Sevdiğimiz Şiirler

hepsi güzel şiirler..

BİZİ YARATAN TANRIM


Bizi yaratan Tanrım bir arzuhalim vardır
Ya! Doğru yolu göster yâda al bu canımı
Sana olan en büyük sevgim içimde hardır
Ya! Doğru yolu göster yâda al bu canımı

Sorgu, sual edemem şu boynum kıldan ince
İçin, için yanarım, böyle nicedir, nice
Elin arsız, yüzsüzü bir gün bana gelince
Ya! Doğru yolu göster yâda al bu canımı

Menfaat çıkar için bir insanı satmadan
Kazandığım parayla kumarlarda batmadan
Kadere isyan edip, felekle zar atmadan
Ya! Doğru yolu göster yâda al bu canımı

Öyle bir gönül ver ki olayım tek esirin
Kendi mahşerinde yak olursa bir kusurum
Yüreğine bir korku, düşmeden bu cesurun
Ya! Doğru yolu göster yâda al bu canımı

Sana olan inancım kaplarken sonsuz arzı
Yerine getireyim her gün sünneti, farzı
Doğru yoldan çıkarak almadan dünya tarzı
Ya! Doğru yolu göster yâda al bu canımı

Bana nasip eyleme içinde varsa haram
Gördükçe hırsızları kapanmıyor bu yaram
Başka kimim vardır ki gidip ona yalvaram
Ya! Doğru yolu göster yâda al bu canımı,

by OKULS 

"eğer,yeniden başlayabilseydim yaşamaya,
ikincisinde,daha çok hata yapardım.
kusursuz olmaya çalışmaz,
sırt üstü yatardım.
neşeli olurdum,ilkinde olmadığım kadar,
çok az şeyi ciddiyetle yapardım.
temizlik sorun bile olmazdı asla.
daha çok riske girerdim.
seyahat ederdim daha fazla.
daha çok güneş doğuşu izler,
daha çok dağa tırmanır,
daha çok nehirde yüzerdim.
görmediğim bir çok yere giderdim.
dondurma yerdim doyasıya,
ve daha az bezelye.
gerçek sorunlarım olurdu hayali olanların yerine.
yaşamın her anını gerçek ve verimli kılan
insanlardandım ben.
yeniden başlayabilseydim eğer,
yalnız mutlu anlarım olurdu.
farkında mısınız bilmem.yaşam budur zaten.
anlar.sadece anlar.siz de anı yaşayın.
hiçbir yere termometre,
su, şemşiye ve paraşüt olmadan,
gitmeyen insanlardandım ben.
yeniden başlayabilseydim eğer,
hiçbir şey taşımazdım.
eğer yeniden başlayabilseydim,
ilkbaharda pabuçlarımı fırlatır atardım.
ve sonbahar bitine kadar,
yürürdüm çıplak ayaklarla.
bilinmeyen yollar keşfeder,
güneşin tadına varır,
çocuklarla oynardım,bir şansım olsaydı eğer.
ama işte 85'indeyim ve biliyorum...
ölüyorum. "

İLAN-I AŞK

Hüzün çöktü gönlüme bu akşam dop doluyum,
Gönlüme yakamoz ol, doğ bana sarıca ay,
Tanrıçası sen olan, aşkın mümin kuluyum.
Say Beni, cennetine atılacaklardan say.

* * *
En sıcak cehennemin ebedi yanığıyım;
Vadettiğin cennetin Havva'sız konuğuyum;
Yasak elma savının müebbet sanığıyım;
Cennet yerine beni, sıcacık sinene koy.
* * *
Öyle Bir rüzgâr essin ikliminden, dinmesin,
Bahtıma sevda doğsun, karanlıklar inmesin,
Aşk yansın, huzur yansın, sevimiz hiç sönmesin,
Dünyamıza nur yağsın, aydınlık şafaklar yay.
* * *
Sen sevdasın, gönülsün; sen en güzel şiirsin;
Yanık dudaklara kar, süzgün nehirsin;
Ben aşkına kalebent, sen sevdamda esirsin,
Bu sana ilan-ı aşk, nasıl duyacaksan duy!


by OKULS 

 
 
ŞAŞIRDIM KALDIM İŞTE!

