Sevdiğimiz Şiirler

Ciğerin Yansın

Birikti uğrunda döktüğüm yaşlar
Al götür vicdansız ruhun yıkansın
Her günüm hasretin zulmüyle başlar
Ahımı hakettin ciğerin yansın

Bilseydim duyguya yer yok dininde
El pençe durmazdım hayalin önünde
Kapkara yas tututum doğum gününde
Neşemi yok ettin ciğerin yansın

Doğuştan sevgiye aşka meyildim
Kimsenin lütfuna muhtaç değildim
Bir sana diz çöktüm sana eğildim
Canıma tak ettin ciğerin yansın

Sen ince ağrımsın veremdim sana
Aleme haramdım, haremdim sana
Aşkınla tutuşan ,keremdim sana
Aslıdan çok ettin ciğerin yansın

Düşsemde kalkarım tutma elimden
Gururum merhamet ummaz zalimden
Beddua çıkmazdı şair dilimden
Sabrımı tükettin ciğerin yansın

Sineni kaplasın bu onmaz yara
Hayatın boyunca gölgemi ara
Değil mi sen benim yüzümü kara
Saçımı ak ettin ciğerin yansın

Cemal SAFİ

Şiiri Bedirhan Gökçe'den dinlemek için...
[linkler sadece üyelerimize görünmektedir.]

Ulu Orta

'seyrek gülüş sen ne güzel bir şeysin
nazlanırsın ama bir gün gelirsin'


düşen bir yaprağa bağladım hayatımı
olsun artık diyorum ne olacaksa
paralı asker miyim neyim ben
ekleyip duruyorum sabahları akşama
ve kendimi arıyorum meşgul çalıyor
gerçi söylenmez böyle şeyler uluorta
aşk diyor başka bir şey demiyor kalbim
nasıl bir dostluk ki bu,hem kadim
hem de mayhoş elma tadında.

kendimi de koysam ayağımın altına
yine de yetişemiyorum ey aşk,
omzunun hizasına.
çünkü bende birikiyor her şeyin tortusu
ve ayağını kaldırıyor dünya,konuşurken benimle.
budanan oğullar gibiyim,sessiz ve narin
nereye konsam geri sayım başlıyor
kurcalıyor beni bir çırağın elleri
ah,unufak olsam ve desem ki
ağzın tat görmesin hayat
kandırdın beni.

sorma,
elim kırılsın bir daha
dokunursam güneşe.

kılpayı kaçırılmış bir şeyin
bıraktığı ardında
neyse oyum ben.
yaralı serçe,benim için dua et;
gök bir kayalık gibi şimdi üstümde
dr şükrü öncüoğlu'ndan
üç ayda bir reçete.

acıyan bir şeyim ben burdan çok uzaklarda
ve koskocaman bir hansın sen uğraşma bu çocukla
çünkü nasıl birşey biliyorum itin taştan korkması
bir yastık arıyorum kuş seslerinden
mühim değil sonrası.

sorma,
yangın sönseydi suyla
denizler her akşam böyle yanmazdı.

yakartop oynayan melekler gördüm güneşle
ve büyük çiftçiler gördüm dağları biçen
yolundaydı herşey,ben bile yolundaydım
ama
kıyıya vardığımda
kendimi unuttuğumu anladım
karşı kıyıda.

şiirler söyledim belki duyarsın diye
çığlığıydım içinde dilsiz bir şehzadenin
sana seslendim durdum bu küçücük odadan
acımı duy,sensin pusulam benim
ki dünya
silinmiş bir harita
gibi yabancı bana.

sorma,
usulca uzandığında
bir ceset oluyorsun öpüldükçe şımaran.

