Sevdiğimiz Şiirler

    APAÇİLER
Apaçiler  geceyi  sever
geceyi  sever  apaçiler  içinde  bir  albatros
şiir  uyumludur  söylencelere
apaçiler  gece  ölür

tamtamlar  çalar  üç  bulut  yükselir
iyi  şiir  tedavülden  kalkdırılır
şarkı  sözleriyle  avunur  bir  şehir
apaçiler  gece  ölmemelidir

günbatımı  bir  ejderha  yutar
gökyüzünün  altın  arabasını
samanyolundan  bir  yıldız  yansır
bir  apaçinin  tacına

akıp  giden  zamanın  kadrini
en  iyi  apaçiler  bilir
bir  apaçi  kovboy  ölür
düelloda  Puşkin  ölür

    Hüseyin  Avni  Cinozoğlu

5_10 tane  mısır  al mısır
Her  birinin  ötesini  berisini  ısır
Hiçbirini  sonuna  kadar  yeme
Sonra  bu  mısırları  milyon  defa  büyüt
Tut  karanlığın  içine  at
Her  birini  içinden  güzelce  aydınlat
Al  sana  New  York  gecesi!

     Bedri  Rahmi  Eyüboğlu


Neymiş  ırk  dediğin  senin  kardeşim
Neymiş  beş  kıtada  birbirine  vurdurulan
Düşün  şöyle
Kadıköy'de  bir  kahvede
Şiir  soluyan  ipek  yürekli  bir  şairle
New  York'da  7.Caddede
Bir  değil mi  renginden  kovuşturulan

Sevgili Bedri  Rahmi  Eyüboğlu

Çalın  bando  mızıkalar!.Şen  şarkılar  söyleyin!..
Çiçek  saçalım  her  yana.Espivent  maşallah  sana!
Maşallah  sana  general!!..Yiğitliğine  maşallah!
Maşallah  soylu  galip!Ünlü  fatih maşallah!
Büyük  yiğit,sana  borçlu  şimdi  esmer  Marsilya
Esenliği,kıyımı  ve  dökülen  kanları
Kıyıcılık  sanatında  gerçekten  çok  ustasın,
Sakla  ellerini  kurtarıcı...kan  kızartıyor  kollarını
Marşlar  söylet  askerlerine, sesleri  kaplasın
Ayakların  dibindeki  can çekişen  çocukların hırıltısını
Yürü  zaferle  Marsilya  sokaklarında, yürü!..
Ölüler, doğrulun!Generale  defneden  taçlar  sunun.

                              Charles  Bonnet     

emeğinize sağlık üşenmeden yazmişsınız.

Asma  köprülerin
halatlarıyla  bağlı  ellerini  çözerek
gökdelenlerin  arasından
seni  kurtarmak  isteyen  çocuklar
örgüt  kurmasın  diye
arka bahçeli
bütün  evlerini  yıktılar  İstanbul

Sokaklarında  artık  anarşisttir  onlar
sigara  reklamı  bahanesiyle
sarmaşıkların  vatanı  olan  duvarlarda
at  koşturan  kovboyları
kovmak  için  savaşırlar
ki  vurulduklarında
karışır  kanlarına
ceplerinde  taşıdıkları
tohumlar

              Sevgili  Sunay  Akın'ın  Şiiri

AMENNA


'Yaşayanlar bir gün ölür'
                          elbette
ağaçlarla
balıklarla
kuşlarla ben
             âmenna

'ağlayanlar bir gün güler'
                        elbette
uyanmakla
anlamakla
bilmekle ben
             âmenna

'kısa çöp uzun çöpten hakkını alır'
                      elbette
direnmekle
kurtulmakla
barışla ben
          âmenna

öyle bir yerdeyim ki
                 ne karanfil
                 ne kurbağa
öyle bir yerdeyim ki
biryanım maviyosun
           dalgalanır sularda
biryanım çocuk parkı
                 çığlıkçığlığa
öyle bir yerdeyim ki
            anam gider allah allah
            dölüm düşmüş sokağa

dostum dostum güzel dostum
bu ne beter çizgidir bu
         bu ne çıldırtan denge
yaprak döker biryanımız
                 bir yanımız bahar bahçe



Hasan Hüseyin KORKMAZGİL

SEN BILIRSIN 
Görmediğimden değil...
Yanımda olsan yine özlerdim..
Ve bil ki bu kadar sevmem senden değil
Gitsen benden..
Ben gidişini bile severim..
Aramızda hep aynı fark..
Sen gitmeyi bilirsin
Ben sevmeyi..
 
