Sevdiğimiz Şiirler

HER ŞEY SENDE GİZLİ Yеrin sеni çеktiği kаdаr аğırsın, Kаnаtlаrın çırpındığı kаdаr hаfif.. Kаlbinin аttığı kаdаr cаnlısın, Gözlеrinin uzаğı gördüğü kаdаr gеnç… Sеvdiklеrin kаdаr iyisin, Nеfrеt еttiklеrin kаdаr kötü.. Nе rеnk olursа olsun kаşın gözün, Kаrşındаkinin gördüğüdür rеngin.. Yаşаdıklаrını kâr sаymа: Yаşаdığın kаdаr yаkınsın sonunа; nе kаdаr yаşаrsаn yаşа, Sеvdiğin kаdаrdır ömrün.. Gülеbildiğin kаdаr mutlusun. Üzülmе bil ki аğlаdığın kаdаr gülеcеksin Sаkın bitti sаnmа hеr şеyi, Sеvdiğin kаdаr sеvilеcеksin. Günеşin doğuşundаdır doğаnın sаnа vеrdiği dеğеr Vе kаrşındаkinе dеğеr vеrdiğin kаdаr insаnsın. Bir gün yаlаn söylеyеcеksеn еğеr; Bırаk kаrşındаki sаnа güvеndiği kаdаr inаnsın. Ay ışığındаdır sеvgiliyе duyulаn hаsrеt, Vе sеvgilinе hаsrеt kаldığın kаdаr onа yаkınsın. Unutmа yаgmurun yаğdığı kаdаr ıslаksın, Günеşin sеni ısıttığı kаdаr sıcаk. Kеndini yаlnız hissеtiğin kаdаr yаlnızsın Vе güçlü hissеttiğin kаdаr güçlü. Kеndini güzеl hissеttiğin kаdаr güzеlsin.. İştе budur hаyаt! İştе budur yаşаmаk, Bunu hаtırlаdığın kаdаr yаşаrsın Bunu unuttuğundа аldığın hеr nеfеs kаdаr üşürsün Vе kаrşındаkini unuttuğun kаdаr çаbuk unutulursun Çiçеk sulаndığı kаdаr güzеldir, Kuşlаr ötеbildiği kаdаr sеvimli, Bеbеk аğlаdığı kаdаr bеbеktir. Vе hеrşеyi öğrеndiğin kаdаr bilirsin, bunu dа öğrеn, Sеvdiğin kаdаr sеvilirsin… Cаn YÜCEL

RİNDLERİN ÖLÜMÜ
Hafız'ın kabri olan bahçede bir gül varmış;
Yeniden her gün açarmış kanayan rengiyle.
Gece; bülbül ağaran vakte kadar ağlarmış,
Eski Şiraz'ı hayal ettiren ahengiyle.

Ölüm, asude bahar ülkesidir bir rinde;
Gönlü her yerde buhurdan gibi yıllarca tüter.
Ve serin serviler altında kalan kabrinde,
Her seher bir gül açar;her gece bir bülbül öter.

Y.Kemal Beyatlı

Yağmur olup yağdığım şehirlerde
seni arıyorum
Körebe oynuyor sokaklar
Elini tutmayalı
kederler bahse tutuşmuş
bizim üstümüze
Kazanan kaybettiğini bilmiyor
Seni daha çok seviyorum

Sevgilim uzaklara mı daldın yine?
Yaralı kuşlar kondu kırık dallarıma
Bize uzaklara dalmak mı düştü?

İçimizde  biriktirdiğimiz cümleler
kambur oluyor sırtımıza
Sessizliğimize saldırıyorlar
İnsan yorgunuyuz ikimizde

Aramıza yollar koymuşlar
parantez açıp şehirler koymuşlar
Göçüp gidiyoruz her sabah görmüyorlar
Sana hep kavuşuyorum...

“Seçil Oğuz”

Müstakil bir evim olsun ve küçük bir bahçem.
Eski bir radyom, bir de kanepem.
Bahçemde erik ağacım ve yanında kiraz.
Kırmızı güllerimin yanında, papatyalardan da biraz...

Minik bir köpek ve sevimli bir kedi.
Onların vefası ve toprağın bereketi...
Ve çayı beraber yudumlayabileceğim,
Elimi hiç bırakmayacak can yoldaşı.
Sonrası can sağlığı, hayırlısı...

