Kendi Şiirlerimizi Paylaşalım

SON KURBAN
Bu sonbahar bildiğim hayal içinden,
Çıkarttığım hisler erguvani renk demetinden,
Mahzun bakışlar olmuş gaybın pelerini.
Sarmaktayken acımasızca bedenimi,
Ömrüm sararan yaprakların bahçesi!
Bu depreniş ruhumun giyotini.
Anlaşılan o ki: bu labirentten çıkış yok gibi?
Duygularım bilmiyorum bugün neden asi?
Biliyorum ki sabır ömrün en büyük erdemi!
Gecenin girift kaldırımlarında gezinirken;
Sırlı büyülü hayalin iksirini ararken,
Kaybolan ilk gençliğimin bahar bahçelerini,
Yüreğimin o en derin köşelerinde özlerken,
Birden bir fırtına sildi tüm hayallerimi
Bu acı bu anıt mezar hayatın imgesi.
İstediğim: benimde belki her insan gibi;
Yaşanası hayattan küçük sevinç demeti!
Belki her ömür bir parça acılı kare taşır,
Belki bir kısmın acıları sabırları taşırır.
Çile ,sabır ,isyan, dua  iç içe geçmiş hançeremde,
Zelzeleler şiddetini arttırarak artarda bedende
Yağmur olmuş ince ince hüzün taneleri düşerken,
Duyulmayan feryat asra dalalet edemeden,
Bitiyor ömrün şarkısı mahzun, son mısraı söylemeden!
Ne yazar, çekmişim bir kere daha hayata restimi!
Yazsın bildiği kadar bundan böyle istediğini!
Hangi maddi güç cezalandıracak asi bedenimi?
O beden ki asil mazinin içindeki yüreğin fenomeni
Bu ruhla fırlattığım bakışlar oldu ateşten izler,
Bu hale şahit bedendeki çehreler oldu sararmış benizler.
Asil yüreğimden kopan isyan sanki bir tufan;
Son kurban zamanın somut zerrelerinden akrep ve yelkovan!

Okunmamış/ sorgulanmamış hayatın
İyi okunamamış kelimeleri gibiyiz
Birikmiş kelimelerin kırılmışlığı kaldı geriye
Kalem akışında dilin sesi kesilmiş
Umutsuzluğun içinde yıldızları tek tek dökülüyor gecenin
Bi su damlasında eksikliğini okşa çoğalmanın....

Aşkın kanatlarını kanattı korkularımız,
Yıldızların ayağını bile kaydırmışız,
Şeytanın kölesi olmuş
Yarınları satılığa çıkarmışız.
Dağların çıplak doruklarına benzetmişiz vicdanları,
Yarınları yarım bırakmış,
Ardından ağıtlar yakmışız.
Üstümüzdeki mavi sükutu
Grinin tonlarına dönüştürmüş
Üstelik bir de medet ummuşuz.
Murdar etmişiz cana can katan suyu
Ve hala oynuyoruz üç maymunu .

İkra'r Dergisi17.sayıda yer alan şiirim

Çileydi, o büyük şairin hayatı.
Şiirlerinde eksik olmazdı heyhatı.
Korku ve ümit arasında  bir dava,
İçinde eksik olmazdı puslu hava.

Aklından çıkmazdı ölüm mefhumu
Saçtın gönüllere mücadele tohumu.
Şu yalan, acımasız, fani Dünya'da
Unutulmayacaksın Sultan'üş şuara.

Gecede umut taşır mı benim gibi?
Ya,
Özlemleri sığdırabilir mi kocaman bağrına

Özlemle yüklü yüreğim, umutları taşır her defa
Karanlığın aydınlık olmadığı gece gibi
Benim de kara umutlarım dönmez beyaza,
Sen olmadığın da...

Demini almış şiirler soğudu artık
Geriye yalnızlık kaldı ...

(kendime  yabancıyım bugün hem de  uzak )

Öyle yerdeyiz ki
Yürüyoruz aşamıyoruz,
Coşuyoruz taşamıyoruz.
Önde engeller
Arkada tembeller
İki adım ileri,
Beş adım geri,
Hızla çoğalıyor
Karanlık tüneller..

Şiire küsmüş bir şair gibi dolanıyorum yeryüzünü
Sessiz ve sakin ve üşüyerek

Yaşanılan onca şeyin ardından
Yorgun gonulun yaprakları
Toprağa düşüyor sessizce
Yüreğin kıyısından usul usul geçmiş dokuluyor

kirpiklerimden kuşlar uçurdum...
saçlarıma sarmaşıklar doladım...
vuslata erdi yüreğim/ruhum...
nefesimden öp beni...

Öyle yerdeyiz ki
Yürüyoruz aşamıyoruz,
Coşuyoruz taşamıyoruz.
Önde engeller
Arkada tembeller
İki adım ileri,
Beş adım geri,
Hızla çoğalıyor
Acılı   dünler..
Rahmete zahmet gerek
Emeğe  saygı.
Günden daha bereketli
Dualı diller..

Karıncalaştıkça sevgiler
Son batımında kırılıyor yürek
Kıríldigı yerde tarçın kokusu
Minneti olmuyor göz ucundan damlayanın
Yüreğimin kozasında catlayíp çürüyen tohumun

Hey gidi yaralı ceylan
Baktığın dağda gözün mü kalır?
Yürüdüğün yollara vurmuş heyelan
Çöl olmuş bağlara sözün  mü kalır?
Yabana  sett  başkasına adet,
Dilden korkmaz özünden mert,
Başlamış baharında ince dert,
Ömrüne kış vurmuş, güzü mü kalır?
Yakını ı uzak,uzağı yakın,
Olmuş dertleriyle takım.
Gece çökende  yaşlar yıkım,
Yarına düş vurmuş  nazı mı kalır..?

HER DAİM (Kavuşamasaydık)

Limanda oturup
Kafe- bar karışımı bir yerde
Bir tekne ile
Geleceğini düşünerek
Bekleyeceğim
Sabaha dek,
Gelirsin diye belki.
Gelirsin de
Tanımazsın beni.
Yılların yorgunluğu bedenimde,
Kuraklık etkisini bırakmış üstümde.
Birer çay içeriz karşılıklı
Süzerek birbirimizi
Veyahut
Umursamadan bedenlerimizi.
Bakışlarımız buluşursa
Belki aşkımız bulur bizi yine.
Umursamazsak bedenlerimizi
Geçmiş gelecekte kaybolur
Her birimiz
Yine başka yönlere
Yol bulmuş olur.
Farklı yönlere düşse de vücut,
Yürekte
Her daim sevdan mevcut