Kendi Şiirlerimizi Paylaşalım

Biz aşkı bilmeyiz
Aşık, Veysel'dir
Çünkü gideceğini anlayınca sevdiğinin
Mağdur olmasın gittiği yerde diye
Ayakkabısına para koyandır..

Biz aşkı bilmeyiz
Aşık, Veysel'dir
Çünkü sadık yari kara toprak olanın
Sevdası ölmemiştir..

Hayat çileye zimmetli
 Çile  sabra.
Hangisinde tevekkül çoksa
Ulaşır sevdaya,hatra.
Dağlar başı duman dolu
Tektir Hakkın varan yolu
Karıştırma sağı solu.
Dünden hazır yarına azık
Yazık kı boşluğa yazık..

hem her yerdeyim...
hem de hiç bir yerde...
hem herkes'im...
hem de hiç kimse....
hem çok yakınım
hem de çok uzak...
hem ben'im...
hem de ben'den öte...

Biz böyle kalmayacaktık dili bağlı
Zamana yayılan ırmak gibi
Çağlayacaktık en sevdalısından,
En vefalısından hayatın
Zora sarılacaktık bin bir emek ile
Pür nur edep ile..
Koyunlara saklanmış yılanlar olmayacaktı
Ezel ebed zamana kurşun sıkmayacaktı
Yedi başlı hoyrat nefis
Çokluğa adaleti
Yokluğa asaleti giydirip
Dik duracaktı vicdan
Tek konuşacaktı heyecan.
Ne gecede hüznü
Ne baharda güzü
Allanıp giymeyecekti hicran.
Hangi vaveyladır  tekbire kurşun sıkan
Hangi can paredir
Ölmeden  kefeni giyip
Cennetine yol alan...?

Gökyüzünün mavisi tükenirken
İçimizin suları çekilmiş
Yekpare bı medcezir manzarasında
Bı bakmışsın hatıralar vurmuş kıyıya

perdelerin arkasına geçmeden,
perdelerin ötesini seyrediyorum...
gölge oyunundan tesirle
nöbet geçiren kız çocuğuyum...
perdelerin öte gözleriyle,
burada görmek yükü taşıyorum...
dünyanın en hassas
terazisini taşıyan ruhumun,
benim bile yerini bilmediğim
ücrasında tozlanıyorum...
tozlu olan ben değilim;
terazi!..
terazi mevcut değilken,
bağlar insanı, kuklaların ipleri...
bağlar toz tutmuş dilleri...
o toz ki ışıkla...
o toz ki güneşle...
o toz ki bitkin...
o toz ki çıldırtıcı neşe...
aklı avuçlarında bir rüyayım...
akıl ki;
ruha dahil değil...
akıl ki;
rüyayı alnından öpmüş değil...
toz benden değildir...
toz olmasa
gölgeyi bilemezdim diye diye
söylendiğimdir...
gördüğüm bir rüyadır...
sonsuzda an'lanan...
an'da sonsuzlanan...

perdelerin arkasına geçmeden,
perdelerin ötesini seyrediyorum...
gölge oyunundan tesirle,
nöbet geçiren kız çocuğuyum...

şairler yalan yere sevmez
dalından düşeceğini bile bile yaprağın
ulaşması kadar yatkınız eylüle
kavuşmak yollara münhasır mesele
gecikmeli baharlar bak  ellerinde.."

hem her yerdeyim...
hem de hiç bir yerde...
hem herkes'im...
hem de hiç kimse....
hem çok yakınım
hem de çok uzak...
hem ben'im...
hem de ben'den öte...

Bir gezgin bu kadar bölünmemeli            

Elleri parlak,
Yüreği nasır tutmuş olmak
Bizden değildir.
Her konuda ,
Her yerde popüler olmak
Ancak kibirliye yeğdir.
Ahh koca yürekli kardeş ah
Dili balta saplayan
Dünden yarını hesaplayan
Biri varsa hem fakir
Ondadır duruşlar; zahir..
Yumruk kadar kalbin
Kucaklarken  alemi
Tutamıyor kardeşce
Bir el,diğer eli..

Sessiz ve sakin şiirlerim de var   
Bu huzur ya da düşün gerçeğe dönüşmesinden değil
Sadece yorgun olduğum  için 

Gece düş basıyor 
İki büklüm yüreğimize
Gün yüzü görmeden
Satır satır siiir oluyor içimizdeki kalabalıklar

 .

şahit olmak istiyorum...
sana...
arınışına...
sırılsıklam yanışına...
dolunayla yarışına...
ayın şavkıyla
nehre vuran gölgenin,
yakamoza bulanmış kanatlanışına...

Duam oldun içimde ey yar
Zamansız ve mekansız alemlerin Rabbine uzanan bir avuçta

Sonra şiir oldun düştün içime
ansız ...

Hüzün , geceleri  sararken
Gözlerimi ise bulutlar ...   

Hangi yöne gidersem sensin ?







(Gezgin yorgun , gezgin yol alamıyor )

Yanıyordu dağ, ova, bayır
Babam ölmüş
Kars-Konya arası bir ömür
Babamı gömmüşler
Yürek nasıl dayanır?

Çalışmadığım yerden soru
Alışmadığım yerden
"Nasılsın bakalım evlat?"
Nasıl olunur ki bu soru olmadan..

İndim arabadan
Binnet ağabey karşımda
Gel hele annene gidelim
Yapamam ki
Nasıl gidilir
Sallandım
İşte annem gözleri kanlı
"Gitti" dedi "baban gitti"
Sarıldık o çok ağladı
Ben ağlayamadım
Dondum

Ablam, abim, kardeşim
Komşular
Herkes var
Ben tanımadım böyle bu evi babasız
Ben tanımadım hayatı onsuz
Kahvaltı edilecek ve o olmayacak öyle mi
Çay içilecek de o karıştırmayacak öyle mi
Anneme dokundurup sıcak kaşığı
Şaka yapmayacak öyle mi
Devam edecek hayat öyle mi

Motor çalışacak
Sesi yaklaştıkça babam geliyor sevinci olmayacak
Düşersem bir tutan olur güveni olmayacak
Dağ olmayacak, gölgesi olmayacak
Öyle mi?

Olmadı
On üç sene oldu

"Annenize iyi bakın." derdi
"Öleceğim galiba." derdi
"Ben ölünce ne yapacaksınız, her şeyi benden beklemeyin." derdi
"Tecrübe zalım bir öğretmendir." derdi
"Madde atılmaz!" derdi
"Maaşınızı alamayacağınız günler gelecek, ona göre yaşayın." derdi.
"Mantık yok efendim, akıl var da mantık yok." derdi.
...

Demlenmiş mi diye açıp çaya bakmaz, baktırmazdı
Motoru çalıştırmadan her sabah 3 İhlas 1 Fatiha okurdu
Ekişe başladığı tarlada bir avuç tohumu duayla saçardı
Çok okurdu
Son zamanlarında bulmaca çözerdi
İrfan ehliydi
Erdem sahibiydi

Bozkırın Efendisi'ydi...