Sevdiğimiz Şiirler

Yapacak bir şey yok dedi kadın kalabalığa...
Siz istiyorsunuz diye değişemem…
Ben biraz alınganım…
Genellikle hassas ve romantik…
Hâlâ aşka da inanıyorum…
Masallara,
Kahramanlara,
Kahve falına,
Papatyalara…
İstersek dünyanın iyi bir yer olacağına da…
İyi olmanın, iyilik yapmanın, kolay affetmenin saflık olmadığına…
Ve şiirin sonsuzluğuna...

Arzu Eşbah

Süleyman Çobanoğlu

ÖLÇÜ

Sevdiğin müddetçe
ve sevebildiğin kadar,
sevdiğine her şeyini verdiğin  ve verebildiğin kadar gençsin.

Kırılgan bir çocuğum ben.
Yüreğim cam kırığı.
Bütün duygulardan önce öğrendim ayrılığı.
Saldırgan diyorlar bana,
Oysa kırılganım ben.
Gözyaşlarım mücevher; saklıyorum herkesten.
Ürküyorlar gözümdeki ateşten,
Ürküyorlar dilimdeki zehirden,
Ürküyorlar o dur durak bilmeyen,
gözü kara cesaretimden.
Diyorlar:
Bir yanı sarp bir uçurum,
Bir yanı çılgın dağ doruğu.
Oysa böyle yapmasam ben,
Nasıl korurum içimdeki çocuğu?
Bir yanım çılgın nar ağacı,
Bir yanım buz sarayı.


                   Murathan  MUNGAN

MASAL
Çocuktum her şeyi anladığımı sanıyordum
Sonra büyüdüm
Bombaların ve bankaların dağlardan ve ırmaklardan
Fazla olduğunu gördüm
Bahçıvanlar generallerden
Menekşeler mermilerden daha azdı
Yenilmişti dünya

Duanın özgürleştiren rüzgarı çekilmişti yüzlerden
İnsanlar doğa değil yönetmelik kokuyordu
Nükleer artıklar ve çok uluslu yalanlarla
Kirlenmişti yüzümüz

Teknolojinin o yok edici
O gri gölgesi düşmüştü yüzlere
Yenilmişti yüzümüz
Ve görüntü aynıydı bütün aynalarda

Herşey çok açıktı
Herkes kimsesiz
Herkes birşeyin yoksuluydu
Hepimiz aynı anda yenilmiştik
Ve şarkılarımız kederliydi

Yanlış bir zamanda mı yaşıyordum
Çekip gitsemi idim
Ne yanlış bir zamanda yaşıyordum
Ne de çekip gidecek bir yer vardı
Heryer aynıydı, kaldım
Sürekli çağıran ve ayırım yapmayan toprak
Nasıl olsa beni de çağıracaktı

Masal dünyanın bittiği yerde başlar
Biliyorum eski zamanlarda değiliz artık
Ve masallar böyle anlatılmaz
Biliyorum ben hiç masal yazmazdım
Dünya sisteminin hepimize anlattığı masal
Kötü olmasa bu kadar

Biliyorum bir karınca türküsünden
Daha hafif olacak sesim
Biliyorum insanların birbirine olan
Yabancılığı büyüyecek dünya küçüldükçe
Biliyorum telefonlar oldukça
İnsanlar birbirini görmeyecek
Biliyorum birbirimizi hiç görmeden öleceğiz

Her şey için tek şey diliyorum
Allahın gülleri yakamızı bırakmasın

Mevlâna İdris Zengin Şiirleri

“Sokaktayım
Gece leylak
Ve tomurcuk kokuyor.
Yaralı bir şahin olmuş yüreğim.
Uy anam anam,
Haziranda ölmek zor...”

Hasan Hüseyin Korkmazgil

        SOKAK İNSANLARI
Sizi anlıyorum sayın kediler,
Muhterem köpekler,
Saygıdeğer kuşlar,
Hepinizi anlıyorum,
Ben de sizin gibiyim..
İnsanları çözemiyorum..!

Yarınlar Güzel Olmak Zorunda/Murat Ali Ersan

Anlatabilsem sende neler gördüğümü,
kimse inanmaz hayal derdi.
Bilselerdi sende neler gördüğümü,
yıllarca hayal görmek isterlerdi. ..

Murathan Mungan

iyi haber almışların yüzüyle dön bana.
 başımın her bir odasında, yastığın hazır.
 düğmemin iliği, kapımın kilidi, suyumun yolu sensin köylerin ve şehirlerin ,
tuzların ve kayaların, rüyaların ve suların ,
geçmişlerin ve geleceklerin huzurunda .
onurumun dakika dakika ezildiği dünyada eğilmeden geçeceğim tek kapı sensin.
 herkeslerin adımlarından emin olduğu,
 günü geçmiş yalnızlıkları çöpe attığı ,
kostakça mütebessim gidişler içinde ,
düşmüş de elinle tutulmuşun olayım.
 bir bakışla kendine çekilmişin olayım .
kaybettiğim yaşamaksa ,
şehre sarkan başım için
“sevilmiştir” mazbatanı veremez misin.
   M.Narli

Güçlü kadınlarız biz ,
Anayız, yuvayız, ekmeğiz, aşız..
Taşı sıksak suyunu çıkarırız canımız istediğinde..
Demiri bile döveriz yüreğimizdeki güçle..
Bakmayın kırmızı ojelerimize,
Tarlada süreriz icap ettiğinde..
Topuklu ayakkabılarımız batmasın gözünüze,
Çarıkla bile yürürüz gerektiğinde..
Allık yerine kömür karası sürmeyi de biliriz biz..
Markayı severiz ama basmada giyeriz yeri geldiğinde..
Güçlü kadınlarız biz ,
Anayız, yuvayız, ekmeğiz, aşız..
Dinlemesini bilene türkü, yaşamasını bilene Vatanız..

