Sevdiğimiz Şiirler

Sen benim gözümde bir hiçsin artık,
Nefretim aşkımı aştı bu gece
Bugün ki sözlerin söz müydü artık
Son sözün sabrımı aştı bu gece

Kolayca bitsin bu diyemedin de
Salladın savurdun basiretsizce
Hiç mi ders almadın onca gezdik de
Yağmurun rahmeti aştı bu gece

Yürümeyen neydi,ilişkimiz mi?
Günüm sensiz bomboş deyişimiz mi?
Sensiz yaşayamam çelişkimiz mi?
Yalanın doğrunu aştı bu gece

Evlenmek hayali kapımda idi
Giriş kat evimin boyası yeni
Mobilyan,takımın, alınmış idi
Vuslatım tadını aştı bu gece

Yemedim yedirdim ne varsa sana
Üç kuruşum olsa verirdim daha
Memurdum yoksuldum hatırlasana
Hafızam haddini aştı bu gece

Ayakların donmuş,üşümüştün de
Gece yatamamış üzülmüştüm de
Bir ay oruç tutup yememiştim de
O çizmen boyunu aştı bu gece

Yapılan söylenmez, gelmezmiş dile
Allahtan beklenir kul bilmese de
Kızgınlığım buna, sebep ise de
Sabrım miadını aştı bu gece

Onca gez toz benle,seviyorum de
Sonra git nişanlan bir de ona de
Şerefsizlik değil, nedir bu söyle
Küfrüm edebimi aştı bu gece

Sana son bir sözüm, nasihatım var
Aldığım ahlakla bir terbiyem var
Senin doğuran ana deyip geçmek var
Saygım adabımı tuttu bu gece
Gönlümün romanı bitti bu gece
Hangisine yansam şimdi gün gece
Ömrümden beş yıl gitti bu gece

YALNIZ BİR OPERA


İmrendiğin, öfkelendiğin
Kızdığın, ya da kıskandığın diyelim
Yani yaşamışlık sandığın
Geçmişim
Dile dökülmeyenin tenhalığında
Kaçırılan bakışlarda
Gündeliğin başıboş ayrıntılarında
Zaman zaman geri tepip duruyordu.
Ve elbet üzerinde durulmuyordu.

Anladığındaysa yapacak tek şey kalmıştı sana
Bütün kazananlar gibi
Terk ettin.

Yaz başıydı gittiğinde, ardından,
Senin için üç lirik parca yazmaya karar vermistim.
Kimsesiz bir yazdı. Yoktun. Kimsesizdim.
Çıkılmış bir yolun ilk durağında bir mevsim bekledim durdum.
Çünkü ben aşkın bütün çağlarından geliyordum.
Sanırım lirik sözcüğü en çok yüzüne yakışıyordu
Yüzündeki kuşkun kedere, gür kirpikler

ERKEKLER HEP YALNIZ AĞLAR
Günlerdir sınırında yaşıyoruz aşkın,
Günlerdir
uçurumunda,
Bu kaçıncı atışım kendimi
...Kollarından yalnızlığa,
Bu
kaçıncı dargınlık,
Bu kaçıncı barışma?
Belli ki
Sensizliğe
sürgün artık bu gözler,
Sensizliğe sürgün bu dudaklar, bu eller.
Şimdi
yorgun bir çınar gibi kalbim,
Artık sana değil,
Sensizliğe
yaslanacağım.
Hoşçakal güz çiçeğim, hoşçakal
Seni artık
Göz
yaşlarınla ıslanmış
Yastıklara bırakacağım.

Özlediğimsin

Kafam çok karışık
Kelimeleri toparlayamıyorum
Cümle kuramıyorum
Sen düşünce aklıma
duruyor zaman
Pili bitmiş saat gibi

Bendeki sıfatın ne senin
Elinde sihirli asa olan peri mi
Vuslat'ı beklediğim sevgili mi
Bilmiyorum hangisi
Bildiğim tek şey
Sen özlediğimsin....

HOŞGELDİN YÜREĞİME...