CEYHUN YILMAZ

KIYAMAZSIN 
Ben diye bir gece yokken
Olmayan yıldızların ışığı gözlerini yakacak
Ağlamalarım gelecek aklına
Durup dururken sigaran sönecek
Söylemediklerin dudaklarını ıslatacak
Taa gözlerinden...
Kıyamazsın sen bana bilirim
Kıyamazsın sen bana
Biliyorum bu gece beni düşüneceksin ..


 
CEYHUN YILMAZ

Öğretmen Olmak İstiyorum
Ben öğretmen olmak istiyorum.
Ben, şairimin mısralarında dil,
Genç kızımın gergefinde nakış nakış gül,
Aşığımın sazında tel,
Öpülesi bir el olmak istiyorum:
Ben, öğretmen olmak istiyorum…

Ben, çaresizliğin filizlendiği yerde ümit,
Korkunun mayalandığı yerde yürek,
Güçsüzlüğün güçlendiği yerde bilek olmak istiyorum;
Ben, öğretmen olmak istiyorum…

Şu öksüz yavruya sımsıcak kucak,
Şu yetim çocuğa yanan bir ocak,
Çorak toprağa yağan yağmur,
Azın sulara bend,
Mehmed?imin elinde çağlar açan kılıç,
Doktorumun elinde derman saçan neşter
Mimarımın,mühendisimin elinde pergel, cetvel,
Ben ana ben baba,
Ben Fatih, ben İbni Sina,
Ben Mimar Sinan olmak istiyorum:
Ben, öğretmen olmak istiyorum…

Ben öğretmen olmak istiyorum…
Vatan evladına Türklüğü öğretmek için,
Ben öğretmen olmak istiyorum
İstiklal marşını gururla söyletmek için,
Ben, öğretmen olmak istiyorum
Milletimi ?muasır medeniyet seviyesine? yükseltmek için…

Ben,zehirli mantarların,
Deve dikenlerinin ,
Ayrık otlarının boy attığı verimsiz bir toprak değil,
Ben;
Kırlarında elvan elvan çiçeklerin açtığı,
Dağlarında hür kuşların uçtuğu,
Pınarından susayanın içtiği,
Yollarından yiğitlerin geçtiği,
Çiftçisinin başak başak kardeşliği biçtiği
Bir vatan olmak istiyorum:
Ben öğretmen olmak istiyorum…

Ben öğretmen olmasam diyorum…
O zaman kim öğretir güzel Türkçe?mi
Henüz anne diyen dillere,
Kim öğretir insanlığı,duyguyu genç nesillere,
Kim öğretir büyüğünü saymayı,
Küçüğünü şefkat ile sevmeyi?

Ben öğretmen olmasam diyorum…
O zaman şu körpe fidan
Nasıl öğrenecek sert rüzgarlara göğüs germeyi,
Nasıl öğrenecek , çiçek açıp meyve vermeyi?
Şu gelinlik kızım ,
Şu bıyıkları yeni terleyen delikanlım
Kimden öğrenecek insan gibi sevilmeyi, sevmeyi;
Vatan için,millet için ,bayrak için
Göz kırpmadan ölmeyi?

Ben öğretmen olmalıyım diyorum;
Çünkü vatanımı severim,
Çünkü bilirim vatan için ölmesini…
Alnımda şeref tacıdır
Tarihim,Cumhuriyetim,Türklüğüm…

Ben öğretmen olmalıyım diyorum;
Çünkü heyecan veriyor bana
Şu çeşme, şu kervansaray, şu cami, şu türbe;
Şu davul, şu zurna,
Şu halay, şu horon, şu bar, şu zeybek…
Bana heyecan veriyor
Anamın yazmasındaki oya, söylediği ninni , ağıt.
Tat alıyorum ekmeğimden, aşımdan
Gurur veriyor bana milli kültürüm…

Ben öğretmen olmalıyım diyorum;
Çünkü biliyorum affetmesini,
Biliyorum asil duygularla insanları sevmesini…

Ben öğretmen olmalıyım diyorum;
Çünkü inkar etmiyorum tarihimi
Hor görmüyorum geçmişimi,
Atalarım önümde en büyük rehber diyorum.
Çünkü ben özenmiyorum
İnsana , insanlığa saygı duymayan hiçbir fikre,
Çünkü ben bel bağlamadım
Örfüme, adetime, dinime ters düşen çirkinliklere…

Sen öğretmen olmalısın kardeşim;
Sen namussun, vicdansın, adaletsin…
Sen müsbet ilimsin kardeşim
Sen irfansın, inançsın geleceğimi aydınlatan…
Sen, buram buram tüten vatan sevgisi,
Sen, burcu burcu kokan Türklük duygususun.
Sen öğretmen olmalısın kardeşim,
Sen öğretmen olmalısın…