Sözde, senden kaçıyorum dolu dizgin atlarla..
Bazen sessiz sedasız ipekten kanatlarla..

Ama sen hep bin yıllık bilenmiş inatlarla..
Karşıma çıkıyorsun en serin imbatlarla..

Adını yazıyorsun bulduğun fırsatlarla..
Yüreğimin başına noktalarla.. Hatlarla..

Başbaşa kalıyorum sonunda heyhatlarla..
Sözde, senden kaçıyorum doludizgin atlarla.

Ne olur bir gün beni kapında olsun dinle..
Öldür bendeki beni..
..Sonra dirilt kendinle!

Çarpsan karasevdayı en azından yüzbinle..
Nasıl bağlandığımı anlarsın kemendinle..
Kaç defa çıkıp gittim buralardan yeminle..
Ama her defasında geri döndüm SENİNLE..

Hangi düğüm çözülür.. Nazla.. Sitemle.. Kinle..
Ne olur bir gün beni, kapında olsun dinle..

Şaşırdım kaldım işte, bilmem ki n'emsin..?
Bazen kızkardeşimsin.. Bazen öpöz annemsin..
Sultanımsın susunca, konuşunca kölemsin..
Eksilmeyen çilemsin..
Orada ufuk çizgim, burda yanım yöremsin..
Beni ruh gibi saran sonsuzluk dairemsin..

Çâresizim.. Çâremsin..

Şaşırdım kaldım işte bilmem ki neyimsin...
  
                                         Yavuz Bülent Bakiler
 

SENSİN

Başucuma güneşi, dikseler de fark etmez
Ben seni seviyorum, ayım güneşim sensin
Şu gönlüm yüreğinin hepsini alsa yetmez
Ben seni seviyorum, inan ruh eşim sensin

Ah o gözlerin var ya, benzeri yok bakarsın
Çoruh musun çağlarsın, yüreğime akarsın
Gözlerinden nur yağar kandilleri yakarsın
Ben seni seviyorum, közüm ateşim sensin

Kokun nefesim oldu, soluyorum müdavim
Miski amberle doldu ant olsun gönül evim
Sevgin ile dünyaya meydan okuyan devim
Ben seni seviyorum hayalim düşüm sensin

Özlem denen acıyı, sevmeyen nasıl bilsin
Sevda çekemeyenler gözyaşın niçin silsin
"Aşka aşık” olmayan dağları neden delsin
Ben seni seviyorum bütün uğraşım sensin

O kadar özelsin ki söz yetmez anlatmaya
Güneş isyankar olur gitmez asla batmaya
Bütün arzum emelim o göğsünde yatmaya
Aşkı kalbime çizen ustam nakkaşım sensin
Agrı dagında açan nazlı kardelen sen varsın
baktıgım her yerde sen varsın...

İNTIZAR 
Gözlerin dokunuyor kalbime ey cefakar
Öyle uzun bir hicran sundunki hayatıma
Zehrini yudumluyor ruhum melankolini
Lambalar sırılsıklam gönlümde sönmesin yar
Ellerin ab-ı hayat, gülüşün yar, sesin yar
Rüzgar mıdır, yağmur mu dumanlı bakışların
İrkiliyor durmadan bedenim, hülya mıdır
Neş'eme ızdırabın çektiği perdesin yar
Umudumun maviye büründüğü yerde mi
Mahulyam, ey şebnem edalım, nerdesin yar

Unutma ceylanların çölleri sevdiğini
Toprak neva sırrını ezberliyor göklerin
Renkler uğursuzluğu fısıldayıp duruyor
Ülfetim nevbaharı bekliyor, bilesin yar
Zarif bir düğüm gibi duruşun yar, sesin yar
Gülleri incinmesin masum dudaklarının
Aldırma, leylakların solduğuna içimde
Ruşenimsin ey canım, beyaz bir lalesin yar
Işığısın şehrayin kalıntısı ömrümün
Sensizim, avareyim; durmayıp gelesin yar

