Sevdiğimiz Şiirler

Memet,
ben dilimden, türkülerimden,
tuzumdan, ekmeğimden uzakta,
anana hasret, sana hasret,
yoldaşlarıma, halkıma hasret öleceğim,
ama sürgünde değil,
      gurbet ellerde değil,
 
öleceğim rüyalarımın memleketinde,
      beyaz şehrinde en güzel günlerimin.


Nazım HİKMET

Ay Geceye Surgun
 
Mevsimler sen kokarken
Ay, geceye surgun biliyorum.
Zemheri artigi umutlarimla
Geceye inat yuruyorum.
Gozlerini ariyorum,
Karanliklarin dustugu kaldirimlarda..
Cehennem yanginlarindan
Kirpiklerine firar ediyorum.
Atesini sonduremezsem hasretinin,
Korkma canim,
Ateslere gozlerini verdim diye...
Sen; saclarini birak ruzgara,
Kullerimden saclarina gulleri islemeden
Olumu dudaklarindan opmeyecegim.
 
Takvimler, yapragindan aciyi elerken
Yildizlar, karanliga kuskun biliyorum.
Alnima, kavgalarini alip
Cellatligina soyunuyorum
Gecmis yillarinin..
Suskunlugunu almayin kursunlarin.
Yarimi yaralamadan,
Gozbebeklerinden opeyim olumun...
Menzil, bir kez iskalarsa da gogsumu
Ben serileyim elvedasi topraga...
 
Safaklari sokerken karanliklardan
Her sabah sana gulumsuyorum.
Simdi gulumseme zamani ey yar.
Dunden miras kalsa da acilarin,
Hep gullerle anilacak omrun.
Aydinliga cevir yuzunu,
Meleklerin kirpiklerine yazilacak
Bahar kokan naif gulusun.
 
Ismail Sarigene

ŞEHİTLER ÖLMEZ
Önce vatan millet
Sonra ana ve yar
Bu yolda savrulan
Birileri var

Ezan dinmez diyen
Bayrak inmez diyen
Şehit ölmez diyen
Birileri var

Şehitler ölmez

Bayrakla dertleşen
Toprakla birleşen
Can verip devleşen
Birileri var

Ezan dinmez diyen
Bayrak inmez diyen
Şehit ölmez diyen
Birileri var

Şehitler ölmez
Şehitler ölmez

Mustafa Yıldızdoğan

Vefâ kalpte barınır, vefâyı aşk bilenin
Dostluğuna İsmail, her dem kurban olayım
Yaralıysa dost içten, yedi yerden vurgunsa
Can özümden duayla, ona dermân olayım
Sâdık kavle ermişse, gül içeri sözlerle
Varıp sâdık kavline, görklü fermân olayım
Gül bağında dostumun, diken batsa elime
Kokusuyla gülünün, misk-i harman olayım
Dostluğuna dostumun, eğrileyim çileyle
İplik iplik sarılıp, yaylı kirmân olayım
Sevgi, barış, kardeşlik, kâinatın tacıdır
Ey güzel dost yakanda, beyaz arman olayım
Kırgınlıkta gönüller, şerha şerha yarılır
Gül sunayım gülüne, sana erman olayım
Sevgilisin gerçeksin, ana kadar azizsin
Sevgilerle sevdayla, kolda burman olayım
Kurumasın gül sevgin, hep yeşersin kalbimde
Islanayım suyunla, gümrah orman olayım
Belâ berzah sarsa da, çilelerle bizleri
Bırak senin derdinle, karman çorman olayım
Bahçe eyle, bağ eyle, toprağını el emek
Toprağına düşeyim, yeşil hurman olayım
Tut elimden gidelim, bizi bekler öteler
Nakış nakış tuğralı, kalpte örmen olayım
Vefâ kalpte barınır, vefâyı aşk bilenin
Dostluğuna İsmail, her dem kurban olayım
Celalettin Kurt

Dinleseydin
Toplayıp cesaretimi
Kadınca
Birkaç söz edecektim
Gitmeyecektin…

Gitmeseydin
Anlayacaktın
Deli alacası düşlerimin
Neden gözlerimde asılı kaldığını
Yakamdan düşmeyen
bir günah gibi…

Ve görecektin
Zümrüdüanka kanatlarımla
Kızıl ufuklara doğru
Nasıl uçtuğumu
Coştuğumu…

Ki gitmeseydin
Benimle doğup
Benimle ölecektin…

Bilemedin!