İbrahim Tenekeci
 

Beni Yakışına

O esrarlı yangına bu can nasıl dayandı?
Sahile vurdu kalbim,su yandı,kum da yandı.
Bir mum gibi eriyip aktı uykusuzluğum,
Ölüme başkaldıran dertli uykum da yandı.
Yurdundan mahrum edip dolaştırdın Cem gibi.
Ruhumla söndü alev,sonra ruhum da yandı.
Kül oldu bir yiğidin figanıyla her umut.
Bülbülün küllerine konan puhum da yandı.
Böylesi bir yangını görmedi Nemrut bile.
Kaktüsün gölgesinde nazlı âhım da yandı.
Âhımdır zannederdim en belalı kıvılcım,
Kirpiğine dokunan kanlı âhım da yandı.
Bir damla su ver bana ey çöl! Bari sen küsme.
Kalmadı hiçbir şeyim bak,günahım da yandı.
Yenilgiler bir tufan gibi çöktü üstüme.
Ülkem yıkıldı heyhat!
Ordugâhım da yandı.
Köleleri her akşam duman kıldı gözlerin,
Başıma tâc ettiğim padişahım da yandı.
İlk defa böylesine tutuştu gökkuşağı.
Renklerim siyah oldu ve siyahım da yandı.
O’ndan başka ne varsa yandı,
Yandık sen ve ben.
O’nu göreyim diye,kıblegâhım da yandı.

Nurullah GENÇ

Güzel ve içten paylaşımlarınız için teşekkürler arkadaşlar..

  “Rudyard Kipling”in anlamlı ve güzel bir şiiri.Dilimize çeviren tercümanı ise rahmetli başbakan Bülent Ecevit...



""Adam Gibi Adam Olmak""
 
         ---EĞER---

Çevrende herkes şaşırsa bunu da senden bilse
sen aklı başında kalabilirsen eğer
herkes senden kuşku duyarken hem kuşkuya yer bırakır
hem kendine güvenebilirsen eğer

bekleyebilirsen usanmadan
yalanla karşılık vermezsen yalana
kendini evliya sanmadan
kin tutmayabilirsen kin tutana

düşlere kapılmadan düş kurabilir
yolunu saptırmadan düşünebilirsen eğer
ne kazandım diye sevinir
ne yıkıldım diye yerinir
ikisini de önem vermeyebilirsen eğer

söylediğin doğruyu ve gerçeği büken düzenbaz
kandırabilir diye safları dert edinmezsen
ömür verdiğin işler bozulsa da yılmaz ve
yeniden koyulabilirsen işe

döküp ortaya varını yoğunu
bir yazı turada yitirsen bile
yitirdiklerini dolamaksızın diline
baştan tutabilirsen yolunu

yüreğine, sinirine “dayan” diyecek
direncinden başka şeyin kalmasa da
herkesin bırakıp gittiği noktaya
sen dayanabilirsen tek başına

herkesle düşüp kalkıp yine de erdemli kalabilirsen
unutmayabilirsen halkı krallarla gezsen de
dost da düşmanda incitemezse seni
ne küçümser nede büyültürsen çevreni

her saatin her dakikasına
emeğini katarsan alın terine
hakçasına bölüşürsen vicdanındaki adaleti
her şeyiyle dünya önüne serilir
korktuğun yerde el öpmez
hükümran olduğun yerde ezmezsen
oğlum adam oldun demektir
üstelik ADAM GİBİ BİR ADAM.

Şiir: Rudyard KİPLİNG (1865-1936)
Şiir çeviri: Bülent ECEVİT

Seni Tanımayan Yok Bu Şehirde


Seni tanımayan yok bu şehirde
Salaş meyhanedeki Yorgo
Kır kahvesindeki Süleyman abi
Batakanedeki Mine
Son ada vapurunun demir parmaklıkları
Emirgandaki tahta masa
Bakırköydeki seyyar satıcı
Yeşilköydeki dondurmacı
Seni tanımayan yok bu şehirde
Yeter çek git güneşimden
Ya da beni bana bırak ne olur
Hiçbirsey beklemem ayrılırken
Seni tanımayan yok bu şehirde
Dönüşünü bekler
Evimdeki yastığım yorganım duvarım gitarım ben
Rüzgar bir hüznü oynatır yerinden
Ve sevgiyle ağlarım düne
Ve birikir içimde bir acı şehir ve sen
Aşkın içindeki çıplak ışıklardır
Geceler boyunca yanan
Geçmiş bir fırtına olur sürükler beni
Kahrolurum inan
Yeter çek git güneşimden
Ya da beni bana bırak ne olur
Hiçbirşey beklemem ayrılırken

Murat YILMAZYILDIRIM

Not: Murat Yılmazyıldırım'ın sesinden dinlemenizi tavsiye ederim bu şarkıyı...

Filistinli Bir Dua

Filistinli bir duayım şimdi ben!
Nasıl yorgun nasılda çaresizim
Kana karışmış binlerce aminim
Filistinli bir duayım derbeder

Ellerim açılmış tek sahibime
Yedi cihan görür, susar halime!
Ne vakit hesap sorulur zalime
Filistinli bir duayım çaresiz

Meleklerin ayak sesi Bedir’den
Koşup gelse peygamber Medine’den
Bu sessizlik çıkartacak çileden!
Filistinli bir duayım çaresiz!