Biz öğretmen olmalıyız kardeşlerim;
Biz görmeyenlere göz,
Duymayanlara kulak,
Yürüyemeyenlere ayak olmalıyız…

Biz öğretmen olmalıyız kardeşlerim kızıyla, erkeğiyle
Layık olabilmek için
?Öğretmenler, yeni nesil sizin eseriniz olacaktır? diyen
Ulu önder Atatürk?e…

Biz şairlerimizin mısralarında dil,
Genç kızlarımızın gergeflerinde nakış nakış gül,
Aşıklarımızın sazlarında tel,
Öpülesi bir el olmalıyız :
Biz öğretmen olmalıyız.

ADIMLA NASIL BERABERSEM
hacet yok hatırlatmasına seni hatıraların
bir dakika bile çıkmıyorsun aklımdan
koşar gibi yürüyüşün
karanlıkta bir ışık gibi aydınlık gülüşün

hacet yok hatırlatmasına seni hatıraların
uzak uzak yıldızlarla çevrilmiş kainatın
karanlık boşluklarında akıp giderken zaman

adımla nasıl berabersem öylece beraberiz
seninle her saat seninle her dakika seninle her saniye
gönlümüz mutluluğa inanmış olmanın gururuyla rahat
koltuğumuzun altında birer dinamit gibi kellemiz
ve sonra her zaman her ölümlüye
aynı şartlar altında kısmet olmıyan
gerçekleri görmenin aydınlığı alınlarımızda

hacet yok hatırlatmasına seni hatıraların
sen bana kalbim kadar elim kadar yakınsın


 
ATTİLA İLHAN

Hazin Bir Ömrün Hesabındayım..! 
     

Bu gece..
Hangi yılın hangi ayına ait olduğu önemli olmayan bir gece
Lakin bu gece işte...

Duvarda asılı duran ve sürekli homurdanan yaşlı akreple yelkovan,
Yanıbaşımda annanemden kalma eski bir sehpa,
Üzerinde sigara küllerine boğulmuş izmarit dolu bir kültablası

Ve ben yine aynı yerimde..
Pencere karşısına özenle yerleştirilmiş hatıra yığını o koltuktayım
Gönül gözümle aydınlatmaya çalıştığım o aşina karanlıktayım...

Ve ben yine,
Hazin bir ömrün hesabındayım
Yüküm ağır,
Yüküm sancılı
Geçen her dakikam bir öncekinden kaygılı..

Sil baştan başlamaya niyet ettiğim ömrümün sonundayım
Zaman daralıyor her saniye başı
Küssün istiyorum akreple yelkovan birbirine.
Zaman dursun istiyorum
Çünkü ....

İçimde birbirine karışan ve durulmayı bekleyen duygular var..
Her seferinde,
Mutluluklarıma galip gelen pişmanlıklarım var..
Söylenmemiş itiraflarım,
Yarım kalan sevdalarım var...
Son mısrası yazılmamış şiirlerim,
Bir kez daha dinleyebilseydim dediğim türkülerim var...

Dedim ya,
Hazin bir ömrün hesabındayım
Yüküm ağır,
Yüküm sancılı
Geçen her dakikam bir öncekinden kaygılı..


Sil baştan başlamaya niyet ettiğim ömrümün sonundayım
Zaman daralıyor her saniye başı
Küssün istiyorum akreple yelkovan birbirine.
Zaman dursun istiyorum
Çünkü ....


Kalkıp ışığı yakmalıyım son bir gayretle
Ya kalkamazsam ,
Ya ışığı açamazsam..
Bir yarım kalmışlık daha mı eklenicek hesabıma ?
Yoo vazgeçtim..
En iyisi karanlık galiba...
Sigaramda bitmek üzere
Zaman da...

Gözlerimdeki karanlık neden artmaya başladı ki?
Halsizlik bedenimi esir alıyor yavaş yavaş
Başım da ağrıyor...
Bu fırtına da neyin nesi şimdi ?
Biri bu uğultuyu sustursun ne olur..!
Korkuyorum..
Vakit geldi mi yoksa?

Son bir kez şiirlerime dokunmam lazım
Dur be zaman..!
Dur..!
Son bir şiir yazmam lazım..

Ellerim titriyor..!
Gözlerime inen bu perdeyle yazabilir miyim acaba?
Olmayacak,başaramayacağım galiba...
En iyisi şiirimi zamana emanet etmek..
Bu kadarını kaldırabilirsin öyle değil mi ey zaman..?
Hazır mısın?
Ben hazır değilim..!
Yaz şimdi beni uğurlayan saniyelerine,
Her mısrası aynı olan şiirimi..

