Ve Kadın Olmak Zordu KORKU VE KADINKesiliyor nefesimCiğerim paramparçaBüyüyor nefretimKadınlar yandıkçaMıh gibi kazındı adın hafızalaraBoğazıma takılan Bir Özge var.Hayaller paramparçaÇıplak bir zihniyet sokaklarda.Can’ımız yanıyorYankılanan çığlıklarıKimse duymuyor.Yaşama tutunanEller yanıyor.Susuyor dünyaEvren susuyor.Anneciğim özlemleBeni bekliyor.Musalla taşındaKömürleşmiş bir bedenAnnemle buluşanErkeğinLütfundan kalan.Korkuyorum yaşamaktanKorkuyorumKadın olmaktan.
Her gün biraz daha içten tükeniyoruz Şiirler hüzün mevsimine kanat çırparken Şairler sessiz ve yalnız Gezgin , yorgun ve içsel keşifleri düşlemekten uzak Hal bu iken gece çöker ,ıssızlık çöker ...
Şu an 3.294 kişi ve 363 üye var.