Saadet Ün...

Günler gitgide kısalıyor,
yağmurlar başlamak üzre.
Kapım ardına kadar açık bekledi seni.
Niye böyle geç kaldın?

Nazım Hikmet

SOR DA SÖYLESİN...

Gör ki; madde âciz, mânâ yücedir,
Her ne varsa dönüş, "Mutlak Güç" edir.
"Arş" içinde "Arz" dediğin nicedir?
Bir kum tanesine, sor da söylesin...

Sanma, Kâinatta bir tesadüf var;
Herşey dile gelmiş, mânâ fısıldar.
Rabb'imden habersiz dal mı kıpırdar?
Düşen bir yaprağa, sor da söylesin...

Nasıl kurulmuş ki, hayat dengesi,
Hiçbir nesnede yok, bir kavga sesi.
Neyi bekliyor şu, tohum tanesi?
Yağmur damlasına, sor da söylesin...

Rızkını biçer mi, gayret ekmeyen,
Oturup miskince, sofra bekleyen..
Bunu sen, dört mevsim açlık çekmeyen,
Küçük karıncaya, sor da söylesin...

İbret denizinde, akıl teknesi,
Gezdikce paklanır, vicdanın sesi.
Îman için yeter, ilmin zerresi,
Deryâyı damlaya, sor da söylesin...

Cengiz Numanoğlu

(1991)

Bir çocuk doğdu, bendim.
Sıraya girdim insanlar içinde.
Alay-bayrak büyüdüm
Odalar, sofalar içinde.

Bir ayna doğdu, gördüm.
Sıraya girdi aynalar içinde.
İşime geldi, aldım,
Çarşılar, pazarlar içinde.

Bunca yıl yüzüne baktım.
Kendisini aşmadı
Olanlar içinde.

Bir sabah uyandım,
Duruyordu karşımda
Düşmancasına,
Bir cam,
Aldanmış,
Kendini ayna sanmış..
 
Özdemir Asaf

 

GÜNAYDIN..

Dostlara günaydın,
Sevgiye sevgi katmak için
yola çıkanlara günaydın.
Dünyaya ışık veren renklendiren güneşe günaydın.
Uyuyanlara çalışanlara koşanlara emekleyenlere günaydın.
Gülenlere ağlayanlara somurtanlara günaydın.
Sevgililere düşmanlara kin besleyenlere günaydın.
Gönlü güzellere yüreği kocamanlara günaydın.
Dağa taşa kurda kuşa günaydın.
Emekçiye, alınterini katık yapanlara günaydın.
Şairlere bahçedeki saksıdaki çiçeklere günaydın.
Sevenlere sevilenlere ayrılanlara terkedenlere günaydın.
Günaydın yokolmuşluğum,günaydın sahte varoluşlar.
Günaydın güzel insanlar,günaydın aydınlıktaki karanlıklar.
Günaydın güzellikler,günaydın sahtelikler.
Gönlü sevgi dolu dostlara günaydın.
Dostluğu dost gibi bilenlere günaydın.
Günaydın güzelliği sevgi ile yoğuran insanlar.

Adnan Çakır

“Ve dövüşebilirim; doğru bulduğum,haklı bulduğum, güzel bulduğum her şey ve herkes için..
Yaşım başım buna engel değil.”

Nazım Hikmet

.

Niceler sultandı, kraldı, şahtı.
Benimle değişti talihi bahtı,
Yerle bir eyledim tac ile tahtı,
Akıl almaz hünerlerim var benim..
   
Kamil iken cahil ettim alimi,
Vahşi iken yahşi ettim zalimi,
Yavuz iken zebun ettim Selim'i,
Her oyunu bozan gizli zor benim..

