Kendi Şiirlerimizi Paylaşalım

Bir kara taşa yazılmış gibi yazgımız
Okunaksız/ acımasız
Anlayabilir miydin ki anlatsam
Yeter mi kelimeler baştan başlasam
Anlama boş ver
Sana kalsın tozpembe hayaller
Siyaha bürünürken ben
Sana kalsın güzel anılar
Ben senden giderken...

🙄(Tekrarı olmayan bir şey) daha var" 🙄

Sitaki tabağı gibi kırılmışsan
Hangi yüzle bakacaksın
Yola
İze
Hatıralara…
Hep derin bi ‘’AH’’
Tadında
Tuzunda
Ve kanat çırpılmıyor hiç bi mahzende...

Sitaki tabağı gibi kırılmışsan
Hangi yüzle bakacaksın
Yola
İze
Hatıralara…
Hep derin bi ‘’AH’’
Tadında
Tuzunda
Ve kanat çırpılmıyor hiç bi mahzende...

Mahzeni terkedeli çok oldu.. Gün ışığına alışmaya çabası benimkisi.. Mahzende gün be gün çürüyen o cesetten ne hatıra kaldı ne de anı.. Can çekişirken kendisiyle birlikte öldürdü her bir şeyi.. Döner miyim olay mahalline? Sanmam.. Katili ben değilim ki...

Biz yarayı biliriz
Hazindir, yara da bizi bilir..

SON ADIMIMDA
Sesler üstüme geliyor,  durdurulmaksızın,
Sanki  bir sırrı ifşa  ile  ansızın orada;
Çıkıverecek ummadık hayat kavşağında,
Yıkılacağım  bu  vurgunla son  adımımda…...
                                    Hikmet Baş

BU  SEFİNEDE
Sarmaş dolaş duygularla yürüdüğüm kaldırımlar,
Bir hissin uyanışını buruk bir edayla söyler.
Mahzun, eğrelti, kederli yapraklar dağılmış,
Yüreğimin önündeki akşamlar pusulasız kalmış!

Yürüdüğüm geçtiğim bilmediğim yerlerde,
Bırakmışım sükuta ram olan izlerde.Ve
Kaba softa ruh hallerimi, hayallerde,
Rastlamak istemem yeniden bu sefinede.
 
Hikmet Baş
 

ŞEKİL
Kül olmuş duyguların tütsüsü,
Gözlerin gördüğü eşyada hazin…
Bu anca bir sonun gürültüsü?...
Soru işaretleri sırrın büyüsü.

Örtüşmeyen içle çehre;
Zıtlık mı desem neylesem bu hale?
Trajedi yudumları katre katre,
Hakikatiyle bağdaşmayan toz pembe.
                                 Hikmet Baş

SERSEM

Gecede aradığım hece,
Yıldızdan sorduğum yön;
Yokluğun cevapsız bilmece,
Varlık cevabı: tek hece DÖN!

Aşağıdan yalvaran ellerim,
Umutsuzca çaresiz gözlerim,
Uzanmış ufka beklerim
Gelirsin diye yorgun bedenim.

Aradığım nedir bir bilsem?
Mutluluğun sahili gizem,
Perde aralanmaz mı girsem,
Bedenim bu sarhoşlukla sersem…
                         
                            Hikmet Baş

İçinden gelmiyorsa ‘’ sevme’
Takma kafama ürkek düşlerini
Boşu boşuna çalma vaktimi
Ağacına bağlanmaya çalışan hayatın kırdığı narin bi yaprağım...

Yüzü geceye dönük hüzün şiirleri yazdım
Düşe uyandım
Ve derken yine yeniden umut dolu  şiirler...
Sonra gerçeğe uyandım
Yoksun !
Her geçen gün biraz daha azalıyorum ey yar



(Yorgunum bugün ve yoldan uzağım ,bir gezgin yoldan uzak nefes alabilir  mi hiç  )

Kafeste güvercin hapsolmuş bilir misin
Gökyüzünü tanımazmış
Senden bi haber
Sevginin tınısını anlamazmış..
İşte o kör güvercin gibiyim zâr
Ne teleklerimde umut var
Ne başımda tatlı bela
Aşktan da anlamam hiç
Dolanırım semada.

Yol mu yolcusunu arıyor sergüzeşt çiçek esmiyor vahalarda.
Artık unutulmak kokuyor tüm baharları vefanın.
Tusi şiirler yağıyor zamana.."

Önce inancın kıyısında,
Sonra umudun limanında bekle
Ve mavi yazmalí kalemin, 
Sonsuzluguma yorulmalı gözlerin dedi

Umut edercesine
Can istedi diye
Kimi zaman aşk
Kimi zaman sevgi  istedik
Taki…
Ateşe su
Kaleme yokluk düşene kadar....