“ ölüyorum..”

. . .

Aslıhan Özçelebi
 
 
 

h.n.a.

Sen meni sev, men seni sevim
Sen menin için yan
Men seni severah yanim dutuşim
Glasik eşk neyse onu yaşiyah

Ya da sevme haberin olmasın
Men sana sevdalanıp dolaşim
Platonik eşk neyse onu yaşiyah

Sevdada oturah, yiyah içah
El ele olah, gan kusah
Tombilik eşk neyse onu yaşiyah

İstersen sevdandan kendimi kesim
Sağımı solumu doğriyim biçim
Psikopatik eşk neyse onu yaşiyah

Eyle sevah ki gara sevda olah
Araplara benziyeh gapgara olah
Gara eşk neyse onu yaşiyah

Beraber oturah beraber yiyah
Realist eşk neyse onu yaşiyah

Birbirimize türkü söyliyah, mizildiyah
El ele tarlalarda, bostanlarda gezah
Romantik eşk neyse onu yaşiyah

Kediyi, gudiği sen diye sevim
Sen de horozi, guliği men diye sev
Sembolik eşk neyse onu yaşiyah

Gel el ele tutuşip kendimizi elehtriğa verah
Zangir zangir titriyah, ölmiyah
Elektronik eşk neyse onu yaşiyah

Ahırlarda, komlarda buluşah
Tezek agalahlarının dibinde oturah
Otantik eşk neyse onu yaşiyah Yalan söylemiyah, hep dogru diyah

ALINTIDIR(azerice) 

Sarı saçlarını deli gönlüme
Bağlamışlar çözülmüyor Mihriban
Ayrılıktan zor belleme ölümü
Görmeyince sezilmiyor Mihriban

Yar deyince kalem elden düşüyor
Gözlerim görmüyor aklım şaşıyor
Lambada titreyen alev üşüyor
Aşk kağıda yazılmıyor Mihriban

Önce naz sonra söz ve sonra hile
Sevilen seveni düşürür dile
Seneler asırlar değişse bile
Eski töre bozulmuyor Mihriban

Tabiplerde ilaç yoktur yarama
Aşk deyince ötesini arama
Her nesnenin bir bitimi var ama
Aşka hudut çizilmiyor Mihriban

Boşa bağlanmamış bülbül gülüne
Kar koysam köz olur aşkın külüne
Şaştım kara bahtın tahammülüne
Taşa çalsam ezilmiyor Mihriban

Tarife sığmıyor aşkın anlamı
Ancak çeken bilir bu derdi gamı
Bir kördüğüm baştan sona tamamı
Çözemedim çözülmüyor Mihriban

Abdurrahim Karakoç


bugün efkarlıyım bayağa duygusal takılıyorum herkesten özür dilerim 

Sen  Çıtırsın Penguen de Çıtır

'Vaktin geldi
Zamanın  bitti,
Kırılma saatin  şimdi  senin
Vedat  bey  denen put!..
Görkem  görkem  diye  direnme gayrı,
Al  şu  hapı,  yut!..
Ola ki  sen  yutmadın,
Önemsemedin  beni  ve  sözümü  tutmadın,
O  zaman ben zorla  sana
Yutturmasını  bilirim!..
Yenilginin  kekremsi  şarabından  
Tattırmasını  bilirim!..
Kırılma  saatin  şimdi  senin
Paramparça  edecek  seni
Şu  elimdeki  kazma,
Yetti  artık  Vedat  bey
Ortalığı  boş  bulup  azma!..
Sen ki  nicedir  insanları
'Kahramanım'  diyerek  kandırıyorsun,
Gülünç  geliyorsun  bana
Ve  bir  akbabayı  andırıyorsun!..
Ölülerden  vazgeçip
Dirilere  saldıran  bir  akbaba,
Üstelik  akrabayız  biz  seninle  Vedat  Bey
Çok  uzaktan  akraba!..
Doğduğumdan  bu  yana  kulaklarım
Senin  adını  duymaktan  bıktı,
Hayranındı  herkes
Bu da  benim  canımı  sıktı!..
Durup  düşündüm de  bir  an
Sen  değilsin,
Benim  gerçek  kahraman...
Bunu  sana da  kabul  ettireceğim
Seni  bitireceğim  Vedat  Efendi,
En  kısa  zamanda  bitireceğim...
Kırılma  saatin  şimdi  senin
Vedat  Bey  denen put...
Seni  sahte  kahraman,
Seni  ağaçtan  düşmesine  ramak  kalmış  dut...'

                            Vedat  Özdemiroğlu