Sevdiğimiz Şiirler

Her Sabah Seninle Başlar
Önce gözlerin girer odamdan içeri.
Sonra ellerin, saçların, dudakların..
Bir bir hatırlarım;
Her sabah, senin olan ne varsa.
Yüzüm aydınlanır..
Şarkılar söylemek gelir içimden.

...

Ümit Yaşar Oğuzcan

“Sen hep gülerdin oysa, gülüverirdin
Bir bakardım eğilmiş su içiyor
Gamzelerinden kuşlar.”

Didem Madak

Sessiz oturabilir miyiz seninle?
Aramızdaki yaprakların hışırtısından
Ve ceylanların hayata çıkışından
Başka bir ses olmadan...

Beni sessiz de sevebilir misin?
Yağmur almış toprağı
Ve üşüyen kainatı dinlerken
Araya dünya sözleri karıştırmadan..

Biliyor musun çekirgelerin
Unutulmuş ülkelerin
Kahrından kuruyan nehirlerin
Diliyle konuşabilirim seninle
Duyabilirim seni hiç konuşmadan..

Duyabilirim seni hiç konuşmadan   
Kalbinin atışlarını duyabilirim   
İçinde bir yaz gezmesine çıkan çocuğu   
Ve durağın en uzak sokağından..
                        Kemal Sayar

Ey Benim; Yüzüne Bakınca Alemleri Unuttuğum Yar..
Ey Bakışınlarıda Kaybolduğum ,
Her "CANIM" Dediğinde Yeniden Doğduğum Yar!
Ey Rabb'imin Biricik Emaneti , Cennetimin Kapısı ,
Ey Kevser Lisanlı ,Solumdaki İnce Sızı...
Ey Fani Yürek Hanemin ; İki Cihanlık Yegane Sultanı..!
Canıma Yarsın ,Soluma Yarasın..
Başıma Tac ,Gönlüme Sultansın..
Dua Dua Açılan Ellerimde
Adı Geçen Tek Sevdamsın..
Rabbime Giden Yolda ; Yoldaşımsın.
Hayat İstkametinde ; Sırdaşımsın..
Şu Ömür Denen Zamanda ; En Güzel İmtihanımsın..
Gah Sığınacak Limanım ,Gah Yanında Çekinmeden Ağladığmsın..
Gah Buhranım ,Gah Refahımsın.
Gah Tebessümüm ,Gah Gözümdeki Yaşımsın...!
Ey Acısına Bile Şükrettiğim Yürek Yaram..!!
Ey Külliden Zerreye ; Aşk İle Yaratılan..
Senki Şiirlerimin Yegane İlhamı ,
Sen ki Aşkımın Tükenmeyen Kaynağı..
Sen ki ; İflah Olmayan İnce Sızımsın..

AŞK

Rabbim, Rabbim, bu işin, bildim neymiş Türkçesi;
Senin aşkın ateştir, ateşin gül bahçesi...

Necip Fazıl KISAKÜREK

Gözlerini süzüyorsun
Bir balık gibi akıyorsun kaldırımlarda
Bir daha yüreğini kaparsan bana
'Bu yaprağı parampaça yaparım'
Çiçekleri sarı yapraklar ve bir ocak ayı
Ağız ağıza sin ve cim harfleri
Ateş kararıyor, bu içimin alevleri
Acı çekiyorum elimden alınmışsın gibi
Bir mektup hikayemiz olacak
Baştan başa notalar bülbül ağızları
Dik kafalı bir baş görüyorlar
Başını eğmiş dalların yaprağında
Zayıf bir çocuk yüzü, gülümsüyor
Dikkatle bak, korku dolu bakışları
O boğulurken gülücükler
Saçılıyor
Ölüm bir kuş kaldırıyor mezarlıktan
Ak kanatları, hayat yok oluyor
Çıkıp geliyorsun
Kor gibisin, bir kar gibisin
Soruyorsun: Zarifoğlu bana dargın mısın
Yoksa uyardılar mı seni sevdamızdan
'Yaşamak' bir perde gibi kalkıyor aramızdan
Zamansız mekansız bir tünel başındayız şimdi
O mavi gözleri görmüş olmalıyım
Bir ikindi vakti kaskatı ellerimin altında
Uçuşlu saçlar bukleler
Üstünde uyuyan eller
Sevgim uzanıyor
Soluk soluğa uyandırıyor menekşeleri
Görüyorum kıpırdanışlarını
Uykunda gül açan yanaklarını

