80'li Yıllarda Çocuk Olmak

tasolarımız gazoz kapaklarımız misket yada diğer adıyla meşin oynardık.Hep baş yada başaltı vurmak vardı hayalimizde.he man vardı shrea voltron ne günlerdi şimdi geriye baktığımızda sanki 50 yıl geçmiş gibi..

‎"Çocukken yaşadıklarını hiçbir zaman unutmazsın. Çünkü hafızanın en temiz, en güçlü olduğu zamanlardır çocukluk"

tasolarımız gazoz kapaklarımız misket yada diğer adıyla meşin oynardık.Hep baş yada başaltı vurmak vardı hayalimizde.he man vardı shrea voltron ne günlerdi şimdi geriye baktığımızda sanki 50 yıl geçmiş gibi..

85 li yıllarda taso maso yokken misket vardı.
biz çal da "sırça" derdik onlara.
vargel oyununda karşıdan vurma esastı.sırçalar dizilir , karşıdaki çizgiye atış yapılır çizgiye en yakın olan ilk atardı.
en baştaki "baş" tı.onu vurunca hepsi senindi yerdekilerin.yanındaki "başaltı" başaltıda biri kalır.
kuytu oyunu vardı.
beş tane kuytuya sıra ile sırçayı kattırmaya çalışırdık.
karış oyunu vardı.rakibine bir karıştan daha yakın duran yada vuran kazanır.
herkesin bir tane uğurlu "atmaşlık" ı vardı.
1 sırça 10 kuruştu.

Özlemesi bile güzel

TRT 80 Li Yıllar Dizisi Tanıtım Fragmanı


[linkler sadece üyelerimize görünmektedir.]

keşke o günlere dönebilseydim...!!!!!

o günlerin anısına bu sayfada ki herkese teşekkür etmek geldi içimden...

keşkeee bende dönmek istiyorum

  sene 1975 sokaklar bizim , hele hele hafta sonları gece saat 22 suları biz sokakta annelerimiz kapı önü sohbetlerinde ....ta fikirtepeden kirazlıtepeye yürüyerek gidip gelirdik  şimdi oturduğum soksk  tarla ve biz kollarımızı açıp kocaman gelinciklerin arasından koşarak çamlıcaya tırmanırdık...Okulumuz oldukça uzakta idi tren yolundan geçer her defasında trenin sesini duyana kadar rayların üzerinde koşup dururduk...
  Oldukça yaramaz çocuklardık bol bol dayak yerdik ama asla yapacağımız şeyden vazgeçmezdik.Çok güzel yaşadık çocukluğumuzu sokakta mahallede ...
  hele kış mevsimi çamur sokaklar elimizde babalarımızdan yalvar yakar aldığımız uzun çiviler  nasıl oynardık misket kovalamaca sokak arasına astığımız ip ve voleybol ya babacığımla oynadığımız oyunlar ...Pazar günleri bütün mahallenin çocukları şimdiki marmara üniversitesinin kampüsünün olduğu alan bomboştu oyun yerimiz ..Babacığım elinde bir bez 1  2  3 deyince başlardık koşmaya 15 dakika sonra başka bir yoldan yanına gelirdik .Modada denize girer eminönünde şimdilerde hiçbir simitçinin yapamadığı o güzelim simitleri kuşlara atardık  insanlar bu kadar kalabalık değildi ve bizi tüm mahalle tanırdı su taşır bakkala gider kardeşlerimize bakardık.
  Annelerimiz ellerinde çamaşır ve bulaşık yıkar ama bizimle ilgilenmekten asla geri kalmazlardı.Komşu teyze ne derse mutlaka yapardık hem de zevkle.Dantela örerdik oyun oynarken  kitap okurduk saklandığımız köşede kemalettin tuğcu biraz büyüyünce kerime nadir muazez tahsin berkant romanları ...güzel günlerdi çok güzel

Ben 70 li yılların çocuğuyum.Poşet ve naylon parçalarını eritir bilye yapar oynardık.Bakkaldan ekmeği file içinde getirirdik eve.Televizyonumuz bile yoktu.Vura vura çalıştırdığımız eski bir radyomuz vardı.Mendil kapmaca, sek sek elim sende, patlak havası kalmamış yumruk büyüklüğündeki plastik toplarla futbol oynardık.Naylon ayakkabılarımız vardı.Yırtıldıkları zaman tamamen eskimiş başka bir naylon ayakkabıdan parça keser yapıştırırdı babam.
Yine de güzel günlerdi.

okul bahçemizde elma ağaçları vardı. elmalar olunca hademe süleyman amca bütün öğrencilere dağıtırdı. bahçenin bir köşesinde kum havuzu vardı. uzun atlama yapardık. teneffüsler uzundu. okulda sadece simit satılırdı.
doya doya yaşadım çocukluğumu. bütün sokaklar bizimdi.
şimdi yürümek için kaldırım bile bulamıyoruz.
80 li yıllarda çocuk olmak güzeldi

Bizim çocukluğumuzda horuzlu  şekerler  vardı.Horozlu  şeker  satan  amcayı  mahallenin  başında  askısında  camekanı  gördüğümüzde  koşardık  ona  doğru.Hafif bir  ritim  tuttururdu  camekanında.Horozlu  şekerleri  alıpta saklanmaktı  bir  köşelere en  büyük  mutluluk.Yaşıtlarla  yapılan  mahalle  maçlarının  tadı bambaşkaydı.Gerçekten  kirlenmek  güzeldi.Çamurdan  yaptığımız   uçakları,tankları  gömerdik sıcak  kumlara  kurusunlar  diye.Birgün  sonrasında  çıkarıp  saldırırdık  düşman  kuvvetlerine.Bir  başkaydı  buram  buram  portakal  kokan   Mersin  akşamlarında  sahilin  tadı.Komşularımız   kapı  önlerine  çıkıpta  koyu  sohbetler  başlayıca  bizlerde  başlardık kovalamacalara.Ve  şimdi  bir anı  için  belki  ömrümü  vereceğim en  güzel  yıllardı.Çünkü  canım  ablam  vardı  o  yıllarda,hala  yokluğuna  alışamadığım  canım  ablam.

Mahalledeki oyunları özledim. Saklambaçlarımızı, dalya dombiklerimizi, yağlı kayışlarımızı özledim. Parkın duvarında oturup fıkra anlatmalarımızı, korku filmi anlatıp korka korka dinlemelerimizi özledim.Şehrin dışına taaa Keskin yoluna kadar yürüyüşlerimizi, gazoz kapağı, cips paketleri toplayışlarımızı özledim. Misket, çağla çekirdeği, gazoz kapağı oyunlarımızı özledim. Kısaca çocukluğumu özledim.

cin aliyi heyecanla okumak
himen şila izlemek ah 90 lar

Abimle ikimizin bir kutu dolusu bilyesi vardı.Yukarda resmi olanlardan... Hala saklıyoruz ve büyük bir miras gibi paylaştık.Kızkardeşimize ise asla vermedik..Biz bilye oynarken o bebekti çünkü..)Bilyeleri hak etmedi

Çocukuğumun evini özledim. Kocaman avlusunda canım ablamla ve kardeşimle oynadığımız yakan topları, sokaktaki arkadaşlarımızla hava kararana kadar saklambaç oyunlarımızı özledimmm... Şimdi bizim çocuklarımız bilgisayar, apartman çocuğu...( Bizim dönem zor bir çocukluk geçirsekte yinede güzel bi çocukluktuuu bizimkisi....