Kaçırma bakışlarını benden…
Biliyorum…
Gözlerin, belki hala uzaklarda kilitli…
Umutsuz bir sürgün çilesi gibi..
Gözlerimden uzakta…
Hani prangalarından kurtulup
Süzülecektin ufuklardan yüreğime…
Kış güneşi gibi parlayacaktın…
Sen olacaktın sevgimin halesi…
Gül yüzlü baharlarında
Kilit vurmadan yüreğine…

Sen geleceksin diye,
Yalnızlıktan daha yalnız sevdamın
Yüreğimdeki gölgesini
Gece suskularındaki sarhoş anılarımda sakladım…
Çaresizliğimin kısır döngülerinde
Feyk attım sensizliğe
Bir ilkbahar akşamında…
Bir bilsen,
Dudaklarımdaki tebessümdeydi adın…
Usumun en keskin yerinde gülümseyen
Taze bahar mimozasıydın…
Ve bir gül’e çizdim resmini…
Eski bir şarkının aşk kokan nağmelerinde
Ararken gece boyunca gözlerindeki sevda rengini…
Vuslatı fısıldıyordu tatlı bir meltem…
Aydınlandı sol yanım hayalimdeki resminle,
Hissettim sevgini…
Hoşgeldin yüreğime…

işte eskimeyen bir şiir.

Sevdalı

Gönül sende, göz yolda kaldı;
Ne postacı semtime uğrar,
Ne turnalar selam getirir;
Vefasız çıktın Beşiktaşlım.

Katlanmaksa katlanıyorum
Kimselere belli etmeden
İyi kötü bir iş tutmuşum;
Acısı tatlısı hepsi bir.

Ha Ankara olmuş, ha Çemişkgezek;
Senden uzakta olduktan sonra.
Nerde olsa yaşıyor insan;
Nerde olsa bir gün ölmek var.

Sen ilk aşkım, ilk göz ağrımsın;
Dünyalara değişmem seni.
Keyfimden uçtuğum oluyor
Rüyama girdiğin geceler.
Bayram sabahı bile olsa,
Sensiz doğan günü n’eyleyim!



Cahit Sıtkı Tarancı

BEN ÖLECEK ADAM DEĞİLİM

Kapımı çalıp durma ölüm,
Açmam;
Ben ölecek adam değilim.

Alıştım bir kere gökyüzüne;
Bunca yıllık yoldaşımdır bulutlar.
Sıkılırım,
Kuşlar cıvıldamasa dallarında,
Yemişlerine doymadığım ağaçların,
Yağmur mu yağıyor,
Güneş mi var,
Farketmeliyim
Baktığım pencereden.
Deniz görünmeli çıksam balkona.
Tamamlamalı manzarayı
Karlı dağlarla sürülmüş tarlalar.
Ekmekten olamam doğrusu,
Nimet bildiğim;
Sudan geçemem,
Tuzludur teneffüs ettiğim hava.
Ya nasıl dururum olduğum yerde,
Öyle upuzun yatmış,
İki elim yanıma getirilmiş,
Hareketsiz,
Sükûta râmolmuş;
Sanki devrilmiş bir heykel?

Ellerim ne der sonra bana?
Soğumuş kalbime ne cevap veririm?
Utanmaz mıyım ayaklarımdan?

Kalkmalıyım,
Dolaşmalıyım,
Sokaklarda, parklarda.
El sallamalıyım
Giden trenlere,
Kalkan vapurlara.
Bilmeliyim,
Gölgelerin boyundan,
Saatin kaç olduğunu...
Islık çalmalıyım.
Türkü söylemeliyim
Yol boyunca,
Keyfimden ya hüznümden.
Geçmiş günleri hatırlamalıyım,
Dalıp dalıp akarsuya,
Hayaller kurmalıyım,
Güzel geleceğe dair.
Yanımdan geçenler olmalı,
Selâm almalıyım;
Robenson'u düşünmeliyim,
Garipliğini:
Şükretmeliyim
İnsanlar arasında olduğuma.
Nedir ki eninde sonunda ölüm?
Ayrı düşmek değil mi aşinalardan?