Cahit Zarifoğlu

(a)şıksındır

Kopkoyu bir sis içinde bir aksam
Hatirina düsecegim belki
Bir an islayacak yagmur yüzünü
Birden o tatli demleri hatirlayacaksin
Sonra sicak yataginda
Uzun uzun agllayacaksin.
Aglayacak!


Bogazinda bir seyler dügümlenecek
Ah yanimda olsaydi diyeceksin
Tüm yildizlar gülecek haline
Ay da goz kirpacak
iliklerine isleyecek bensizlik.
Kahrolacaksin...!


Bir sigara tüttüreceksin ihtimal
Ufku seyredeceksin saatlerce
Bir rüzgâr kopçalayacak yüzünü
Sonra hayalim gelecek karsina
Bir siirimi mirildanacaksin
Hickiracaksin..!


Sonra bir seyler yazmak isteyeceksin
Kafan gibi kalemin de islemeyecek
Unutmak isteyeceksin her seyi
Ama unutamayacaksin hic bir seyi
Kivranacaksin!

N.F.Kisakürek...

..

Sevdâ dedim, bilir misin?
Göze almak ölümü
Sevdâ dedim öyle değil,
Hiçe saymak bir ömrü
Sevdâ dedim terk etmek,
Ana, baba, kardeşi,
Eşi, dostu, arkadaşı,
Yâri, yâreni...

İNADINA GÜLÜMSE

Duygular dönüşünce söze …
Anlatmakla bitmeyen bir hikaye başlar.
Gecenin sabaha dönüşü gizli bir sır değil
Sanki sihirle siyah perdenin acilişi olur..
Dudaklarindan usulca çikan ses
Günlerce mırıldandiğın bir şarkının melodisi oysa ki.
Yüreğin çarpar, heycanla nefes alırsın,
Güneşin etrafına saçdığı sıcaklıkla karışır..
Anlatılan hikaye iki.
Biri yüreğin ...biri de gözlerinin gördüğü etrafindaki dünya.

Sıcaklığı hissetmek için kapadiğın gözlerin başlar rüya görmeye..
Bitmesin, son bulmasın dediğin rüya
Derin derin akar yüreğine
Günei yapdıydı iyiliği istenmeden yaparken …

Sen büyülenmiş gibi sessizliğe şahit olurken
Sana dokunan tenin sıcaklığını hissederken
Alır götürür rüzgar …
Delli gibi eser.

Fırtınada koyboldun
Hangi yana dönsende gördüklerin aradiıgın degil...
Neye ellini uzatsan uzaklaşir
Elinde olan tek sey yüreğin.
Yüzünün ıslaklığı yağan yağmurdan değil
Akan gözyaslarin.
Kopan fırtınada içinde, gözlerini açmadın daha,unutma!

Aç bir gözlerini: gördüklerin ne?
Günes yükselmiş…büyülemeye hazir bir şekil almış..
Hatta batmak üzere…sahiplenmiş gökyüzüne boyamış kırmızıya..
Benimsin dermiş gibi denizede yaklaşmış...
Esen rüzgar bu sefer yüzünü okşar gibi..
Batan güneşe ardını dönüp gölgeni gördügünde
Hayatın oyuncusu, yönetmeni, yazarı..sen olduğunu unutmadan
Yine hayale,düşe , rüyaya kapılırken
BU sefer Yüreğin dalıp, seçti oyuncuları..
Sahip çık bana, bırakma elimi koyboluyorum yanlızlığımda, dinliyosun ama duy beni,
bakıyorsun ama gör beni, haykırdığında
bitiyor rüya yine en güzel yerinde..
gördüğün tek şey buz tutmuş bir saat.
Ama buz tutmuş saate bakmak anıları söndürmez..

