Turgut Bey; En büyük sıkıntımız eğitimi; eğitimcilerin konuşamaması. Eğitimcilerin dışında herkes ahkam kesiyor.Karar aşamasında ve siyasi ayakta eğitimcilere çok az yer verilmesi. En basit örnek: Anasınıf öğretmenlerinin nöbet tutması. Evet anasınıfı öğretmenlerinin nöbet tutması, inanması bile zor ama gerçek.
Laf kalabalığından başka bir şey yok.
Allah (c.c.) rahmeti, selamı ve bereketi üzerinize olsun.
Sıkıntı eğitimcilerin konuşmaması mı yoksa konuş
amaması mı?
Ben eğitimcilerin konuşmadığı kanaatindeyim. Çünkü konuşmalarının önünde bir engel göremiyorum.
Aşağıdaki satırlar toplumun genelinin düşüncelerine tercüman olmak amacıyla yazılmıştır :
Ana sınıfı öğretmeni tabii ki nöbet tutacak bu onun
GÖREVİ.Sadece öğretmenlerin girebildiği, öğretmenler odası gibi yerlerde bazı öğretmenlerin nöbet tutmak istemediklerini söylediklerini ben de duymuştum.
Hepsi hepsi üç beş öğretmen işte... Kulak asmayın onlara... Yattıkları yerden para kazanmak istiyorlar.
Nöbet tutmak istemiyorlarsa öğretmenlik yapmasınlar.
...
veya
Kimi kandırıyorsunuz siz?
Neredeyse her gün okulun önünden geçerim, elinde silah nöbet tutan hiç bir öğretmen görmedim.
Sık sık gündeme getiriyorum, öğretmenler öğretmenler odasından (öğretmenler odası haline getirdikleri yerlerden) çıkıp, toplumun her kesimi ile iletişime geçmelidir.
Topluma isteklerini, haklı oldukları hususları anlatmadıktan sonra siyasilere anlatmalarının hiç bir faydası yoktur.
Siyasetçi, toplumsal desteği olan hiç bir talebin karşısında durmaz / duramaz.