Kapımı çalıp durma ölüm,
Açmam;
Ben ölecek adam değilim.

 CAHİT SITKI TARANCI

         DUYUYORMUSUN

Bu gece şarabın sarhoşluğu sızdı içime
Penceremde boynu bükük hercai
Dilimde bir yarım şarkı
Ve senden sonrası bu şiirin
Söyleyecek sözüm kalmadı
Ben sustum.. rüzgar konuştu...
..
..
Bu gece ayrılığın hüznü çöktü içime
Gidişin gün gibi aklımda
İçimde yılgın bir sedanın sancısı
Yüreğim yorgun... yüreğim durgun
Kırıldı sazımda telim..
Tükendi kağıt tükendi kalem
Söyleyecek sözüm kalmadı
Ben sustum ... rüzgar konuştu
...
DUYUYOR  MUSUN.............

Gecikmiş Sevgili

Canım benim hoş geldin gönlüme
Ne zamandır seni bekliyorum
Eski bir aşktan yaralı çıkmışım
Tarih hangi takvimi gösteriyor habersizim
Ne zamandır seni arıyorum….

Belki uzaklardan geldin sen de
Belki de hep yanımdaydın
görme kabiliyetimi yeniden kazandım galiba
Ondandır sana geç kalmışlığım….

Affet beni… geciktim sana farkındayım
Ama alttan al yüreğimi
Ben yaşanmamışlığı yaşamaktan geliyorum
Yani eksik olan yanımı tamamladım
Seni daha çok sevmek içindir bu yorgunluğum

Canım sevgilim… ben hep geç kalırım biliyorsun
En sağlam şiirlerimi bile sabaha karşı yazarım
Altına tarih bile karalamam…
İçimden geldiği gibi düşlerim dizeleri!
Tarih bilinci yoktur mısralarımın

Ben en imkansızı severim
İşte bu yüzden tek kalmışımdır çoğu geceler
Oysa yalnızlığı tanımaz duygularım
Yakınımda olan herkesi ve her şeyi beslerim içimde
Ben ’sonsuz olan’ için çırpınırım!

O ’sonsuz’ sen ol sevdiğim…..
Gel kalbimdeki yalanları gerçeğe çevir
Sen düşlerim ol! Resmini çizeyim?
Çok şey istemem senden… biraz saygı yeter inan
’sevilmek’ kavramını zaten sildim gençliğimden!

sen yokken yalnızlık ve ayrılık
diş gıcırdatmaktan ibaretti….
ara sıra alkol… çoğu geceler nikotin kokardım
selam bile vermezlerdi bu ’serseriye’
sen geldin dünyama; ‘acı’ anlamını yitirdi….

Sağ ol canım sevgilim….iyi ki geldin
Demek ben değilmişim sadece geç kalan
Sen de rötarlı demir attın kıyılarıma
Olsun… çıkarırız acısını geç kalmışlığın
Zaman bu sileriz her şeyi el ele verip
Sen biraz sev yeter… hiç gerek yok. etme gereksiz yemin
Tövbelerle sevelim! Boş ver korkma…
Gel beraber yanalım bu ateşte….
Hoş geldin canım benim!

Hoş geldin gecikmiş sevgilim……..

bir yusuf hayaloğlu şiiri:


AYRILIK HEDİYESİ

 
şimdi saat sensizliğin ertesi

yıldız dolmuş gökyüzü ay-aydın

avutulmuş çocuklar çoktan sustu

bir ben kaldım tenhasında gecenin

avutulmamış bir ben...

 

şimdi gözlerime ağlamayı öğrettim

ki bu yaşlar

utangaç boynunun kolyesi olsun

bu da benden sana

ayrılığın hediyesi olsun

 

soytarılık etmeden güldürebilmek seni

ekmek çalmadan doyurabilmek

ve haksızlık etmeden doğan güneşe

bütün aydınlıkları içine süzebilmek gibi

mülteci isteklerim oldu ara sıra, biliyorsun..