Esrarengiz şarkılar dinliyorum geceden
Neden ıslak bilmem ki, çehresi yıldızların
Mestediyor ruhumu endamın, ey cefakar
Eridim; ırmağına döküldüm; şulesin yar
Neden resimler gibi hercaidir sesin, yar
Ey deniz yürüyüşlüm, ey hüznümün kaynağı
Küskün ırmaklar bile benden daha mutludur
Şafakta billur olup, gönlüme giresin yar
Eski umutlarımın son bulduğu yerde mi
Sihirli akşamların ülkesinde misin yar

İlkin şakayıkları okşayan parmakların
Nedense, kanatlanıp uçtu yalnızlığıma
Anladım aynaların seni kıskandığını
yüzünün nakışını özledim bilesin yar
Şeydayım, efkarlıyım; duyup da gülesin yar
Efsunlu duygularla sarsılıyor benliğim
Hasretim ey cefakar, süreyya gözlerinde
Ebedi nalan oldu gözyaşım; silesin yar
Pusatsız suvariler gibiyim yollarında
İntizarın alnıma vurduğu halesin, yar

Çeşmeler kurumaya yüz tutmuşsa içimde
İklimler lanetini kusuyorsa ötenin
Mahşere aralanan kapıdır şimdi zaman
Dil-rübasın, mümayiş sultanı, didesin yar
Ellerin ıtır dalı; duruşun yar sesin yar
Çakıyor yüreğimde şimşekleri ferdanın
Işık ol, perdesinden kurtar beni sevdanın
Nerdesin? ..Rüyada mı? ..Sanki mazidesin yar
Lalezarı solgundur melal yolculuğunun
Ilıksın, uykudasın, safsın, güzidesin yar

Yasaklara nigehban olma, ey mah-ı zemin
Orkideler seninle büyüsün bahçemizde
Rahmeti özümleyen bir bende-i numune
Olalım yeryüzünde, ey can, hep tazesin yar
Gurbetin lisanıdır gülüşün yar, sesin yar
Üflerken erdemini maveradan hicabın
Zümrüdüanka neden alev alev yanıyor
Ey enis-i mücella, sen ki, yelpazesin yar
Limanısın ruşenimin bela okyanusunun
Semadan damla damla inen firuzesin yar

Esirinim; ey nur-u nigahı, m, yakma beni
Sonsuzlığa seninle varalım, ey cefakar
İliğime işledin; no'lur, bırakma beni
Nazlısın; nazarındır ufuklarımı saran
Ayrılık acısıdır damarlarımda kıvranan
Yorgunum, yaralıyım; no'lur, bırakma beni
Şahikasın; şavkınla tutuştu hücrelerim
Esirinim; ey nur-i nigahım, yakma beni
 
NURULLAH GENÇ

Geçti,istemem gelmeni
Yokluğunda buldum seni.
Bırak vehmimde gölgeni,
Gelme artık neye yarar... Offfff of...

MUAMMA

-Aşkta tıkandı,susmayan dilim,
Tanımsızlığında boğuldu işte tüm hecelerim...-

Gözümde çıplak kaldı,geçmiş tüm düşler...
Hüzne dayandım,yaşlarımı kurutmadan...
Dönüş biletlerini istasyonda bırakırken gidenler,
Sahte yeminlere boğuldu yüzüm,
Sarhoşluğun kaybından içti hüzün...

Vakit;
Durağan akrebin koynuna gömerken tüm gülüşleri,
İçimde erittim bahar gazellerini...
Mazinin buğusundan nefes ç/almaya ç/alıştı günüm...
Sahipsiz çiçekler soldu solumda,
Tükendi tüm aşk şarkıları zamanla...

Şimdi;
Ruhumda eskiyen yıkıntının altında
Değerini yitiren bir hazineyi andırıyor aşk...
Tek cümlede biriktiriyorum pişmanlık yaşlarımı;
-Gözlerin gözlerimin eksik gülüşlerini tamamladı-

Aşk bende ki tanımlarına sırt çevirdi !
Utandı kelimelerim suskunluğun kuyusunda...
Sevdayı paçasından tutmaya çalışıp,
Tutamayışımda öldü cümlelerim...