Tükenmiş dizimde derman kalmamış!
Kimsede merhamet vicdan kalmamış
Kan damlıyor yüreğimden,tenimden
Yaramı saracak yaran kalmamış!

Filistinli bir duayım şimdi ben
Bilmem gücün yeter mi söylemeye
Üzerimde binlerce Ebu Cehil
Binlerce serzeniş yetim, dilimde

Filistinli bir duayım çaresiz
Nefesim yetmiyor çığlık olmaya!
Evim,yurdum,ırzım daim ateşte
Peygamberin emaneti peşkeşte!

Kardeşim! Ağlıyor seccadem her gün
Ağlıyor Filistin ağlıyor Kudüs
Miracı bekliyor mescidi aksa!
Ebubekir ağlıyor,Ömerler yasta!

Filistinli bir duayım şimdi ben!
Öylesine kutsal öyle mübarek!
İstersen diline şan eyle beni!
İster yüzüstü bırak! Terk-i diyar et!

Benim kalacak her daim toprağım
Ben uğruna baş konmuş bir sevdayım!
Kılıcımda peygamberin şanı var!
Yenilmem ben! Ben Mescid-i Aksa’yım

Filistinli bir duayım şimdi ben!
Yalnızca Rabbine erişen sesi
Öyle güçlüyüm ki yakarışımda
Direnişim ümidin serzenişi

Şimdi ben Filistin’im! Sahip çık bana!
Şimdi ben peygamberin emanetiyim sana!
Hep zulmü alkışlayan ellerini açsana!
Ben kan kokan toprağın en naçar yeminiyim!
Eğilmeyen başım ben! Ben miracım, müjdeyim!
Filistinli bir duayım şimdi ben!
Senin çaresizliğe terk ettiğin…

Betül ÇETİN

DAYANILIR ŞEY DEĞİL

Bilmem ki nasıl anlatsam;
Nasıl, nasıl, size derdimi!
Bir dert ki yürekler acısı,
Bir dert ki düşman başına.
Gönül yarası desem...
Değil!
Ekmek parası desem...
Değil!
Bir dert ki...

Dayanılır şey değil

 ORHAN VELİ KANIK

Gelirsem Biter Aşk!

düş'tüm, dedim elinin tersinde.
hayır dedi, kesince.
düş olsan, fark etmezdim seni !
sevgim sana güç veriyor mu? diye sordum.
başını çevirdi, yüzünde kalmamış takatle.
hayır dedi, inatla !
öyle olsa, yıkılmazdım her 'seni seviyorum' deyişinde !
özledin mi beni? dedim.
sustu !
nefesini en derinden aldı ve,
özlenmez mi, dedi !
git dedim !
git !
sen kalınca genişliyor bu dünya ve kayboluyorum uçsuz bucaksızlığında !
hayır, dedi, sertçe!
gidersem, kahraman olurum!
kalırsam, senin!
küserim, dedim, kırılgan çocukluğum sitemimde.
hayır, dedi gülerek..
küsmek, susmayı göze almaktır.
ama sen korkarsın!
 kendi sessizliğinden ve susamazsın!
gel, dedim, o zaman!
sesim fısıltı gürültüsünde.
gel..
durdu!
hayır, dedi
hayır!
 
GELİRSEM BİTER AŞK !!!