şimdi iyi niyetlerimi

bir bir yargılayıp asıyorum

bu son olsun be..bu son olsun!

bu da benim sana

ayrılırken mazeretim olsun!

 

şimdi saat yokluğunun belası

sensiz gelen sabaha günaydın!

işi-gücü olanlar çoktan gitti

bir ben kaldım voltasında sensizliğin

hiç uyumamış bir ben...

 

şimdi dişlerimi sıkıp

dudaklarıma kanamayı öğrettim

ki bu kızıl damlalar

körpe yanağında bir veda busesi olsun

bu da benden sana

heba edilmiş bir aşkın

son nefesi olsun...

 

kafamı duvara vurmadan

tanıyabilmek seni

beyninin içindekileri anlayabilmek

ve yitirmeden, yüzündeki anlık tebessümü

bütün saatleri öylece durdurabilmek için

çıldırasıya paraladım kendimi

lanet olsun!

artık sigarayı üç pakete çıkardım günde

olsun be! ne olacaksa olsun!

bu da benim sana

ayrılırken şikayetim olsun

 

Gözyaşım utangaç boynunun inciden kolyesi olsun

Her damla vefasız teninde bir veda busesi olsun

İsterim sen de yan ömrüne hep ağla

Hep ağla bu benden son dua
 
Bu benden ayrılık hediyesi olsun



         --Yusuf Hayaloğlu----
 
 
 
  

hercaihocam çok sevdiğim bir şiirdir...paylaşımınız için teşekkürler...(24 saat engeli)

kavuşursak biteriz biz

kavuşursak biteriz biz,
Biz mutlu sonlar katiliyiz.
Kavuşursak biteriz biz.
Sevgiyle bakan gözleri kör ederiz.
Herkesin bildiği bir aşk,
Herkesin attığı bir imza
Herkes gibi değiliz biz.
Belki biraz serseri,
Belki biraz deliyiz,
Ama kavuşursak biteriz biz.
Pervane böceğinin mum alevine sevdası
Ateş böceğinin susuzluğuyuz biz
Yanar ama su içmeyiz
Etrafında döner, alevle dansederiz.
Bize kimseden zarar gelmez,
Biz zararı ancak kendi kendimize veririz.
Severiz, özleriz, aşktan ölsek kimseye söylemeyiz.
Biz artık biz değiliz.
Ruhlar kavuşur ve konuşur gökyüzünde bir yerde
Ama bedenen kavuşursak biteriz biz.
Melekler bize ağlar, biz halimize güleriz.
Onu bilir, onu söyleriz,
Kavuşursak biteriz biz.
İki sınır ülkenin dikenli telleriyiz,
Dokunursak kanar ellerimiz.
Kimselere söylemez gizli gizli severiz
Ama kavuşursak biteriz biz.
Bir kor var içimizde yanan,
Onu küllendiremeyiz.
Görüşemeyiz, konuşamayız ve sevişemeyiz.
Bir aşk var bizi biz yapan,
Kavuşursak biteriz biz.
Biz herkes gibi değiliz.
İstadeğimiz zaman gelip,
İstediğimizde gidemeyiz.
Kahve içip, gülüp, konuşup, başbaşa yemek yiyemeyiz.
Ne bir filmdeki mutlu son,
Ne de göz yumulacak bir kaçamak değiliz biz.
Sadece özlemle severiz,
Ve kavuşursak biteriz biz.
Sevda iki kişinin birbirine aşkı değil artık.
Artık her aşk her ağızda sakız.
Biz birbirimize aslında her aşıktan daha yakınız.
Belki ayrı şehirlerdeyiz,
Ama her gece aynı mehtapta buluşur,
Yağmur yağarsa, çıkar,
Aynı yağmurun altında ıslanırız.
Bu aşkı ancak biz biliriz.
Şiirleri güvercinlerin kulağına fısıldar,
Mektupları suya yazarız.
Biz belki ayrıyız,
Ama her gün aynı geceyi sabahlarız.
Melekler bize ağlar, biz halimize güleriz.
Onu bilir onu söyleriz.
Kavuşursak biteriz biz.