Sonuç;
Aşkı teğet geçen bir ruh var ortada...
Sana mı ait bana mı?
Orası muamma...

by OKULS 

                  


                       B O Ş          K  A  L  I  R

 Ne  denizler   boş  kalır           Ne  gemiler  boş  kalır



Ne  mezarlıklar  boş  kalır           Ne  doğumhaneler  boş  kalır



Ne  mapuslar  boş  kalır              Ne  ovalar  boş  kalır


Ne  hastaneler  boş  kalır          Ne  caddeler  boş  kalır


Ne  camiler  boş  kalır                Ne  gecekondular  boş  kalır


Ne  meyhaneler  boş  kalır          Ne  okullar  boş  kalır


Ne  apartmanlar  boş  kalır            Ne  kışlalar  boş  kalır


 
Ne  parklar  boş  kalır                           Ne  trenler  boş  kalır




Ne  uçaklar  boş  kalır                         Ne  kahveler  boş  kalır





Ne  yaylalar  boş  kalır                         Ne  gazeteler  boş  kalır



Ne  yıldızlar  boş  kalır                          Ne  ormanlar  boş  kalır

Ne  televizyonlar  boş  kalır                       Ne  resimler  boş  kalır

Ne  ömürler  boş  kalır                   Ne  ömürler  boşunadır


Korkma!    boş   kalır  diye          sevgilim  kalbin;  Kalbim  boşluğundadır

  

Sen sevmek nedir bilir misin?
Bilir misin kalplerin nasıl tutuştuğunu?
Sev desen sadece beni sever misin?
Bilir misin seven kalbin burukluğunu?

Sen gece geç saatleri bilir misin?
Bilir misin karanlıkta özlem ışıklarını?
Yalnızlıklarda bir isim nedir bilir misin?
Bilir misin yalnızlık şarkılarını?

Kağıt üzerinde teselli nedir bilir misin?
Bilir misin kurşunlardan da sert kurşunu?
Yazılan isimleri çizilen kalpleri bilir misin?
Bilir misin kötü haberin ne olduğunu?

Sen ağlamak nedir bilir misin?
Bilir misin gözyaşının ne olduğunu?
Sen gözyaşı selini bilir misin?
Bilir misin neler alıp götürdüğünü?

Sen gözyaşının tadını bilir misin?
Hiç tomucuklar süzüldü mü yanaklarından?
Sen sevmek nedir bilir misin?
Hiç bu sözcük döküldü mü dudaklarından?

Hep böyle çocuksu mu bakar senin gözlerin?
Hep böyle içinde uzak bir ışık mı yanar?
Bakışlarında beni dinlendiren bir şey var;
Kıyısındaymış gibi en sakin denizlerin...

Ne olurdu saadetlerin en büyüğü
İşte ellerimde al, diyebilseydim
Anlardın ve hiç gitmezdin, değil mi
Bir gün olduğun gibi kal diyebilseydim.

Ne zaman seni düşünsem yaşamak güzel
Bir bahar bahçesi olur güz bahçeleri
En karanlıklarda bile uzanır bir el
Kendiliğinden açar sabaha perdeleri

Sen bastığın yerde çiçeklerin büyüdüğü
Her zaman en güzel, her yerde eşsiz
Sen yaprak, sen köpük, sen kuş tüyü
Sen sevgi nehirlerimin aktığı büyük deniz

ELiF'E BENZER...
Bir aşkın derdine müptelâ oldum;
Gül açmış hasreti¸ elife benzer! ..
Âlemde bu aşkın mührünü buldum;
Yayılmış fermânı elife benzer! ..

Azapta tutuşmuş¸ sevgide yanmış;
Bir gülen zamanın vecdine kanmış! ..
Ashâb-ı Kehf gibi dalmış¸ uyanmış;
Her devri¸ devrânı elife benzer! ..

Çilede¸ çektikçe okudum aşkı;
Kul oldum¸ kullukta dokudum aşkı! ..
Nûrdan¸ billûrdan mı bu aşkın köşkü?
Menzili¸ mekânı elife benzer! ..

Bir mest-i elestim buldum ezelden;
Gökler bulutlandı düştüğüm hâlden!
..
Bu aşk¸ aşk yükünü derdi gönülden;
Feryâdı¸ figânı elife benzer! .

Sızdıkça bir umman kâtresi cana;
Derin bir sır açar öz aşkım bana! ..
Bir yürek yıkanır düşer zamana;
Esrârı¸ efkârı elife benzer! ..

