ve bitecekti

Kızgınlığım sana değil sana kızmayı beceremediğim kendime
Seninle vedalaşmak kolaydı
Kendimle vedalaşmayı beceremedim



 

BİLMELİSİNKİ

Bilmelisin ki …
Duvarda asılı diplomalar insanı insan yapmaya yetmez.
Bilmelisin ki …
Aşk kelimesi ne kadar çok kullanılırsa,
anlam yükü o kadar azalır.
Bilmelisin ki …
Karsındakini kırmamak ve inançlarını savunmak arasında
çizginin nereden geçtiğini bulmak zor.
Bilmelisin ki …
Gerçek arkadaşlar arasına mesafe girmez.
Gerçek aşkların da!
Bilmelisin ki …
Tecübenin kaç yasgünü partisi yaşadığınızla ilgisi
yok,
ne tür deneyimler yaşadığınızla var.
Bilmelisin ki …
Aile hep insanın yanında olmuyor.
Akrabanız olmayan insanlardan ilgi,sevgi ve güven
öğrenebiliyorsunuz.
Aile her zaman biyolojik değil
Bilmelisin ki …
Ne kadar yakın olursa olsunlar en iyi arkadaşlar da
ara sıra üzebilir. Onları affetmek gerekir.
Bilmelisin ki …
Bazen başkalarını affetmek yetmiyor.
Bazen insanın kendisini affedebilmesi gerekiyor.
Bilmelisin ki …
Yüreğiniz ne kadar kan ağlarsa ağlasın dünya sizin
için dönmesini durdurmuyor.
Bilmelisin ki …
Şartlar ve olaylar, kim olduğumuzu etkilemiş olabilir.
Ama ne olduğumuzdan kendimiz sorumluyuz
Bilmelisin ki …
İki kişi münakaşa ediyorsa, bu birbirlerini
sevmedikleri anlamına gelmez. Etmemeleri de sevdikleri
anlamına gelmez.
Bilmelisin ki …
Her problem kendi içinde bir fırsat saklar.
Ve problem, fırsatın yanında cüce kalır.
Bilmelisin ki …
sevgiyi çabuk kaybediyorsun, pişmanlığın uzun yıllar
sürüyor.

CAN YÜCEL

en sevdiğim şiir öğretmenim paylaşımınız için çoook tesekkürler...

ben de beğendiğin için teşekkür ederim canım arkadaşım...benim de çok sevdiğim bir şiirdir bu can yücel şiiri....

günaydınım

günaydınım
az sonram
ne nakıs şubatlar kavuşturdum ben senle seneye
kaç ebabil kanadında esrik, geçti yıllarım
ağladım mı
güldüm mü hiç anlamadım...

ve sınırlarda sınırsız
kaçdır katırların toynakları peşisıra
gölgecene tekinsiz...
sus...
bitti deme...
geçer kocakarı soğukları
yeşile durur cılız dallar
bahar
bu kez de bizim için gelir
döker babilin asma bahçeleri salkım salkım üzümlerini...

sana muttali ben
destursuz aç kapılarımı
aksi sedam ol
titresin ruhun
can...
andan sonram
hayat bir öncenin rövanşıdır
gül biraz
gül ki
alazlansın gülüşün
rahvana dursun doru bir küheylan...

günaydınım
az sonram
gölge oyununun ikinci perdesindeyiz
yıktık perdeyi eyledik viran
açalım hayal perdesini yeniden heman...
şarabi bir tat varlığın
kıbleteyn...
affola...
kulluk allaha
çırpınış sana...

yok tevazu
vehme girer giryanım
kinayeden say
kavanoz dipli dünyada
lan oolum
ne çok sevmişim ben seni
kırılgan bir gülüş olmasın bedeli...

günaydınım
az sonram
imbikledim sende geceyi
yıldız saçtım yeryüzüne...

(zevkle okumanız dileğiyle...)


ÖĞRENDİM Kİ
 
Öğrendim ki...
Kimseyi sizi sevmeye zorlayamazsınız.
Kendinizi sevilecek insan yapabilirsiniz,
Gerisini karşı tarafa bırakırsınız.

Öğrendim ki...
Güveni geliştirmek yıllar alıyor,
Yıkmak bir dakika.


Öğrendim ki...
Hayatında nelere sahip olduğun değil
Kiminle olduğun önemli.