KAHRAMAN TAZEOGLU

ŞİMDİ GİTME YAR

Sen bir kitap kapağı gibi kapamışken adımı, ben her sözcükte seni okuyorum harf harf…
Tümcelerimin boyun büküşlerine aldırma yar!
Gözü yaşlı satırlarımın kan döküşlerinde büyütüyorum keşkelerimi…
Harflerimin ayağı kayıyor uçurumlarından.
Oysa sen bir liman sakinliğiydin yüreğime…
bir gün batımı huzuru…
uçsuz bucaksız bir özgürlüktün mavilerime…
ateşe verdin kıyılarımı apansız, sinsice…
züleyha’nın kaderine razıydım Yusuf(um)sun diye…
peşinden koşmaya, kınanmaya, dile düşmeye…
nerden bilirdim dil(in)den düşeceğimi?
Bir sözünle ateşe verdin uğruna ödenen bedelleri…
Gitme demem, git şimdi!
Bir metalin içine bindirip vedalarını, son bir kez kokunu çekmeden tiryakiliğim, son bir kez düşmeden kollarının girdabına, bir buseyi çok görüp alnıma, en kara yazgıları sür de git!..
Son fethedilen miyim meçhul ama, sen son Fatih’im…
Bilsen, kaç varlığa hiçlikti fetihlerin…
Ama dur, gitme!...
Şu topraklarımda dalgalanan sancağını indir, öyle git!
Yüreğimden sevdanı, dilimden adını sök de git!
Ciğerlerimden kokunu, gönlümden gözlerinin okunu çek de git!
Sözlerimi esaretten kurtar, dilimi çöz de git!
Kaç kez uğurladım seni bu kentten? Kaç kez boynu bükük bıraktın ardından el sallayışlarımı garlarda?
Dönüşünün umuduyla gidişine dayanamazken, bu müebbet vedaya nasıl dayanırım söyle?
Ah yar…
en yakınımken uzağımdın. Şimdi benden öte bensin ki, ben bana t-uzağım…
Kin tutmaz kalemim, bilirsin.
Sen kapatsanda c-ismimin üstüne son sayfanı, bu masalın devamını bir ömür bekler yüreğim…
Sana git diyebilmek için kaç alfabe satın aldım z-amansız pazarlıklarla bilsen.
Tüm kırgınlıklarımı çıkarıp kumbaramdan saydım, bir “git” etmedi.
Yanında “me”si olmayan bir git yakıştırılmadı sevdama…
Ama çok istiyorsan, işte orda; alfabemin kıyısında bir “git”…
Eksik, mahzun, çaresiz…
İster al git, istersen k-al git-me Yar!...
Yar demişim sana… yokluğun dipsiz bir yar!
İşte, diz çöküyor sevdana yüreğim, gitme!...
Gitme, sensiz ıssız bu diyar…
KAHRAMAN TAZEOĞLU

SEVMEK ?

Sensizlik mi? Asıl acıtan
En büyük yanlışım Kalbinde gerçek sevdaya yer olmayan birini sevmekti belki de İhanetin mi? bilmiyorum
Aslında uzun zamandır fark edemiyorum




Kulaklarımda da yalan dolu kelimeler sana dair
Hangisini söylesem acı
Hangisine baksam yalan
Hangisini görsem kan revan oluyor ortalık




Artık direnemiyorum
karadeniz karanlık,
Önümü göremiyorum


Var mı başka yolu
Var mı çaresi
Hayat üzerime gelirken
Ses çıkaramıyorum


İçimdeki sana rağmen ölüyorum
Geceleri sabaha erdiremiyorum


Aslında sanırım
Uyumuyorum
Aslına bakarsan




Uzun zamandır farkına varamıyorum



Neferet dolu değilim asla
Ama yüreğim yandı bir kere
İçimdeki acı dinmese bile
unutmayı beceremez bu can


En büyük yanlışım
Kalbinde gerçek sevdaya yer olmayan birini sevmekti belki de



Bilmiyorum
Aslını istersen uzun zamandır neden aramıyorum


Bir garip acılarda
Bir garip yangınlarda
Sadece yaşıyorum


alıntı

şimdi gitme yar....harika bir şiir bureyde öğretmenim...paylaşımınız için teşekkürler...(24 saat engeli)

Yuva
Yanyana geldikçe daha uzak
Birlikteyken daha kimsesiz
Bir ağrı sızım sızım yeri belirsiz
O da yalnız
Ben de yalnız
Acılar tütüyor bacamızdan
Görünmeyen taş duvarlar örmüşüz
Duvar olduk kendimize kendimiz
Ne yana dönsek
Kendimize çarparız

                            Aziz Nesin

Bayram...

Ölüm ölene bayram, bayrama sevinmek var,
Oh ne güzel bayramda tahta ata binmek var.

O demde ki perdeler kalkar, perdeler iner,
Azrail'e (A.S.) "hoş geldin" diyebilmekte hüner.

Öleceğiz, müjdeler olsun, müjdeler olsun,
Ölümüde öldüren Rabb'e secdeler olsun.

Ölüm güzel şey, budur perde ardından haber,
Hiç güzel olmasaydı, ölür müydü Peygamber(SAV)...

(N.F.K.)