Bende sadâsı var hüznün¸ sürûrun.
Çöktü tacı¸ tahtı¸ kibrin¸ gururun! ..
Kâbe'den Sidre'ye yükselen nûrun;
Gülü¸ gülistânı elife benzer! .

Rıfat ARAZ

sakarya tabii

Ben seni bir okyanusun derinliginde buldum da sevdim
Parlak bir inciydin benim için
Paha biçilmez bir inci

Ben seni soguk ve yagmurlu bir günde
Seni düsünürken gülüsündeki sicakligin içime dolup da
Beni sardigi bir anda sevdim
Seni sadece selvi boyun,siyah saçlarin yada kara gözlerin
Güzel bir yüzün var diye degil
Fikirlerinle,konusmandaki güzelligin ve benim o kor halde yanan yüregimle sevdim
Ben seni derinden ve hissederek sevdim
Her kalp atisimda vücudumun dört bir kösesine yayildigini
Beni sardigini her nefes alisimda cigerlerime isledigini bilerek sevdim
Seni kis gecelerinin o soguk yataginda birlikte uyuyup beni isittigin
Yaz sicaginda uyuyamayip sıkıntilarim oldugun
Ve rüyalarimda bulustugumuz gecelerde sevdim
Seni ellerinden tutup kanimin kaynadigi
Kalbimin yerinden firlayacagini hissettigim anlarda
O islak dudaklarinla beni sevdigini söyleyecegin anlari düsünerek sevdim
Ben seni o sensiz anlardaki bos ve degersiz geçen dakikalarda
Kayip zamanlarimizda,seni arayip bulamadigim
Çaresizlik içinde oldugum,içki sofralarini dost bildigim anlarda sevdim
Sen ne kadar uzak olsan da,
Aramizdaki kilometreler nasil çoksa
Bende seni o kadar yogun ve o denli çok sevdim
Seni kalbimde yanan atesin ile
Zihnimde olusan hayallerin o ay parçasi çehrenle
Bana derinden bakan o gözlerindeki isiltiyi görecegim anlari beklerken
Kalbimin yanip tutustugu anlarda
Gelip o bu atesi alevlendirerek
Bana sarilarak beni sevdigini söyleyecegin anlari düsünerek sevdim

Korkuyorum!
Hakkettigin mutlulugu sana verememekten korkuyorum.
Seni beni sevdiginden fazla sevememekten korkuyorum.
Senin sevgine layik olduktan sonra baskalari tarafindan o sevgiyi kaybetmekten korkuyorum.
Seni kazandim derken kaybetmekten korkuyorum.
Aramizdaki maneviyat haricindeki uçurumlardan korkuyorum.
Senin kalbini daha fazla kirmaktan korkuyorum.
O temiz ve masum göz yaslarini daha fazla akitmaktan korkuyorum.

Evet korkuyorum;
seni kaybetmekten, seni daha fazla üzmekten ...
Sana kendimi ifade edememekten korkuyorum.
Yada yanlis anlasilmaktan korkuyorum.
Uçurumun kenarinda yalniz kalmaktan korkuyorum.
Dostluguna doyamadan uluorta yalniz kalmaktan korkuyorum.
Yüregimdeki o ince sizinin bir gün çogalmasindan ve beni sarmasindan korkuyorum.
Sevgi denen güzelliginin bir gün beni terk etmesinden korkuyorum.
Dostlugun ölüp yerine nefretin yesermesinden korkuyorum.

Korkuyorum evet;
seni kaybetmekten ve seni daha fazla üzmekten...
Bir çiçek misali ne ellemeye nede koparmaya kiyamiyorum uzaktan seyrediyorum çünkü;
Seni daha fazla incitmekten korkuyorum.
Ömründe yasadigin mutlulugu huzuru sana yasatamamaktan korkuyorum.
Sana kalbimden fazlasini verememekten korkuyorum.
Sonunda sana gözyasindan baska bir sey birakamamaktan korkuyorum.
Seni sevmekten degil;
dostlugunu suiistimal etmekten,
Seni kaybetmekten ve degerini bilememekten ve Yüce Rabbime hesap verememekten korkuyorum.
Belki de çok fazla korkuyorum ...

ÇÜNKÜ; BEN iLK DEFA SEViYORUM...


 
ATTİLA İLHAN