Öğrendim ki...
Sevimlilik yaparak 15 dakika kazanmak mümkün
Ama sonrası için bir şeyler bilmek gerek.

Öğrendim ki...
Kendini en iyilerle kıyaslamak değil
Kendi en iyinle kıyaslamak sonuç getirir.

Öğrendim ki...
İnsanların başına ne geldiği değil
O durumda ne yaptıkları önemli.

Öğrendim ki...
Ne kadar küçük dilimlersen dilimle
Her işin iki yüzü var.

Öğrendim ki...
Olmak istediğim insan olabilmem
Çok vakit alıyor.

Öğrendim ki...
Karşılık vermek
Düşünmekten çok daha basit.

Öğrendim ki...
Bütün sevdiklerinle iyi ayrılman gerek
Hangisi son görüşme olacak bilemiyorsun.

Öğrendim ki...
'Bittim' dediğin andan itibaren
Pilinin bitmesine daha çok var.

Öğrendim ki...
Sen tepkilerini kontrol edemezsen
Tepkilerin hayatını kontrol eder.

Öğrendim ki...
Kahraman dediğimiz insanlar
Bir şey yapılması gerektiğinde
Yapılması gerekeni
Şartlar ne olursa olsun yapanlar.

Öğrendim ki...
Affetmeyi öğrenmek deneyerek oluyor.

Öğrendim ki...
Bazı insanlar sizi çok seviyor
Ama bunu nasıl göstereceğini bilemiyor.

Öğrendim ki...
Ne kadar ilgi ve ihtimam gösterseniz
Bazıları hiç karşılık vermiyor.

Öğrendim ki...
Para ucuz bir başarı.

Öğrendim ki...
En iyi arkadaşla sıkıcı an olmaz.

Öğrendim ki...
Düştüğün anda seni tekmeleyeceğini düşündüklerinden bazıları
Kaldırmak için elini uzatır.

Öğrendim ki...
İki insan aynı şeye bakıp
Tamamen farklı şeyler görebilir.

Öğrendim ki...
Aşık olmanın ve aşkı yaşamanın çok çeşidi vardır.

Öğrendim ki...
Her şartta kendisiyle dürüst kalanlar
Daha uzun yol yürüyor.


Öğrendim ki...
Hiç tanımadığın insanlar,
iki saat içinde,
senin hayatını değiştirir.

Öğrendim ki...
Anlatmak ve yazmak ruhu rahatlatır.

Öğrendim ki...
Duvarda asılı diplomalar
İnsanı insan yapmaya yetmez.

Öğrendim ki...
Aşk kelimesi ne kadar çok kullanılırsa, anlam yükü o kadar azalır.

Öğrendim ki...
Karşısındakini kırmamak ve inançlarını savunmak arasında çizginin
nereden geçtiğini bulmak zor.

Öğrendim ki...
Gerçek arkadaşlar arasına mesafe girmez.
Gerçek aşkların da!

Öğrendim ki...
Tecrübenin kaç yaşgünü partisi yaşadığınızla ilgisi yok,
Ne tür deneyimler yaşadığınızla var.

Öğrendim ki...
Aile hep insanın yanında olmuyor.
Akrabanız olmayan insanlardan ilgi, sevgi ve güven öğrenebiliyorsunuz.
Aile her zaman biyolojik değil.

Öğrendim ki...
Ne kadar yakın olursa olsunlar
En iyi arkadaşlar da ara sıra üzebilir.
Onları affetmek gerekir.

Öğrendim ki...
Bazen başkalarını affetmek yetmiyor.
Bazen insanın kendisini affedebilmesi gerekiyor.

Öğrendim ki...
Yüreğiniz ne kadar kan ağlarsa ağlasın
Dünya sizin için dönmesini durdurmuyor.

Öğrendim ki...
Şartlar ve olaylar,
Kim olduğumuzu etkilemiş olabilir.
Ama ne olduğumuzdan kendimiz sorumluyuz.

Öğrendim ki...
İki kişi münakaşa ediyorsa,
Bu birbirlerini sevmedikleri anlamına gelmez.
Etmemeleri de sevdikleri anlamına gelmez.

Öğrendim ki...
Her problem kendi içinde bir fırsat saklar.
Ve problem, fırsatın yanında cüce kalır.

Öğrendim ki...
Sevgiyi çabuk kaybediyorsun, pişmanlığın uzun yıllar sürüyor.

 ATAOL BEHRAMOĞLU