                                               Can  YÜCEL

Beşinci Mevsim

Düştü can evime dördüncü cemre
Dünyayı üçüncü gözümle gördüm.
Dörtyüz seksenbeş gün çekti bir sene
Onaltıncı aya takvimsiz girdim.

Aynalara baktım korku gösterdi
Saatler her sabah kırkı gösterdi
Namlular, nişanlar Türk'ü gösterdi
Hayatım boyunca hedefte durdum.

Gül sundum yediler, koklamadılar
Armağan can verdim saklamadılar
Gittim... gelir diye beklemediler
Kaybolan gölgemi yollara sordum.

Getirdim yanıma ay'ı bir karış
Ölçtüm ki dağların boyu bir karış
Şehiri bir adım, köyü bir karış
Damlada denizdir en küçük derdim.

Savurdum, eledim, seçtim zamanı
Yaprak yaprak tel tel açtım zamanı
Haftada üç asır geçtim zamanı
Nereye gittimse zamansız vardım.

Yırtıldı ruhlara çizdiğim resim
Yazık, kulaklara sığmadı sesim
Yaşadığım şimdi beşinci mevsim
Çağın çilesini sırtıma sardım.

Abdürrahim KARAKOÇ

Hasan'a Mektup - 14

   Ya... işte böyledir kardeşim Hasan
'Kazan ver, yiyelim, sen bak' diyorlar.
Yiyince dursalar gam değil amma,
Üstelik, adama 'ahmak' diyorlar.

Tecavüze uğrar din, ahlâk, töre
De gel haber anlat sağıra, köre
Utanmadan bir de göz göre göre,
Herifler, boynuza 'kulak' diyorlar.

Yıkıp devirmektir tek çabaları
Menfaatsiz olmaz merhabaları
Bir kızıl baykuşun kör hempaları
Ayağa 'baş', başa 'ayak' diyorlar.

Sen ak'a ak dersin, onlar 'kara' der
Sen Allah dedikçe, onlar 'para' der
Bilemedik gitti bu ne biçim yer
Namusun kirine 'kaymak' diyorlar.

Gayeleri gedik açmak her safta
Gezer ellerinde kirli bir yafta
Aldatamazlarsa 'mürteci', softa
Aldananlara da 'salak' diyorlar.

Bunlar sosyal adaletin tellâlı
Bunlar sol açık'tır, sola sevdalı
Bunlar su içerken ıslık çalmalı
Öyle ya vatana 'otlak' diyorlar.

Söyletme be Hasan, dert kucak kucak..
Sardılar her yeri köşe ve bucak
Yetmez mi, kemiğe dayandı bıçak?
Ayının postuna 'bayrak' diyorlar.

Derler ki: Siz susun biz söyleyelim;
Hep biz yönetelim, hep biz yiyelim.
Artık bu oyuna hayır diyelim
Biz sustukça onlar, 'korkak' diyorlar...(Vur Emri)

Hangimiz gönül almaya geç kaldık?
Kalplerin camdan olduğunu unuttuk.
Hiç kırılmaz sandık…
Hangimiz samimi, hatır sormalara geç kaldık?
Yitirilen zamanda kazanılan anılarımızın hatırına sevemez miydik?
Karşılığı olmayan bir kaç cümleyi kuramadık.
Yurtsuzluğumuzu,kimsesizliğimizi hesaplamadan kırdık, kırıldık
Barışa dair eylemlerde el ele vermek için hangimiz geç kaldık?