Dudaklarından kalbine akmak istediğin yanında değil.
Susarak beklerken, acıyı yudumlarken, seni sana sorarken..
Söze dönüşen hisslerin seni yanlızlığa boğuyor yine.
Umut dolu gözlerinle, sadece susarak özlüyorsun.
Inadına gülümserken.. zamana meydan okuyorsun.
Her cümlede saklı olan bir duygu..
Ucu bucağı olmayan bir deniz misalen.
Duygular dönüsünce söze..sessizligin eşliğinde yüreğinin sessini dinle…
İNADINA GÜLÜMSE...

Hazer kıl kırma kalbin kimsenin cânını incitme
Esir-i gurbet-i nâlân olan insânı incitme
Tarîk-i ışkda bi-çâreyi hicrânı incitme
Sabır kıl her belâya hâne-yi Rahmân’ı incitme

Felekde hâsılı insan isen bir cânı incitme
Günahkâr olma Fahr-i Âlem-i zî-şânı incitme
Elin çek meyl-i dünyâdan eğer âşık isen yâre
Muhabbet câmını nûş et asıl Mansur gibi dâre
Misâfirsin felek bağında bendin salma efkâre
Düşersin bir belâya sabır kıl Mevlâ verir çâre
Felekde hâsılı insan isen bir cânı incitme
Günahkâr olma Fahr-i Âlem-i zi-şânı incitme
Bulaşma çark-ı dünyâya vücûdun pâk-tâhirken
Güvenme mâl ü mülk ü mansıbın efnâsı zâhirken
Nic’ oldu mâli Karun’un felek bağında vâfirken
Nedir bu sendeki etvâr-ı dert gönlün misâfirken
Felekde hâsılı insan isen bir cânı incitme
Günahkâr olma Fahr-i Âlem-i zî-şânı incitme
Hasislikden elin çek sen cömerd ol kân-ı ihsân ol
Konuşma câhil-i nâdân ile gel ehl-i irfân ol
Hakîr ol âlem-i zâhirde sen ma’nâda sultân ol
Karıncanın dahî hâlin gözet dehre Süleymân ol
Felekde hâsılı insan isen bir cânı incitme
Günahkâr olma Fahr-i Âlem-i zî-şânı incitme
Ben insanım diyen insana düşmez şâd u handânlık
Düşen bî-çâreyi kaldırmadır âlemde insanlık
Hakîkat ehlinin hâli durur dâim perişanlık
Bir işi etme kim gelsün sana sonra peşîmanlık
Felekde hâsılı insan isen bir cânı incitme
Günahkâr olma Fahr-i Âlem-i zî-şânı incitme
Ehl-i irfânım deyü her yerde bendin atma meydâna
El elden belki üstündür ne lâzım uyma şeytâna
Yakın olmak dilersin Hazret-i Hallâk-ı ekvâna
Cihanda tatlı dilli olması lâzımdır insâna
Felekde hâsılı insan isen bir cânı incitme
Günahkâr olma Fahr-i Âlem- zî-şânı incitme
Celîs-i meclis-i ehl-i hakikat ol firâr etme
Hevâ-yı nefsine tâbî olan yerde karâr etme
Tekebbürlük eden insana aslâ i’tibâr etme
Sana cevr ü cefâ ederse bir keş inkisar etme
Felekde hâsılı insan isen bir cânı incitme
Günahkâr olma Fahr-i Âlem-i zî-şânı incitme
Vefâsı var mıdır gör kim sana bu çarh-ı devrânın
Eser yeller yerinde hani ya taht-ı Süleymân’ın
Yalınız adı kaldı âlem-i zâhirde Lokmân’ın
Geçer bir lâhzada ru’ya misâli ömrü insânın
Felekde hâsılı insan isen bir cânı incitme
Günahkâr olma Fahr-i Âlem-i zî-şânı incitme
Sana bir fâide yokdur bilirsin halk-ı gıybetden
Gözün aç âlemi bir bir geçersin çeşm-i ibretden
Zarar gördüm diyen gördün mü sen ehl-i mehabbetden
Yeme kul hakkını korkar isen rûz-i kıyâmetden
Felekde hâsılı insan isen bir cânı incitme
Günahkâr olma Fahr-i Âlem-i zî-şânı incitme
Hakikat bahrinin gavvâsı ol terk-i mecâz eyle
Çıkar ha alma mazlûmun âhın sen i’tirâz ile
Çekil semt-i Habîb’e ey gönül azm-i Hicâz ile
Yüzün tuk hâk-i pâyine hemen arz-ı niyâz ile
Felekde hâsılı insan isen bir cânı incitme
Günahkâr olma Fahr-i Âlem- zî-şânı incitme
Gönül âyinesin silmek gerekdir kalb-i âgâhe
Muhabbet şems-i doğmuşken ne lâzım mihr ile mâhe
Ne müşkil hâcetin varsa heman arzeyle Allâh ‘e
Der-i Mevlâ dururken bakma LÜTFÎ başka dergâhe
Felekde hâsılı insan isen bir cânı incitme
Günahkâr olma Fahr-i Âlem-i zî-şânı incitme
Alvarlı Efe