Cemal SAFİ

ne kıyamet öyküleri anlatmak yarar bana
ne pişkin şiirler okumak tahta krallara
zamanın sahibidir yakın olan şah damara
damarda saf akışı kanın gümbürdeyen aşk
marazlar düşer aşka, aşka düşmez maraza

yaramaz bana kavgasız ayartılma
yaramaz çocukların kalbine altıpatlar
zehirli kelimeler beni yoklar nisanda
bir hüdhüd bir, kanarya, bir bülbül
eylüllerde kanatır yaramı bir kanara
ezanlar saba, ezanlar hüseyni şakımazsa

olmazsa yaramaz bana Arguvan tadı
göveren göğün karanlık haylaz bulutları
ağmazsa yeryüzüne yaramaz bana
akla ziyan aşka sefil dul merhamet

aşktan söz ediyorum rahmet şarabından
kuraklığından aşkın, çöl serabından
bir parça hurmadan, zemzem suyundan
kederinden bahsediyorum elemin..
                                'İlhami Atmaca

Ben boğuluyorum, Sen dirhem dirhem ölüyorsun

Hüzün
yıldızları parlıyor yine gecemde, ne tarafa çevirsem başımı, bir

SEN bakıyor bana

Ne zaman kahretse yüreğim, ağlamaya susasa ve ne zaman iki damla belirse göz bebeklerimde, bir SEN akıyorsun, sessiz çığlıklarıyla şehri uyandıran kaldırımlara

Ne zaman seni düşünsem desem yalan olur Hep aklımdasın ya! Her saniye bir SEN daha çakılıyor aklıma

Ellerimi her uzatışımda maviye umut dilenmek için, SEN batıyorsun avuçlarıma

SEN bakıyorsun bir çocuğun gözlerinde, bir bebeğin kokusunda
SEN kokuyorsun, bir SEN seviliyorsun onca yüreğin arasından

Her şey SEN oluyorsun da, o kadar SEN, bir BEN olamıyorsun sevdiğim.. Bir benim gibi sevmeyi beceremiyorsun

Her tohum ekişimde toprağa, birkaç gün sonra SEN filiz veriyorsun. Gittiğinde bir asma ekmiştim evimin önüne, gün geçtikçe büyüdü, çardak yaptım kendi kendime.. Şimdi kapımın tam önüne düşen bir dalı var, sanırım onu kesmeliyim. Çünkü kapımdan dışarı her adım attığımda bir SEN çarpıyor yüzüme

Neden yağmurlara benzettim ki seni? Şimdi her yağmurda, SEN yağıyorsun bu koca kente

Sana güneşim demeseydim keşke Her sabah yatağıma SEN vuruyorsun penceremden

Lanet olsun! Keşke Kalbim demeseydim sana Şimdi her an SEN atıyorsun içimde

SEN den kurtulmanın bir yolu yok mu yar? SEN imkansızsın BEN imkansızlıklar denizinde cılız kulaçlar atıyorum hayata dair, boğuluyorum arada bir Yine de kıyamıyorum sana

Keşke, Bu can seninle yaşıyor demeseydim sana. Şimdi her boğuluşumda SEN dirhem dirhem ölüyorsun, öldürüyorsun!

Yani her şey SEN oluyorsun da, o kadar SEN, bir BEN olamıyorsun sevgili olamıyorsun!

Yaşayabilmen için benden gitmen lazım
Yaşayabilmem için benle olman lazım..
Alıntı..

Ne kadar çok isterdim
Bir ikindi vakti
Hani sonbahar rüzgarları eserken serin serin
Seninle oturup bir bardak demli çayın sıcaklığına sığınmayı
Hiç konuşmasak da olurdu
Gözlerimin hüznünden anlayabilirdin hikayemi…
Ben gözlerine bakar şair olurdum
Sen uzun hikayemin prensesi
Uzun uzun mektuplar yazardım sana
Bütün mevsimler sonbahar olurdu
Hazan tadında üşümeler biriktirirdim sana
Ellerin değmezdi ellerime.
Allah olurdu seninle benim aramda
Sonra yağmurlar yağardı
Ruhumuzu ıslatan.
Sırıl sıklam olup
Kaybolurduk şehrin sokaklarında...

M.Akif Baltacı