Uğur ARSLAN

 Girdapta Bir Can
Yad elden yanıma çağırdım seni
Gelmek istiyorsun bırakmıyorlar
Rüyada, mektupta albümde seni
Bulmak istiyorsun bırakmıyorlar

Umutlar hayaldir acılar gerçek
Çileye mahkumsun,kim ne bilecek
Ya bir kuru selam, ya bir top çiçek
Salmak istiyorsun, bırakmıyorlar.

Otuz yıl ağladın hep yana yana
Yeter, yazık diyen olmadı sana
Vefasız dostluğa kalleş zamana
Gülmek istiyorsun bırakmıyorlar

Çalış derler ayak, bağlı el bağlı
Konuş derler,dudak bağlı,dil bağlı
Kalk git derler, kapı bağlı,yol bağlı
Kalmak istiyorsun bırakmıyorlar

Aydınlık ararsın her gün her yerde
Çekerler önüne yedi kat perde
Zulüm kimden gelir,adalet nerde?
Bilmek istiyorsun,bırakmıyorlar

Yıllar boyu uykuların bölündü
Uçacakken kanatların yolundu
Hayat hakkin vardı elden alindi
Ölmek istiyorsun bırakmıyorlar.

Abdurrahim KARAKOÇ

AYSEL GİT BAŞIMDAN

Aysel git başımdan ben sana göre değilim
Ölümüm birden olacak seziyorum.
Hem kötüyüm, karanlığım, biraz çirkinim
Aysel git başımdan istemiyorum.

Benim yağmurumda gezinemezsin üşürsün
Dağıtır gecelerim sarışınlığını
Uykularımı uyusan nasıl korkarsın,
hiçbir dakikamı yaşayamazsın.
Aysel git başımdan ben sana göre değilim.
Benim için kirletme aydınlığını,
hem kötüyüm karanlığım biraz çirkinim

Islığımı denesen hemen düşürürsün,
gözlerim hızlandırır tenhalığını
Yanlış şehirlere götürür trenlerim.
Ya ölmek ustalığını kazanırsın,
ya korku biriktirmek yetisini.
Acılarım iyice bol gelir sana,
sevincim bir türlü tutmaz sevincini.
Aysel git başımdan ben sana göre değilim.
Ümitsizliğimi olsun anlasana
hem kötüyüm, karanlığım biraz, çirkinim.

Sevindiğim anda sen üzülürsün.
Sonbahar uğultusu duymamışsın ki
içinden bir gemi kalkıp gitmemiş,
uzak yalnızlık limanlarına.
Aykırı bir yolcuyum dünya geniş,
Büyük bir kulak çınlıyor içimdeki.
Çetrefil yolculuğum kesinleşmiş.
Sakın başka bir şey getirme aklına.
Aysel git başımdan ben sana göre değilim,
ölümüm birden olacak seziyorum,
hem kötüyüm, karanlığım biraz, çirkinim.
Aysel git başımdan seni seviyorum...

 ATTİLA İLHAN

hercaihocam çok sevdiğim bir şiirdir...paylaşımınız için teşekkürler...(24 saat engeli)

   
     değerli ayçiçeğim öğretmenim,
beğendiğiniz için bende teşekkür ederim.ben de 24 saat engelliyim.bu şiirin şarkısıda çok güzeldir.zaman zaman dinlerim.
      şiir kime hitap ediyorsa onundur.üç-beş satır yerine göre bir çok duyguyu karşılayabiliyor, analatabiliyor.
      özdemir asaf  "her insanın bir hikayesi vardır ama her insanın bir şiiri yoktur"  diyor.
      şiirde kullanılan kelimeleri şiirin dışına çıkardığınızda düz cümlelerde kullandığınızda   sıradan kelimeler  oluyor, heyecan vermiyor.ama aynı kelime bir şiirin mısralarında yer aldı mı anlam kazanıyor ve sihirli bir hale  bürünüyor, hayat buluyor. bence bunun için şiir yazmak sıradan bir iş değil.
     şiir tadında günler yaşamanızı diliyorum.