.

KAVGADAYIM
 
Ne bu günüm ne yarınım
Taa dünümle kavgadayım.
Hemi ruhum hemi canım,
Bedenımle,kavgadayım.
 
Ömür geqti yürü, yürü
Şöyle baktım dönüp geri,
İlk dogduğum günden beri,
İlk günümle kavgadayım.
 
Kırık senedir yol almışım,
Ne arayıp ne bulmuşum,
Bir yanımla dost olmuşum,
Bir yanımla kavgadayım.
 
Doğu, batı, falan, filan,
Kuzey, güney hepsi yalan,
Tek kıbleden geri kalan,
Her yönümle kavgadayım.
 
ARİF dedim düşün ince,
Şunu gördüm düşününce,
El alemden daha önce,
Ben benimle kavgadayım.

Ozan Arif

Yüreğimize Sonbahar Düştü

Ey hüznü sonbaharın
ey gözleri bozkır ağıdı
kaç dilde ağlayacağız daha
kaç dilde susacağız
dayanır mı yürek bu kadar acıya

ay gülümsemiyor
yıldızlar da küs
yer duman duman
gök bulut bulut
sırtını dönmüş umut
heyhat!
bir uçurum kıyısında
düştük düşeceğiz
elini vermiyor hayat!

Ey hüznü ayrılığın
ey gözleri gül sağanağı
kaç şarkıda ayrılacağız daha
kaç şarkıda kavuşacağız
dayanır mı yürek bu kadar hasrete?

geçtiğimiz bütün anılar hüzün
bütün yollar tutulmuş
çözülmüşüz, dağılmışız...
ne yana dönsek
sonbahara düşüyor kalbimiz
uzun saçlı ayrılıklar bağlıyor adımlarımızı

gün geriye döndü
her yer karanlık
o kadar yalnız ve çaresiziz ki
kaybolduk
ışığı tükenen kör kuyularda

bütün hızıyla koşarak
bir korku kovalıyor ardımızdan
dilimizde ağıtlar
yüreğimizde ağır bir depremle
kalakalmışız kederli iki dağ arasında
ne yana dönsek tufan

onulmaz bir acının közünde
kızıl saçlı ateşlerde yanıyor hayallerimiz
savrulan sokaklarında ömrümüzün
yüreğimize sonbahar düştü
hayat gülmüyor bize

Nuri CAN