TUHAF MI GÜLÜM

Ben mi tuhaf biriyim, dünya mı tuhaf yer
Leyla’yı öldürenler Mecnun gömleği giyer
Tuhaf mı karanlığı sevmesi bir yıldızın
Tuhaf mı gölgelerle konuşması yalnızın
Bir pınarın toprağa, tebessüm beklemeden
Gürül gürül akması yine tuhaf mı gülüm
Toprağın bir çiçekte rengarenk açtığında
Buram buram kokması yine tuhaf mı gülüm
Çiçeğin bir arının imbiğinden süzülüp
Peteklerden bakması yine tuhaf mı gülüm
Arının bir şairin kaleminde ansızın
Kaf dağına çıkması yine tuhaf mı gülüm
Gönül yurdunda akan ırmakları, şairin
Senin için yakması yine tuhaf mı gülüm
Tuhaf mı, gökyüzünde ağlaması cücenin
Tuhaf mı, çözülmesi bu garip bilmecenin
DÜNYA MI TUHAF BİR YER, BEN Mİ TUHAF BİRİYİM
NEDEN KALBİNDE ÖLÜ, GÖZLERİNDE DİRİYİM
Her akşam saçlarında tarıyorsun geceyi
Dudağıma düşürdün iki akkor heceyi
SEN SEVDAYI BİLMEYEN BİR RÜZGARLA BÜYÜDÜN
VARLIĞIM YOKLUĞUNDA TÜKENİRKEN, UYUDUN
SENİN LÜGATİNDE RUH BİRKAÇ DİRHEM GÜMÜŞTÜR
SENİN KİTABINDA AŞK TARİHE GÖMÜLMÜŞTÜR
Eskimeyen bir vefa görmeyince dünyada
Narin avuçlarında küflendi kara sevda
SEN FEDAKARLIĞINI ANLAMAZSIN DEVLERİN
SANA TUHAF GELMESİ BUNDANDIR HAYALLERİN
SENCE BENİM YAŞAMAM BİLE TUHAF OLMALI
HİÇBİR ŞEY BEKLEMEYEN BU ŞAİR, SAF OLMALI
Ya da, mazinin bile bilmediği bir hain
Gülüm, artık şüpheler tahtırevanından in
Bir gün tuhaf gelecek sana dünyada ölüm
Biliyorum, ölümdür bana yakışan gülüm
Sen ki, bir Asena’yı taşırsın kollarında
Sen ki, ruhumu ezip geçersin yollarında
Madem istemiyorsun bu sevdanın tacını
Şahmaran versin bana derdimin ilacını
UMUDUM, ELLERİNDE SARARIP SOLSUN, GÜLÜM
SANA TUHAF GELENLER, KADERİN OLSUN, GÜLÜM
Oysa bu can yakıyor menfaat kitabını
O yalnız gözlerinde bulmuştur mehtabını
O, eşsiz bir hülyayı taşır gecelerinde
Hülya güller açıyor onun bahçelerinde
O yalnız bir kahraman edasıyla gülümser
O yalnız hasretini kanatan kahra küser
O kahır, ipek gibi sarar hücrelerini
Kıpkızıl renge boyar ölüm kokan terini
O, mahpus bir hayatın feryadıyla kıvranan
O, zalim bir ateşin intiharıyla yanan
Kirpiklerine mahkum bir küheylan gibidir
Her parçası yar kokan bir kalbin sahibidir
O senin kalbin gibi demir değil, tunç değil
İhtiras değil gülüm taşıdığı, hınç değil
Bugün yorgun sesini duysan da aynalarda
Bir gün susar bu yürek, son uykuya dalar da

SEN ŞİMDİ BİLMEDİĞİN BİR KALBİN DEĞERİNİ
ONSUZ KALIP YIKILAN BİR DÜNYADA ANLARSIN
VARSIN DELİ BİR HAYAL YİNE ÇÖKSÜN İÇİMDE
BİR GÜN SEN DE ÇÖKERSİN GÜLÜM, SEN DE AĞLARSIN


Nurullah GENÇ

Ne söylersen onu yapıyorum elimde değil verdiğin güle dokunmamak
Gözlerin neredeyse bedenim orada oluşuyor yeniden
Rüzgarların eğilip kulağıma fısıldadıkları oluyor söylediklerin
Dilim tutuluyor sanki buruk bir yemiş tatmışçasına
Sesiz bir başına yokolarak yeniden yaşıyorum yanında
Hiçliğin tadına bakıyorum
Varlığını biraz biraz duydukça
Bedenim bedenine kapanıyor yavaşça
Sırtında büyük sırmalı bir harmaniyle karşılıyorsun beni

Bir bulut gelir hani kanatları yağmur rengidir
Uzun yol yorgunudur sonra başka türlü
Bir yüzdür gökyüzü
Onu yaşıyorum yanında
Kış sabahının açmış tüm çiçekleri elinde
Elimde değil senin yanında ırmakların sesini dinlememek
Birden bire allak bullak oluyorum gelişinle
Kollarımdan uç veren zeytin dalları
İpek bir sedire yatırıyorum duygularımı
Seni ey yağmur kaçkını
Sabah yeli tadı
Sen güneşin ışık damlası ayışığı dansı
Sen geceyarısı beyazı
Kasırgada deniz denli tutkunu olduğum sen
Yemişlerin zehir tadı
Evrenim tuzum dağyelim
Yaşamım
Ve yanıbaşımda soluk alıp veren deniz gibi sen.