T.Tuğba Baş

Bir akşam vakti aklıma düşersin
Uzak kentlerin
dalgınlığı uğrar gözlerime
Sazın diline bir türkü yerleşir
Başka bir acıdan yazılmış sözler
Ayna tutar içimde olup bitenlere

Esmer bir sancı kıvranır bedenimde
Omurgam olur tüm kederler
Yollara düşsem derim
Uzak yollara
Uzakta sen
Yakında sen
 Gidemem senden

Gün doğmadan aklıma düşersin
Şehir uykuda,
kuşlar süzülürken
Gencecik bir ağaç yorulur içimde
Çay tabaklarında söndürdüğüm
tütünler yorulur
Acın yorulmaz
Ezber bozdurur yokluğun
Bir ipte iki cambaz
Biri hasret, biri keder

Seçil  OGUZ

Yağmur da var
Çok sevdiğim rüzgar da
Bugün Pazar
Daha uyanmadı komşular
Damların üzerinde kuşlar
Daha rahatlar
Radyolarda eski şarkılar çalıyorlar bu saatlerde
Gönül penceresinden ansızın bakıp geçenlere doğru
Yağmur da var
Çok sevdiğim rüzgar da
Daha uyanmadı komşular
Bugün Pazar
Ve ben seni çok özledim
Dışarı çıkmak istiyor canım
Tek başına haytalık etmek
Islanmak Pazar sabahında yağmurda
Boş caddelerde dolaşmak
Vitrinlerine bakmak mağazaların
Sinemaların afişlerine
Sokakların isimlerine
Telefon kulübelerinde uyuyan çocuklara
Bir merhaba demek sessizce
Sahilde martılara simit atmak
Otobüslerin ilk seferlerine binmek
Gitmek istiyor canım
Hayatın gittiği yere
Islık çalıp şarkılar uydurmak kendi kendine
Fırından taze ekmek alıp
Buğusunu çekmek içine
Ve ben seni çok özledim
Tam böyle bir şey
Çiçeğe su yürümesi
Bebeğin ağlaması
Toprağın uyanması
Yağmurun yağması
Ateşin sıcağı
Bu Pazar sabahı
Tam böyle bir şey
Bir sabahçı kahvesine uğramak
Bir bardak çay
Taze dem kokusu
Hayatın atardamarlarında dolaşmak
Bölmeden şehrin uykusunu
Bir siir yazmak
Pazar bulmacasının boş karelerine
Şiirde tam da bunu anlatmak delice
Tam böyle bir şey
Hesapsız gölgesiz bedelsiz kimsesiz
Bir şiir yazmak
Bir bardak çay içmek
Sokaklarda gezmek
Yağmurda ıslanmak
Ve ben seni çok özledim

                 İBRAHİM SADRİ

Gelsen De Bir Gelmesen De

Artık olan oldu bize
Gelsen de bir gelmesen de
Gelemeyiz biz yüz yüze
Gelsen de bir gelmesen de

Hep kendini çektin naza
Yok bahara yahut yaza
Bıktım gayrı yaza yaza
Gelsen de bir gelmesen de

Bir candır bu bir andır bu
Giden gelmez bir handır bu
Dağ taş değil insandır bu
Gelsen de bir gelmesen de

Göreceğim bir boş kafes
Ceset kalmış çıkmış nefes
Nerde o can nerde o ses
Gelsen de bir gelmesen de

Osman Yüksel Serdengeçti

Denize karşı bir bankta, Omzuna başımı yaslayıp, Sesinden şiirler dinlemek gibi Çocukça isteklerim oldu. Bağışla..

Nazım Hikmet

Ben Yine Bende Bittim
Karşımdasın işte...
Bana bakmasan da oradasın, görüyorum seni.
Ah benim sevdasında bencil, yüreğinde sağlam sevdiğim.
Kalbime gömdüm sözlerimi, ceset torbası oldu yüreğim.
Tıkandığım o an,
Elimi nereye koyacağımı şaşırdığım o an işte,
Aklımdan o kadar çok şey geçti ki takip edemedim.
Ellerim boşlukta, ben darda kaldım.
Ellerim buz gibi, ben harda kaldım.
Bir senfoni vardı kulağımda çalınan,
bitti artık hepsi...

Köşeme çekildim, hani hep kaldığım köşeme.
Bakış açım belli oldu yine.
Geride kalan, ardından bakar gidenlerin.
Bir meltem olacak rüzgarım dahi kalmadı benim.
Dağlara çarptım her esişimde.
Yollara küfrettim her gidişinde.

Demiştim sana hatırlarsan:
Önemli olan zamana bırakmak değil,
Zamanla bırakmamaktır..
Şimdi bana, geçen o zamanın
Unutulmaz sancısı kalır

Gittiğim eğer bensem, söyle bana kimden gittim?
Sende yoktum zaten ben, ben yine bende bittim...

Nazım Hikmet