Gülseli İNAL

Emeksiz zengin olanın ,
Kitapsız bilgin olanın ,
Sermayesi Din olanın ,
Rehberi Şeytan olurmuş.

                    Yunus Emre

ACABA

Uyuyan göllere ay ışığında
Sevginin resmini çizsem kim anlar?
Tomurcuk ayrılıp, gül açtığında
Yağmurun saçını çözsem kim anlar?

Bir mekan kaplamış ne varsa nerde
Kendi ötesini saklar her perde
Sonsuzluğun sona erdiği yerde
Huduttan bir kulaç kazsam kim anlar?

Aşk, kömür beyazı; kin, süt karası
Eklenir yarama her dost yarası
Et oldum bıçakla kemik arası
Cellatla ahdimi bozsam kim anlar?  

Doğumda yalan var, ölümde gerçek
Bir şeyler anlatır balık, kuş, çiçek
Kırık gönülleri toplayıp tek tek
Toplayıp göğsüme dizsem kim anlar?

Gün geldi zamanı gömdüm kabire
Dağ oldu aklımın verdiği fire
Bağlasam telaşı çelik zincire
Sabrın derisini yüzsem kim anlar?

İçte deprem olur dışın düğümü
İhlâssız çözülmez işin düğümü
Aklımdan geçeni, düşündüğümü
Okusam kim dinler, yazsam kim anlar?

Abdurrahim Karakoç

BAYRAM

Âfâk bütün hande, cihan başka cihandır;
Bayram ne kadar hoş, ne şetâretli zamandır!

Bayramda güler çehre-i mâ'sûm-i sabâvet,
Ümmîd çocuk sûret-i sâfında ıyandır

Her cebhede bir nûr-i mücerred lemeânda
 

Her cebhede bir nûr-i mücerred lemeânda;

Her dîdede bir rûh demâdem cevelândır.

MEHMET AKİF ERSOY

HÜZÜNLÜ BAYRAM

Kimisi gurbette,kimi sılada,
Yalnızlara bayram,hüzünlü gelir.
Kimi şehitlikte,dili duada,
Yalnızlara bayram,hüzünlü gelir.

Ne el öpeni var,ne öptüreni,
Çoktan kaçmış belli,hayat treni,
Mumla arar garip,selam vereni,
Yalnızlara bayram,hüzünlü gelir.

Terk etmemiş bayram,modalarını,
Temizler toparlar,odalarını,
Dizer şeker,ayran,sodalarını,
Yalnızlara bayram,hüzünlü gelir.

Beklenen misafir,kapıda olmaz,
Elinde telefon,bir türlü çalmaz,
Bayram ona artık,çiledir dolmaz,
Yalnızlara bayram,hüzünlü gelir.
...

İçimin yangınını körüklüyorsun
Alev alıp yakacak şimdi tüm bedenini ..

Haykırıyorum !
Avazım çıktığı kadar
Yüreğimden ,
Sessiz, sessiz,
Buza kesmiş yüreğine ..
Bir Gül Sevgili
Gülüşünde Cennet saklı..

Ben geldim !
Umuda çiçek ekmeye ..
Sadece susuyorum ,
Susuzluğa değil !
Sensizliğe ..

Çağırsam gelir misin
Gün geceye uzayacak
Üstelik bugün cumartesi ..
Umudum yapraklarında
Saklı olamaz ,
Ne eksik ne bir
fazla ..
Öyle güzel sözler bilmem ,
“Canımsın “derim ,
                    Susar giderim ..
             
   Hüseyin ERDİNÇ

Sana bakmak
Gözlerin
Sana bakmak
Sözlerim
Sana bakmak
Gülüşün
Sana bakmak
Hüznüm
Sana bakmak
Yılmaz Erdoğan
Bana bakmak
Ölüme göze almaktır